پولیپ های معده

بررسی اجمالی

پولیپ های معده - که به آنها پولیپ معده نیز گفته می شود - توده هایی از سلول ها هستند که بر روی پوشش داخلی معده شما ایجاد می شوند. این پولیپ ها نادر هستند و معمولاً هیچ علائم و نشانه ای ایجاد نمی کنند. پولیپ های معده معمولاً هنگامی کشف می شوند که پزشک به هر دلیل دیگری شما را معاینه می کند.

بیشتر پولیپ های معده سرطانی نمی شوند. اما انواع خاصی می توانند خطر ابتلا به سرطان معده را در آینده افزایش دهند. بسته به نوع پولیپ معده ، درمان ممکن است شامل برداشتن پولیپ یا کنترل آن برای تغییر باشد.

علائم

پولیپ های معده معمولاً علائم و نشانه هایی ایجاد نمی کنند.

اما با بزرگ شدن پولیپ معده ، زخم های باز (زخم) در سطح آن ایجاد می شود. به ندرت ، پولیپ می تواند دهانه بین معده و روده کوچک شما را مسدود کند.

علائم و نشانه های پولیپ معده عبارتند از:

هنگام فشار دادن شکم ، درد یا حساسیت به لمس
تهوع
خون در مدفوع
کم خونی

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

مراجعه کنید اگر خون مداوم در مدفوع یا سایر علائم یا علائم پولیپ معده دارید ، پزشک خود را انجام دهید.

علل

پولیپ های معده در پاسخ به آسیب به پوشش معده شما ایجاد می شوند. شایعترین دلایل پولیپ معده عبارتند از:

التهاب مزمن معده. این بیماری که به عنوان ورم معده نیز شناخته می شود ، می تواند باعث ایجاد پولیپ های پلاستیک و آدنوم شود. پولیپ های پلاستیک بعید است که سرطانی شوند ، اگرچه بزرگتر از 5/2 اینچ (1 سانتی متر) خطر بیشتری دارند. آدنوما کمترین نوع پولیپ معده است اما نوع سرطانی است. به همین دلیل ، آنها به طور کلی حذف می شوند.
پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی. این سندرم نادر و ارثی باعث ایجاد سلولهای خاصی در پوشش داخلی معده به نوع خاصی از پولیپ ها می شود که پولیپ غده فوندیک نامیده می شود. وقتی با این سندرم در ارتباط باشد ، پولیپ های غده بنیادی برداشته می شوند زیرا ممکن است سرطانی شوند. پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی همچنین می تواند باعث آدنوم شود.
استفاده منظم از برخی داروهای معده. پولیپ های غده بنیادی در میان افرادی که به طور منظم از مهار کننده های پمپ پروتون برای کاهش اسید معده استفاده می کنند ، رایج است. این پولیپ ها به طور کلی کوچک هستند و جای نگرانی نیست. پولیپ های غده فوندیک با قطر بزرگتر از حدود 5/2 اینچ (1 سانتی متر) خطر کمی برای سرطان دارند ، بنابراین ممکن است پزشک قطع مهار کننده های پمپ پروتون یا برداشتن پولیپ یا هر دو را توصیه کند.

عوامل خطر

عواملی که احتمال ابتلا به پولیپ معده شما را افزایش می دهند عبارتند از:

سن. پولیپ معده بیشتر در میان افراد در اواسط بزرگسالی تا اواخر بزرگسالی دیده می شود.
عفونت باکتریایی معده. باکتری های هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) یکی از دلایل عمده ورم معده است که به پولیپ های پلاستیک و آدنوم کمک می کند.
پلی پوز آدنوماتوز خانوادگی. این سندرم نادر و ارثی خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و سایر بیماری ها از جمله پولیپ های معده را افزایش می دهد.
داروهای خاص. استفاده طولانی مدت از مهار کننده های پمپ پروتون ، که داروهایی هستند که برای درمان بیماری ریفلاکس معده استفاده می شوند ، با پولیپ های غده بنیادی مرتبط است.

تشخیص

آزمایشات و روشهایی که برای تشخیص پولیپ معده استفاده می شود عبارتند از:

آندوسکوپی ، برای مشاهده قسمت داخلی معده
نمونه بافت (بیوپسی) ، که می تواند در حین آندوسکوپی برداشته شود و در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل شود

درمان

درمان بستگی به نوع پولیپ معده شما دارد:

پولیپ های کوچک که آدنوم نیستند. این پولیپ ها ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. آنها معمولاً علائم و نشانه هایی ایجاد نمی کنند و فقط بندرت سرطانی می شوند. پزشک شما ممکن است پایش دوره ای را توصیه کند تا پولیپ های در حال رشد یا پولیپ هایی که باعث ایجاد علائم و نشانه هایی می شوند برداشته شوند.
پولیپ های بزرگ. ممکن است لازم باشد این پولیپ ها برداشته شوند. در حین آندوسکوپی می توان بیشتر پولیپ های معده را برداشت.
آدنوم. این پولیپ ها می توانند سرطانی شوند و معمولاً در طی آندوسکوپی برداشته می شوند.
پولیپ های مرتبط با پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی. این پولیپ ها برداشته می شوند زیرا ممکن است سرطانی شوند.

پزشک شما برای بررسی پولیپ های مکرر ، آندوسکوپی پیگیری را توصیه می کند.

درمان عفونت H. پیلوری

اگر به گاستریت ناشی از باکتری H.pylori در معده خود مبتلا هستید ، پزشک احتمالاً درمان آنتی بیوتیک را به شما توصیه می کند. درمان عفونت H.pylori ممکن است باعث از بین رفتن پولیپ های پلاستیک شود و همچنین ممکن است عود پولیپ را متوقف کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

ممکن است شما به پزشکی متخصص در دستگاه گوارش (متخصص گوارش) ارجاع شوید.

کاری که می توانید انجام دهید

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات مطلع باشید ، مانند روزه داری قبل از قرار ملاقات.
علائم خود را بنویسید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل تعیین وقت شما ارتباط نداشته باشد.
لیستی از تمام داروهای خود ، ویتامین ها تهیه کنید و مکمل ها.
اطلاعات پزشکی اصلی خود را ، از جمله سایر شرایط ، بنویسید.
اطلاعات شخصی اصلی را بنویسید ، از جمله تغییرات اخیر یا عوامل استرس زا در زندگی شما.
س toالاتی را برای پرسیدن از پزشک خود بنویسید.
از یکی از اقوام یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کنند تا به شما کمک کند سخنان دکتر را بخاطر بسپارید.

س toالاتی که از پزشک خود می پرسید

محتمل ترین دلیل بروز علائم من چیست؟
به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا آمادگی خاصی برای آنها وجود دارد؟
به چه نوع درمان هایی نیاز دارم؟
چه مراقبت های بعدی را لازم خواهم داشت؟
سلامتی دیگری دارم چالش ها و مسائل. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه باهم کنترل کنم؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام ملاقات خود از پرسیدن سالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید بیشتر وقت بگذارید ، مرور کنید. ممکن است از شما سال شود:

علائم شما چیست و از چه زمانی شروع شده اند؟
شدت علائم شما چقدر است؟ آیا آنها گاه به گاه یا مداوم هستند؟
آیا چیزی علائم شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند؟
آیا شما سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ ، پولیپ یا پلیپوز آدنوماتوز خانوادگی دارید؟
آیا داروهایی برای کاهش اسید معده مصرف می کنید؟