افسردگی نوجوانان

بررسی اجمالی

افسردگی نوجوانان یک مشکل جدی روانی است که باعث احساس غم و اندوه مداوم و از بین رفتن علاقه به فعالیت ها می شود. بر نحوه تفکر ، احساس و رفتار نوجوان تأثیر می گذارد و می تواند باعث مشکلات عاطفی ، عملکردی و جسمی شود. اگرچه افسردگی می تواند در هر زمان از زندگی رخ دهد ، علائم ممکن است بین بزرگسالان و بزرگسالان متفاوت باشد.

مسائلی مانند فشار بر همسالان ، انتظارات علمی و تغییر دادن بدن می تواند فراز و نشیب های زیادی را برای نوجوانان به همراه داشته باشد. اما برای برخی از نوجوانان ، پایین بودن چیزی بیش از احساس موقتی است - این یک علامت افسردگی است.

افسردگی نوجوانان نقطه ضعف یا چیزی نیست که بتوان با اراده بر آن غلبه کرد - این می تواند عواقب جدی داشته باشد. و نیاز به درمان طولانی مدت دارد. برای بیشتر نوجوانان ، علائم افسردگی با درمان مانند دارو و مشاوره روانشناسی کاهش می یابد.

علائم

علائم و نشانه های افسردگی نوجوانان شامل تغییر در نگرش و رفتار قبلی نوجوان است که می تواند باعث قابل توجهی شود پریشانی و مشکلات در مدرسه یا خانه ، در فعالیت های اجتماعی یا سایر زمینه های زندگی.

علائم افسردگی از نظر شدت ممکن است متفاوت باشد ، اما تغییرات در احساسات و رفتار نوجوان شما ممکن است شامل مثال های زیر باشد.

تغییرات عاطفی

برای تغییرات عاطفی هوشیار باشید ، مانند:

• احساس غم و اندوه ، که می تواند طلسم های گریه را بدون دلیل مشخص شامل شود
• سرخوردگی یا احساس خشم ، حتی به خاطر مسائل کوچک
• احساس ناامیدی یا پوچی
• خلق و خوی تحریک پذیر یا آزار دهنده
• از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت های معمول
• از دست دادن علاقه یا تعارض با خانواده و دوستان
• عزت نفس پایین
• احساس ارزش ذات یا گناه
• رفع نارسایی های گذشته یا سرزنش اغراق آمیز یا انتقاد از خود
• حساسیت شدید به رد یا عدم موفقیت و نیاز به اطمینان بیش از حد
• مشکل در تفکر ، تمرکز ، تصمیم گیری و به خاطر سپردن موارد
• این حس ادامه دارد که زندگی و آینده ناخوشایند و تاریک است
• افکار مکرر مرگ ، مرگ یا خودکشی

تغییرات رفتاری

مراقب تغییرات رفتاری باشید ، مانند:

• خستگی و از دست دادن انرژی
• بی خوابی یا خواب زیاد
• تغییر در اشتها - کاهش اشتها و کاهش وزن ، یا افزایش میل به غذا و افزایش وزن
• استفاده از الکل یا مواد مخدر
• تحریک یا بی قراری - به عنوان مثال ، گام زدن ، فشار دادن دست یا ناتوانی در نشستن آرام
• کاهش سرعت تفکر ، گفتار یا حرکات بدن
• شکایت مکرر از دردهای بدن و سردردهای غیر قابل توضیح ، که ممکن است شامل ویروس های مکرر باشد نزد پرستار مدرسه می نشیند
• انزوای اجتماعی
• ضعف در عملکرد مدرسه یا غیبت مکرر در مدرسه
• توجه کمتر به بهداشت شخصی یا ظاهر
• طغیان عصبانی ، رفتارهای مخل یا خطرناک ، یا سایر رفتارهای عملی
• خودآزاری - به عنوان مثال ، برش ، سوزاندن ، سوراخ کردن بیش از حد یا خال کوبی
• ساختن برنامه خودکشی یا یک اقدام به خودکشی

چه چیزی طبیعی است و چه نیست

تشخیص تفاوت بین پستی و بلندی هایی که فقط بخشی از نوجوانی و افسردگی نوجوانان است ، می تواند دشوار باشد. با نوجوان خود صحبت کنید سعی کنید تعیین کنید که آیا او توانایی کنترل احساسات چالش برانگیز را دارد یا اینکه زندگی طاقت فرسا به نظر می رسد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

در صورت ادامه علائم و نشانه های افسردگی ، شروع به مداخله در در زندگی نوجوان خود ، یا باعث نگرانی در مورد خودکشی یا امنیت نوجوان خود شوید ، با یک پزشک یا یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده برای کار با نوجوانان صحبت کنید. پزشک خانوادگی یا متخصص اطفال نوجوان شما مکان خوبی برای شروع است. یا ممکن است مدرسه نوجوان شما کسی را توصیه کند.

