انگشت پا در کودکان راه رفتن

بررسی اجمالی

راه رفتن روی انگشتان پا یا توپهای پا که به آن راه رفتن انگشتان نیز گفته می شود ، در کودکانی که تازه راه می روند بسیار شایع است. بیشتر کودکان از آن بزرگتر می شوند.

کودکانی که پا را فراتر از سالهای کودک نو پا ادامه می دهند اغلب این کار را به دلیل عادت انجام می دهند. تا زمانی که کودک شما در حال رشد و رشد طبیعی است ، احتمالاً راه رفتن روی انگشتان پا نگران کننده نیست.

راه رفتن انگشتان پا گاهی اوقات می تواند به دلیل شرایط خاصی از جمله فلج مغزی ، دیستروفی عضلانی و اختلال طیف اوتیسم باشد. / p>

علائم

راه رفتن انگشتان پا راه رفتن روی انگشتان پا یا گوی پا است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید

اگر فرزند شما هنوز بعد از 2 سالگی انگشتان پا راه می رود ، در این باره با پزشک خود صحبت کنید. اگر کودک شما دارای عضلات سفت پا ، سفتی در تاندون آشیل یا عدم هماهنگی عضلانی است ، زودتر وقت بگیرید.

علل

به طور معمول ، قدم زدن در انگشتان پا عادتی است که وقتی ایجاد می شود کودک راه رفتن را یاد می گیرد. در چند مورد ، راه رفتن انگشتان پا به دلیل یک بیماری زمینه ای ایجاد می شود ، مانند:

• تاندون کوتاه آشیل. این تاندون عضلات پایین پا را به پشت استخوان پاشنه پیوند می دهد. اگر خیلی کوتاه باشد ، می تواند از تماس پاشنه با زمین جلوگیری کند.
• فلج مغزی. پیاده روی در انگشتان پا می تواند به دلیل اختلال در حرکت ، تون عضلانی یا وضعیت بدنی ناشی از آسیب دیدگی یا رشد غیرطبیعی در قسمت هایی از مغز نابالغ باشد که عملکرد عضلات را کنترل می کند.
• دیستروفی عضلانی. راه رفتن انگشتان پا گاهی اوقات در این بیماری ژنتیکی رخ می دهد که در آن فیبرهای عضلانی به طور غیرمعمول مستعد آسیب و ضعف در طول زمان هستند. اگر کودک شما در ابتدا قبل از شروع به راه رفتن روی انگشتان به طور عادی راه رفته باشد ، این تشخیص ممکن است بیشتر باشد.
• اوتیسم. راه رفتن انگشتان پا به اختلالات طیف اوتیسم مرتبط است ، که بر توانایی کودک در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران تأثیر می گذارد.

عوامل خطر

راه رفتن انگشتان پا از روی عادت ، همچنین شناخته شده است به عنوان پیاده روی ایدیوپاتیک انگشتان پا ، گاهی اوقات در خانواده اجرا می شود.

عوارض

پیاده روی مداوم در انگشتان پا می تواند خطر زمین خوردن کودک را افزایش دهد. همچنین می تواند منجر به ایجاد یک انگ اجتماعی شود.

تشخیص

راه رفتن انگشتان پا را می توان در معاینه بدنی مشاهده کرد. در بعضی موارد ، پزشک ممکن است یک تجزیه و تحلیل راه رفتن یا یک معاینه معروف به الکترومیوگرافی (EMG) انجام دهد.

در هنگام EMG ، یک سوزن نازک با الکترود به عضله پا وارد می شود. این الکترود فعالیت الکتریکی را در عصب یا عضله آسیب دیده اندازه گیری می کند.

اگر پزشک مشکوک به بیماری مانند فلج مغزی یا اوتیسم باشد ، ممکن است یک معاینه عصبی یا آزمایش تاخیر رشد را توصیه کند.

درمان

اگر کودک شما از روی عادت انگشتان پا راه می رود ، نیازی به درمان نیست. او احتمالاً این عادت را از بین می برد. پزشک شما ممکن است به سادگی راه رفتن کودک شما را در هنگام مراجعه به مطب کنترل کند.

اگر مشکل جسمی به راه رفتن در انگشتان پا کمک می کند ، گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• فیزیوتراپی. کشش آرام عضلات پا و پا ممکن است راه رفتن کودک را بهبود بخشد.
• بریس های پا یا آتل. بعضی اوقات این موارد به پیشرفت طبیعی راه رفتن کمک می کند.
• ریخته گری سریال. اگر فیزیوتراپی یا بریس های پا مفید نیستند ، ممکن است پزشک برای بهبود تدریجی توانایی آوردن انگشتان پا به طرف استخوان توصیه کند که یک سری بازیگران زیر زانو را امتحان کنید.
• OnabotulinumtoxinA. از تزریق عضلات ساق پا گاهی اوقات برای کمک به راه رفتن طبیعی استفاده می شود.
• جراحی. اگر درمان های محافظه کارانه ناموفق باشد ، پزشک ممکن است جراحی برای طولانی شدن عضلات یا تاندون های پشت ساق پا را توصیه کند.

اگر راه رفتن انگشت پا با فلج مغزی ، اوتیسم یا سایر مشکلات همراه است ، درمان بر روی شرایط زمینه ای متمرکز است.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً ابتدا نگرانی های خود را به ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود می رسانید - پزشک خانواده ، پزشک پرستار ، دستیار پزشک یا متخصص اطفال. وی ممکن است شما را به پزشکی متخصص در زمینه عملکرد عصب (متخصص مغز و اعصاب) یا جراحی ارتوپدی ارجاع دهد.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید لیستی از این موارد را بنویسید. س questionsالاتی از دکتر ، از جمله:

• چه چیزی ممکن است باعث راه رفتن انگشتان پا در کودک من شود؟
• چه آزمایشاتی لازم است ، در صورت وجود؟
• چه مواردی درمان هایی را توصیه می کنید؟

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما ممکن است برخی از سالات زیر را بپرسد:

• آیا فرزند شما سایر مشکلات پزشکی را دارد؟
• آیا شما سابقه خانوادگی دیستروفی عضلانی دارید یا اوتیسم؟
• آیا فرزند شما زودرس متولد شده است؟
• آیا در تولد کودک یا در طول اقامت در مهد بیمارستان عوارضی وجود داشت؟
• آیا فرزند شما ابتدا صاف راه می رفت- پا ، سپس شروع به راه رفتن روی انگشتان پا کنید؟
• آیا کودک شما می تواند با پاشنه پا راه برود اگر س askال کنید؟
• آیا کودک شما از تماس چشمی اجتناب می کند یا رفتارهای تکراری مانند لرزش یا چرخش را نشان می دهد؟