رشد بیش از حد باکتریهای روده کوچک (SIBO)

بررسی اجمالی

رشد بیش از حد باکتریهای روده کوچک (SIBO) هنگامی رخ می دهد که افزایش غیرطبیعی جمعیت کلی باکتریها در روده کوچک وجود دارد - به ویژه انواع باکتری هایی که معمولاً در آن قسمت از دستگاه گوارش مشاهده نمی شوند. این وضعیت گاهی سندرم حلقه کور نامیده می شود.

SIBO معمولاً هنگامی ایجاد می شود که شرایطی - مانند جراحی یا بیماری - سرعت عبور غذا و مواد زائد را در دستگاه گوارش کاهش داده و زمینه تولید باکتری را ایجاد می کند. باکتری های اضافی اغلب باعث اسهال می شوند و ممکن است باعث کاهش وزن و سو mal تغذیه شوند.

در حالی که SIBO اغلب از عوارض جراحی معده (شکم) است ، این وضعیت همچنین می تواند ناشی از مشکلات ساختاری و برخی بیماری ها باشد. گاهی اوقات برای اصلاح مشکل به جراحی نیاز است ، اما آنتی بیوتیک ها متداول ترین روش درمانی هستند.

علائم

علائم و نشانه های SIBO اغلب شامل موارد زیر است:

• از دست دادن اشتها
• درد شکم
• حالت تهوع
• نفخ شکم
• احساس ناخوشایند سیری بعد از غذا خوردن
• اسهال
• کاهش ناخواسته وزن
• سوnut تغذیه

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

نفخ ، حالت تهوع و اسهال از علائم و نشانه های آن است. از بسیاری از مشکلات روده برای ارزیابی کامل - به خصوص اگر جراحی شکم انجام داده اید - به پزشک خود مراجعه کنید: در صورت وجود:

• اسهال مداوم
• کاهش سریع و ناخواسته وزن
• درد شکم بیش از چند روز طول می کشد

اگر درد شکمی شدید ، سریعاً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

علل

روده کوچک رشد بیش از حد باکتری (SIBO) می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• عوارض جراحی شکم ، از جمله بای پس معده برای چاقی و گاسترکتومی برای درمان زخم معده و سرطان معده
• مشکلات ساختاری در و در اطراف روده کوچک شما ، از جمله بافت اسکار (چسبندگی روده) که می تواند در خارج از روده کوچک بپیچد ، و کیسه های برجسته بافتی که از دیواره روده کوچک بیرون زده اند (دیورتیکول روده)
• پزشکی خاص شرایطی از جمله بیماری کرون ، انتریت اشعه ، اسکلرودرمی ، بیماری سلیاک ، دیابت یا سایر بیماری هایی که می توانند حرکت را کند کنند (حرکت مواد غذایی و مواد زائد از طریق روده کوچک

چرا رشد بیش از حد باکتریهای روده کوچک (SIBO) ایجاد می شود

روده کوچک طولانی ترین قسمت دستگاه گوارش شما است ، اندازه گیری حدود 20 فوت (6.1 متر). روده کوچک جایی است که غذا با آب میوه های گوارشی مخلوط می شود و مواد مغذی در جریان خون شما جذب می شوند.

برخلاف روده بزرگ (روده بزرگ) ، روده کوچک شما به دلیل جریان سریع محتویات و وجود آن ، دارای باکتری نسبتاً کمی است. از صفرا اما در SIBO ، غذای راکد در روده کوچک دور زده ، به یک محل ایده آل برای تولید باکتری تبدیل می شود. این باکتری ها ممکن است سموم تولید کرده و همچنین در جذب مواد مغذی اختلال ایجاد کنند. محصولات تجزیه شده به دنبال هضم باکتریایی غذا همچنین می توانند باعث اسهال شوند.

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به SIBO شما را افزایش می دهند عبارتند از:

• جراحی معده برای چاقی یا زخم
• نقص ساختاری در روده کوچک
• آسیب به روده کوچک
• مجرای غیرطبیعی (فیستول) بین دو قسمت روده
• بیماری کرون ، لنفوم روده یا اسکلرودرمی درگیر روده کوچک
• سابقه پرتودرمانی در ناحیه شکم
• دیابت
• دیورتیکولوز کوچک روده
• چسبندگی ناشی از جراحی قبلی شکم

عوارض

رشد بیش از حد باکتری روده کوچک (SIBO) می تواند مشکلات تشدید کننده ای ایجاد کند ، از جمله:

• جذب ضعیف چربی ها ، کربوهیدرات ها و پروتئین ها. نمک های صفراوی ، که به طور معمول برای هضم چربی ها مورد نیاز هستند ، توسط باکتری های اضافی در روده کوچک شما تجزیه می شوند و در نتیجه هضم ناقص چربی ها و اسهال ایجاد می شوند. محصولات باکتریایی ممکن است به مخاط مخاطی (مخاط) روده کوچک آسیب برسانند و در نتیجه جذب کربوهیدرات و پروتئین کاهش یابد.