علائم افسردگی به خودی خود بهتر نمی شوند - و در صورت عدم درمان ممکن است بدتر شوند یا به مشکلات دیگری منجر شوند. نوجوانان افسرده ممکن است در معرض خطر خودکشی باشند ، حتی اگر علائم و نشانه ها شدید به نظر نرسند.

اگر نوجوان هستید و فکر می کنید افسرده هستید - یا دوستی دارید که ممکن است افسرده باشید - منتظر کمک نمانید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی مانند پزشک یا پرستار مدرسه صحبت کنید. نگرانی های خود را با والدین ، ​​دوست نزدیک ، رهبر معنوی ، معلم یا شخص دیگری که به او اعتماد دارید در میان بگذارید.

چه موقع از کمک اضطراری استفاده کنید

خودکشی اغلب با افسردگی همراه است. اگر فکر می کنید ممکن است به خود آسیب بزنید یا اقدام به خودکشی کنید ، بلافاصله با شماره 911 یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.

در صورت داشتن افکار خودکشی ، این گزینه ها را نیز در نظر بگیرید:

• با متخصص بهداشت روان خود تماس بگیرید.
• با یک خط تلفن خودکشی تماس بگیرید. در ایالات متحده ، با Lifeline پیشگیری از خودکشی ملی با شماره 1-800-273-TALK (1-800-273-8255) تماس بگیرید و یا از گفتگوی اینترنتی آن در самоخودبرداری preliflifeline.org/chat استفاده کنید.
• از راهنمای اولیه خود کمک بگیرید پزشک مراقبت یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی.
• با یک دوست نزدیک یا یکی از عزیزان خود تماس بگیرید.
• با وزیر ، رهبر معنوی یا شخص دیگری در جامعه ایمان خود تماس بگیرید.

اگر عزیز یا دوست شما در معرض خطر اقدام به خودکشی است یا اقدام به این کار کرده است:

• اطمینان حاصل کنید که کسی نزد آن شخص بماند.
• بلافاصله با شماره 911 یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.
• یا اگر می توانید با خیال راحت این کار را انجام دهید ، فرد را به نزدیکترین اورژانس بیمارستان منتقل کنید.

هرگز نظرات را نادیده نگیرید یا نگرانی در مورد خودکشی همیشه برای دریافت کمک اقدام کنید.

علل

دقیقاً مشخص نیست که چه عواملی باعث افسردگی می شود ، اما ممکن است موارد مختلفی در این امر دخیل باشد. این موارد عبارتند از:

• شیمی مغز. انتقال دهنده های عصبی به طور طبیعی مواد شیمیایی مغزی هستند که سیگنال هایی را به قسمت های دیگر مغز و بدن شما منتقل می کنند. وقتی این مواد شیمیایی غیرطبیعی یا مختل شوند ، عملکرد گیرنده های عصبی و سیستم عصبی تغییر می کند و منجر به افسردگی می شود.
• هورمون ها. تغییر در تعادل هورمونهای بدن ممکن است در ایجاد یا تحریک افسردگی نقش داشته باشد.
• صفات ارثی. افسردگی بیشتر در افرادی دیده می شود که بستگان خون آنها - مانند پدر و مادر یا مادربزرگ و مادربزرگ - نیز دچار این بیماری شوند. وقایع آسیب زا در دوران کودکی ، مانند سو abuse استفاده جسمی یا عاطفی ، یا از دست دادن والدین ، ​​ممکن است باعث تغییراتی در مغز شود که فرد را مستعد ابتلا به افسردگی کند.
• الگوهای یادگیری تفکر منفی. افسردگی نوجوانان ممکن است با یادگیری احساس ناتوانی در ارتباط باشد - به جای اینکه یاد بگیرید که توانایی یافتن راه حل برای چالش های زندگی را دارید.

