تریکوتیلومانیا (اختلال در کشیدن مو)

بررسی اجمالی

تریکوتیلومانیا (trik-o-til-o-MAY-nee-uh) ، اختلال کشش مو نیز نامیده می شود ، یک اختلال روانی است که شامل اصرارهای مکرر و غیرقابل مقاومت برای بیرون کشیدن مو از پوست سر ، ابروها و یا سایر نواحی بدن شما ، با وجود تلاش برای متوقف کردن.

موهای کشیده شده از پوست سر اغلب لکه های طاسی تکه ای ایجاد می کند ، که باعث پریشانی قابل توجه می شود و می تواند عملکرد اجتماعی و شغلی را مختل کند. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است تمام تلاش خود را برای پنهان کردن ریزش مو انجام دهند.

برای برخی از افراد ، تریکوتیلومانیا ممکن است خفیف و به طور کلی قابل کنترل باشد. برای دیگران ، اشتیاق اجباری برای کشیدن مو طاقت فرسا است. برخی از گزینه های درمانی به بسیاری از افراد کمک کرده است که موهایشان را کاهش دهند یا کاملاً متوقف شوند.

علائم

علائم و نشانه های تریکوتیلومانیا اغلب شامل موارد زیر است:

• کشیدن مکرر موهای شما به بیرون ، به طور معمول از پوست سر ، ابروها یا مژه ها ، اما گاهی اوقات از سایر نواحی بدن ، و ممکن است مکان ها با گذشت زمان متفاوت باشد
• افزایش احساس تنش قبل از کشیدن ، یا هنگامی که سعی می کنید در برابر کشیدن مقاومت کنید
• احساس لذت یا تسکین پس از کشیدن مو
• ریزش موی قابل توجه ، مانند کوتاه شدن مو یا نواحی نازک یا کچلی در پوست سر یا سایر مناطق بدن ، از جمله پراکنده یا از دست رفته مژه یا ابرو
• اولویت برای انواع خاصی از مو ، تشریفاتی که با کشیدن مو همراه است یا الگوهای کشیدن مو
• گاز گرفتن ، جویدن یا خوردن موهای کشیده
• بازی با موهای کشیده یا مالیدن آن روی لبها یا صورت
• تلاش مکرر برای جلوگیری از بیرون کشیدن موهای خود یا تلاش برای انجام آن کمتر معمولاً بدون موفقیت
• پریشانی قابل توجه یا مشکلات در محل کار ، مدرسه یا در موقعیت های اجتماعی مربوط به بیرون کشیدن مو

بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا همچنین پوست آنها را انتخاب کنید ، ناخن های آنها را گاز بگیرید یا لب های آنها را بجوید. گاهی کشیدن مو از حیوانات خانگی یا عروسکی یا از مواد ، مانند لباس یا پتو ، ممکن است یک نشانه باشد. اکثر مبتلایان به تریکوتیلومانیا موها را به صورت خصوصی می کشند و به طور کلی سعی می کنند این اختلال را از دید دیگران پنهان کنند.

برای افرادی که دچار تریکوتیلومانیا هستند ، کشیدن مو می تواند به این صورت باشد:

• متمرکز. برخی از افراد به منظور از بین بردن تنش یا پریشانی ، موهای خود را عمداً می کشند - به عنوان مثال ، برای بیرون آوردن از اشتیاق طاقت فرسا برای کشیدن مو ، موها را بیرون می کشند. برخی از افراد ممکن است آیین های مفصلی برای کشیدن مو ایجاد کنند ، مانند یافتن موهای مناسب یا گاز گرفتن موهای کشیده شده.
• خودکار. برخی از افراد موهای خود را می کشند بدون اینکه حتی متوجه شوند که این کار را انجام می دهند ، مثلاً هنگام بی حوصلگی ، مطالعه یا تماشای تلویزیون.

همان فرد ممکن است موهای خود را متمرکز و خودکار انجام دهد ، بستگی به شرایط و روحیه دارد. برخی از موقعیت ها یا تشریفات ممکن است باعث کشیدن مو شود ، مانند قرار دادن سر روی دست یا مسواک زدن مو.

تریکوتیلومانیا می تواند به احساسات مربوط باشد:

• احساسات منفی. برای بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ، کشیدن مو راهی برای مقابله با احساسات منفی یا ناراحت کننده است ، مانند استرس ، اضطراب ، تنش ، بی حوصلگی ، تنهایی ، خستگی یا ناامیدی.
• احساسات مثبت. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا معمولاً می دانند که بیرون کشیدن مو احساس رضایت می کند و میزان تسکین را ایجاد می کند. در نتیجه ، آنها همچنان موهای خود را می کشند تا این احساسات مثبت را حفظ کنند.