  باکتری ها می توانند برای غذای موجود رقابت کنند. و ترکیبات تولید شده از طریق تجزیه باکتریایی مواد غذایی راکد نیز می توانند اسهال را تحریک کنند. در مجموع ، این تأثیرات رشد بیش از حد باکتریها منجر به اسهال ، سوnut تغذیه و کاهش وزن می شود.

کمبود ویتامین. در نتیجه جذب ناقص چربی ها ، بدن شما نمی تواند ویتامین های محلول در چربی A ، D ، E و K. را به طور کامل جذب کند. باکتری های موجود در روده باریک سنتز می شوند و همچنین از ویتامین B-12 استفاده می کنند که برای افراد طبیعی ضروری است. عملکرد سیستم عصبی و تولید سلولهای خونی و DNA.

رشد بیش از حد باکتریها می تواند منجر به کمبود B-12 شود که می تواند منجر به ضعف ، خستگی ، گزگز و بی حسی در دست ها و پاها و در موارد پیشرفته به سردرگمی ذهنی منجر شود. آسیب به سیستم عصبی مرکزی شما ناشی از کمبود B-12 ممکن است غیرقابل برگشت باشد.

• ضعیف شدن استخوان ها (پوکی استخوان). با گذشت زمان ، آسیب به روده شما در اثر رشد غیر طبیعی باکتریها باعث جذب ضعیف کلسیم می شود و در نهایت ممکن است منجر به بیماری های استخوانی مانند پوکی استخوان شود.
• سنگ کلیه. همچنین جذب کم کلسیم ممکن است در نهایت منجر به سنگ کلیه شود.

محتوای:

تشخیص

به منظور تشخیص رشد بیش از حد باکتری روده کوچک (SIBO) ، شما ممکن است آزمایشاتی برای بررسی رشد بیش از حد باکتری در روده کوچک ، جذب ضعیف چربی یا سایر مشکلات ایجاد کننده یا کمک کننده به علائم شما داشته باشید. آزمایش های رایج عبارتند از:

• آزمایش نفس. این نوع آزمایش غیرتهاجمی میزان هیدروژن یا متانی را که پس از نوشیدن مخلوطی از گلوکز و آب بیرون می کشید اندازه گیری می کند. افزایش سریع هیدروژن یا متان در بازدم ممکن است نشان دهنده رشد بیش از حد باکتری در روده کوچک شما باشد. اگرچه به طور گسترده در دسترس است ، آزمایش تنفس نسبت به سایر آزمایشات برای تشخیص رشد بیش از حد باکتری کمتر خاص است.
• آسپیره روده کوچک و کشت مایعات. این در حال حاضر آزمایش استاندارد طلا برای رشد بیش از حد باکتری ها است. برای بدست آوردن نمونه مایع ، پزشکان یک لوله انعطاف پذیر طولانی (آندوسکوپ) را از گلو و از طریق دستگاه گوارش فوقانی به روده کوچک منتقل می کنند. یک نمونه از مایع روده خارج شده و سپس در آزمایشگاه برای رشد باکتری مورد آزمایش قرار می گیرد.

علاوه بر این آزمایشات ، پزشک ممکن است آزمایش خون را برای یافتن کمبود ویتامین یا مدفوع توصیه کند. ارزیابی برای آزمایش سو mala جذب چربی. در برخی موارد ، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را برای یافتن ناهنجاری های ساختاری روده توصیه کند.

>

در صورت امکان ، پزشکان با مقابله با مشکل زمینه ای SIBO را درمان می کنند - به عنوان مثال ، با بازسازی جراحی حلقه ، تنگی یا فیستول بعد از عمل. اما یک حلقه همیشه قابل برگشت نیست. در این حالت ، درمان بر اصلاح کمبودهای تغذیه ای و از بین بردن رشد بیش از حد باکتری متمرکز است. اگر علائم و سابقه پزشکی شما به شدت دلیل این امر را نشان دهد ، پزشکان ممکن است این روش درمانی را شروع کنند ، حتی در صورت عدم نتیجه گیری آزمایش و یا بدون هیچ گونه آزمایش. اگر درمان آنتی بیوتیکی مثر نباشد ، ممکن است آزمایش انجام شود.

یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک اغلب تعداد باکتریهای غیرطبیعی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. اما با قطع آنتی بیوتیک ، باکتری ها می توانند دوباره برگردند ، بنابراین ممکن است لازم باشد که درمان طولانی مدت باشد. برخی از افراد با حلقه در روده کوچک خود ممکن است برای مدت طولانی بدون نیاز به آنتی بیوتیک مراجعه کنند ، در حالی که دیگران ممکن است به طور منظم به آنها نیاز داشته باشند.

همچنین پزشکان ممکن است برای جلوگیری از مقاومت باکتریایی ، آنتی بیوتیک های مختلف را تغییر دهند. آنتی بیوتیک ها بیشتر باکتری های روده را از بین می برند ، چه طبیعی و چه غیر طبیعی. در نتیجه ، آنتی بیوتیک ها می توانند برخی از مشکلاتی را که برای درمان آن تلاش می کنند ایجاد کنند ، از جمله اسهال. جابجایی در میان داروهای مختلف می تواند به جلوگیری از این مشکل کمک کند.

