دیابت نوع 1

بررسی اجمالی

دیابت نوع 1 ، که زمانی به عنوان دیابت خردسال یا دیابت وابسته به انسولین شناخته می شود ، یک بیماری مزمن است که در آن لوزالمعده انسولین کمی تولید می کند یا هیچ انسولین تولید نمی کند. انسولین هورمونی است که برای ورود قند (گلوکز) به سلول ها برای تولید انرژی لازم است.

عوامل مختلفی از جمله ژنتیک و برخی ویروس ها ممکن است در دیابت نوع 1 نقش داشته باشند. اگرچه دیابت نوع 1 معمولاً در دوران كودكی یا نوجوانی ظاهر می شود ، اما می تواند در بزرگسالان ایجاد شود.

با وجود تحقیقات فعال ، دیابت نوع 1 هیچ درمانی ندارد. درمان متمرکز بر کنترل سطح قند خون با انسولین ، رژیم غذایی و سبک زندگی برای جلوگیری از عوارض است.

علائم

علائم و نشانه های دیابت نوع 1 نسبتاً ناگهانی ظاهر می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• افزایش تشنگی
• تکرر ادرار
• خیس شدن تخت در کودکانی که قبلا در طول شب تخت را خیس نکرده اند
• گرسنگی شدید
• کاهش ناخواسته وزن
• تحریک پذیری و سایر تغییرات خلقی
• خستگی و ضعف
• تاری دید

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در صورت مشاهده علائم و نشانه های فوق در خود یا فرزندتان با پزشک خود مشورت کنید.

علل

علت دقیق آن دیابت نوع 1 ناشناخته است. معمولاً سیستم ایمنی بدن - که بطور معمول با باکتریها و ویروسهای مضر مقابله می کند - به اشتباه سلولهای تولید کننده انسولین (جزایر ، یا جزایر لانگرهانس) در لوزالمعده را از بین می برد. سایر علل احتمالی عبارتند از:

• ژنتیک
• قرار گرفتن در معرض ویروس ها و سایر عوامل محیطی

نقش انسولین

<هنگامی که تعداد قابل توجهی از سلول های جزایر از بین بروند ، انسولین کمی تولید می کنید یا به هیچ وجه انسولین تولید نمی کنید. انسولین هورمونی است که از غده ای واقع در پشت و زیر معده (لوزالمعده) وجود دارد.

• لوزالمعده انسولین را در جریان خون ترشح می کند.
• انسولین در گردش خون ، اجازه می دهد قند وارد سلولهای خود شوید.
• انسولین میزان قند موجود در جریان خون را کاهش می دهد.
• با پایین آمدن سطح قند خون ، ترشح انسولین از لوزالمعده نیز کاهش می یابد.

نقش گلوکز

گلوکز - یک قند - منبع اصلی انرژی سلولهایی است که عضلات و سایر بافت ها را می سازند.

• گلوکز از دو منبع عمده تامین می شود: غذا و کبد.
• شکر در جریان خون جذب می شود ، جایی که با کمک انسولین وارد سلول می شود.
• کبد شما گلوکز را به عنوان گلیکوژن ذخیره می کند.
• هنگامی که سطح گلوکز شما پایین است ، مانند زمانی که مدتی غذا نخورده اید ، کبد گلیکوژن ذخیره شده را به گلوکز تجزیه می کند تا سطح گلوکز شما را در یک حد نرمال نگه دارد.

در دیابت نوع 1 ، t در اینجا هیچ انسولینی برای ورود گلوکز به سلولها وجود ندارد ، بنابراین قند در جریان خون شما جمع می شود. این می تواند عوارضی تهدیدکننده حیات ایجاد کند.

عوامل خطر

برخی از عوامل خطر شناخته شده برای دیابت نوع 1 عبارتند از:

• سابقه خانوادگی. هرکسی با والدین یا خواهر و برادر مبتلا به دیابت نوع 1 باشد ، خطر ابتلا به این بیماری کمی افزایش می یابد.
• ژنتیک. وجود ژن های خاص نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 1 است.
• جغرافیا. با دور شدن از خط استوا میزان ابتلا به دیابت نوع 1 بیشتر می شود.
• سن. اگرچه دیابت نوع 1 می تواند در هر سنی ظاهر شود ، اما در دو قله قابل توجه ظاهر می شود. اوج اول در کودکان بین 4 تا 7 سال اتفاق می افتد و دوم در کودکان بین 10 تا 14 سال است.

عوارض

با گذشت زمان ، نوع 1 عوارض دیابت می تواند اندام های اصلی بدن شما را تحت تأثیر قرار دهد ، از جمله قلب ، رگ های خونی ، اعصاب ، چشم ها و کلیه ها. حفظ سطح طبیعی قند خون می تواند به طور چشمگیری خطر بسیاری از عوارض را کاهش دهد.

در نهایت ، عوارض دیابت ممکن است ناتوان کننده یا حتی تهدید کننده زندگی باشد.

• بیماری قلب و عروق خونی . دیابت به طور چشمگیری خطر ابتلا به مشکلات مختلف قلبی عروقی را افزایش می دهد ، از جمله بیماری عروق کرونر همراه با درد قفسه سینه (آنژین) ، حمله قلبی ، سکته مغزی ، تنگی عروق (تصلب شرایین) و فشار خون بالا.