عوامل خطر

بسیاری از عوامل خطر ابتلا را افزایش می دهند ایجاد یا تحریک افسردگی نوجوانان ، از جمله:

• داشتن مسائلی که بر عزت نفس تأثیر منفی می گذارد ، مانند چاقی ، مشکلات همسالان ، قلدری طولانی مدت یا مشکلات تحصیلی
• قربانی یا شاهد خشونت ، مانند آزار جسمی یا جنسی
• داشتن سایر شرایط بهداشت روانی ، مانند اختلال دوقطبی ، اختلال اضطراب ، اختلال شخصیت ، بی اشتهایی یا پرخوری =
• داشتن اختلال یادگیری یا اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD)
• داشتن درد مداوم یا یک بیماری جسمی مزمن مانند سرطان ، دیابت یا آسم
• داشتن برخی از ویژگی های شخصیتی ، از جمله کم عزت نفس یا وابستگی بیش از حد ، انتقاد از خود یا بدبینی
• سوusing مصرف الکل ، نیکوتین یا سدیم داروهای او
• همجنسگرا بودن ، لزبین ، دوجنسیتی یا تراجنسیتی بودن در یک محیط بدون حمایت به عنوان:
  • داشتن پدر و مادر ، مادربزرگ و مادربزرگ یا سایر اقوام خونی مبتلا به افسردگی ، اختلال دوقطبی یا مشکلات استفاده از الکل
  • داشتن یک عضو خانواده که به دلیل خودکشی درگذشت li> داشتن یک درگیری خانوادگی و خانوادگی ناکارآمد
  • تجربه حوادث استرس زای اخیر مانند طلاق والدین ، ​​سربازی والدین یا مرگ یکی از عزیزان

  عوارض

  افسردگی درمان نشده می تواند منجر به مشکلات عاطفی ، رفتاری و سلامتی شود که بر تمام حوزه های زندگی نوجوان شما تأثیر می گذارد. از جمله عوارض مربوط به افسردگی نوجوانان می توان به عنوان مثال:

  • سوuse مصرف الکل و مواد مخدر
  • مشکلات تحصیلی
  • درگیری های خانوادگی و مشکلات ارتباطی
  • مشارکت در سیستم عدالت نوجوانان
  • اقدام به خودکشی یا خودکشی

  پیشگیری

  هیچ راهی مطمئن برای جلوگیری از افسردگی وجود ندارد. با این حال ، این استراتژی ها ممکن است کمک کنند. نوجوان خود را تشویق کنید:

  • برای کنترل استرس ، افزایش انعطاف پذیری و تقویت عزت نفس برای کمک به رسیدگی در هنگام بروز مشکلات کمک کنید
  • برای دوستی و حمایت اجتماعی تماس بگیرید ، به ویژه در مواقع بحرانی
  • برای جلوگیری از وخیم تر شدن افسردگی ، در اولین نشانه های درمان معالجه خود را انجام دهید
  • در صورت توصیه ، درمان مداوم را ادامه دهید ، حتی پس از تسکین علائم ، برای جلوگیری از عود علائم افسردگی
  محتوای:

  تشخیص

  در صورت مشکوک شدن به افسردگی نوجوان ، پزشک معمولاً این معاینات و آزمایشات را انجام می دهد.

  • معاینه فیزیکی. پزشک ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد و سوالات عمیقی در مورد سلامتی نوجوان شما بپرسد تا مشخص کند چه چیزی باعث افسردگی می شود. در بعضی موارد ، افسردگی ممکن است با یک مشکل اساسی سلامت جسمی مرتبط باشد.
  • تست های آزمایشگاهی. به عنوان مثال ، پزشک نوجوان شما ممکن است آزمایش خون به نام شمارش کامل خون یا آزمایش تیروئید نوجوان شما را انجام دهد تا از عملکرد درست آن مطمئن شود.
  • ارزیابی روانشناختی. یک پزشک یا یک متخصص بهداشت روان می تواند با نوجوان شما در مورد افکار ، احساسات و رفتار صحبت کند و ممکن است شامل یک پرسشنامه باشد. این موارد به شما کمک می کند تا تشخیص دقیق شود و عوارض مربوط به آن بررسی شود.

