آسیب روتاتور کاف

بررسی اجمالی

روتاتور کاف گروهی از عضلات و تاندون ها است که مفصل شانه را احاطه کرده و سر استخوان بازوی بازوی خود را محکم در حفره کم عمق شانه نگه می دارد. آسیب روتاتور کاف می تواند باعث درد مبهم شانه شود ، که اغلب با استفاده از بازوی دور از بدن بدتر می شود.

آسیب های روتاتور کاف شایع است و با افزایش سن افزایش می یابد. این موارد ممکن است زودتر در افرادی که مشاغلی انجام می دهند که نیاز به انجام مکرر حرکات سربار دارند. به عنوان مثال می توان به نقاشان و نجاران اشاره کرد.

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری روتاتور کاف می توانند علائم خود را کنترل کرده و با تمرینات فیزیوتراپی که انعطاف پذیری و قدرت عضلات اطراف مفصل شانه را بهبود می بخشد به فعالیت های خود بازگردند.

گاهی اوقات ، ممکن است پارگی های روتاتور کاف در اثر یک آسیب دیدگی رخ دهد. در آن شرایط ، ارزیابی پزشکی باید در اسرع وقت انجام شود تا در مورد نقش جراحی بحث شود. پارگی های گسترده روتاتور کاف قابل رفع نیستند و انتقال تاندون های جایگزین یا تعویض مفصل ممکن است باشد.

علائم

درد همراه با آسیب روتاتور کاف ممکن است:

• به عنوان یک درد مبهم در شانه توصیف می شود
• مزاحمت خواب
• شانه زدن مو یا رسیدن به پشت خود را دشوار کنید
• همراه با ضعف بازو باشید

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

درد شانه ای که کوتاه مدت است ممکن است توسط پزشک خانواده ارزیابی شود. اگر پس از آسیب دیدگی فوراً در بازو دچار ضعف شدید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

علل

بیماری روتاتور کاف ممکن است در نتیجه آسیب دیدگی شدید به شانه یا پیشرونده باشد. تحلیل رفتن یا ساییدگی بافت تاندون. فعالیت بالای سر یا تکرار سنگین در مدت زمان طولانی ممکن است باعث تحریک یا آسیب دیدن تاندون شود.

عوامل خطر

عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به آسیب روتاتور کاف را افزایش دهند:

• سن. هرچه پیرتر می شوید ، خطر آسیب روتاتور کاف افزایش می یابد. پارگی روتاتور کاف بیشتر در افراد بالای 60 سال دیده می شود.
• مشاغل ساختمانی. مشاغلی مانند نجاری یا نقاشی در خانه نیاز به حرکات مکرر بازو ، اغلب بالای سر دارد که می تواند به مرور زمان به چرخنده دست آسیب برساند.
• سابقه خانوادگی ممکن است یک م geneticلفه ژنتیکی در آسیب های روتاتور کاف وجود داشته باشد زیرا به نظر می رسد بیشتر در خانواده های خاصی رخ می دهد.

عوارض

بدون درمان ، مشکلات روتاتور کاف ممکن است منجر به از دست دادن دائمی حرکت یا ضعف ، و ممکن است منجر به انحطاط پیشرونده مفصل شانه شود. اگرچه استراحت به شانه برای بهبودی شما ضروری است ، اما بی حرکت ماندن شانه برای مدت طولانی می تواند باعث ضخیم شدن و سفت شدن بافت همبند مفصل شود (شانه منجمد).

پیشگیری

اگر در معرض آسیب های روتاتور کاف هستید یا در گذشته آسیب روتاتور کاف داشته اید ، تمرینات تقویت کننده شانه روزانه می تواند از آسیب دیدگی در آینده جلوگیری کند.

اکثر افراد عضلات جلوی سینه را ورزش می دهند ، شانه و بازو ، اما تقویت عضلات پشت شانه و اطراف تیغه شانه برای بهینه سازی تعادل عضلات شانه به همان اندازه مهم است. پزشک یا یک فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه ورزشی را تنظیم کنید.

محتوای:

تشخیص

در طول معاینه فیزیکی ، پزشک شما قسمت های مختلف شانه شما را فشار داده و بازوی شما را به موقعیت های مختلف منتقل می کند. وی همچنین قدرت عضلات اطراف شانه و بازوهای شما را آزمایش می کند.

در برخی موارد ، ممکن است آزمایش های تصویربرداری را توصیه کند ، مانند:

• اشعه ایکس اگرچه پارگی روتاتور کاف در اشعه ایکس نشان داده نمی شود ، اما این آزمایش می تواند خارهای استخوان یا سایر دلایل احتمالی درد شما - مانند آرتروز را تجسم کند.
• سونوگرافی. در این نوع آزمایش از امواج صوتی برای تولید تصاویری از ساختارهای درون بدن شما استفاده می شود ، به ویژه از بافت های نرم مانند عضلات و تاندون ها. این امکان را برای آزمایش پویا فراهم می کند ، ساختارهای شانه شما را هنگام حرکت ارزیابی می کند. همچنین امکان مقایسه سریع شانه آسیب دیده و شانه سالم را فراهم می کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این فناوری از امواج رادیویی و آهنربا قوی استفاده می کند. تصاویر به دست آمده تمام ساختارهای شانه را با جزئیات کامل نشان می دهد. کیفیت تصاویر بستگی زیادی به کیفیت تجهیزات مورد استفاده دارد.

