التهاب گوش

بررسی اجمالی

یوئیت نوعی التهاب چشم است. روی لایه میانی بافت دیواره چشم (uvea) تأثیر می گذارد.

علائم هشدار دهنده ووئیت (u-vee-I-tis) اغلب به طور ناگهانی بروز کرده و به سرعت بدتر می شوند. آنها شامل قرمزی چشم ، درد و تاری دید هستند. این بیماری می تواند یک یا هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد و می تواند افراد را در همه سنین ، حتی کودکان تحت تأثیر قرار دهد.

از علل احتمالی یووئیت می توان به عفونت ، آسیب یا بیماری خودایمن یا التهابی اشاره کرد. بسیاری از اوقات نمی توان علتی را شناسایی کرد.

یوویت ممکن است جدی باشد و منجر به کاهش دائمی بینایی شود. تشخیص و درمان به موقع برای جلوگیری از عوارض و حفظ بینایی مهم است.

علائم

علائم ، نشانه ها و ویژگی های یووئیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

قرمزی چشم
درد چشم
حساسیت به نور
تاری دید
لکه های تاریک و شناور در میدان دید شما (شناورها)
کاهش بینایی

علائم ممکن است به طور ناگهانی اتفاق بیفتد و به سرعت بدتر شود ، اگرچه در بعضی موارد به تدریج ایجاد می شود. ممکن است روی یک یا هر دو چشم تأثیر بگذارند. گاهی اوقات ، هیچ علائمی مشاهده نمی شود و علائم یوویت در معاینه چشم معمول مشاهده می شود.

یووه لایه میانی بافت دیواره چشم است. از عنبیه ، بدن مژک و کوروئید تشکیل شده است. هنگامی که به چشم خود در آینه نگاه می کنید ، قسمت سفید چشم (صلبیه) و قسمت رنگی چشم (عنبیه) را مشاهده خواهید کرد.

عنبیه در داخل جلوی چشم قرار دارد . بدن مژگان ساختاری در پشت عنبیه است. کوروئید لایه ای از رگهای خونی بین شبکیه و صلبیه است. شبکیه مانند قسمت کاغذ دیواری در قسمت داخلی پشت چشم قرار دارد. قسمت داخلی پشت چشم با مایعی ژلی مانند به نام زجاجیه پر شده است.

نوع ووئیت شما بستگی به ملتهب شدن در کدام قسمت یا قسمت های چشم دارد:

یووئیت قدامی قسمت جلوی چشم شما (بین قرنیه و عنبیه) و بدن مژک را تحت تأثیر قرار می دهد. به آن ایریتیس نیز گفته می شود و متداول ترین نوع یووئیت است.
یووئیت متوسط روی شبکیه و عروق خونی پشت لنز (pars plana) و همچنین ژل در مرکز چشم را تحت تأثیر قرار می دهد (شیشه ای) ).
یووئیت خلفی لایه ای در قسمت داخلی پشت چشم شما را تحت تأثیر قرار می دهد ، یا شبکیه یا کوروئید.
پانوویتیت هنگامی اتفاق می افتد که همه لایه های uvea ملتهب شده باشد ، قسمت جلویی تا پشت چشم شما.

چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید

اگر فکر می کنید علائم هشدار دهنده یوئیت را دارید با پزشک خود تماس بگیرید. وی ممکن است شما را به یک متخصص چشم (چشم پزشک) ارجاع دهد. اگر دچار درد چشم چشم و مشکلات بینایی غیرمنتظره هستید ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

علل

تقریباً در نیمی از موارد ، علت خاص ووئیت مشخص نیست ، و این اختلال ممکن است یک بیماری خود ایمنی محسوب شود که فقط چشم یا چشم را درگیر می کند. اگر یک علت مشخص شود ، ممکن است یکی از موارد زیر باشد: بیماری

عفونت ، مانند بیماری خراش گربه ، هرپس زوستر ، سفلیس ، توکسوپلاسموز یا سل

عارضه جانبی دارو

آسیب دیدگی چشم یا جراحی

به ندرت ، سرطانی که چشم را تحت تأثیر قرار می دهد ، مانند لنفوم

عوامل خطر

افرادی که تغییراتی در ژن های خاص دارند ممکن است بیشتر به یوویت مبتلا شوند. . کنترل سیگار کشیدن با مشکلتر در کنترل یوویت همراه است.