  انواع افسردگی

  علائم ناشی از افسردگی اساسی در افراد مختلف متفاوت است. برای روشن شدن نوع افسردگی نوجوان شما ، پزشک ممکن است از یک یا چند مشخص کننده استفاده کند ، این به معنای افسردگی با ویژگی های خاص است. در اینجا چند مثال آورده شده است:

  • پریشانی اضطراب آور - افسردگی با بی قراری غیرمعمول یا نگرانی از وقایع احتمالی یا از دست دادن کنترل
  • ویژگی های مالیخولیایی - افسردگی شدید همراه با عدم پاسخ به چیزی که برای لذت بردن همراه بود و همراه با بیدار شدن صبح زود ، بدتر شدن روحیه صبح ، تغییرات عمده در اشتها ، و احساس گناه ، تحریک یا کندی است
  • ویژگی های غیرمعمول - افسردگی که شامل توانایی تشویق موقت با حوادث شاد ، افزایش اشتها ، نیاز بیش از حد به خواب ، حساسیت به رد شدن و احساس سنگینی در بازوها یا پاها

  اختلالات دیگر که باعث علائم افسردگی می شوند

  چندین مورد دیگر اختلالات شامل افسردگی به عنوان یک علامت است. تشخیص دقیق کلید دستیابی به درمان مناسب است. ارزیابی پزشک یا متخصص بهداشت روان به شما کمک می کند تا مشخص شود علائم افسردگی ناشی از یکی از این موارد است:

  • اختلالات دو قطبی I و II. این اختلالات خلقی شامل نوسانات خلقی است که از بالاترین سطح تا پایین ترین سطح را در بر می گیرد. تشخیص بین اختلال دو قطبی و افسردگی گاهی اوقات دشوار است.
  • اختلال سیکلوتیمیک. اختلال سیکلوتایمیک (sy-kloe-THIE-mik) شامل پستی و بلندی هایی است که نسبت به اختلال دوقطبی خفیف تر هستند.
  • اختلال اختلال در تنظیم نظم خلقی. این اختلال خلقی در کودکان شامل تحریک پذیری و عصبانیت مزمن و شدید همراه با طغیان های مکرر مزاج شدید است. این اختلال به طور معمول در سالهای نوجوانی یا بزرگسالی به اختلال افسردگی یا اضطراب تبدیل می شود.
  • اختلال افسردگی مداوم. گاهی اوقات دیستیمیا (dis-THIE-me-uh) نامیده می شود ، این یک نوع افسردگی شدیدتر اما مزمن است. گرچه معمولاً ناتوان کننده نیست ، اما اختلال افسردگی مداوم می تواند از عملکرد طبیعی در زندگی روزمره و از زندگی کامل جلوگیری کند.
  • اختلال نارسایی پیش از قاعدگی. این شامل علائم افسردگی همراه با تغییرات هورمونی است که از یک هفته قبل شروع می شود و طی چند روز پس از شروع قاعدگی بهبود می یابد. علائم حداقل است و یا پس از پایان دوره از بین می رود.
  • سایر دلایل افسردگی. این شامل افسردگی ناشی از استفاده از داروهای تفریحی یا غیرقانونی ، داروهای تجویز شده خاص یا بیماری است.

  درمان

  درمان به نوع و شدت آن بستگی دارد. علائم افسردگی نوجوان شما. ترکیبی از مکالمه درمانی (روان درمانی) و دارو برای اکثر نوجوانان مبتلا به افسردگی می تواند بسیار مثر باشد.

  اگر نوجوان شما افسردگی شدیدی دارد یا در معرض آسیب به خود آسیب می بیند ، ممکن است نیاز به اقامت در بیمارستان داشته باشد. یا ممکن است لازم باشد تا زمان بهبود علائم در یک برنامه درمانی سرپایی شرکت کنید.

  در اینجا نگاهی دقیق به گزینه های درمان افسردگی است.

  داروها

  سازمان غذا و دارو (FDA) دو دارو را برای افسردگی نوجوانان تأیید کرده است - فلوکستین (Prozac) و اسکیتالوپرام (Lexapro). با پزشک نوجوان خود در مورد گزینه های دارویی و عوارض جانبی احتمالی ، سنجش فواید و خطرات صحبت کنید.

  هشدار FDA

  اکثر داروهای ضد افسردگی به طور کلی بی خطر هستند ، اما FDA به همه داروهای ضد افسردگی نیاز دارد که هشدار جعبه سیاه ، سخت ترین هشدار برای نسخه ها. در برخی موارد ، کودکان ، نوجوانان و جوانان زیر 25 سال ممکن است در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی ، افکار یا رفتار خودکشی را افزایش دهند ، به خصوص در چند هفته اول پس از شروع یا تغییر دوز.

