ترومبوفلبیت

بررسی اجمالی

ترومبوفلبیت (throm-boe-fluh-BY-tis) یک روند التهابی است که باعث تشکیل لخته خون و مسدود شدن یک یا چند رگ ، معمولاً در پاهای شما می شود. ورید آسیب دیده ممکن است نزدیک سطح پوست شما (ترومبوفلبیت سطحی) یا در اعماق عضله باشد (ترومبوز ورید عمقی یا DVT). علل شامل ضربه ، جراحی یا بی تحرکی طولانی مدت است.

DVT خطر ابتلا به مشکلات جدی سلامتی را افزایش می دهد. این بیماری معمولاً با داروهای رقیق کننده خون درمان می شود. ترومبوفلبیت سطحی گاهی با داروهای رقیق کننده خون نیز درمان می شود.

علائم

علائم و نشانه های سطحی ترومبوفلبیت شامل موارد زیر است:

گرما ، حساسیت و درد در ناحیه آسیب دیده
قرمزی و تورم

علائم و نشانه های ترومبوز ورید عمقی عبارتند از:

درد
تورم

هنگامی که رگ نزدیک به سطح پوست شما تحت تأثیر قرار می گیرد ، ممکن است یک بند ناف قرمز و سخت در زیر سطح پوست ببینید که لمس آن حساس است. وقتی ورید عمقی در پا تحت تأثیر قرار می گیرد ، ممکن است پای شما متورم ، لطیف و دردناک شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در صورت سرخ شدن سریعاً به پزشک مراجعه کنید ، تورم یا رگ حساس - به خصوص اگر یک یا چند عامل خطر برای ترومبوفلبیت دارید.

با شماره 911 یا شماره اورژانس محلی تماس بگیرید اگر:

تورم و درد ورید شدید است
تنگی نفس یا درد قفسه سینه نیز دارید ، سرفه می کنید یا علائم دیگری دارید که ممکن است نشان دهنده لخته شدن خون به ریه ها باشد (آمبولی ریوی)

از کسی بخواهید در صورت امکان شما را به پزشک یا اورژانس برساند. ممکن است رانندگی برای شما دشوار باشد و داشتن شخصی در کنار شما برای کمک به یادآوری اطلاعات دریافتی مفید است.

علل

علت ترومبوفلبیت لخته شدن خون است ، که می تواند در نتیجه خون شما ایجاد شود:

آسیب به رگ
اختلال لخته شدن خون ارثی
بی تحرکی طولانی مدت دوره هایی ، مانند هنگام آسیب دیدگی یا بستری شدن در بیمارستان

عوامل خطر

خطر ابتلا به ترومبوفلبیت در شما افزایش می یابد:

آیا برای مدت طولانی غیر فعال است ، یا به این دلیل که در تخت هستید یا برای مدت طولانی با ماشین یا هواپیما سفر می کنید
رگهای واریسی داشته باشید ، که دلیل اصلی ایجاد ترومبوفلبیت سطحی است
برای درمان یک بیماری پزشکی ، از یک ضربان ساز یا یک لوله نازک و قابل انعطاف (کاتتر) در ورید مرکزی استفاده کنید ، که ممکن است دیواره رگ خونی را تحریک کرده و جریان خون را کاهش دهد
باردار هستید یا تازه تولد کرده اند
ما قرص های جلوگیری از بارداری یا درمان جایگزینی هورمون ، که می تواند باعث لخته شدن خون شما شود
سابقه خانوادگی اختلال لخته شدن خون یا تمایل به تشکیل لخته خون داشته باشید
دوره های قبلی ترومبوفلبیت داشته
سکته کرده اید
سن شما از 60 سال بیشتر است
اضافه وزن یا چاقی
سرطان دارید
دود

اگر یک یا چند عامل خطر دارید ، قبل از پروازهای طولانی یا سفرهای جاده ای یا اگر قصد انجام جراحی انتخابی دارید ، با دکتر خود در مورد راهکارهای پیشگیری صحبت کنید از این موارد شما را مجبور می کند زیاد حرکت نکنید.