حمایت از تغذیه

اصلاح کمبودهای غذایی بخش مهمی در درمان SIBO است ، به ویژه در افرادی که کاهش وزن شدید دارند. سو Mal تغذیه قابل درمان است ، اما خسارتی که ایجاد می کند همیشه قابل جبران نیست.

این روش های درمانی می توانند کمبود ویتامین را بهبود بخشند ، پریشانی روده را کاهش دهند و به افزایش وزن کمک کنند:

• مکمل های غذایی. افراد مبتلا به SIBO ممکن است به تزریق عضلانی ویتامین B-12 و همچنین ویتامین های خوراکی ، مکمل های کلسیم و آهن نیاز داشته باشند.

رژیم بدون لاکتوز. آسیب به روده کوچک ممکن است باعث از بین رفتن توانایی هضم قند شیر (لاکتوز) شود. در این صورت ، پرهیز از اکثر محصولات حاوی لاکتوز یا استفاده از داروهای لاکتاز که به هضم قند شیر کمک می کنند ، مهم است.

برخی از افراد مبتلا ممکن است ماست را تحمل کنند زیرا باکتری های مورد استفاده در فرآیند کشت ، لاکتوز را به طور طبیعی تجزیه می کنند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائم و نشانه هایی دارید که در رشد بیش از حد باکتریهای روده کوچک (SIBO) مشترک است ، با پزشک خود وقت بگیرید. پس از ارزیابی اولیه ، ممکن است شما به پزشکی متخصص در زمینه درمان اختلالات گوارشی (متخصص گوارش) ارجاع شوید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات و انتظارات از پزشک وجود دارد.

• علائم خود را بنویسید ، از جمله زمان شروع آنها و چگونگی تغییر یا بدتر شدن آنها. با گذشت زمان.
• سوابق پزشکی خود را بیاورید ، به خصوص اگر جراحی روی معده یا روده خود انجام داده اید ، هرگونه وضعیت روده ای شناخته شده یا پرتوی شکم یا لگن داشته اید.
• لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل های خود تهیه کنید.
• اطلاعات پزشکی اصلی خود را بنویسید ، از جمله سایر مواردی که با آن تشخیص داده شده اید. هر جراحی شکمی را که انجام داده اید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
• اطلاعات شخصی اصلی را از جمله تغییرات اخیر یا عوامل استرس زا در زندگی خود بنویسید. این عوامل می توانند به علائم و نشانه های گوارشی مرتبط باشند.
• در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات ممکن است دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
• سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید. ایجاد لیست س questionsالات خود از قبل می تواند به شما کمک کند از وقت خود با دکتر خود نهایت استفاده را ببرید.

در پرسیدن س hesال تردید نکنید. برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• احتمالاً علت بیماری من چیست؟
• چه روش درمانی را توصیه می کنید؟
• آیا با داروهایی که تجویز می کنید عوارض جانبی همراه است؟
• من بیماری های دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را معالجه کنم؟
• آیا من نیاز به ماندن طولانی مدت در داروها دارم؟
• هر چند وقت یک بار من را مشاهده می کنید تا پیشرفت خود را کنترل کنم؟
• آیا باید از مکمل های غذایی استفاده کنید؟
• آیا من کمبود ویتامین دارم؟
• آیا می توانم برای کاهش یا مدیریت علائم خود تغییراتی در سبک زندگی یا رژیم غذایی ایجاد کنم؟

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید بیشتر وقت بگذارید ، مرور کنید. ممکن است از شما سال شود:

• آیا تاکنون جراحی شکم انجام داده اید؟
• علائم شما چیست؟
• اولین بار چه زمانی این علائم را مشاهده کردید؟
• آیا علائم شما به همان اندازه می آیند و می روند یا می مانند؟
• آیا درد شما مانند گرفتگی است؟
• آیا درد شما به قسمت های دیگر شکم شما تابش می کند یا به پشت خود بروید؟
• آیا بدون تلاش وزن کم کرده اید؟
• آیا متوجه تغییر مدفوع شده اید؟
• آیا علائم و نشانه های شما شامل استفراغ است؟
• آیا علائم و نشانه های شما شامل تب است؟
• آیا اخیراً فردی نزدیک به شما علائم یا نشانه های مشابهی داشته است؟
• رژیم روزانه معمول شما چیست؟
• آیا تا به حال به شما حساسیت غذایی یا عدم تحمل لاکتوز تشخیص داده شده است؟
• آیا بیماری پزشکی دیگری نیز برای شما تشخیص داده شده است؟
• چه داروهایی را مصرف می کنید ، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه ، ویتامین ها ، گیاهان و مکمل ها؟
• آیا شما سابقه خانوادگی در زمینه اختلالات روده یا سرطان روده بزرگ دارید؟
• آیا تاکنون پرتودرمانی در ناحیه شکم یا لگن خود انجام داده اید؟
• آیا تاکنون کلیه داشته اید؟ سنگ؟
• آیا تا به حال با لوزالمعده خود مشکلی داشته اید؟
• آیا به بیماری کرون مبتلا هستید؟