آکنه روزاسه

بررسی اجمالی

روزاسه (roe-ZAY-she-uh) یک بیماری پوستی شایع است که باعث قرمزی و رگهای خونی قابل رویت در صورت شما می شود. همچنین ممکن است برجستگی های کوچک ، قرمز و چرکی ایجاد کند. این علائم و نشانه ها ممکن است هفته ها تا ماه ها شعله ور شوند و سپس برای مدتی از بین بروند. روزاسه را می توان به عنوان آکنه ، سایر مشکلات پوستی یا بی ادبی طبیعی اشتباه گرفت.

روزاسه می تواند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد. اما این بیماری بیشتر در خانم های میانسال که پوستی روشن دارند دیده می شود. هیچ درمانی برای روزاسه وجود ندارد ، اما درمان می تواند علائم و نشانه ها را کنترل و کاهش دهد.

علائم

علائم و نشانه های روزاسه عبارتند از:

• صورت سرخی. روزاسه معمولاً باعث قرمزی مداوم در قسمت مرکزی صورت شما می شود. رگهای خونی کوچک روی بینی و گونه های شما اغلب متورم شده و قابل مشاهده هستند.
• برجستگی های متورم و قرمز. بسیاری از افراد مبتلا به روزاسه نیز در صورت خود جوشهایی ایجاد می کنند که شبیه آکنه است. این برجستگی ها گاهی اوقات دارای چرک هستند. پوست شما ممکن است احساس گرما و لطافت کند.
• مشکلات چشمی. بسیاری از افراد مبتلا به روزاسه همچنین چشمان خشک ، تحریک شده ، متورم و پلک های قرمز و متورم دارند. این به عنوان روزاسه چشمی شناخته می شود. در بعضی از افراد ، علائم چشمی مقدم بر علائم پوستی است.
• بزرگ شدن بینی. با گذشت زمان ، روزاسه می تواند پوست بینی را ضخیم کرده و باعث ایجاد پیاز در بینی شود (رینوفیما). این مورد بیشتر در مردان رخ می دهد تا در زنان.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر قرمزی مداوم صورت خود را تجربه کردید ، به پزشک یا یک متخصص پوست مراجعه کنید ( متخصص پوست) برای تشخیص و درمان مناسب.

علل

علت روزاسه ناشناخته است ، اما می تواند به دلیل ترکیبی از عوامل وراثتی و محیطی باشد. روزاسه به دلیل بهداشت نامناسب ایجاد نمی شود.

تعدادی از عوامل می توانند شعله ور شوند ، از جمله:

• نوشیدنی های گرم و غذاهای پرادویه
• قرمز شراب و سایر مشروبات الکلی
• درجه حرارت شدید
• نور خورشید یا باد
• احساسات
• ورزش
• داروهایی که گشاد می شوند رگهای خونی ، از جمله برخی داروهای فشار خون
• محصولات آرایشی مختلف

عوامل خطر

هرکسی می تواند به بیماری روزاسه مبتلا شود. اما اگر به احتمال زیاد به آن مبتلا شوید:

• مونث هستید
• پوستی روشن دارید ، مخصوصاً اگر در اثر آفتاب آسیب دیده باشد
• بیش از 30 سال سن دارند
• دود
• سابقه خانوادگی روزاسه داشته باشید

عوارض

با گذشت زمان ، روغن غدد (غدد چربی) در بینی و گاهی اوقات گونه های شما بزرگ می شوند ، در نتیجه تجمع بافت روی و اطراف بینی شما ایجاد می شود - وضعیتی به نام رینوفیما (rie-no-FIE-muh). این عارضه در مردان بسیار شایعتر است و به آرامی در طی چند سال ایجاد می شود.

محتوای:

تشخیص

مشخص نیست تست برای تشخیص روزاسه استفاده می شود. در عوض ، پزشک شما به سابقه علائم و معاینه پوست شما اعتماد می کند. ممکن است برای رد سایر بیماری ها مانند پسوریازیس ، اگزما یا لوپوس آزمایشاتی انجام دهید. این شرایط گاهی اوقات می تواند علائم و نشانه هایی شبیه به روزاسه ایجاد کند.