عوارض

عوارض ناشی از ترومبوفلبیت سطحی نادر است. با این حال ، اگر دچار DVT شوید ، خطر عوارض جدی افزایش می یابد. عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آمبولی ریه. اگر بخشی از لخته ورید عمیق از بین برود ، می تواند به ریه های شما منتقل شود ، جایی که می تواند یک شریان (آمبولی) را مسدود کرده و به طور بالقوه تهدید کننده زندگی شود.
سندرم پس از فلبیت. این بیماری که به آن سندرم پس از ترومبوز نیز گفته می شود ، می تواند ماهها یا حتی سالها بعد از شما دچار DVT شود. سندرم بعد از التهاب خون می تواند باعث درد ، تورم و احساس سنگینی در پای آسیب دیده پایدار و احتمالاً ناتوان کننده شود.

پیشگیری

نشستن هنگام پرواز طولانی یا اتومبیل سوار شدن می تواند باعث تورم مچ پا و ساق پا شود و خطر ابتلا به ترومبوفلبیت را افزایش می دهد. برای کمک به جلوگیری از لخته شدن خون:

پیاده روی کنید. اگر در حال پرواز یا سوار شدن به قطار یا اتوبوس هستید ، ساعت یا یک بار از راهرو بالا و پایین بروید. اگر در حال رانندگی هستید ، هر ساعت یا همین حدود توقف کنید و حرکت کنید.
پاها را به طور منظم حرکت دهید. مچ پایتان را خم کنید ، یا حداقل 10 بار پاها را با دقت به کف یا زیرپایی جلوی خود فشار دهید.
برای جلوگیری از کم آبی بدن ، مقدار زیادی آب یا مایعات غیر الکلی بنوشید.

تشخیص

برای تشخیص ترومبوفلبیت ، پزشک از شما در مورد ناراحتی شما س askال می کند و به دنبال رگهای آسیب دیده در نزدیکی سطح پوست است . برای تعیین اینکه آیا شما ترومبوفلبیت سطحی دارید یا ترومبوز ورید عمقی ، پزشک ممکن است یکی از این آزمایشات را انتخاب کند:

سونوگرافی. دستگاهی مانند گرز (مبدل) که از ناحیه آسیب دیده پای شما حرکت می کند امواج صوتی را به داخل پای شما می فرستد. هنگامی که امواج صوتی از طریق بافت پای شما عبور می کنند و به عقب بازمی گردند ، رایانه امواج را به یک تصویر متحرک در صفحه فیلم تبدیل می کند.
این آزمایش می تواند تشخیص را تأیید کند و بین ترومبوز وریدی عمقی و سطحی تفاوت ایجاد کند.

آزمایش خون. تقریباً در همه افراد مبتلا به لخته خون سطح خون یک ماده طبیعی حل کننده لخته به نام D dimer افزایش یافته است. اما سطح دیمر D می تواند در شرایط دیگر افزایش یابد. بنابراین آزمایش برای D dimer قطعی نیست ، اما می تواند نیاز به آزمایش بیشتر را نشان دهد.

همچنین برای رد DVT و شناسایی افراد در معرض خطر ترومبوفلبیت به طور مکرر مفید است.

درمان

برای ترومبوفلبیت سطحی ، پزشک ممکن است استفاده از گرما در ناحیه دردناک ، بالا بردن پای آسیب دیده ، استفاده از داروی ضد التهاب غیراستروئیدی بدون نسخه (NSAID) و احتمالاً جوراب های فشاری استفاده کنید. این بیماری معمولاً خود به خود بهبود می یابد.