• آسیب عصبی (نوروپاتی) قند اضافی می تواند به دیواره رگهای خونی ریز (مویرگ ها) که باعث تغذیه اعصاب شما به ویژه در پاها می شوند ، آسیب برساند. این می تواند باعث گزگز ، بی حسی ، سوزش یا درد شود که معمولاً از نوک انگشتان پا یا انگشتان شروع می شود و به تدریج به سمت بالا گسترش می یابد. با کنترل ضعیف قند خون می توانید در نهایت احساس خود را در اندام آسیب دیده از دست دهید.

  آسیب به اعصابی که بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارند می تواند باعث بروز تهوع ، استفراغ ، اسهال یا یبوست شود. برای مردان ، اختلال نعوظ ممکن است یک مسئله باشد.

• آسیب کلیه (نفروپاتی). کلیه ها حاوی میلیون ها خوشه ریز خونی هستند که زباله های خون شما را فیلتر می کنند. دیابت می تواند به این سیستم فیلتر ظریف آسیب برساند. آسیب شدید می تواند منجر به نارسایی کلیه یا بیماری برگشت ناپذیر کلیه در مرحله نهایی شود ، که به دیالیز یا پیوند کلیه نیاز دارد.
• آسیب چشم. دیابت می تواند به عروق خونی شبکیه (رتینوپاتی دیابتی) آسیب برساند ، به طور بالقوه باعث کوری می شود. همچنین دیابت خطر ابتلا به سایر بیماری های جدی بینایی مانند آب مروارید و گلوکوم را افزایش می دهد.
• آسیب به پا. آسیب عصبی در پاها یا جریان خون ضعیف در پاها خطر عوارض مختلف پا را افزایش می دهد. بدون درمان ، بریدگی ها و تاول ها می توانند به عفونت های جدی تبدیل شوند که در نهایت ممکن است به قطع انگشت پا ، پا یا پا احتیاج داشته باشند. دیابت ممکن است شما را مستعد ابتلا به عفونت های پوستی و دهانی ، از جمله عفونت های باکتریایی و قارچی کند. بیماری لثه و خشکی دهان نیز بیشتر احتمال دارد.
• عوارض بارداری. سطح بالای قند خون می تواند هم برای مادر و هم کودک خطرناک باشد. در صورت کنترل نشدن خوب دیابت ، خطر سقط جنین ، مرده زایی و نقص مادرزادی افزایش می یابد. برای مادر ، دیابت خطر ابتلا به کتواسیدوز دیابتی ، مشکلات چشم دیابتی (رتینوپاتی) ، فشار خون بالا ناشی از بارداری و پره اکلامپسی را افزایش می دهد.

پیشگیری

هیچ شناخته شده ای وجود ندارد راهی برای جلوگیری از دیابت نوع 1 اما محققان در حال کار بر روی پیشگیری از بیماری یا تخریب بیشتر سلولهای جزایر در افرادی هستند که به تازگی تشخیص داده شده اند.

از پزشک خود بپرسید که آیا واجد شرایط یکی از این آزمایشات بالینی هستید ، اما خطرات آن را به دقت بسنجید و مزایای هر روش درمانی موجود در یک آزمایش.

محتوای:

تشخیص

آزمایشات تشخیصی عبارتند از:

• آزمایش هموگلوبین گلیسیته (A1C). این آزمایش خون میزان متوسط ​​قند خون شما را در طی دو سه ماه گذشته نشان می دهد. درصد قند خون متصل به پروتئین حامل اکسیژن در سلولهای قرمز خون (هموگلوبین) را اندازه گیری می کند. هرچه سطح قند خون شما بالاتر باشد ، با قند متصل هموگلوبین بیشتری خواهید داشت. سطح A1C 6.5 درصد یا بالاتر در دو آزمایش جداگانه نشانگر دیابت است.

اگر آزمایش A1C در دسترس نیست یا شرایط خاصی دارید که می تواند آزمایش A1C را نادرست کند - مانند به عنوان بارداری یا یک شکل غیر معمول از هموگلوبین (نوع هموگلوبین) - پزشک ممکن است از این آزمایشات استفاده کند:

• آزمایش قند خون تصادفی. نمونه خون به طور تصادفی گرفته می شود و ممکن است با آزمایش مجدد تأیید شود. مقادیر قند خون بر حسب میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در دسی لیتر) یا میلی مول بر لیتر (میلی مول در لیتر) بیان می شود. صرف نظر از آخرین زمان خوردن ، میزان قند خون تصادفی 200 میلی گرم در دسی لیتر (11.1 میلی مول در لیتر) یا بالاتر ، دیابت را پیشنهاد می کند ، به ویژه هنگامی که با هر یک از علائم و نشانه های دیابت مانند تکرر ادرار و تشنگی شدید همراه باشد.
• آزمایش قند خون ناشتا. پس از ناشتایی شبانه ، نمونه خون گرفته می شود. سطح قند خون ناشتا کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر (5.6 میلی مول در لیتر) طبیعی است. سطح قند خون ناشتا از 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر (5.6 تا 6.9 میلی مول در لیتر) پیش دیابت در نظر گرفته می شود. اگر در دو آزمایش جداگانه 126 میلی گرم در دسی لیتر (7 میلی مول در لیتر) یا بالاتر باشد ، به دیابت مبتلا هستید.

در صورت تشخیص دیابت ، ممکن است پزشک آزمایش خون را نیز انجام دهد وجود آنتی بادی های متداول در دیابت نوع 1 را بررسی کنید. این آزمایشات به پزشک شما کمک می کند تا تشخیص دیابت نوع 1 و 2 را تشخیص دهد. وجود کتونها - محصولات جانبی حاصل از تجزیه چربی - در ادرار شما نیز به جای نوع 2 ، دیابت نوع 1 را نشان می دهد.

