ابله

بررسی اجمالی

آبله یک بیماری مسری ، مسخ کننده و اغلب کشنده است که هزاران سال انسان را تحت تأثیر قرار داده است. آبله که به طور طبیعی اتفاق می افتد تا سال 1980 در سراسر جهان از بین رفت - نتیجه یک کار بی سابقه ایمن سازی جهانی.

نمونه های ویروس آبله برای اهداف تحقیقاتی نگهداری شده است. و پیشرفت در زیست شناسی مصنوعی امکان ایجاد آبله از توالی های اسید آمینه منتشر شده را فراهم کرده است. این مسئله باعث نگرانی شده است كه روزی می تواند از آبله به عنوان یك جنگ بیولوژیكی استفاده شود.

هیچ درمان یا درمانی برای آبله وجود ندارد. یک واکسن می تواند از آبله جلوگیری کند ، اما خطر عوارض جانبی واکسن برای توجیه واکسیناسیون معمول برای افرادی که در معرض خطر کم قرار گرفتن در معرض ویروس آبله هستند ، بسیار زیاد است.

علائم

اولین علائم آبله معمولاً 10 تا 14 روز پس از آلوده شدن ظاهر می شوند. در طول دوره جوجه کشی هفت تا 17 روز ، شما احساس سلامتی می کنید و نمی توانید دیگران را آلوده کنید.

پس از دوره جوجه کشی ، ناگهانی علائم و نشانه های آنفولانزا ایجاد می شود. اینها عبارتند از:

تب
ناراحتی کلی
سردرد
خستگی شدید
درد شدید کمر
استفراغ ، احتمالاً

چند روز بعد ، لکه های قرمز و صافی ابتدا روی صورت ، دست ها و بازوها و بعداً روی تنه شما ظاهر می شود. در طی یک یا دو روز ، بسیاری از این ضایعات به تاول های کوچک پر از مایع شفاف تبدیل می شوند و سپس به چرک تبدیل می شوند. پوسته ها هشت تا نه روز بعد شروع می شوند و سرانجام می ریزند و جای زخم های عمیق و حفره ای ایجاد می کنند.

ضایعات نیز در غشاهای مخاطی بینی و دهان ایجاد می شوند و به سرعت به زخم هایی باز می شوند که باز می شوند. p>

علل

آبله در اثر عفونت با ویروس واریولا ایجاد می شود. ویروس قابل انتقال است:

مستقیماً از شخصی به شخص دیگر. انتقال مستقیم ویروس نیاز به تماس حضوری نسبتاً طولانی دارد. ویروس می تواند از طریق هوا توسط قطره هایی منتقل شود که فرد آلوده هنگام سرفه ، عطسه یا گفتگو از آن خارج شود.
غیرمستقیم فرد آلوده. در موارد نادر ، ویروس منتقل شده در هوا می تواند دورتر گسترش یابد ، احتمالاً از طریق سیستم تهویه در ساختمان ، افراد دیگر اتاق ها یا در طبقات دیگر را آلوده می کند.
از طریق وسایل آلوده. آبله همچنین می تواند از طریق تماس با لباس و ملافه های آلوده گسترش یابد ، اگرچه خطر ابتلا به این منابع کمتر دیده می شود.
به عنوان یک سلاح تروریستی ، به طور بالقوه. انتشار عمدی آبله تهدیدی از راه دور است. با این حال ، از آنجا که هر گونه انتشار ویروس می تواند بیماری را به سرعت گسترش دهد ، مقامات دولتی اقدامات احتیاطی زیادی را برای محافظت در برابر این احتمال انجام داده اند ، مانند ذخیره سازی واکسن آبله.

عوارض

بیشتر افرادی که به آبله مبتلا می شوند زنده می مانند. با این حال ، چند نوع کمیاب از آبله تقریبا همیشه کشنده هستند. این اشکال شدیدتر معمولاً زنان باردار و افراد دارای نقص سیستم ایمنی را تحت تأثیر قرار می دهد.

افرادی که از آبله بهبود می یابند معمولاً دارای زخم های شدید به ویژه در صورت ، بازوها و پاها هستند. در برخی موارد ، آبله ممکن است باعث کوری شود.

پیشگیری

در صورت شیوع ، افرادی که به آبله مبتلا شده اند برای کنترل شیوع ویروس در انزوا نگهداری می شوند. . هر کسی که با فردی که به عفونت مبتلا شده است تماس داشته باشد ، به واکسن آبله احتیاج دارد که اگر در طی چهار روز از قرار گرفتن در معرض ویروس آبله استفاده شود ، می تواند از شدت بیماری جلوگیری کند یا آن را کاهش دهد.

دو واکسن در دسترس است. یک واکسن (ACAM2000) از ویروس زنده ای استفاده می کند که مربوط به آبله است و گاهی اوقات می تواند عوارض جدی مانند عفونت های قلب و مغز ایجاد کند. به همین دلیل توصیه نمی شود که در این زمان همه واکسینه شوند. در صورت عدم شیوع واقعی آبله ، خطرات احتمالی واکسن بیشتر از فواید آن است.

مشخص شده است که واکسن دوم ، واکسن اصلاح شده واکسن آنکارا (Jynneos) بی خطر است و می تواند این خطر را داشته باشد در افرادی که قادر به مصرف ACAM2000 نیستند ، دارای سیستم ایمنی ضعیف یا دارای اختلالات پوستی هستند ، استفاده می شود.

اگر در کودکی واکسینه شده اید

مصونیت یا مصونیت نسبی بعد از واکسن آبله ممکن است تا 10 سال و با واکسیناسیون مجدد 20 سال طول بکشد. اگر شیوع هرگز رخ دهد ، افرادی که در کودکی واکسینه شده اند ، پس از تماس مستقیم با فرد مبتلا به ویروس ، هنوز واکسیناسیون جدیدی دریافت می کنند.

محتوای:

تشخیص

اگر امروز شیوع آبله رخ می دهد ، احتمالاً اکثر پزشکان متوجه نخواهند شد که در مراحل اولیه بیماری چیست که باعث شیوع بیماری می شود.

حتی یک مورد تایید شده از آبله نیز یک اورژانس بهداشتی بین المللی محسوب می شود. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها می توانند آزمایش قطعی را با استفاده از نمونه بافتی که از یکی از ضایعات روی پوست فرد آلوده گرفته شده انجام دهند.

درمان

هیچ درمانی برای آبله وجود ندارد. در صورت بروز عفونت ، درمان بر کاهش علائم و جلوگیری از کمبود آب در بدن است. در صورت ابتلای فرد به عفونت باکتریایی در ریه ها یا روی پوست ، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. در افرادی که مبتلا به آبله هستند آزمایش نشده است ، بنابراین مشخص نیست که آیا این یک گزینه دارویی موثر است. یک آزمایش ایمنی آن را در انسان آزمایش کرده و ایمنی آن را به اندازه دارونما نشان داده است. سایر داروهای ضد ویروس همچنان مورد مطالعه قرار می گیرند.