اگر علائم شما چشم شما را درگیر کند ، ممکن است پزشک شما را برای ارزیابی به یک متخصص چشم (چشم پزشک) ارجاع دهد.

درمان

درمان روزاسه بر کنترل علائم و نشانه ها متمرکز است. غالباً این امر به ترکیبی از داروهای مناسب مراقبت از پوست و نسخه تجویز می شود.

طول دوره درمان به نوع و شدت علائم و نشانه های شما بستگی دارد. عود معمول است.

داروها

داروهای جدید روزاسه در سالهای اخیر تولید شده اند. نوع داروی تجویز شده توسط پزشک بستگی به علائم و نشانه هایی دارد که تجربه می کنید. ممکن است لازم باشد گزینه های مختلف یا ترکیبی از داروها را امتحان کنید تا درمانی مناسب شما پیدا کند.

داروهای تجویز شده برای روزاسه عبارتند از:

• داروهای موضعی که قرمزی را کاهش دهید برای روزاسه خفیف تا متوسط ​​، ممکن است پزشک کرم یا ژل را برای پوست آسیب دیده تجویز کند. بریمونیدین (میرواسو) و اکسی متازولین (Rhofade) با انقباض رگ های خونی ، قرمزی را کاهش می دهند. ممکن است در عرض 12 ساعت پس از استفاده نتایج را مشاهده کنید. تأثیر بر رگهای خونی موقتی است ، بنابراین برای حفظ بهبودها باید دارو به طور مرتب استفاده شود.

  سایر محصولات موضعی تأثیر کمتری در قرمزی دارند اما به کنترل جوش های روزاسه خفیف کمک می کنند. این داروها شامل آزلائیک اسید (آزلکس ، فیناسه) ، مترونیدازول (متروژل ، نوریت ، دیگران) و ایورمکتین (Soolantra) هستند. با استفاده از آزالیک اسید و مترونیدازول ، به طور کلی بهبودهای محسوسی برای دو تا شش هفته ظاهر نمی شوند. برای بهبود پوست ایورمکتین ممکن است حتی مدت زمان بیشتری طول بکشد ، اما نسبت به مترونیدازول منجر به بهبودی طولانی تر می شود.

• آنتی بیوتیک های خوراکی. پزشک شما ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی مانند داکسی سایکلین (Oracea ، دیگران) برای روزاسه متوسط ​​تا شدید همراه با برجستگی و جوش تجویز کند.
• داروی آکنه خوراکی. اگر روزاسه شدید دارید که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد ، ممکن است پزشک شما ایزوترتینوئین را پیشنهاد کند (Amnesteem ، Claravis ، دیگران). این یک داروی خوراکی قدرتمند برای آکنه است که به پاکسازی ضایعات آکنه ای روزاسه نیز کمک می کند. در دوران بارداری از این دارو استفاده نکنید زیرا می تواند نقایص جدی در هنگام تولد ایجاد کند.

درمان ها

لیزر درمانی و سایر روش های درمانی مبتنی بر نور می توانند به کاهش قرمزی بزرگ شده کمک کنند. رگ های خونی. برای حفظ ظاهر بهتر پوست شما ممکن است به صورت دوره ای به درمان های تکراری نیاز داشته باشید. شعله ور شدن:

• عوامل محرک را شناسایی کرده و از آنها اجتناب کنید. به مواردی که باعث شعله ور شدن شما می شوند توجه کنید و از این عوامل جلوگیری کنید.

از صورت خود محافظت کنید. روزانه ضد آفتاب بزنید. از ضد آفتاب با طیف وسیع - که هم اشعه ماوراio بنفش A و هم اشعه ماوراio بنفش B را مسدود می کند - با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید. بعد از استفاده از داروهای موضعی که برای صورت خود استفاده می کنید و قبل از استفاده از هرگونه مواد آرایشی ضد آفتاب استفاده کنید.

