آلرژی صدف

بررسی اجمالی

آلرژی صدف پوستی پاسخی غیرطبیعی توسط سیستم ایمنی بدن به پروتئین های موجود در برخی از حیوانات دریایی است. حیوانات دریایی در گروه صدف داران شامل سخت پوستان و نرم تنان مانند میگو ، خرچنگ ، خرچنگ دریایی ، ماهی مرکب ، صدف ، گوش ماهی و سایر موارد هستند.

برخی از افراد مبتلا به آلرژی صدف به همه صدف ها واکنش نشان می دهند. دیگران فقط به انواع خاصی واکنش نشان می دهند. واکنش ها از علائم خفیف - مانند کهیر یا گرفتگی بینی - گرفته تا شدید و حتی تهدید کننده زندگی است.

اگر فکر می کنید به آلرژی صدفی حساسیت دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. آزمایشات می توانند به تایید آلرژی کمک کنند بنابراین می توانید برای جلوگیری از واکنشهای بعدی اقدامات لازم را انجام دهید.

علائم

علائم آلرژی به صدف به طور کلی طی چند دقیقه تا یک ساعت از خوردن صدف پوستی ایجاد می شود. ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کهیر ، خارش یا اگزما (درماتیت آتوپیک)
تورم لب ها ، صورت ، زبان و گلو ، یا سایر قسمت های بدن
خس خس سینه ، گرفتگی بینی یا مشکل تنفس
درد شکم ، اسهال ، حالت تهوع یا استفراغ
سرگیجه ، سبکی سر یا غش غش

آلرژی می تواند باعث یک واکنش شدید ، بالقوه تهدید کننده زندگی شود که به عنوان آنافیلاکسی شناخته می شود. واکنش آنافیلاکتیک به صدف یا هر چیز دیگری یک فوریت پزشکی است که نیاز به درمان با تزریق اپی نفرین (آدرنالین) و سفر به اتاق اورژانس دارد.

علائم و نشانه های آنافیلاکسی شامل موارد زیر است:

تورم گلو یا توده گلو (انقباض راه هوایی) که نفس کشیدن را برای شما دشوار می کند
شوک ، با افت شدید فشار خون
سرگیجه ، سبکی سر یا از دست دادن هوشیاری

چه زمان به پزشک مراجعه کنید

در صورت بروز علائم یا نشانه های آنافیلاکسی به دنبال درمان فوری باشید.

به اگر اندکی پس از غذا خوردن علائم آلرژی غذایی دارید پزشک یا متخصص آلرژی دارید.

علل

تمام آلرژی های غذایی ناشی از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن است. در آلرژی صدف ، سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه پروتئین خاصی را در صدف سخت مضر تشخیص می دهد و باعث تولید آنتی بادی های پروتئین صدف (ماده حساسیت زا) می شود. دفعه بعد که با ماده حساسیت زا تماس بگیرید ، سیستم ایمنی بدن شما هیستامین و سایر مواد شیمیایی را که باعث علائم آلرژی می شوند آزاد می کند.

انواع صدف

انواع مختلفی از صدف دار وجود دارد که هر کدام حاوی پروتئین های مختلف:

سخت پوستان شامل خرچنگ ، خرچنگ دریایی ، خرچنگ دریایی ، میگو و میگو است.
نرم تنان شامل ماهی مرکب ، حلزون ، صدف ، صدف و گوش ماهی می شوند.

بعضی از افراد فقط به یک نوع صدف حساسیت دارند اما می توانند دیگران را بخورند. سایر افراد مبتلا به آلرژی صدفی باید از همه صدف های دریایی اجتناب کنند.

عوامل خطر

اگر حساسیت از هر نوع در خانواده شما شایع باشد ، در معرض خطر افزایش آلرژی به پوسته هستید.

اگرچه افراد در هر سنی می توانند به آلرژی صدف پوستی مبتلا شوند ، این بیماری در بزرگسالان بیشتر مشاهده می شود. در میان بزرگسالان ، آلرژی به صدف بیشتر در زنان دیده می شود. در میان کودکان ، حساسیت به صدف در پسران بیشتر دیده می شود.