تریکوتیلومانیا یک بیماری طولانی مدت (مزمن) است. بدون درمان ، علائم در طول زمان از نظر شدت متفاوت هستند. به عنوان مثال ، تغییرات هورمونی قاعدگی می تواند علائم را در زنان بدتر کند. برای بعضی از افراد ، در صورت عدم درمان ، علائم می توانند هفته ها ، ماهها یا سالها یک بار بیایند. به ندرت ، کشیدن مو در طی چند سال از شروع به پایان می رسد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید

اگر نمی توانید جلوی کشیدن مو را بگیرید یا از ظاهر خود احساس خجالت و شرمندگی می کنید در نتیجه کشیدن موهای خود ، با دکتر خود صحبت کنید تریکوتیلومانیا فقط یک عادت بد نیست ، بلکه یک اختلال بهداشت روانی است و بعید است بدون درمان بهتر شود.

علل

علت تریکوتیلومانیا مشخص نیست. اما مانند بسیاری از اختلالات پیچیده ، تریکوتیلومانیا احتمالاً از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ناشی می شود.

عوامل خطر

این عوامل باعث افزایش خطر تریکوتیلومانیا می شوند:

• سابقه خانوادگی. ژنتیک ممکن است در بروز تریکوتیلومانیا نقش داشته باشد و این اختلال ممکن است در کسانی رخ دهد که از نزدیکان نزدیک به این اختلال هستند.
• سن. تریکوتیلومانیا معمولاً درست قبل یا در اوایل نوجوانی ایجاد می شود - اغلب در سنین 10 تا 13 سالگی - و این اغلب یک مشکل مادام العمر است. نوزادان نیز ممکن است مستعد کشیدن مو باشند ، اما این معمولاً خفیف است و خود به خود و بدون درمان از بین می رود.
• سایر اختلالات. افرادی که به تریکوتیلومانیا مبتلا هستند ممکن است اختلالات دیگری مانند افسردگی ، اضطراب یا وسواس داشته باشند.
• استرس. شرایط یا حوادث شدید استرس زا ممکن است در برخی افراد باعث تریکوتیلومانیا شود.

اگرچه زنان بیش از مردان تحت درمان تریکوتیلومانیا قرار دارند ، این ممکن است به این دلیل باشد که زنان بیشتر به دنبال مشاوره پزشکی هستند. در اوایل کودکی به نظر می رسد پسران و دختران به طور مساوی تحت تأثیر قرار می گیرند.

عوارض

اگرچه ممکن است خیلی جدی به نظر نرسد ، اما تریکوتیلومانیا می تواند تأثیر منفی عمده ای بر زندگی شما بگذارد. عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پریشانی عاطفی. بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا احساس شرم ، تحقیر و خجالت می کنند. آنها ممکن است به دلیل شرایطی که دارند ، از اعتماد به نفس پایین ، افسردگی ، اضطراب و مصرف الکل یا مواد مخدر در خیابان استفاده کنند.
• مشکلات عملکرد اجتماعی و شغلی. خجالت به دلیل ریزش مو ممکن است شما را به اجتناب از فعالیت های اجتماعی و فرصت های شغلی سوق دهد. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است از کلاه گیس استفاده کنند ، موهای خود را برای پنهان کردن تکه های طاس و یا مژه مصنوعی استفاده کنند. برخی از افراد ممکن است از ترس از کشف وضعیت خود از صمیمیت جلوگیری کنند.
• آسیب به پوست و مو. کشیدن مداوم مو باعث ایجاد زخم و آسیب دیگری از جمله عفونت در پوست سر یا ناحیه خاصی که مو در آن کشیده می شود می شود و می تواند به طور دائمی روی رشد مو تأثیر بگذارد.
• گلوله های مو. خوردن موهای شما ممکن است منجر به یک گلوله موی بزرگ و مات (دستگاه تریکوبزوار) در دستگاه گوارش شود. طی چند سال ، گوی مو می تواند باعث کاهش وزن ، استفراغ ، انسداد روده و حتی مرگ شود.

محتوای:

تشخیص

ارزیابی برای تشخیص اینکه آیا به تریکوتیلومانیا مبتلا شده اید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بررسی میزان ریزش مو
• پرسیدن سوال و بحث در مورد ریزش مو با خود
• از بین بردن سایر علل احتمالی کشیدن مو یا ریزش مو از طریق آزمایش تعیین شده توسط پزشک
• شناسایی هرگونه مشکل بهداشت جسمی یا روانی که ممکن است با کشیدن مو همراه باشد
• استفاده از معیارهای تشخیصی در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات ذهنی (DSM-5) ، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا محدود شده است. با این حال ، برخی از گزینه های درمانی به بسیاری از افراد کمک کرده است که موهایشان را کاهش دهند یا کاملاً متوقف شوند.

  درمان

  انواع درمانی که ممکن است برای تریکوتیلومانیا مفید باشد عبارتند از:

• آموزش برگشت عادت. این رفتار درمانی ، درمان اصلی تریکوتیلومانیا است. شما می آموزید که چگونه موقعیت هایی را که احتمالاً موهایتان را می کشید تشخیص دهید و چگونه می توانید رفتارهای دیگر را جایگزین آن کنید. به عنوان مثال ، ممکن است مشت های خود را بچرخانید تا جلوی هوس را بگیرد یا دست خود را از مو به گوش منتقل کنید. از سایر روشهای درمانی می توان همراه با آموزش تغییر عادت استفاده کرد.
• شناخت درمانی. این روش درمانی می تواند به شما کمک کند باورهای تحریف شده ای را که ممکن است در رابطه با کشیدن مو داشته باشید ، شناسایی و بررسی کنید.
• درمان پذیرش و تعهد. این روش درمانی می تواند به شما کمک کند بدون اینکه به آنها اصرار کنید موهای زائد مو را بپذیرید.