  هرکسی که مصرف کند ضد افسردگی باید از نظر بدتر شدن افسردگی یا رفتار غیر معمول ، به ویژه هنگام شروع اولین داروی جدید یا تغییر در دوز ، از نزدیک تحت مراقبت قرار گیرد. اگر نوجوان شما هنگام مصرف داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارد ، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید یا از اورژانس کمک بگیرید.

  برای اکثر نوجوانان ، فواید مصرف داروی ضد افسردگی بیشتر از هر خطری است. به خاطر داشته باشید که داروهای ضد افسردگی با بهبود خلق و خو در طولانی مدت احتمال خودکشی را کاهش می دهند.

  یافتن داروی مناسب

  همه متفاوت هستند ، بنابراین دارو یا دوز مناسب برای خود پیدا کنید. ممکن است نوجوان آزمون و خطایی انجام دهد. این به صبر و حوصله نیاز دارد ، زیرا بعضی از داروها چندین هفته یا بیشتر به اثر کامل نیاز دارند و اثرات جانبی با تنظیم بدن کاهش می یابد. نوجوان خود را تشویق کنید که تسلیم نشود.

  ویژگی های ارثی در تأثیر داروهای ضد افسردگی بر افراد مختلف نقش دارد. در برخی موارد ، در صورت موجود بودن ، ممکن است نتایج آزمایشات ژنتیکی (با آزمایش خون یا سواب گونه) سرنخی در مورد چگونگی واکنش بدن به یک داروی ضد افسردگی خاص ارائه دهد. با این وجود ، متغیرهای دیگری به غیر از ژنتیک می توانند در پاسخ به دارو تأثیر بگذارند. برای عملکرد صحیح ، داروهای ضد افسردگی باید به طور مداوم در دوز تجویز شده مصرف شوند. از آنجا که مصرف بیش از حد دوز برای نوجوانان مبتلا به افسردگی خطرناک است ، پزشک ممکن است همزمان مقدار کمی قرص برای شما تجویز کند ، یا توصیه کند که داروها را از بین ببرید تا نوجوان شما به یکباره مقدار زیادی قرص در دسترس نداشته باشد.

  اگر نوجوان شما عوارض جانبی آزار دهنده ای دارد ، بدون اینکه ابتدا با پزشک صحبت کنید ، نباید مصرف داروی ضد افسردگی را قطع کند. برخی از داروهای ضد افسردگی می توانند علائم ترک را ایجاد کنند ، مگر اینکه دوز دارو به آرامی کاهش یابد - ترک ناگهانی آن ممکن است باعث بدتر شدن ناگهانی افسردگی شود.

  ضد افسردگی و بارداری ، برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر سلامتی را برای کودک متولد نشده یا پرستار افزایش دهند. اگر نوجوان شما باردار شد یا قصد بارداری داشت ، مطمئن شوید که نوجوان شما در مورد داروهای ضد افسردگی و کنترل افسردگی در دوران بارداری با پزشک صحبت کند.

  روان درمانی

  روان درمانی ، که به آن مشاوره روانشناسی نیز گفته می شود یا گفتاردرمانی ، اصطلاحی کلی برای درمان افسردگی با گفتگو در مورد افسردگی و مسائل مربوط به آن با یک متخصص بهداشت روان است. انواع مختلف روان درمانی می تواند برای افسردگی موثر باشد ، مانند درمان شناختی رفتاری یا درمان بین فردی.

  روان درمانی ممکن است به تنهایی و با اعضای خانواده یا در یک گروه انجام شود. از طریق جلسات منظم ، نوجوان شما می تواند:

  • در مورد دلایل افسردگی اطلاعاتی کسب کند
  • نحوه شناسایی و ایجاد تغییر در رفتارها یا افکار ناسالم را بیاموزید
  • روابط و تجربیات را کاوش کنید
  • روش های بهتری برای کنار آمدن و حل مشکلات پیدا کنید
  • تعیین اهداف واقع بینانه
  • دوباره احساس خوشبختی و کنترل را بدست آورید
  • به کاهش علائم افسردگی مانند ناامیدی و عصبانیت کمک کنید
  • تنظیم در شرایط بحرانی یا سایر مشکلات فعلی

  بستری شدن در بیمارستان و سایر برنامه های درمانی

  در برخی از نوجوانان ، افسردگی به حدی شدید است که نیاز به اقامت در بیمارستان دارد ، به خصوص اگر نوجوان شما در معرض آسیب به خود آسیب برساند یا شخص دیگری را آزار دهد. دریافت درمان روانپزشکی در بیمارستان می تواند نوجوان شما را آرام و ایمن نگه دارد تا زمانی که علائم بهتر کنترل شود.