پس از تشخیص

شما مرتباً به پزشک خود مراجعه می کنید برای بحث در مورد مدیریت دیابت در طی این ویزیت ها ، پزشک سطح A1C شما را بررسی می کند. هدف A1C هدف شما ممکن است بسته به سن و عوامل مختلف دیگر متفاوت باشد ، اما انجمن دیابت آمریکا به طور کلی توصیه می کند که سطح A1C زیر 7 درصد باشد ، که به معنی تخمین متوسط ​​گلوکز 154 میلی گرم در دسی لیتر (8.5 میلی مول در لیتر) است.

در مقایسه با آزمایشات مکرر روزانه قند خون ، آزمایش A1C بهتر نشان می دهد که برنامه درمان دیابت شما چطور کار می کند. افزایش سطح A1C ممکن است نیاز به تغییر در رژیم انسولین ، برنامه غذایی یا هر دو باشد.

علاوه بر آزمایش A1C ، پزشک همچنین برای بررسی سطح کلسترول شما به طور دوره ای نمونه خون و ادرار می گیرد. ، عملکرد تیروئید ، عملکرد کبد و عملکرد کلیه. پزشک همچنین برای ارزیابی فشار خون شما را معاینه می کند و مکان هایی را که در آن قند خون را آزمایش می کنید و انسولین را تحویل می دهید بررسی می کند.

درمان

درمان دیابت نوع 1 شامل موارد زیر است:

• مصرف انسولین
• شمارش کربوهیدرات ، چربی و پروتئین
• کنترل مکرر قند خون
• خوردن غذاهای سالم
• ورزش منظم و حفظ وزن سالم

هدف این است که سطح قند خون خود را تا حد ممکن به حد طبیعی برسانید تا تأخیر یا جلوگیری شود. عوارض به طور کلی ، هدف این است که سطح قند خون در روز قبل از غذا بین 80 تا 130 میلی گرم در دسی لیتر (44/4 تا 7/2 میلی مول در لیتر) و تعداد بعد از غذا بیش از 180 میلی گرم در دسی لیتر (10 میلی مول در لیتر) دو ساعت نباشد. بعد از خوردن غذا.

انسولین و سایر داروها

هرکسی که دیابت نوع 1 داشته باشد به مادام العمر انسولین درمانی نیاز دارد.

انواع انسولین بسیار زیاد است و شامل موارد زیر است:

• انسولین کوتاه اثر (منظم)
• انسولین سریع اثر
• انسولین متوسط ​​(NPH)
• انسولین طولانی اثر

نمونه هایی از انسولین کوتاه اثر (منظم) شامل Humulin R و Novolin R. نمونه های انسولین سریع اثر عبارتند از انسولین گلولیزین (Apidra) ، انسولین lispro (Humalog) و انسولین آسپارت (Novolog) . انسولین های طولانی اثر شامل انسولین گلارژین (لانتوس ، توژئو سولستار) ، انسولین دتمیر (لوهمیر) و انسولین دگلودک (ترسیبا) است. انسولین های با اثر متوسط ​​شامل انسولین NPH (Novolin N ، Humulin N) هستند.

تجویز انسولین

نمی توان انسولین را به صورت خوراکی و برای کاهش قند خون مصرف کرد زیرا آنزیم های معده انسولین را تجزیه می کنند. ، مانع عمل آن می شود. شما باید آن را از طریق تزریق یا پمپ انسولین دریافت کنید.

تزریقات. برای تزریق انسولین در زیر پوست می توانید از یک سوزن و سرنگ خوب یا قلم انسولین استفاده کنید. قلم های انسولین شبیه قلم های جوهر هستند و در انواع یکبار مصرف یا قابل تعویض قابل تهیه هستند.

در صورت انتخاب آمپول ، احتمالاً به مخلوطی از انواع انسولین برای استفاده در طول شبانه روز نیاز خواهید داشت. تزریق های روزانه متعدد که شامل ترکیبی از انسولین طولانی مدت همراه با انسولین سریع اثر است ، استفاده طبیعی از انسولین در بدن را تقلید می کند تا رژیم های انسولین قدیمی که فقط به یک یا دو عکس در روز نیاز دارند. نشان داده شده است که یک رژیم سه یا بیشتر تزریق انسولین در روز سطح قند خون را بهبود می بخشد.

پمپ انسولین. شما این وسیله را که تقریباً به اندازه یک تلفن همراه است ، در قسمت خارجی بدن خود می پوشید. یک لوله مخزن انسولین را به کاتتری که زیر پوست شکم شما قرار داده شده متصل می کند. این نوع پمپ را می توان به روش های مختلفی مانند کمربند ، جیب یا کمربندهای مخصوص پمپ استفاده کرد.

گزینه پمپ بی سیم نیز وجود دارد. شما غلاف پوشیده اید که مخزن انسولین را روی بدن خود قرار داده و دارای یک کاتتر کوچک است که در زیر پوست شما قرار داده شده است. غلاف انسولین را می توان روی شکم ، کمر ، یا روی پا یا بازو استفاده کرد. برنامه نویسی با یک دستگاه بی سیم که با غلاف ارتباط برقرار می کند انجام می شود.

پمپ ها طوری برنامه ریزی می شوند که مقدار خاصی از انسولین سریع اثر را به طور خودکار توزیع کنند. این دوز ثابت انسولین به عنوان میزان پایه شما شناخته می شود و هر نوع انسولین طولانی مدت را که استفاده می کنید جایگزین می کند.

