آرنج تنیس

نمای اجمالی

آرنج تنیس (اپی کندیلیت جانبی) یک وضعیت دردناک است که هنگام بارگیری بیش از حد تاندون های آرنج شما اتفاق می افتد ، معمولاً با حرکات تکراری مچ دست و بازو.

با وجود وجود آن نام ، ورزشکاران تنها افرادی نیستند که دچار آرنج تنیس می شوند. افرادی که مشاغل آنها دارای انواع حرکاتی است که می تواند منجر به آرنج تنیس شود ، شامل لوله کش ، نقاش ، نجار و قصاب است.

درد آرنج تنیس در درجه اول در جایی اتفاق می افتد که تاندون های عضلات بازو شما به یک برجستگی استخوانی متصل می شوند بیرون آرنج شما درد همچنین می تواند به بازو و مچ دست شما نیز سرایت کند.

مسکن و استراحت بدون نسخه پزشک ، معمولاً به تسکین آرنج تنیس کمک می کنند. اگر درمان های محافظه کارانه کمکی نکردند یا علائم از کار افتاده اند ، پزشک ممکن است جراحی را به شما پیشنهاد کند.

علائم

درد مرتبط با آرنج تنیس ممکن است از خارج آرنج به داخل شما تابیده شود. بازو و مچ دست درد و ضعف ممکن است دشوار باشد:

دست دادن یا گرفتن یک چیز
دستگیره در را بچرخانید
یک فنجان قهوه نگه دارید

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر اقدامات مراقبت از خود مانند استراحت ، یخ و استفاده از مسکن های بدون نسخه درد آرنج و حساسیت شما را تسکین نمی دهد.

علل

آرنج تنیس استفاده بیش از حد و آسیب دیدگی عضله است. علت آن انقباض مکرر عضلات بازو است که از آن برای صاف و بالا بردن دست و مچ دست خود استفاده می کنید. حرکات و فشارهای مکرر به بافت ممکن است منجر به ایجاد پارگی های ریز در تاندون ها شود که عضلات بازو را به برجستگی استخوانی در قسمت خارجی آرنج شما متصل می کند.

همانطور که از نامش پیداست ، بازی تنیس - به خصوص استفاده مکرر از سکته مغزی با تکنیک ضعیف - یکی از علل احتمالی آرنج تنیس است. با این حال ، بسیاری از حرکات معمول بازو می توانند باعث ایجاد آرنج تنیس شوند ، از جمله:

استفاده از ابزار لوله کشی
نقاشی
پیچ های رانندگی
قطع مواد پخت و پز ، به ویژه گوشت
تکرار استفاده از کامپیوتر رایانه

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرنج تنیس را افزایش دهند عبارتند از:

سن. در حالی که آرنج تنیس افراد در هر سنی را درگیر می کند ، بیشتر در بزرگسالان بین 30 تا 50 سال دیده می شود.
شغل. افرادی که مشاغلی دارند که شامل حرکات تکراری مچ دست و بازو است ، احتمالاً دچار آرنج تنیس می شوند. به عنوان مثال می توان به لوله کش ، نقاش ، نجار ، قصاب و آشپز اشاره کرد.
ورزش های خاصی. شرکت در ورزش های راکت خطر ابتلا به آرنج تنیس را افزایش می دهد ، به خصوص اگر از روش ضعف سکته مغزی استفاده کنید.

محتوای:

تشخیص

در طول معاینه فیزیکی ، پزشک ممکن است به ناحیه آسیب دیده فشار وارد کند یا از شما بخواهد آرنج ، مچ دست و انگشتان خود را به طرق مختلف حرکت دهید.

در بسیاری از موارد ، سابقه پزشکی و وضعیت جسمی معاینه اطلاعات کافی را برای تشخیص آرنج تنیس توسط پزشک فراهم می کند. اما اگر پزشک شما مشکوک باشد که علت دیگری ممکن است علائم شما را ایجاد کند ، ممکن است اشعه ایکس یا انواع دیگر آزمایش های تصویربرداری را به شما پیشنهاد دهد.

درمان

آرنج تنیس اغلب بهتر می شود خودش اما اگر داروهای مسکن بدون نسخه و سایر اقدامات خودمراقبتی کمکی به شما نمی کنند ، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را به شما پیشنهاد دهد. موارد شدید آرنج تنیس ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

درمان

اگر علائم شما مربوط به تنیس باشد ، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که متخصصان روش تنیس یا حرکات مربوط به وظایف شغلی شما را ارزیابی کنند. برای تعیین بهترین مراحل برای کاهش استرس بر روی بافت آسیب دیده شما.

یک فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای کشش و تقویت تدریجی عضلات ، به ویژه عضلات بازو ، به شما آموزش دهد. تمرینات غیر عادی ، که پس از بالا بردن مچ دست شما بسیار پایین می آید ، بسیار مفید است. نوار بازو یا بریس ممکن است فشار بر روی بافت آسیب دیده را کاهش دهد.

جراحی یا سایر روشها

تزریقات. پزشک شما ممکن است تزریق پلاسمای غنی از پلاکت ، بوتاکس یا نوعی تحریک کننده (پرولوتراپی) به تاندون دردناک را پیشنهاد دهد. سوزن خشک - که در آن سوزن در بسیاری از نقاط تاندون آسیب دیده را سوراخ می کند - نیز می تواند مفید باشد.
تنوتومی اولتراسونیک (روش TENEX). در این روش ، تحت هدایت سونوگرافی ، پزشک یک سوزن مخصوص را از طریق پوست شما و به قسمت آسیب دیده تاندون وارد می کند. انرژی اولتراسونیک به سرعت سوزن را لرزان می کند به طوری که بافت آسیب دیده مایع می شود و می تواند مکش شود. اگر علائم شما پس از شش تا 12 ماه از درمان گسترده غیر جراحی بهبود نیافته است ، شما ممکن است کاندید جراحی برای برداشتن بافت آسیب دیده باشید. این نوع اقدامات را می توان از طریق یک برش بزرگ یا از طریق چندین برش کوچک انجام داد. تمرینات توان بخشی برای بهبودی بسیار مهم است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

پزشک ممکن است اقدامات زیر را برای مراقبت از خود توصیه کند:

استراحت. از فعالیت هایی که باعث تشدید درد آرنج شما می شوند خودداری کنید.
مسکن ها. مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB) یا ناپروکسن (Aleve) را امتحان کنید.
یخ. یخ یا بسته سرد را به مدت 15 دقیقه سه تا چهار بار در روز استفاده کنید.
تکنیک. اطمینان حاصل کنید که از تکنیک مناسبی برای فعالیت های خود استفاده می کنید و از حرکت مکرر مچ دست اجتناب می کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً ابتدا مشکل خود را به میان می آورید توجه پزشک خانواده وی ممکن است شما را به یک متخصص پزشکی ورزشی یا جراح ارتوپدی ارجاع دهد.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید لیستی بنویسید که به س theالات زیر پاسخ دهد. :

چه زمانی علائم شما شروع شد؟
آیا هر حرکت یا فعالیتی درد را بهتر یا بدتر می کند؟
آیا اخیراً آرنج خود را زخمی کرده اید؟
چه داروها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک ممکن است برخی از س questionsالات زیر را بپرسد:

آیا شما آرتریت روماتوئید یا بیماری عصبی دارید؟
آیا شغل شما شامل حرکات تکراری مچ دست یا بازو است؟
آیا شما ورزش می کنید؟ اگر چنین است ، شما چه نوع ورزش هایی را انجام می دهید و آیا تاکنون روش شما ارزیابی شده است؟