عوارض

بدون درمان ، یووئیت می تواند عوارضی از جمله ایجاد کند:

تورم شبکیه ( ادم ماکولا)
اسکار شبکیه
گلوکوم
آب مروارید
آسیب عصب بینایی
جدا شدن شبکیه
از دست دادن بینایی دائمی

محتوای:

تشخیص

هنگام مراجعه به یک متخصص چشم (چشم پزشک) ) ، وی به احتمال زیاد یک معاینه کامل چشمی انجام داده و یک سابقه سلامتی کامل را جمع آوری می کند. معاینه چشم معمولاً شامل موارد زیر است:

ارزیابی بینایی (با استفاده از عینک اگر به طور عادی از عینک استفاده می کنید) و پاسخ مردمک های شما به نور.
تونومتری. معاینه تونومتری فشار داخل چشم شما را اندازه گیری می کند (فشار داخل چشم). برای این آزمایش ممکن است از قطره چشمی بی حس استفاده شود.
بررسی لامپ شکافی. لامپ شکاف ، میکروسکوپی است که جلوی چشم شما را با یک خط شدید نور بزرگ و بزرگ می کند. این ارزیابی برای شناسایی سلولهای التهابی میکروسکوپی در جلوی چشم ضروری است.
چشم پزشکی. این معاینه که با عنوان فوندوسکوپی نیز شناخته می شود ، شامل گشاد شدن (گشاد شدن) مردمک چشم با قطره های چشم و تاباندن نور شدید به چشم برای بررسی پشت چشم است.

پزشک شما همچنین ممکن است توصیه کند:

عکسبرداری رنگی از داخل چشم (شبکیه).
تصویربرداری توموگرافی انسجام نوری (OCT). این آزمایش ضخامت شبکیه و کوروئید را اندازه گیری می کند تا التهاب را در این لایه ها نشان دهد.
آنژیوگرافی فلورسئین یا آنژیوگرافی سبز ایندوسیانین. این آزمایشات به منظور استفاده از رنگ نیاز به قرار دادن کاتتر داخل وریدی (وریدی) در بازو دارد. این رنگ به رگهای خونی چشم می رسد و امکان عکسبرداری از التهاب رگهای خونی داخل چشم را فراهم می کند.
تجزیه و تحلیل مایعات آبی یا زجاجی از چشم.
آزمایش خون.
آزمایشات تصویربرداری ، رادیوگرافی ، سی تی اسکن یا ام آر آی.

اگر چشم پزشک فکر می کند یک بیماری زمینه ای می تواند دلیل ووئیت شما باشد ، ممکن است برای انجام این کار به پزشک دیگری مراجعه کنید. معاینات پزشکی عمومی و آزمایشات آزمایشگاهی.

گاهی اوقات یافتن علت خاصی برای ووئیت دشوار است. حتی اگر علت خاصی شناسایی نشود ، یووئیت هنوز هم می تواند با موفقیت درمان شود. در اکثر موارد ، شناسایی علت ووئیت منجر به درمان نمی شود. برای کنترل التهاب هنوز لازم است از نوعی درمان استفاده کنید.

درمان

اگر یوویت به علت یک بیماری زمینه ای ایجاد شود ، درمان ممکن است بر روی آن شرایط خاص متمرکز باشد. معمولاً درمان یووئیت بدون در نظر گرفتن علت مرتبط ، یکسان است ، به شرطی که عفونی نباشد. هدف از درمان کاهش التهاب در چشم شما و همچنین در سایر قسمت های بدن در صورت وجود است. در بعضی موارد ، درمان ممکن است ماهها تا سالها لازم باشد. چندین گزینه درمانی در دسترس است.

داروها

داروهایی که التهاب را کاهش می دهند. پزشک ممکن است ابتدا قطره های چشمی را با داروی ضد التهاب مانند کورتون تجویز کند. قطره چشمی معمولاً برای درمان التهاب آن طرف جلوی چشم کافی نیست ، بنابراین ممکن است تزریق کورتیکواستروئید در چشم یا قرص کورتیکواستروئید (از طریق دهان) لازم باشد.
داروهایی که اسپاسم را کنترل می کنند. قطره چشمی که مردمک را گشاد (گشاد) می کند ممکن است برای کنترل اسپاسم در عنبیه و بدن مژک تجویز شود ، که می تواند به تسکین درد چشم کمک کند.
داروهایی که با باکتری ها یا ویروس ها مبارزه می کنند. اگر یوویت به علت عفونت ایجاد شود ، پزشک ممکن است برای کنترل عفونت ، آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد ویروسی یا سایر داروها را با یا بدون کورتون تجویز کند.
داروهایی که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارند و یا سلول ها را از بین می برند. اگر یووئیت هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد ، به کورتیکواستروئیدها پاسخ خوبی ندهد یا آنقدر شدید شود که بینایی شما را تهدید کند ، ممکن است به داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیاز داشته باشید.