هنگام غذا خوردن ، پمپ را با مقدار کربوهیدرات هایی که می خورید و میزان برنامه ریزی خود را برنامه ریزی می کنید. قند خون فعلی ، و به شما نوعی بولوس انسولین برای پوشاندن وعده غذایی و اصلاح قند خون در صورت افزایش می دهد. برخی تحقیقات نشان داده است که در برخی افراد پمپ انسولین می تواند در کنترل سطح قند خون نسبت به تزریق موثر باشد. اما بسیاری از افراد با تزریق نیز به سطح قند خون خوب می رسند. پمپ انسولین همراه با دستگاه کنترل مداوم گلوکز (CGM) ممکن است کنترل قند خون را حتی بیشتر کنترل کند.

لوزالمعده مصنوعی

در سپتامبر 2016 ، سازمان غذا و دارو اولین لوزالمعده مصنوعی را برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 که سن آنها 14 سال به بالا است تأیید کرد. به آن تحویل انسولین حلقه بسته نیز گفته می شود. این دستگاه کاشته شده یک نمایشگر مداوم گلوکز را که هر پنج دقیقه سطح قند خون را کنترل می کند ، به یک پمپ انسولین متصل می کند. این دستگاه به طور خودکار مقدار صحیح انسولین را در صورت نیاز مانیتور به بدن تحویل می دهد.

در حال حاضر آزمایش های بالینی بیشتر سیستم های لوزالمعده مصنوعی (حلقه بسته) وجود دارد.

سایر داروها

داروهای اضافی نیز ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 تجویز شود ، مانند:

• داروهای فشار خون. ممکن است پزشک برای جلوگیری از سلامتی کلیه ها ، مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) یا مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II (ARB) برای شما تجویز کند. این داروها برای افراد دیابتی که فشار خون بالای 140/90 میلی متر جیوه دارند (میلی متر جیوه) توصیه می شود.
• آسپرین. پزشک ممکن است برای محافظت از قلب شما روزانه از کودک یا آسپرین معمولی استفاده کند.
• داروهای کاهش دهنده کلسترول. به دلیل افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ، دستورالعمل های کلسترول برای افراد دیابتی تهاجمی تر است. انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند که لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL یا کلسترول بد) زیر 100 میلی گرم در دسی لیتر (2.6 میلی مول در لیتر) باشد. لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL یا کلسترول خوب) شما در زنان بیش از 50 میلی گرم در دسی لیتر (1.3 میلی مول در لیتر) و در مردان بیش از 40 میلی گرم در دسی لیتر (1 میلی مول در لیتر) توصیه می شود. تری گلیسیریدها ، نوع دیگری از چربی خون ، هنگامی که کمتر از 150 میلی گرم در دسی لیتر (1.7 میلی مول در لیتر) باشند ، ایده آل هستند.

کنترل قند خون

بسته به چه نوع انسولین درمانی را انتخاب یا نیاز دارید ، ممکن است لازم باشد حداقل چهار بار در روز سطح قند خون خود را بررسی و ثبت کنید.

انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند قبل از وعده های غذایی و میان وعده ها ، قبل از وعده های غذایی و میان وعده ها ، سطح قند خون را آزمایش کنید. تختخواب ، قبل از ورزش یا رانندگی ، و اگر شک دارید که قند خون پایینی دارید. نظارت دقیق تنها راه اطمینان از باقی ماندن سطح قند خون در محدوده هدف شماست - و نظارت مکرر می تواند سطح A1C را کاهش دهد.

حتی اگر انسولین مصرف کنید و طبق یک برنامه سخت غذا بخورید ، قند خون سطح می تواند غیر قابل پیش بینی تغییر کند. شما خواهید آموخت که چگونه سطح قند خون شما در پاسخ به غذا ، فعالیت ، بیماری ، داروها ، استرس ، تغییرات هورمونی و الکل تغییر می کند.

نظارت مداوم بر قند (CGM) جدیدترین راه برای کنترل سطح قند خون است ، و ممکن است به ویژه برای جلوگیری از افت قند خون مفید باشد. نشان داده شده است که دستگاهها A1C را پایین می آورند. CGM هنوز به اندازه نظارت استاندارد قند خون دقیق در نظر گرفته نشده است ، بنابراین در این زمان هنوز مهم است که سطح قند خون را به صورت دستی بررسی کنید.

تغذیه سالم و نظارت بر کربوهیدرات ها

هیچ موردی وجود ندارد چیزی به عنوان رژیم دیابت. با این حال ، مهم است که رژیم غذایی خود را بر روی غذاهای مقوی ، کم چرب و پر فیبر مانند:

• میوه ها
• سبزیجات
• غلات کامل تنظیم کنید.

متخصص تغذیه به شما توصیه می کند که از محصولات حیوانی و کربوهیدرات های تصفیه شده کمتری مانند نان سفید و شیرینی استفاده کنید. این برنامه تغذیه سالم حتی برای افراد بدون دیابت نیز توصیه می شود.

شما باید یاد بگیرید که چگونه مقدار کربوهیدرات موجود در غذاهایی را که می خورید محاسبه کنید تا بتوانید به بدن خود انسولین کافی بدهید تا به درستی متابولیزه شود. کربوهیدرات ها یک متخصص تغذیه ثبت شده می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه غذایی متناسب با نیازهای خود ایجاد کنید.

فعالیت بدنی

همه به ورزش هوازی منظم نیاز دارند و افرادی که دیابت نوع 1 دارند نیز از این قاعده مستثنی نیستند. ابتدا پزشک برای انجام تمرینات ورزشی خوب شود. سپس فعالیت هایی را که از آن لذت می برید مانند پیاده روی یا شنا را انتخاب کنید و آنها را بخشی از برنامه روزانه خود قرار دهید. حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش هوازی را در نظر داشته باشید ، بیش از دو روز بدون هیچ گونه ورزشی. هدف برای کودکان حداقل یک ساعت فعالیت در روز است.

