تومور مهره ای

بررسی اجمالی

تومور مهره ای نوعی تومور ستون فقرات است که بر استخوان ها یا مهره های ستون فقرات تأثیر می گذارد. تومورهای نخاعی را که از نخاع یا پوشش نخاع (دورا) شروع می شوند ، تومور نخاع می نامند.

تومورهایی که مهره ها را تحت تأثیر قرار می دهند ، اغلب از سرطان ها در سایر قسمت های بدن گسترش یافته (متاستاز می شوند). . اما انواع مختلفی از تومورها وجود دارد که از استخوان های ستون فقرات شروع می شوند ، مانند کوردوما ، کندروسارکوما ، استئوسارکوما ، پلاسماسیتوما و سارکوم یوینگ. ریشه های عصبی در نزدیکی از آنجا که این تومورها در داخل استخوان رشد می کنند ، ممکن است باعث درد ، شکستگی مهره ها یا بی ثباتی ستون فقرات شوند.

تومور مهره ای سرطانی باشد یا نباشد ، می تواند زندگی را تهدید کند و باعث ناتوانی دائمی شود.

گزینه های درمانی زیادی برای تومورهای مهره ای وجود دارد ، از جمله جراحی ، پرتودرمانی ، شیمی درمانی ، داروها یا بعضی اوقات فقط نظارت بر تومور.

انواع تومورهای مهره

ستون فقرات شما از استخوان های کوچک (مهره ها) روی هم چیده شده است که نخاع و ریشه های عصبی آن را محصور و محافظت می کند.

تومورهای مهره ای بر اساس محل قرارگیری آنها در ستون فقرات یا ستون فقرات طبقه بندی می شوند. تومورهای مهره ای به علت تومورهای خارج از نخاع شناخته می شوند زیرا در خارج از نخاع اتفاق می افتند.

اکثر تومورهایی که مهره ها را تحت تأثیر قرار می دهند از محل دیگری از بدن - اغلب پروستات ، پستان - به ستون فقرات گسترش یافته اند ، ریه یا کلیه. مولتیپل میلوما نوعی سرطان است که اغلب به ستون فقرات متاستاز می دهد. اگرچه سرطان اصلی (اولیه) معمولاً قبل از بروز مشکلات کمر تشخیص داده می شود ، کمردرد ممکن است اولین علامت بیماری در افراد مبتلا به تومورهای متاستاتیک مهره باشد.

تومورهایی که در استخوان های ستون فقرات (تومورهای اولیه) شروع می شوند ) بسیار کمتر رایج است. پلاسماسیتوما یکی از انواع تومورهای مهره ای اولیه است.

تومورهای دیگر مانند استئوئید استئوئید ، استئوبلاستوما و همانژیوم نیز می توانند در استخوان های ستون فقرات ایجاد شوند.

علائم

تومورهای مهره ای می توانند علائم و نشانه های مختلفی ایجاد کنند ، خصوصاً با رشد تومورها. تومورها ممکن است نخاع یا ریشه های عصبی ، رگ های خونی یا استخوان های ستون فقرات شما را تحت تأثیر قرار دهند. علائم و نشانه های تومور مهره ای ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد در محل تومور به دلیل رشد تومور
• کمر درد ، اغلب به سایر قسمت های بدن شما تابش می کند
• کمردرد در شب بدتر است
• از دست دادن احساس یا ضعف عضلانی ، به ویژه در بازوها یا پاها
• مشکل راه رفتن ، گاهی اوقات منجر به زمین خوردن می شود
• احساس حساسیت کمتری نسبت به سرما ، گرما و درد
• از بین رفتن عملکرد روده یا مثانه
• فلج که ممکن است خفیف یا شدید باشد و می تواند در مناطق مختلف بدن ایجاد شود

تومورهای ستون فقرات بسته به نوع تومور با سرعتهای مختلف پیشرفت می کنند.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

دلایل زیادی کمردرد وجود دارد و بیشتر کمر درد ناشی از تومور نیست. اما از آنجا که تشخیص و درمان به موقع برای تومورهای مهره مهم است ، در مورد کمردرد خود به پزشک مراجعه کنید در موارد زیر:

• مداوم و پیشرونده است
• مربوط به فعالیت نیست
• شب هنگام بدتر می شود
• شما سابقه سرطان دارید و دچار کمردرد جدید می شوید
• شما علائم و نشانه های سیستمیک دیگری از سرطان مانند حالت تهوع ، استفراغ یا سرگیجه دارید.

در صورت مشاهده موارد زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• ضعف عضلانی پیشرونده یا بی حسی در پاها یا بازوها
• تغییر در روده یا عملکرد مثانه

علل

تومورهای مهره ای که از ستون فقرات شروع می شوند بسیار نادر هستند و دلیل تکامل آنها مشخص نیست. متخصصان گمان می کنند که ژن های معیوب در این امر نقش دارند. اما معمولاً مشخص نیست که چنین نقایص ژنتیکی ارثی هستند یا به مرور زمان ایجاد می شوند. یا ممکن است ناشی از چیزی در محیط باشد ، مانند قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص.

اکثر تومورهای مهره ای متاستاتیک هستند ، به این معنی که از تومورها در اندام های دیگر بدن پخش شده اند. هر نوع سرطانی می تواند به ستون فقرات منتقل شود ، اما تومور مشترک گسترش یافته از پستان ، ریه و پروستات بیشتر از سایرین به ستون فقرات گسترش می یابد. سرطان های استخوان ، مانند مولتیپل میلوما ، نیز ممکن است به ستون فقرات گسترش یابد.

تومورهای مهره ای در افرادی که سابقه قبلی سرطان دارند نیز شایع تر است.