درمان هایی که به سایر اختلالات بهداشت روان که اغلب با تریکوتیلومانیا مرتبط هستند ، مانند افسردگی ، اضطراب یا سو abuse مصرف مواد کمک می کنند. ، می تواند قسمت مهمی از درمان باشد.

داروها

اگرچه هیچ دارویی توسط سازمان غذا و دارو به طور خاص برای درمان تریکوتیلومانیا تأیید نشده است ، برخی از داروها به کنترل برخی علائم کمک می کنند.

به عنوان مثال ، پزشک ممکن است داروی ضد افسردگی مانند کلومیپرامین (آنافرانیل) را توصیه کند. سایر داروهایی که تحقیقات نشان می دهد ممکن است فوایدی داشته باشد عبارتند از N-استیل سیستئین (به عنوان uh-tul-SIS-tee-een) ، اسید آمینه ای که بر انتقال دهنده های عصبی مربوط به خلق و خوی تأثیر می گذارد و اولانزاپین (Zyprexa) ، داروی ضد روان پریشی غیر معمولی.

در مورد هر دارویی که پزشک پیشنهاد می کند با او صحبت کنید. فواید احتمالی داروها باید همیشه در برابر عوارض جانبی احتمالی متعادل باشد.

مقابله و حمایت

بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا در تجربه خود از کشیدن مو احساس تنهایی می کنند. ممکن است کمک به عضویت در یک گروه پشتیبانی از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا به منظور کمک به دیگران با تجربیات مشابه که می توانند با احساسات شما ارتباط برقرار کنند.

از پزشک یا متخصص بهداشت روان خود یک توصیه بخواهید یا به دنبال جستجوی آنلاین یک گروه پشتیبانی از تریکوتیلومانیا باشید.

آماده شدن برای قرار ملاقات خود

جستجوی کمک اولین قدم در درمان تریکوتیلومانیا است. . در ابتدا ممکن است به پزشک مراقبت های اولیه یا یک متخصص پوست مراجعه کنید. وی ممکن است شما را به یک متخصص بهداشت روان ارجاع دهد.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات خود لیستی از این موارد تهیه کنید:

• همه موارد علائمی که تجربه می کنید ، حتی اگر به نظر برسد که با کشیدن مو ارتباطی نداشته باشد. تریکوتیلومانیا می تواند علائم جسمی و روانی ایجاد کند. توجه داشته باشید که چه چیزی موهای شما را تحریک می کند ، چگونه سعی کرده اید با این مشکل کنار بیایید و عواملی که باعث بهتر یا بدتر شدن آن می شوند.
• اطلاعات شخصی اصلی ، از جمله استرس های عمده یا تغییرات زندگی اخیر و اینکه آیا کشیدن مو در خانواده شما اجرا می شود.
• همه داروها ، ویتامین ها ، گیاهان یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله مقدار و مدت زمان مصرف آنها.
• س toالاتی که باید بپرسید پزشک شما برای استفاده حداکثر از وقت ملاقات شما.

س Quesالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• چه عواملی ممکن است باعث ایجاد این اختلال در من شود؟
• چگونه این بیماری را تشخیص می دهید؟
• آیا این چیزی است که خود به خود از بین می رود؟ آیا کاری وجود دارد که خودم بتوانم برای بهبود علائم خود انجام دهم؟
• چه روش های درمانی را توصیه می کنید؟
• اگر تصمیم به استفاده از داروها بگیرم ، چه مدت طول می کشد تا علائم من درمان شوند؟ بهبود یابد؟
• عوارض جانبی داروهایی که توصیه می کنید چیست؟
• در صورت پیروی از برنامه درمانی شما واقعاً چقدر می توانم انتظار بهبود داشته باشم؟

در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً چندین س numberال از شما خواهد پرسید. آماده باشید تا به آنها پاسخ دهید تا وقت خود را برای مرور هر نکته ای که می خواهید تمرکز کنید ، ذخیره کنید. ممکن است پزشک از شما س askال کند:

• ابتدا موهای شما از چه زمانی شروع شد؟
• آیا سعی کرده اید جلوی کشیدن موهای خود را بگیرید؟ نتیجه چه شد؟
• آیا مواقع یا موقعیت هایی وجود دارد که باعث کشیدن موهای شما شود؟
• چه احساساتی قبل و بعد از کشیدن مو دارید؟
• از کجا روی بدن خود مو می کشید؟
• آیا موها را گاز می گیرید ، می جوید یا می بلعید؟
• کشیدن موها چه تاثیری در کار ، مدرسه یا زندگی اجتماعی شما داشته است؟ ؟
• آیا شما برای کشیدن مو یا سایر مشکلات عاطفی درمانی (دارو یا درمان) داشته اید؟