به یاد داشته باشید که فعالیت بدنی قند خون را کاهش می دهد. اگر فعالیت جدیدی را شروع کردید ، میزان قند خون خود را بیشتر از حد معمول بررسی کنید تا بدانید که چگونه این فعالیت بر میزان قند خون شما تأثیر می گذارد. ممکن است لازم باشد برای جبران افزایش فعالیت ، برنامه غذایی خود یا دوز انسولین خود را تنظیم کنید.

نگرانی های وضعیتی

برخی شرایط خاص زندگی ، ملاحظات مختلفی را می طلبد.

• رانندگی. کاهش قند خون در هر زمان ممکن است رخ دهد. ایده خوبی است که قند خون خود را در هر زمان که سوار چرخ می شوید بررسی کنید. اگر کمتر از 70 میلی گرم در دسی لیتر است (3.9 میلی مول در لیتر) ، یک میان وعده با 15 گرم کربوهیدرات بخورید. مجدداً ظرف 15 دقیقه دوباره امتحان کنید تا مطمئن شوید به سطح مطمئنی رسیده است.
• کار. دیابت نوع 1 می تواند چالش هایی را در محیط کار ایجاد کند. به عنوان مثال ، اگر در شغلی کار می کنید که شامل رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین باشد ، افت قند خون می تواند خطر جدی برای شما و اطرافیان شما باشد. ممکن است لازم باشد که با پزشک و کارفرمای خود کار کنید تا اطمینان حاصل کنید که مکان های خاصی از جمله تعطیلات اضافی برای آزمایش قند خون و دسترسی سریع به غذا و نوشیدنی فراهم شده است. قوانین فدرال و ایالتی وجود دارد که کارفرمایان را ملزم می سازد برای افراد مبتلا به دیابت اقامتگاه مناسبی ایجاد کنند.

باردار بودن از آنجا که خطر ابتلا به عوارض بارداری در زنان مبتلا به دیابت نوع 1 بیشتر است ، کارشناسان توصیه می کنند که زنان از نظر پیش فرض ارزیابی کنند و میزان مطلوبیت A1C قبل از اقدام به بارداری باید کمتر از 6.5 درصد باشد.

خطر نقص مادرزادی در زنان مبتلا به دیابت نوع 1 افزایش می یابد ، به ویژه هنگامی که دیابت در شش تا هشت هفته اول بارداری ضعیف کنترل شود. مدیریت دقیق دیابت در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به عوارض را کاهش دهد.

• پیرتر بودن. برای کسانی که ضعیف یا بیمار هستند یا نقص شناختی دارند ، کنترل شدید قند خون ممکن است عملی نباشد و خطر هیپوگلیسمی را افزایش دهد. برای بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ، هدف A1C کمتر سختگیرانه کمتر از 8 درصد ممکن است مناسب باشد.

درمان های بالقوه آینده

• پیوند پانکراس. با پیوند موفق پانکراس ، دیگر نیازی به انسولین نخواهید داشت. اما پیوند پانکراس همیشه موفقیت آمیز نیست - و این روش خطرات جدی را به همراه دارد. از آنجا که این خطرات می تواند خطرناک تر از خود دیابت باشد ، پیوندهای لوزالمعده به طور کلی برای افرادی که دیابت آنها بسیار دشوار است یا افرادی که نیاز به پیوند کلیه دارند نیز اختصاص دارد.
• پیوند سلول جزایر. محققان در حال آزمایش پیوند سلول جزایر هستند که سلولهای جدید تولید کننده انسولین از لوزالمعده اهدا کننده را فراهم می کند. اگرچه این روش آزمایشی در گذشته دارای برخی مشکلات بود ، اما تکنیک های جدید و داروهای بهتر برای جلوگیری از رد سلول جزایر ممکن است شانس آینده آن را برای تبدیل شدن به یک درمان موفقیت آمیز بهبود بخشد.

علائم مشکل

با وجود تلاش شما ، بعضی اوقات مشکلاتی پیش می آید. برخی از عوارض کوتاه مدت دیابت نوع 1 ، مانند افت قند خون ، نیاز به مراقبت فوری دارند.

قند خون پایین (کاهش قند خون). این زمانی اتفاق می افتد که سطح قند خون شما به زیر حد مورد نظر کاهش یابد. از پزشک خود بپرسید که چه سطح قند خون پایین برای شما در نظر گرفته شده است. سطح قند خون می تواند به دلایل زیادی کاهش یابد ، از جمله کنار گذاشتن یک وعده غذایی ، خوردن کربوهیدرات کمتر از آنچه در برنامه وعده غذایی شما ذکر شده است ، داشتن فعالیت بدنی بیشتر از حد طبیعی یا تزریق بیش از حد انسولین.