  برنامه های درمانی روزانه نیز می توانند کمک کنند. این برنامه ها در حالی که علائم افسردگی در نوجوان شما تحت کنترل است ، پشتیبانی و مشاوره لازم را ارائه می دهند.

  آزمایشات بالینی

  شیوه زندگی و درمان های خانگی

  شما بهترین وکیل مدافع نوجوان خود برای کمک به موفقیت او هستید. علاوه بر درمان حرفه ای ، در اینجا برخی از اقدامات شما و نوجوان شما وجود دارد که می تواند به شما کمک کند:

  • به برنامه درمانی پایبند باشید. مطمئن شوید که نوجوان شما در قرارها شرکت می کند ، حتی اگر تمایلی به رفتن ندارد. حتی اگر نوجوان شما احساس خوبی دارد ، اطمینان حاصل کنید که وی طبق تجویز خود به مصرف دارو ادامه می دهد. اگر نوجوان شما مصرف دارو را قطع کند ، علائم افسردگی ممکن است دوباره برگردد. و ترک ناگهانی ممکن است علائمی شبیه ترک ایجاد کند.
  • درباره افسردگی اطلاعات کسب کنید. آموزش می تواند نوجوان شما را توانمند کند و به او انگیزه دهد که به یک برنامه درمانی پایبند باشد. همچنین می تواند به نفع شما و دیگر عزیزان باشد که در مورد افسردگی اطلاعات کسب کنند و درک کنند که این یک بیماری قابل درمان است.
  • ارتباط با نوجوان خود را تشویق کنید. با نوجوان خود درباره تغییراتی که مشاهده می کنید صحبت کنید و بر حمایت بی قید و شرط خود تأکید کنید. محیطی را ایجاد کنید که نوجوان شما هنگام گوش دادن بتواند نگرانی ها را با شما در میان بگذارد.
  • به علائم هشدار دهنده توجه کنید. با پزشک یا درمانگر نوجوان خود کار کنید تا بدانید چه چیزی ممکن است علائم افسردگی را تحریک کند. برنامه ای تنظیم کنید تا شما و نوجوان خود بدانید که در صورت تشدید علائم چه باید بکنید. از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید تا مراقب علائم هشدار دهنده باشند.
  • اطمینان حاصل کنید که نوجوان شما عادت های سالمی را در پیش گرفته است. ورزش منظم ، حتی فعالیت بدنی سبک ، می تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند. هر روز داشتن یک مقدار خواب سالم برای همه نوجوانان ، به ویژه افراد مبتلا به افسردگی مهم است. اگر نوجوان شما در خواب مشکل دارد ، از پزشک راهنمایی بخواهید.
  • به نوجوان خود کمک کنید از مصرف الکل و سایر مواد مخدر اجتناب کند. ممکن است نوجوان شما احساس کند الکل ، ماری جوانا یا سایر داروها علائم افسردگی را کاهش می دهند ، اما در طولانی مدت علائم را بدتر می کنند و درمان افسردگی را دشوار می کنند. اگر نوجوان شما برای مقابله با مصرف الکل یا مواد مخدر به کمک نیاز دارد ، با پزشک یا درمانگر صحبت کنید.
  • دسترسی به مواردی را که نوجوان می تواند برای خودآزاری استفاده کند حذف یا محدود کنید. اگر با نوجوان مبتلا به افسردگی زندگی می کنید ، می توانید اسلحه را از بین ببرید ، یا اسلحه را از بین ببرید ، و وسایل تیز ، الکل یا داروهای خطرناک را در خانه خود حذف کنید.

  داروی جایگزین

  اطمینان حاصل کنید که اگر نوجوان شما روش درمانی جایگزین یا مکمل را دنبال کند ، شما و نوجوان خود خطرات و همچنین مزایای احتمالی را درک می کنید. درمان دارویی یا روان درمانی متعارف را جایگزین داروی جایگزین نکنید. وقتی نوبت به افسردگی می رسد ، درمان های جایگزین جایگزین مناسبی برای مراقبت های پزشکی نیستند.