عوارض

در موارد شدید ، آلرژی به صدف می تواند منجر به آنافیلاکسی شود ، یک واکنش آلرژیک خطرناک که با تورم گلو مشخص شده است (انقباض راه هوایی). ، نبض سریع ، شوک و سرگیجه یا سبکی سر. آنافیلاکسی می تواند زندگی را تهدید کند.

هنگامی که به آلرژی صدفی حساسیت دارید ، ممکن است در معرض خطر افزایش آنافیلاکسی باشید در صورت:

آسم دارید
واکنش های آلرژیک نسبت به مقادیر بسیار کمی از صدف دارید (حساسیت شدید)
شما سابقه آنافیلاکسی ناشی از مواد غذایی را دارید

آنافیلاکسی را می توان با تزریق اضطراری اپی نفرین (آدرنالین). اگر در معرض واکنش شدید آلرژیک به صدف دریایی هستید ، باید همیشه اپی نفرین تزریقی داشته باشید (EpiPen ، Adrenaclick ، دیگران).

پیشگیری

اگر به آلرژی صدفی حساسیت دارید ، تنها راه جلوگیری از واکنش آلرژیک پرهیز از همه صدف های دریایی و محصولات حاوی صدف است. حتی مقادیر کمی از صدف می تواند در برخی از افراد واکنش شدیدی ایجاد کند.

جلوگیری از صدف

هنگام صرف غذا بیرون از خانه محتاط باشید. هنگام صرف غذا در رستوران ها ، همیشه اطمینان حاصل کنید که از تابه ، روغن یا ظروف مورد استفاده برای صدف ماهی نیز برای تهیه غذاهای دیگر استفاده نشده و باعث ایجاد آلودگی متقابل می شود. ممکن است لازم باشد از غذا خوردن در رستوران های غذاهای دریایی که احتمال آلودگی متقابل زیاد است اجتناب کنید.
برچسب ها را بخوانید. آلودگی متقاطع می تواند در فروشگاه هایی که غذای دیگر در نزدیکی صدف و یا هنگام تولید پردازش می شود ، رخ دهد. برچسب های غذا را با دقت بخوانید.
ماهی صدف به ندرت یک ماده مخفی است ، اما ممکن است در ماهی یا طعم دهنده غذاهای دریایی باشد. شرکت ها موظفند هر محصولی را که حاوی صدف یا سایر غذاهایی است که اغلب باعث واکنش های آلرژیک می شوند ، برچسب گذاری کنند ، اما این مقررات در مورد نرم تنان ، مانند صدف ، صدف و گوش ماهی صدق نمی کند.
مسافت ممکن است لازم باشد از مکانهایی که صدف ماهی تهیه یا پردازش می شود کاملاً خودداری کنید. برخی از افراد پس از لمس صدف یا استنشاق بخار حاصل از پخت صدف ، واکنش نشان می دهند.

اگر به پوسته پوستی حساسیت دارید ، در مورد حمل اپی نفرین اضطراری با پزشک خود صحبت کنید. استفاده از یک دستبند یا گردنبند هشدار دهنده پزشکی را در نظر داشته باشید که به دیگران اجازه می دهد شما از آلرژی غذایی مطلع شوند.

نکته ای که لازم نیست نگران آن باشید این است که آیا به ید یا رنگ رادیواکستراست که استفاده می شود نیز حساسیت دارید. در برخی از آزمایشات تصویربرداری حتی اگر پوسته پوسته حاوی مقادیر کمی ید باشد ، حساسیت به صدف با واکنش برخی از افراد در برابر رادیو کنتراست رادیواکتیو یا ید ارتباط ندارد.