با علائم افت قند خون آشنا شوید ، و اگر فکر می کنید سطح شما پایین می آید قند خون خود را آزمایش کنید. در صورت تردید ، همیشه قند خون خود را آزمایش کنید. علائم و نشانه های اولیه کاهش قند خون عبارتند از:

• عرق کردن
• لرزش
• گرسنگی
• سرگیجه یا سبکی سر
>
• ضربان قلب سریع یا نامنظم
• خستگی
• سردرد
• تحریک پذیری

علائم و نشانه های بعدی کاهش قند خون ، که گاهی اوقات ممکن است به عنوان مسمومیت با الکل در نوجوانان و بزرگسالان اشتباه گرفته شود ، شامل موارد زیر است:

• بی حالی
• گیجی
• تغییر رفتار ، گاهی اوقات چشمگیر
• هماهنگی ضعیف
• تشنج

افت قند خون در شب ممکن است باعث بیدار شدن شما با لباس خواب آغشته به عرق یا سردرد شود. به دلیل یک اثر برگشت طبیعی ، هیپوگلیسمی در شب ممکن است گاهی اوقات باعث قند خون غیرمعمول در اولین صبح شود ، همچنین به عنوان اثر Somogyi شناخته می شود.

اگر میزان قند خون پایین دارید:

• 15 تا 20 گرم کربوهیدرات سریع اثر داشته باشید ، مانند آب میوه ، قرص گلوکز ، آب نبات سفت ، نوشابه معمولی (و نه رژیم) یا منبع دیگر قند. از غذاهایی که چربی اضافه دارند ، که به این سرعت قند خون را بالا نمی برند ، اجتناب کنید ، زیرا چربی جذب قند را کند می کند.
• حدود 15 دقیقه قند خون خود را دوباره آزمایش کنید تا از طبیعی بودن آن اطمینان حاصل کنید.
• اگر هنوز کم است ، 15 تا 20 گرم کربوهیدرات دیگر داشته باشید و 15 دقیقه دیگر آزمایش کنید.
• این کار را تکرار کنید تا حد طبیعی دریافت کنید.
• یک منبع غذایی مخلوط مانند بادام زمینی بخورید کره و کراکرها ، برای کمک به تثبیت قند خون شما.

اگر دستگاه اندازه گیری قند خون به راحتی در دسترس نیست ، در هر صورت اگر علائم افت قند خون دارید ، از نظر قند خون پایین معالجه کنید و سپس آزمایش کنید در اسرع وقت.

بدون درمان ، قند خون پایین باعث از دست دادن هوشیاری می شود. اگر این اتفاق بیفتد ، ممکن است به تزریق اضطراری گلوکاگون - هورمونی که باعث ترشح قند در خون می شود - نیاز داشته باشید. مطمئن باشید که همیشه یک کیت اورژانس گلوکاگون منقضی نشده در خانه ، محل کار و بیرون از خانه در دسترس دارید. اطمینان حاصل کنید که همکاران ، خانواده و دوستان می دانند چگونه از کیت استفاده کنند در صورتی که قادر به تزریق خود نیستید.

عدم آگاهی از کاهش قند خون. برخی از افراد ممکن است توانایی درک این نکته را که سطح قند خونشان پایین می آید را از دست بدهند ، که به آن عدم آگاهی از افت قند خون گفته می شود. بدن با علائمی مانند سبکی سر یا سردرد دیگر به کمبود قند خون واکنش نشان نمی دهد. هر چه بیشتر قند خون پایین را تجربه کنید ، بیشتر احتمال دارد که از عدم آگاهی از قند خون رنج ببرید. اگر می توانید به مدت چند هفته از انجام یک دوره افت قند خون جلوگیری کنید ، ممکن است از پایین آمدن قریب الوقوع آگاهی بیشتری کسب کنید. گاهی افزایش هدف قند خون (به عنوان مثال ، از 80 به 120 میلی گرم در DL به 100 به 140 میلی گرم در DL) حداقل به طور موقت نیز می تواند به بهبود آگاهی از کاهش قند خون کمک کند.

قند خون بالا (هیپرگلیسمی). قند خون شما می تواند به دلایل زیادی افزایش یابد ، از جمله زیاد خوردن ، خوردن انواع اشتباه غذاها ، عدم مصرف انسولین کافی یا مبارزه با بیماری.

مراقب این موارد باشید:

• مشکل در تمرکز

اگر مشکوک به افزایش قند خون هستید ، قند خون خود را بررسی کنید. اگر قند خون شما از حد هدف بالاتر باشد ، احتمالاً باید تصحیح کنید - یک دوز اضافی انسولین که باید قند خون شما را به حالت طبیعی برساند. سطح بالای قند خون به همان سرعتی که بالا می رود پایین نمی آید. از پزشک خود بپرسید که چه مدت صبر کنید تا دوباره بررسی کنید. اگر از پمپ انسولین استفاده می کنید ، قرائت تصادفی بالای قند خون ممکن است به معنی تغییر محل پمپ باشد.

اگر قند خون بیش از 240 میلی گرم در دسی لیتر (13.3 میلی مول در لیتر) دارید ، آزمایش کنید کتونها با استفاده از چوب آزمایش ادرار. اگر سطح قند خون شما بیش از 240 میلی گرم در دسی لیتر است یا کتون وجود دارد ، ورزش نکنید. اگر فقط ردیابی یا مقدار کمی کتون وجود دارد ، مایعات اضافی بنوشید تا کتون ها از بین بروند.

اگر قند خون شما به طور مداوم بیش از 300 میلی گرم در دسی لیتر است (16.7 میلی مول در لیتر) ، یا اگر ادرار دارید. کتونها علی رغم مصرف دوزهای مناسب انسولین ، همچنان بالا هستند ، با پزشک خود تماس بگیرید یا به دنبال مراقبت های اضطراری باشید.

افزایش کتون در ادرار (کتواسیدوز دیابتی). اگر سلول های شما گرسنه انرژی داشته باشند ، بدن ممکن است شروع به تجزیه چربی کند - تولید اسیدهای سمی معروف به کتون. کتواسیدوز دیابتی یک وضعیت اضطراری تهدید کننده زندگی است.

علائم و نشانه های این بیماری جدی عبارتند از:

• حالت تهوع
• استفراغ
• درد شکم
• بوی شیرین و میوه ای بر نفس شما
• کاهش وزن

اگر مشکوک به کتواسیدوز هستید ، ادرار خود را از نظر وجود کتون اضافی بررسی کنید یک کیت تست کتون بدون نسخه اگر مقادیر زیادی کتون در ادرار خود دارید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا به دنبال مراقبت های اضطراری باشید. همچنین اگر بیش از یک بار استفراغ کرده اید و در بدن ادرار کتون دارید ، با پزشک خود تماس بگیرید.

آزمایشات بالینی

شیوه زندگی و درمان های خانگی

مدیریت دقیق دیابت نوع 1 می تواند خطر ابتلا به عوارض جدی - حتی تهدید کننده زندگی - را کاهش دهد. این نکات را در نظر بگیرید:

• برای مدیریت دیابت خود تعهد دهید. داروهای خود را طبق توصیه مصرف کنید. تمام آنچه را که می توانید در مورد دیابت نوع 1 بدانید. تغذیه سالم و فعالیت بدنی را بخشی از برنامه روزانه خود قرار دهید. با یک مربی دیابت ارتباط برقرار کنید و از تیم مراقبت های بهداشتی خود کمک بخواهید.
• خود را شناسایی کنید. از برچسب یا دستبندی استفاده کنید که می گوید شما دیابت دارید. در موارد اضطراری قند خون پایین ، یک کیت گلوکاگون در نزدیکی خود داشته باشید - و اطمینان حاصل کنید که دوستان و عزیزان شما نحوه استفاده از آن را می دانند.
• برای هر سال یک معاینه بدنی و معاینات منظم چشمی را برنامه ریزی کنید. معاینات منظم دیابت شما به این منظور نیست که جایگزین معاینات سالانه فیزیکی یا معاینه چشم شوید. در حین جسمی ، پزشک به دنبال هرگونه عارضه مرتبط با دیابت و همچنین غربالگری سایر مشکلات پزشکی خواهد بود. متخصص مراقبت از چشم شما علائم آسیب شبکیه ، آب مروارید و گلوکوم را بررسی می کند.

واکسن های خود را به روز نگه دارید. قند خون بالا می تواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند. هر سال واکسن آنفولانزا بزنید. پزشک احتمالاً واکسن ذات الریه را نیز توصیه می کند.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) واکسیناسیون هپاتیت B را توصیه می کند اگر قبلاً علیه هپاتیت B واکسینه نشده اید و یک فرد بالغ در سن 19 تا 59 سال مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 هستید. CDC توصیه می کند واکسیناسیون را در اسرع وقت پس از تشخیص با دیابت نوع 1 یا نوع 2 انجام دهید. اگر سن شما 60 سال به بالا است و مبتلا به دیابت هستید و قبلاً واکسن دریافت نکرده اید ، با پزشک خود در مورد مناسب بودن آن صحبت کنید.

• به پاها توجه کنید. پاهای خود را روزانه در آب ولرم بشویید. آنها را به آرامی خشک کنید ، به خصوص بین انگشتان پا. پاهای خود را با لوسیون مرطوب کنید. هر روز پای خود را از نظر تاول ، بریدگی ، زخم ، قرمزی یا تورم بررسی کنید. در صورت داشتن زخم یا مشکل پای دیگر که بهبود نیافته است با پزشک خود مشورت کنید.
• فشار خون و کلسترول خود را تحت کنترل داشته باشید. خوردن غذاهای سالم و ورزش منظم می تواند کمک زیادی به کنترل فشار خون و کلسترول کند. ممکن است به دارو نیز نیاز باشد.
• اگر سیگار می کشید یا از انواع دیگر تنباکو استفاده می کنید ، از دکتر خود بخواهید تا شما را در ترک سیگار کمک کند. سیگار کشیدن خطر ابتلا به عوارض دیابت ، از جمله حمله قلبی ، سکته مغزی ، آسیب عصبی و بیماری کلیوی را افزایش می دهد. با پزشک خود در مورد راه های ترک سیگار یا قطع مصرف سایر انواع دخانیات صحبت کنید.
• اگر الکل می نوشید ، این کار را با مسئولیت پذیری انجام دهید. بسته به میزان نوشیدن و هم زمان خوردن ، الکل می تواند باعث قند خون بالا یا پایین شود. اگر نوشیدن را انتخاب کردید ، این کار را فقط در حد متوسط ​​و همیشه همراه با یک وعده غذایی انجام دهید. قبل از خواب سطح قند خون خود را بررسی کنید.
• استرس را جدی بگیرید. هورمون هایی که بدن شما ممکن است در پاسخ به استرس طولانی مدت تولید کند ، ممکن است از عملکرد صحیح انسولین جلوگیری کند ، که باعث استرس و ناامیدی شما حتی بیشتر می شود. یک قدم عقب بروید ، و محدودیت هایی را تعیین کنید. وظایف خود را در اولویت قرار دهید. تکنیک های آرام سازی را بیاموزید. به مقدار کافی بخوابید.

کنار آمدن و حمایت از او

دیابت می تواند به طور مستقیم و غیر مستقیم بر احساسات شما تأثیر بگذارد. قند خون کنترل شده ضعیف می تواند با ایجاد تغییرات رفتاری ، مانند تحریک پذیری ، مستقیماً بر احساسات شما تأثیر بگذارد. ممکن است در برخی مواقع نسبت به دیابت خود احساس رنجش داشته باشید.

افراد مبتلا به دیابت خطر افسردگی و ناراحتی مربوط به دیابت را افزایش می دهند ، به همین دلیل بسیاری از متخصصان دیابت به طور منظم یک مددکار اجتماعی یا روانشناس را به عنوان بخشی از تیم مراقبت از دیابت آنها.

ممکن است متوجه شوید که صحبت با سایر افراد مبتلا به دیابت نوع 1 مفید است. گروه های پشتیبانی هم به صورت آنلاین و هم به صورت حضوری در دسترس هستند. اعضای گروه غالباً در مورد آخرین درمان ها اطلاعاتی دارند و تمایل دارند تجربیات یا اطلاعات مفید خود را مانند اینکه در آن تعداد کربوهیدرات را برای رستوران غذای مورد علاقه خود پیدا کنند ، به اشتراک بگذارند.

اگر به یک گروه پشتیبانی علاقه مند هستید ، دکتر ممکن است بتواند یکی از آنها را در منطقه شما توصیه کند. یا می توانید از وب سایت های انجمن دیابت آمریکا (ADA) یا بنیاد تحقیقات دیابت نوجوانان (JDRF) برای کسب اطلاعات در مورد گروه پشتیبانی و بررسی فعالیت های محلی افراد مبتلا به دیابت نوع 1 دیدن کنید. همچنین می توانید با شماره 800-DIABETES (800-342-2383) یا JDRF با 800-533-CURE (800-533-2873) به ADA برسید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر شک دارید که شما یا فرزندتان ممکن است به دیابت نوع 1 مبتلا باشید ، سریعاً مورد ارزیابی قرار بگیرید. در صورت نیاز به ارزیابی و درمان بیشتر ، با یک آزمایش خون ساده می توانید به پزشک اطلاع دهید.

پس از تشخیص ، تا تثبیت سطح قند خون ، به پیگیری دقیق پزشکی نیاز خواهید داشت. پزشکی که متخصص اختلالات هورمونی است (متخصص غدد درون ریز) به طور کلی مراقبت از دیابت را هماهنگ می کند. تیم مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً شامل موارد زیر خواهد بود:

• مربی گواهی دیابت
• متخصص رژیم غذایی
• مددکار اجتماعی یا متخصص بهداشت روان
• داروساز
• دندانپزشک
• پزشکی که متخصص مراقبت از چشم است (چشم پزشک)
• پزشکی که در زمینه بهداشت پا تخصص دارد (متخصص پا)

هنگامی که اصول مدیریت دیابت نوع 1 را آموختید ، متخصص غدد می تواند هر چند ماه یکبار چکاپ را به شما توصیه کند. یک معاینه سالانه کامل و معاینات منظم پا و چشم نیز مهم هستند - به خصوص اگر در مدیریت دیابت خود مشکل دارید ، فشار خون بالا یا بیماری کلیوی دارید یا باردار هستید.

این نکات به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید چه انتظاری از پزشک دارید.

کاری که می توانید انجام دهید

• هر س questionsالی دارید را بنویسید به وقوع پیوستن. با شروع درمان انسولین ، علائم اولیه دیابت باید برطرف شود. با این حال ، ممکن است مسائل جدیدی داشته باشید که باید آنها را حل کنید ، مانند دوره های مکرر قند خون یا چگونگی رفع قند خون بالا بعد از خوردن برخی غذاها.
• اطلاعات شخصی اصلی را بنویسید ، از جمله استرس های عمده یا زندگی اخیر تغییر می کند. بسیاری از عوامل می توانند بر کنترل دیابت شما تأثیر بگذارند ، از جمله استرس.
• لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• برای معاینه های منظم خود ، یک کتاب به همراه داشته باشید. مقادیر گلوکز ثبت شده یا متر خود را در قرارهای خود ثبت کنید.
• سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

تهیه لیستی از سوالات می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید با پزشک و بقیه تیم مراقبت های بهداشتی خود همراه باشید. برای دیابت نوع 1 ، موضوعاتی که می خواهید با پزشک ، متخصص تغذیه یا مربی دیابت روشن کنید عبارتند از:

• فراوانی و زمان کنترل قند خون
• انسولین درمانی - انواع انسولین مصرفی ، زمان دوز ، مقدار دوز
• تجویز انسولین - عکس در مقابل پمپ
• قند خون پایین - نحوه تشخیص و درمان
• قند خون بالا - نحوه شناخت و درمان
• کتون - آزمایش و درمان
• تغذیه - انواع مواد غذایی و تأثیر آنها بر قند خون
• شمارش کربوهیدرات
• ورزش - تنظیم انسولین و مصرف غذا برای فعالیت
• مدیریت پزشکی - هر چند وقت یکبار به پزشک و سایر متخصصان مراقبت از دیابت مراجعه کنید
• مدیریت روز بیمار

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد ، از جمله:

• چقدر راحت دیابت خود را مدیریت می کنید؟
• میزان فراوانی آیا قسمتهای پایین قند خون شما هستند؟
• آیا از زمانی که قند خون شما پایین می آید مطلع هستید؟
• رژیم روزانه معمولی چگونه است؟
• آیا شما ورزش کردن؟ اگر چنین است ، هر چند وقت یک بار؟
• به طور متوسط ​​روزانه چه مقدار انسولین استفاده می کنید؟

در این بین چه کاری می توانید انجام دهید

اگر در مدیریت قند خون خود مشکلی دارید یا سوالی دارید ، در فاصله ملاقات با تیم بهداشتی خود تماس بگیرید.