برای محافظت از پوست خود اقدامات دیگری انجام دهید مانند استفاده از کلاه و جلوگیری از آفتاب ظهر. در هوای سرد و باد ، از روسری یا ماسک اسکی استفاده کنید.

• به آرامی با پوست خود رفتار کنید. صورت خود را زیاد مالش یا لمس نکنید. از پاک کننده ضد صابون استفاده کنید و مرتباً مرطوب کنید. از محصولاتی که حاوی الکل یا مواد تحریک کننده دیگر پوست هستند خودداری کنید.
• با آرایش قرمزی قابل مشاهده را کاهش دهید. برخی از محصولات و تکنیک های آرایش ممکن است به کاهش ظاهر قرمزی پوست کمک کنند. مواد آرایشی پودری با رنگ سبز و رنگ مات را امتحان کنید.

داروی جایگزین

ماساژ آرام روزانه صورت ممکن است به کاهش تورم و التهاب کمک کند. از انگشتان خود استفاده کنید و انگشتان خود را از قسمت مرکزی صورت شروع کرده و به سمت گوش ها حرکت دهید.

یک مطالعه اخیر نشان می دهد که کافئین می تواند خطر ابتلا به روزاسه را کاهش دهد. حتی در این صورت ، نوشیدنی های گرم یک عامل رایج است.

بسیاری از روش های درمانی دیگر - از جمله روغن EMU ، لورل و روغن پونه کوهی - به عنوان روش های ممکن برای درمان روزاسه معرفی شده اند. اما هیچ مدرک قطعی این ایده را که موثر بودن هر یک از این مواد است تأیید نمی کند.

اگر به دنبال مکمل های غذایی یا سایر روش های درمانی جایگزین برای درمان روزاسه هستید ، با پزشک خود صحبت کنید. او می تواند به شما کمک کند جوانب مثبت و منفی روشهای درمانی خاص را بسنجید.

کنار آمدن و حمایت

روزاسه می تواند ناراحت کننده باشد. ممکن است از ظاهر خود احساس خجالت یا اضطراب کنید و گوشه گیر یا خودآگاه شوید. ممکن است از واکنش های دیگران ناامید و ناراحت شوید. صحبت با یک مشاور در مورد این احساسات می تواند مفید باشد.

یک گروه پشتیبانی کننده روزاسه ، چه به صورت حضوری و چه به صورت آنلاین ، می تواند شما را با دیگران روبرو کند که با همان مشکلات روبرو هستند - که می تواند باعث تسکین باشد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع می کنید. یا وقتی برای تنظیم قرار ملاقات تماس می گیرید ، ممکن است به یک متخصص بیماری های پوستی (متخصص پوست) ارجاع شوید. اگر وضعیت شما روی چشم شما تأثیر بگذارد ، ممکن است به یک متخصص چشم (چشم پزشک) ارجاع شوید.

ایده خوبی است که برای قرار ملاقات خود آماده شوید. در اینجا برخی اطلاعات برای کمک به شما آورده شده است.

کاری که می توانید انجام دهید

تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از وقت ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید. در مورد روزاسه ، برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• چه عواملی ممکن است باعث بروز علائم و نشانه ها شود؟
• آیا برای تأیید تشخیص به آزمایشاتی نیاز دارم؟ >
• بهترین روش درمانی چیست؟
• آیا این بیماری موقتی است یا مزمن؟
• آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• من مشکلات پزشکی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا می توانم صبر کنم ببینم آیا شرایط به خودی خود برطرف می شود؟
• گزینه های پیشنهادی برای رویکرد شما چیست؟
• توصیه می کنید از چه روال مراقبت از پوست استفاده کنم؟

از پرسیدن س questionsالات دیگری که در هنگام ملاقات با شما مطرح می شود دریغ نکنید.

چه کاری باید انجام دهید از دکتر خود انتظار داشته باشید

پزشک شما ممکن است چندین س youال از شما بپرسد ، از جمله:

• چه زمانی علائم را مشاهده کردید؟
• چند بار این علائم را تجربه می کنید؟
• آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
• به نظر می رسد چه مشکلی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد در صورت وجود علائم شما چیست؟