برخی از این داروها می توانند جنبه جدی مربوط به چشم داشته باشند. اثراتی مانند گلوکوم و آب مروارید. داروها از طریق دهان یا تزریق می توانند در سایر قسمت های بدن خارج از چشم عوارض جانبی داشته باشند. ممکن است لازم باشد هر یک تا سه ماه یکبار برای معاینات پیگیری و آزمایش خون به پزشک مراجعه کنید.

جراحی یا روشهای دیگر

ویترکتومی. برای تشخیص یا مدیریت بیماری به ندرت از عمل جراحی برای برداشتن برخی از زجاجیه های چشم استفاده می شود.
یک ایمپلنت آزاد کننده دارو. برای افراد مبتلا به یووئیت خلفی که به سختی قابل درمان هستند ، دستگاهی که در چشم کاشته می شود ممکن است یک گزینه باشد. این دستگاه به مدت دو تا سه سال به آرامی کورتیکواستروئید را در چشم آزاد می کند.
آب مروارید معمولاً در افرادی ایجاد می شود که هنوز تحت عمل جراحی آب مروارید قرار نگرفته اند. همچنین تا 30٪ بیماران برای جلوگیری از ایجاد گلوکوم به فشار خون بالا نیاز به درمان دارند.

سرعت بهبودی شما تا حدی به نوع ووئیت بستگی دارد. و شدت علائم شما التهاب مثانه که پشت چشم شما را تحت تأثیر قرار می دهد (یووئیت خلفی یا پانوویتیت ، از جمله رتینیت یا کوروئیدیت) به آرامی نسبت به یووئیت جلوی چشم بهبود می یابد (یووئیت قدامی یا آیریتیس). رفع التهاب شدید مدت زمان بیشتری نسبت به التهاب خفیف نیاز دارد.

التهاب گوش ممکن است دوباره برگردد. در صورت ظهور یا تشدید علائم با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

علائم ممکن است شما را وادار به انجام یک آزمایش کند قرار ملاقات با پزشک اصلی ممکن است شما به پزشکی متخصص در زمینه اختلالات چشم (چشم پزشک) مراجعه کنید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات و دانستن اینکه از پزشک چه انتظاری دارید ، آورده شده است.

آنچه می توانید انجام دهید

علائم خود را ذکر کنید ، از جمله هر این ممکن است به دلیلی که شما قرار ملاقات را تعیین کرده اید ارتباطی نداشته باشد.
اطلاعات شخصی اصلی را ذکر کنید ، از جمله بیماری های عمده ، آسیب ها یا تغییرات زندگی اخیر.
لیستی از همه داروها را به همراه داشته باشید ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید.
از یکی از اعضای خانواده یا دوستتان بخواهید با شما بیاید. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید. علاوه بر این ، کسی که با شما همراه است می تواند شما را به ملاقات خود برساند ، خصوصاً اگر علائم شما در دیدن صحیح را دشوار می کند.
سوالات خود را لیست کنید تا از پزشک خود بپرسید.

تهیه لیستی از سوالات می تواند به پوشش تمام نکاتی که برای شما مهم هستند کمک کند. در مورد یوویت ، برخی از س basicالات اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

علت احتمالی مشکلات چشمی من چیست؟
چه عاملی ممکن است باعث ایجاد علائم من شود؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات به آماده سازی خاصی نیاز دارد؟
آیا یووئیت موقتی است یا طولانی مدت؟
آیا بینایی خود را از دست می دهم؟
چه روش های درمانی در دسترس است و کدام یک شما توصیه می کنید؟
چه نوع عوارض جانبی را می توانم از درمان انتظار داشته باشم؟
آیا می توانم کاری انجام دهم که از بروز مجدد آن جلوگیری کند؟
من دارم سایر شرایط سلامتی چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه باهم مدیریت کنم؟
آیا بروشور یا مطالبی دارید که بتوانم با خود به خانه ببرم؟
چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