همچنین ممکن است پزشک شما این روش های درمانی را برای هر دو نوع ترومبوفلبیت توصیه کند:

داروهای رقیق کننده خون. اگر به ترومبوز ورید عمقی مبتلا هستید ، تزریق داروی رقیق کننده خون (ضد انعقاد خون) مانند هپارین با وزن مولکولی کم ، فونداپارینوکس (آریکسترا) یا آپیکسابان (الیکیس) از بزرگتر شدن لخته جلوگیری می کند. بعد از اولین درمان ، به شما گفته می شود وارفارین (کومادین ، ژانتوون) یا ریواروکسابان (زارلتو) را برای چندین ماه مصرف کنید تا از رشد لخته جلوگیری کند. داروهای رقیق کننده خون می توانند باعث خونریزی بیش از حد شوند. همیشه دستورات پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
داروهای حل کننده لخته. درمان با داروی حل کننده لخته ، ترومبولیز نامیده می شود. داروی آلتپلاز (اکتیازاز) برای حل لخته های خون در افرادی که DVT گسترده دارند ، از جمله کسانی که در ریه ها لخته خون دارند (آمبولی ریوی) استفاده می شود.
جوراب های فشاری. جوراب های فشاری با تجویز تجویز به جلوگیری از تورم کمک می کند و احتمال عوارض DVT را کاهش می دهد.
فیلتر ونا کاوا. اگر نمی توانید داروهای رقیق کننده خون مصرف کنید ، ممکن است یک فیلتر به داخل سیاهرگ اصلی شکم (ورید اجوف) شما وارد شود تا از لخته شدن رگ های پا در ریه های شما جلوگیری کند. معمولاً فیلتر دیگر نیازی به حذف آن نیست.
رفع واریس. پزشک می تواند با جراحی رگ های واریسی را که باعث درد یا ترومبوفلبیت راجعه می شوند برطرف کند. این روش شامل برداشتن رگ طولانی از طریق برش های کوچک است. از بین بردن رگ تاثیری در جریان خون در پای شما نخواهد داشت زیرا رگهای عمیق در پا از افزایش حجم خون مراقبت می کنند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

در علاوه بر درمان های پزشکی ، در اینجا اقدامات خودمراقبتی برای کمک به بهبود ترومبوفلبیت وجود دارد.

اگر به ترومبوفلبیت سطحی مبتلا هستید:

از یک پارچه گرم استفاده کنید تا روزانه چندین بار حرارت را به منطقه درگیر وارد کنید
پای خود را بالا ببرید
در صورت توصیه پزشک از داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) یا ناپروکسن سدیم (Aleve ، دیگران) استفاده کنید

اگر داروی رقیق کننده خون دیگری مانند آسپرین مصرف می کنید ، به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت وجود ترومبوز ورید عمقی:

داروهای تجویز کننده رقیق کننده خون را طبق دستور مصرف کنید. برای جلوگیری از عوارض
در صورت متورم بودن پا را بالا بیاورید
جوراب های فشرده سازی با مقاومت خود را طبق دستور خود بپوشید

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر قبل از قرار ملاقات خود وقت دارید ، در اینجا برخی اطلاعات برای کمک به شما در آماده سازی وجود دارد.

کاری که می توانید انجام دهید

لیستی از این موارد تهیه کنید:

علائم شما ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل قرار شما ارتباط نداشته باشد
اطلاعات شخصی کلیدی ، از جمله سابقه خانوادگی اختلالات لخته شدن خون یا کم تحرکی اخیراً ، مانند مسافرت با ماشین یا هواپیما
همه داروها ، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید
س Quesالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

در مورد ترومبوفلبیت ، س questionsالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

چه چیزی احتمالاً باعث بیماری من شده است؟
چه علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
چه روش های درمانی در دسترس است و کدام یک را توصیه می کنید؟
من بیماری های دیگری نیز دارم. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه با هم مدیریت کنم؟
آیا محدودیت های مربوط به رژیم غذایی یا فعالیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
آیا بروشورها یا سایر مواد چاپی دیگری که می توانم داشته باشم وجود دارد؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