  نمونه هایی از روش هایی که می توانند در مقابله با افسردگی کمک کنند عبارتند از:

  • طب سوزنی
  • تکنیک های آرامش ، مانند تنفس عمیق
  • یوگا یا تای چی
  • مراقبه
  • تصاویر هدایت شده
  • ماساژ درمانی
  • موسیقی یا هنر درمانی
  • معنویت

  اتکا به این روش ها به طور کلی برای درمان افسردگی کافی نیست. اما ممکن است در صورت استفاده علاوه بر دارو و روان درمانی ، مفید واقع شوند.

  کنار آمدن و حمایت

  نشان دادن علاقه و تمایل به درک احساسات نوجوان خود باعث می شود شما از اهمیت خود مطلع شوید. ممکن است درک نکنید که چرا نوجوان شما احساس ناامیدی می کند یا احساس از دست دادن یا شکست می کند. اما بدون قضاوت گوش کنید و سعی کنید خود را در موقعیت نوجوان خود قرار دهید. با شناخت موفقیت های کوچک و تحسین شایستگی ، به عزت نفس نوجوان خود کمک کنید.

  نوجوان خود را تشویق کنید:

  • دوستی های سالم برقرار کرده و آنها را حفظ کنید. روابط مثبت می تواند به افزایش اعتماد به نفس نوجوان شما کمک کند و او را در ارتباط با دیگران نگه دارد. نوجوان خود را تشویق کنید از روابط با افرادی که نگرش یا رفتار آنها می تواند افسردگی را بدتر کند ، اجتناب کند.
  • فعال باشید. مشارکت در ورزش ، فعالیت های مدرسه ای یا شغلی می تواند به شما کمک کند تا نوجوان شما بیش از احساسات یا رفتارهای منفی ، روی چیزهای مثبت متمرکز شود.
  • درخواست کمک کنید. وقتی زندگی طاقت فرسا به نظر می رسد نوجوانان ممکن است تمایلی به جستجوی حمایت نداشته باشند. نوجوان خود را تشویق کنید هر زمان که لازم باشد با یکی از اعضای خانواده یا یک فرد بزرگسال مورد اعتماد دیگر صحبت کند.
  • انتظارات واقع بینانه داشته باشید. بسیاری از نوجوانان وقتی قادر به مطابقت با استانداردهای غیر واقعی نیستند - مثلاً از نظر آکادمیک ، در دو و میدانی یا از لحاظ ظاهری - خودشان قضاوت می کنند. به نوجوان خود بگویید که کامل نبودن اشکالی ندارد.
  • زندگی را ساده کنید. نوجوان خود را تشویق کنید که با دقت تعهدات و تعهدات خود را انتخاب کند و اهداف معقولی را تعیین کند. به نوجوان خود بگویید که وقتی احساس ناراحتی می کند کار کمتری انجام می شود اشکالی ندارد.
  • زمان ساختار. با تهیه لیست یا استفاده از برنامه ریز برای سازماندهی به نوجوان خود کمک کنید تا فعالیت های خود را برنامه ریزی کند. رعایت یک روال عادی ممکن است به بهبود خلق و خو کمک کند.
  • یک ژورنال خصوصی داشته باشید. روزنامه نگاری با اجازه دادن به نوجوان شما برای ابراز درد و احساس درد ، عصبانیت ، ترس یا احساسات دیگر ، می تواند به بهبود روحیه نوجوان کمک کند.
  • با دیگر نوجوانانی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند ارتباط برقرار کنید. در صورت وجود گروه های پشتیبانی محلی برای افسردگی نوجوان ، از پزشک یا درمانگر س Askال کنید. به گروه های پشتیبانی افسردگی بصورت آنلاین ارائه می شود ، اما آنها را بررسی کنید تا مطمئن شوید سایت های معتبری هستند - مانند اتحاد ملی بیماری های روانی یا اتحادیه حمایت از افسردگی و دو قطبی.
  • سلامتی خود را حفظ کنید. قسمت خود را انجام دهید تا مطمئن شوید نوجوان شما وعده های غذایی منظم و سالم می خورد ، به طور منظم ورزش می کند و یک مقدار خواب سالم دارد. غذاهای سالم را به خانه بیاورید و غذاهای ناسالم را بیرون نگه دارید و زمانی را برای خاموش شدن چراغ قبل از خواب تعیین کنید.