درمان

درمان های محافظه کارانه - مانند استراحت ، یخ و فیزیوتراپی - بعضی اوقات همه موارد برای بهبودی از آسیب روتاتور کاف مورد نیاز است. اگر آسیب دیدگی شما شدید باشد ، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.

تزریقات

اگر درمان های محافظه کارانه درد شما را کاهش نداده است ، پزشک ممکن است تزریق استروئید را در مفصل شانه شما توصیه کند ، به خصوص اگر درد در خواب ، فعالیت های روزمره یا فیزیوتراپی شما تداخل ایجاد کند. گرچه چنین عکسهایی غالباً به طور موقت مفید هستند ، اما باید از آنها عاقلانه استفاده شود ، زیرا می تواند در تضعیف تاندون نقش داشته باشد و در صورت لزوم ، ممکن است موفقیت جراحی را کاهش دهد.

درمان

فیزیوتراپی معمولاً یکی از اولین درمانی است که پزشک شما پیشنهاد می دهد. تمرینات متناسب با محل خاص آسیب روتاتور کاف می تواند به شما در بازگرداندن انعطاف پذیری و قدرت شانه کمک کند. فیزیوتراپی همچنین بخش مهمی از روند بهبودی پس از جراحی روتاتور کاف است.

جراحی

انواع مختلفی از جراحی ها برای آسیب روتاتور کاف در دسترس است ، از جمله:

• ترمیم تاندون آرتروسکوپی. در این روش ، جراحان یک دوربین کوچک (آرتروسکوپ) و ابزارهایی را از طریق برش های کوچک وارد می کنند تا دوباره تاندون پاره شده به استخوان متصل شود.
• ترمیم باز تاندون. در برخی شرایط ، ترمیم تاندون باز ممکن است گزینه بهتری باشد. در این نوع جراحی ها ، جراح شما از طریق یک برش بزرگتر مجدداً تاندون آسیب دیده را به استخوان متصل می کند.
• انتقال تاندون. اگر تاندون پاره شده بیش از حد آسیب دیده باشد تا بتواند دوباره به استخوان بازو متصل شود ، جراحان ممکن است تصمیم بگیرند که از یک تاندون نزدیک به عنوان جایگزین استفاده کنند.
• جایگزینی شانه. آسیب دیدگی های بزرگ روتاتور کاف ممکن است به جراحی تعویض شانه نیاز داشته باشد. برای بهبود ثبات مفصل مصنوعی ، یک روش ابتکاری (آرتروپلاستی شانه معکوس) قسمت گلوله ای مفصل مصنوعی را روی تیغه شانه و قسمت سوکت را روی استخوان بازو نصب می کند.

آزمایشات بالینی

روش زندگی و درمان های خانگی

درد ناشی از آسیب جزئی روتاتور کاف اغلب با مراقبت مناسب به خودی خود کاهش می یابد. از انجام آنچه باعث درد شده است دست بردارید و سعی کنید از حرکات دردناک جلوگیری کنید. حرکت سنگین یا سربار را تا زمانی که درد شانه شما فروکش کند محدود کنید. بستن شانه ممکن است به احساس بهتر آن کمک کند. مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB) یا استامینوفن (Tylenol ، دیگران) نیز ممکن است مفید باشند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده یا پزشک طب ورزشی خود شروع کنید. اگر آسیب دیدگی شما شدید باشد ، ممکن است به یک جراح ارتوپدی ارجاع شوید. اگر در گذشته برای یک مشکل مشابه تحت درمان قرار گرفته اید ، ممکن است لازم باشد سوابق گذشته و مطالعات تصویربرداری را با خود به جلسه ملاقات برسانید.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید لیستی بنویسید که به س followingالات زیر پاسخ دهد:

• چه زمانی برای اولین بار درد شانه را شروع کردید؟
• چه حرکات و فعالیت هایی درد شانه شما را بدتر می کند؟
• آیا تا به حال از ناحیه شانه آسیب دیده اید؟
• آیا علاوه بر درد شانه ، علائمی نیز تجربه کرده اید؟
• آیا درد از زیر بازو به پایین بازو می رسد؟
• آیا درد شانه با درد گردن همراه است؟
• آیا شغل یا سرگرمی شما درد شانه شما را تشدید می کند؟

چه انتظاری از شما دارد دکتر

پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما خواهد پرسید. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید وقت بیشتری صرف کنید ، مرور کنید. پزشک شما ممکن است بپرسد:

• درد دقیقاً در کجا واقع شده است؟
• درد شما تا چه حد شدید است؟
• چه حرکات و فعالیت هایی باعث تشدید یا تسکین درد شما می شوند؟ درد شانه؟
• آیا ضعف یا بی حسی در بازوی خود دارید؟