محتوای:

تشخیص
پزشک از علائم شما س askال می کند و ممکن است معاینه بدنی را برای یافتن یا رد سایر مشکلات پزشکی انجام دهد. وی همچنین ممکن است یک یا هر دو آزمایش زیر را توصیه کند:
تست پوست. در این آزمایش ، پوست شما خراشیده شده و در معرض مقدار کمی پروتئین موجود در صدف است. اگر حساسیت دارید ، در محل آزمایش روی پوست خود دچار برجستگی (کهیر) می شوید.
آزمایش خون. این تست همچنین آزمایش آنتی بادی IgE مخصوص آلرژن یا آزمایش جذب کننده رادیواکالرژیک (RAST) نامیده می شود ، این آزمایش می تواند پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به پروتئین های صدف را با اندازه گیری مقدار برخی از آنتی بادی ها ، معروف به آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E (IgE) در جریان خون ، اندازه گیری کند.
سابقه واکنش های آلرژیک اندکی پس از قرار گرفتن در معرض صدف پوستی می تواند نشانه ای از آلرژی به صدفی باشد ، اما آزمایش آلرژی تنها راه مطمئن برای تشخیص علت ایجاد علائم و رد سایر احتمالات از جمله به عنوان مسمومیت غذایی. در صورت عدم اطمینان در مورد تشخیص ، می توان چالش های غذایی تحت نظارت پزشکی را انجام داد.

درمان

تنها راه مطمئن برای جلوگیری از واکنش آلرژیک به صدف ، جلوگیری از صدف است. اما علی رغم تمام تلاش های شما ، ممکن است با صدف ماهی تماس بگیرید.

پزشک ممکن است به شما دستور دهد که یک واکنش خفیف آلرژیک به صدف را با داروهایی مانند آنتی هیستامین ها برای کاهش علائم و نشانه ها مانند بثورات پوستی و خارش.

در صورت واکنش شدید آلرژیک به صدف (آنافیلاکسی) ، احتمالاً به تزریق اورژانس اپی نفرین (آدرنالین) نیاز دارید. اگر در معرض واکنش شدید هستید ، اپی نفرین تزریقی (EpiPen ، Adrenaclick و دیگران) را همیشه با خود داشته باشید.

اگر در معرض آنافیلاکسی در صدف پوستی هستید ، ممکن است پزشک دستور دهد شما حتی در اولین نشانه واکنش آلرژیک می توانید اپی نفرین تجویز کنید. بعد از استفاده از اپی نفرین ، حتی اگر احساس بهبودی کرده اید ، به مراقبت های پزشکی فوری بپردازید.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما هستید با مراجعه به پزشک خانواده یا یک پزشک عمومی شروع می شود. یا ممکن است بلافاصله به یک متخصص آلرژی ارجاع شوید.

کاری که می توانید انجام دهید

با نوشتن یادداشت خود را برای قرار ملاقات خود آماده کنید:

علائم ، از جمله هرگونه که به نظر می رسد با آلرژی ارتباطی نداشته باشد
سابقه خانوادگی آلرژی و آسم ، از جمله انواع خاصی از آلرژی اگر آنها را بشناسید
داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید
س toالاتی که باید از پزشک بپرسید

س Quesالات مربوط به آلرژی به صدف شامل:

آیا علائم من به احتمال زیاد به دلیل آلرژی است؟
آیا به آزمایش آلرژی احتیاج دارم؟
آیا باید به متخصص آلرژی مراجعه کنم؟
آیا من نیاز به حمل اپی نفرین دارم؟
آیا بروشورها یا موارد دیگری وجود دارد؟ مطالب آموزشی که میتونم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در پرسیدن سالات دیگر نیز دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

شما پزشک احتمالاً س youالاتی از شما خواهد داشت ، از جمله:

چه علائمی دارید؟ شدت آنها چقدر است؟
چه زمانی علائم خود را مشاهده کردید؟
آیا در گذشته به صدف پوستی واکنش نشان داده اید؟
چه نوع صدفی را می خورید؟
چه مدت پس از خوردن صدف سخت علائم شما بروز کرد؟
چه غذاهای دیگری در طول وعده غذایی خود خوردید؟ سس ها ، نوشیدنی ها و غذاهای فرعی را فراموش نکنید.
آیا دیگران که با شما شام خوردند علائم مشابهی داشتند؟
آیا در خانواده شما سابقه آلرژی وجود دارد؟
آیا آلرژی دیگری مانند تب یونجه دارید؟
آیا آسم یا اگزما (درماتیت آتوپیک) دارید؟