  آماده شدن برای قرار ملاقات

  ایده خوبی است برای قرار خود آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما و نوجوانتان در آماده شدن ، و انتظارات شما از پزشک آورده شده است.

  کاری که می توانید انجام دهید

  تا آنجا که ممکن است ، نوجوان خود را درگیر آمادگی برای وقت ملاقات. سپس لیستی از موارد زیر را تهیه کنید:

  • علائمی که نوجوان شما داشته است ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل قرار ملاقات ارتباطی نداشته باشد
  • اطلاعات شخصی اصلی ، از جمله استرس های اساسی یا تغییرات زندگی اخیر که نوجوان شما تجربه کرده است
  • تمام داروها ، ویتامین ها ، داروهای گیاهی یا سایر مکمل هایی که نوجوان شما مصرف می کند
  • سtionsالاتی که شما و نوجوان می خواهید از پزشک بپرسید

  سوالات اساسی برای پرسیدن از پزشک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • آیا افسردگی به احتمال زیاد دلیل بروز علائم نوجوان من است؟
  • سایر موارد ممکن چیست علل بروز علائم؟
  • نوجوان من به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارد؟
  • چه روش درمانی احتمالاً بهترین نتیجه را خواهد داشت؟
  • آیا عوارض جانبی احتمالی با آن وجود دارد؟ داروهایی که توصیه می کنید؟
  • آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
  • چگونه پیشرفت و اثربخشی درمان را کنترل خواهیم کرد؟
  • چه چیزهایی هستند گزینه هایی برای رویکرد اصلی که شما پیشنهاد می کنید؟
  • نوجوان من این سایر شرایط سلامتی را دارد. آیا می توان آنها را با افسردگی مرتبط دانست؟
  • آیا محدودیت هایی وجود دارد که نوجوان من باید آنها را دنبال کند؟
  • آیا نوجوان من باید به روانپزشک یا متخصص بهداشت روان مراجعه کند؟
  • آیا ایجاد تغییر در رژیم غذایی ، ورزش یا سایر زمینه ها به کاهش افسردگی کمک می کند؟
  • آیا مواد چاپی وجود دارد؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

  در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

  چه انتظاری از پزشک نوجوان خود دارید

  پزشک یا متخصص بهداشت روان نوجوان شما احتمالاً چندین سوال از نوجوان شما خواهد پرسید ، از جمله:

  • چه زمانی اعضای خانواده یا دوستان برای اولین بار علائم افسردگی شما را مشاهده کردند؟
  • چه مدت احساس افسردگی کرده اید؟ آیا به طور کلی همیشه احساس ضعف می کنید ، یا آیا روحیه شما تغییر می کند؟
  • آیا حال و هوای شما از احساس پائین رفتن به احساس فوق العاده خوشحالی و پر انرژی تغییر می کند؟
  • آیا تا به حال افکار خودکشی دارید؟ وقتی احساس ضعف می کنید؟
  • شدت علائم شما چقدر است؟ آیا آنها در مدرسه ، روابط یا سایر فعالیتهای روزمره تداخل می کنند؟
  • آیا شما با خانواده خود - مانند پدر و مادر یا مادربزرگ و مادربزرگ - مبتلا به افسردگی یا اختلال خلقی دیگری هستید؟
  • چه شرایط سلامت روحی یا جسمی دیگری دارید؟
  • آیا از مواد تغییر دهنده خلق و خو مانند الکل ، ماری جوانا یا داروهای تفریحی استفاده می کنید؟ آیا از نیکوتین استفاده می کنید؟
  • چقدر شب می خوابید؟ آیا با گذشت زمان مقدار تغییر می کند؟
  • به نظر می رسد چه علتی می تواند علائم شما را بهبود بخشد؟ چه عواملی باعث بدتر شدن آنها می شود؟
  • رژیم شما چگونه است؟ آیا شما سابقه افزایش یا کاهش وزن قابل توجهی دارید؟

  پزشک یا متخصص بهداشت روان س onالات دیگری را بر اساس پاسخ ها ، علائم و نیازهای نوجوان شما مطرح می کند. تهیه و پیش بینی س questionsالات به شما کمک می کند تا از وقت ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید.