رنگ ادرار

بررسی اجمالی

رنگ طبیعی ادرار از زرد کمرنگ تا کهربا عمیق است - نتیجه رنگدانه ای به نام اوروکروم و میزان رقیق یا غلیظ شدن ادرار است.

رنگدانه ها و سایر ترکیبات موجود در برخی از غذاها و داروها می توانند رنگ ادرار شما را تغییر دهند. چغندر ، توت و حبوبات از جمله غذاهایی هستند که به احتمال زیاد روی رنگ تأثیر می گذارند. بسیاری از داروهای بدون نسخه و نسخه های پزشکی ادرار تنهایی واضحی مانند قرمز ، زرد یا آبی مایل به سبز دارند.

رنگ ادرار غیرمعمول می تواند نشانه ای از بیماری باشد. به عنوان مثال ، ادرار قرمز تا قهوه ای عمیق مشخصه پورفیریا ، یک اختلال نادر و ارثی در سلول های قرمز خون است.

علائم

رنگ طبیعی ادرار بسته به میزان آب متفاوت است. شما مینوشید. مایعات رنگدانه های زرد ادرار را رقیق می کنند ، بنابراین هرچه بیشتر بنوشید ، ادرار شما شفاف تر به نظر می رسد. هنگامی که کمتر می نوشید ، رنگ متمرکز می شود. کم آبی شدید باعث تولید ادرار به رنگ کهربا می شود.

اما ادرار می تواند رنگ ها را بسیار فراتر از حد طبیعی بداند ، از جمله قرمز ، آبی ، سبز ، قهوه ای تیره و سفید ابری.

چه موقع باید دید در صورت داشتن یک پزشک

به دنبال پزشک باشید:

• خون قابل مشاهده در ادرار خود. ادرار خونی در عفونت های دستگاه ادراری و سنگ کلیه شایع است. این مشکلات معمولاً باعث درد می شوند. خونریزی بدون درد ممکن است نشانه یک مشکل جدی تر ، مانند سرطان باشد.
• ادرار تیره یا نارنجی. اگر ادرار تیره یا نارنجی است - به خصوص اگر مدفوع کم رنگ و پوست و چشم زرد دارید - کبد ممکن است دچار اختلال شود.

علل

تغییر رنگ ادرار اغلب ناشی از داروها ، برخی غذاها یا رنگهای غذایی. اگرچه در برخی موارد ، تغییر در رنگ ادرار می تواند ناشی از مشکلات خاص سلامتی باشد.

دسته بندی رنگ ها در اینجا تقریبی است ، زیرا آنچه برای شما قرمز است ممکن است برای شخص دیگری نارنجی به نظر برسد.

ادرار قرمز یا صورتی

با وجود ظاهر نگران کننده ، ادرار قرمز لزوما جدی نیست. ادرار قرمز یا صورتی می تواند ناشی از:

• خون باشد. عواملی که می توانند خون ادراری ایجاد کنند (هماچوری) شامل عفونت های دستگاه ادراری ، بزرگ شدن پروستات ، تومورهای سرطانی و غیر سرطانی ، کیست کلیه ، دویدن از راه دور و سنگ کلیه یا مثانه هستند.
• غذاها. چغندر ، شاه توت و ریواس می توانند ادرار را قرمز یا صورتی کنند.
• داروها. ریفامپین (ریفادین ، ​​ریماکتان) ، آنتی بیوتیکی که اغلب برای درمان سل استفاده می شود ، می تواند ادرار را به رنگ نارنجی مایل به قرمز درآورد - همانطور که فنازوپیریدین (پیریدیم) ، دارویی که باعث ناراحتی دستگاه ادراری می شود و ملین های حاوی سنا.

ادرار نارنجی

ادرار نارنجی می تواند ناشی از:

• داروها باشد. داروهایی که می توانند ادرار را نارنجی کنند شامل داروی ضد التهاب سولفاسالازین (آزولفیدین) است. فنازوپیریدین (پیریدیم) ؛ برخی از ملین ها و داروهای شیمی درمانی خاص.
• شرایط پزشکی. در بعضی موارد ، ادرار نارنجی می تواند مشکلی در کبد یا مجرای صفراوی شما نشان دهد ، به خصوص اگر مدفوع رنگ روشن نیز داشته باشید. کم آبی بدن ، که می تواند ادرار شما را متمرکز کرده و رنگ آن را بسیار عمیق تر کند ، می تواند ادرار شما را نارنجی نشان دهد.

ادرار آبی یا سبز

ادرار آبی یا سبز می تواند توسط:

• رنگ ایجاد می شود. برخی از رنگهای غذایی با رنگ روشن می توانند باعث ادرار سبز شوند. رنگهایی که برای برخی آزمایشات عملکرد کلیه و مثانه استفاده می شود ، می تواند ادرار را کبود کند.
• داروها. تعدادی از داروها ادرار آبی یا سبز تولید می کنند ، از جمله آمی تریپتیلین ، ایندومتاسین (Indocin ، Tivorbex) و پروپوفول (Diprivan).
• شرایط پزشکی. هیپرکلسمی خوش خیم خانوادگی ، یک اختلال ارثی نادر ، گاهی اوقات سندرم پوشک آبی نامیده می شود زیرا کودکان مبتلا به این اختلال ادرار آبی دارند. ادرار سبز گاهی اوقات در طی عفونت های دستگاه ادراری ناشی از باکتری های pseudomonas رخ می دهد.

ادرار قهوه ای تیره یا رنگ کولا

ادرار قهوه ای می تواند از این موارد ناشی شود:

• غذا خوردن مقادیر زیاد لوبیای فاوا ، ریواس یا آلوئه می تواند باعث ادرار قهوه ای تیره شود.
• داروها. تعدادی از داروها می توانند ادرار را تیره کنند ، از جمله داروهای ضد مالاریا کلروکین و پریماکین ، آنتی بیوتیک های مترونیدازول (Flagyl) و نیتروفورانتوئین (Furadantin) ، ملین های حاوی آبشار یا سنا و متوکاربامول - آرام کننده عضلات.
• شرایط پزشکی . برخی از اختلالات کبدی و کلیوی و برخی از عفونت های دستگاه ادراری می توانند ادرار را قهوه ای تیره کنند.
• ورزش شدید. آسیب عضلانی در اثر ورزش شدید می تواند منجر به آسیب ادرار صورتی یا کولا رنگ و کلیه شود.

ادرار کدر یا کدر

عفونت های دستگاه ادراری و سنگ کلیه می تواند باعث ادرار شود کدر یا کدر به نظر می رسد.

عوامل خطر

تغییر رنگ ادرار که نتیجه غذاها یا داروها نیست ممکن است به دلیل یک بیماری پزشکی باشد که بر رنگ ادرار تأثیر می گذارد. عواملی که شما را در معرض خطر بیماری هایی قرار می دهد که می تواند بر رنگ ادرار تأثیر بگذارد عبارتند از:

• سن. تومورهای مثانه و کلیه که می تواند باعث ادرار خون شود ، در افراد مسن بیشتر دیده می شود. مردان بالای 50 سال به دلیل بزرگ شدن غده پروستات ، گاهی اوقات خون ادراری دارند.
• سابقه خانوادگی. سابقه خانوادگی بیماری کلیه یا سنگ کلیه ، احتمال بروز این مشکلات را بیشتر می کند. هر دو می توانند باعث ایجاد خون در ادرار شوند.
• ورزش شدید. دونده های مسافت بیشتر در معرض خطر هستند ، اما هر کسی که شدید ورزش کند می تواند خونریزی ادراری داشته باشد.

محتوای:

تشخیص

علاوه بر گرفتن شرح حال پزشکی کامل و انجام معاینه فیزیکی ، پزشک ممکن است آزمایش های تشخیصی خاصی از جمله:

• تجزیه و تحلیل ادرار را توصیه کند. پزشک شما از آزمایش ادرار برای یافتن گلبول های قرمز خون ، مقادیر بالای پروتئین و مواد معدنی دفع شده در ادرار استفاده می کند که ممکن است نشان دهنده مشکلات کلیه یا مجاری ادراری باشد. همچنین ممکن است یک نمونه از ادرار شما از نظر وجود باکتری هایی که باعث عفونت می شوند ، بررسی شود.
• آزمایش خون. برخی آزمایشات خون سطح کراتینین و ازت اوره خون را اندازه گیری می کنند - مواد زائدی که در اثر آسیب کلیه ها در جریان خون شما جمع می شوند و به درستی فیلتر نمی شوند. پزشک همچنین ممکن است نمونه ای از خون شما را از نظر سطح آنزیم های کبدی و شرایطی مانند دیابت بررسی کند.

درمان

در صورت لزوم ، درمان بستگی دارد در شرایطی که باعث تغییر رنگ ادرار می شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

هنگامی که کمبود آب دارید ، ادرار متمرکز شده و رنگ آن تیره می شود. اگر این اتفاق بیفتد ، ممکن است به این معنی باشد که شما به مایعات بیشتری نیاز دارید. اطمینان حاصل کنید که روزانه به اندازه کافی مایعات می نوشید تا بدن خود را مرطوب نگه دارید و سلامتی خود را حفظ کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً با مراجعه به ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود شروع خواهید کرد. در بعضی موارد ، ممکن است شما به پزشکی متخصص در زمینه اختلالات دستگاه ادراری (اورولوژیست) ارجاع شوید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آمادگی برای قرار ملاقات وجود دارد.

وقتی قرار ملاقات می گذارید ، س askال کنید آیا برای آماده شدن برای آزمایش های معمول تشخیصی ، کاری لازم است که از قبل انجام دهید. لیستی از موارد زیر را تهیه کنید:

• علائم و زمان شروع آنها
• اطلاعات پزشکی کلیدی ، از جمله سایر شرایطی که تحت آن درمان می شوید ، و سابقه خانوادگی مثانه یا کلیه بیماری ها
• تمام داروها ، ویتامین ها و سایر مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله دوزها
• س toالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

برای رنگ ادرار ، س questionsالاتی که باید بپرسید شامل:

• چه عواملی ممکن است باعث بروز علائم من شود؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا به درمان نیاز دارم؟

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً از شما س questionsالاتی می پرسد ، مانند:

• چه رنگی ادرار شماست؟
• آیا در ادرار خود خون یا لخته خون مشاهده می کنید؟
• آیا این اتفاق مدام رخ می دهد یا فقط بعضی اوقات؟
• آیا بوی غیرمعمول ادرار خود را مشاهده می کنید؟
• آیا بیشتر یا کمتر از حد معمول ادرار می کنید؟
• آیا هنگام ادرار درد دارید؟
• آیا اشتهای شما تغییر کرده است؟
• آیا شما به نظر می رسد که بیشتر یا کمتر از تشنگی تشنه هستند آیا؟
• آیا قبلاً مشکلات ادراری داشته اید؟
• آیا آلرژی دارید؟