عوارض

تومورهای مهره ای غیر سرطانی و سرطانی می توانند عصب های ستون فقرات را فشرده کرده و منجر به از دست دادن حرکت یا احساس در زیر محل تومور شوند. این امر گاهی می تواند باعث تغییراتی در عملکرد روده و مثانه شود. آسیب عصبی ممکن است دائمی باشد.

تومور مهره ای همچنین ممکن است به استخوان های ستون فقرات آسیب برساند و آن را ناپایدار کند ، این امر احتمال شکستگی ناگهانی یا سقوط ستون فقرات را که می تواند به نخاع آسیب برساند افزایش می دهد.

با این حال ، اگر زود گیر بیفتد و تحت درمان تهاجمی قرار گیرد ، می توان از افت بیشتر عملکرد جلوگیری کرد و عملکرد عصب را بازیابی کرد. بسته به موقعیت آن ، توموری که به نخاع فشار وارد می کند ممکن است حیات را تهدید کند.

محتوای:

تشخیص

تومورهای مهره ای گاهی اوقات ممکن است نادیده گرفته شوند زیرا علائم آنها شبیه موارد شایع است. به همین دلیل ، به ویژه مهم است که پزشک از سابقه پزشکی کامل شما آگاهی داشته باشد و هم معاینات عمومی جسمی و هم عصبی را انجام دهد.

اگر پزشک شما به تومور مهره مشکوک است ، یک یا چند آزمایش زیر می تواند به شما کمک کند تشخیص و تعیین محل تومور:

• تصویربرداری تشدید مغناطیسی نخاع (MRI). MRI از آهن ربا و امواج رادیویی قدرتمندی برای تولید تصاویر دقیق از ستون فقرات ، نخاع و اعصاب استفاده می کند. MRI معمولاً آزمایش ترجیحی برای تشخیص تومورهای مهره ای است. یک ماده حاجب که به برجسته سازی برخی از بافت ها و ساختارها کمک می کند ممکن است در حین آزمایش به ورید در دست یا بازو تزریق شود.

  برخی از افراد ممکن است درون اسکنر MRI احساس لخته گری کنند یا صدای تپنده ای را که ایجاد می کند ، پیدا کنند. پریشان کننده می توان از شاخه های گوش ، تلویزیون یا هدفون برای به حداقل رساندن سر و صدا کمک کرد. از آرامبخش های ملایم به طور مكرر برای رفع اضطراب كلاستروفوبیا استفاده می شود.

• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT). در این آزمایش از پرتوی باریک تابش برای تولید تصاویر دقیق از ستون فقرات استفاده می شود. گاهی اوقات ممکن است با یک ماده حاجب تزریقی ترکیب شود تا تغییرات غیرطبیعی در کانال نخاع یا نخاع دیده شود. سی تی اسکن ممکن است همراه با MRI استفاده شود.

• نمونه برداری. غالباً ، تنها راه تعیین نوع تومور بررسی یک نمونه بافت کوچک (نمونه برداری) در زیر میکروسکوپ است. نتایج بیوپسی به تعیین گزینه های درمانی کمک می کند.

  روشی که برای بدست آوردن نمونه بیوپسی استفاده می شود می تواند برای موفقیت در برنامه درمانی کل حیاتی باشد. شما باید برای جلوگیری از عوارض احتمالی ، بیوپسی را با پزشک و همچنین تیم جراحی خود کاملاً در میان بگذارید. در بیشتر موارد ، یک رادیولوژیست با استخراج سوزن ریز ، مقدار کمی بافت را استخراج می کند ، معمولاً تحت هدایت تصویربرداری با اشعه ایکس یا CT.

درمان

در حالت ایده آل ، هدف از درمان تومور مهره ای خلاص شدن کامل از تومور است. اما ، این ممکن است با خطر آسیب دائمی به نخاع یا اعصاب اطراف پیچیده شود. پزشکان همچنین باید سن ، سلامت کلی ، نوع تومور و یا اینکه این تومور اولیه است یا از قسمت دیگری از بدن به ستون فقرات شما گسترش یا متاستاز داده است را در نظر بگیرند.

گزینه های درمان اکثر تومورهای مهره ای شامل موارد زیر است: / p>

• نظارت. برخی از تومورها ممکن است قبل از ایجاد علائم کشف شوند - غالباً هنگامی که شما از نظر بیماری دیگری ارزیابی می شوید. اگر تومورهای کوچک غیرسرطانی هستند و روی بافتهای اطراف رشد نمی کنند و تحت فشار قرار نمی گیرند ، ممکن است دقیقاً تماشای آنها تمام موارد لازم باشد.

  این امر خصوصاً در بزرگسالان مسن که جراحی یا پرتودرمانی ممکن است خطرات ویژه ای برای آنها ایجاد کند ، بیشتر صدق می کند. در حین مشاهده ، پزشک احتمالاً اسکن CT یا MRI دوره ای را در یک بازه زمانی مناسب برای کنترل تومور توصیه می کند.

• جراحی. این غالباً روش درمانی انتخابی برای تومورهایی است که با خطر قابل قبولی از آسیب نخاع یا عصب قابل برداشت است.

  تکنیک ها و ابزارهای جدید این امکان را به جراحان مغز و اعصاب می دهد که به تومورهایی برسند که زمانی غیرقابل دسترسی قلمداد می شدند. گاهی اوقات ، جراحان ممکن است از یک میکروسکوپ پرقدرت در جراحی برای تشخیص تومور از بافت سالم استفاده کنند.

  پزشکان همچنین می توانند عملکرد نخاع و سایر اعصاب مهم را در حین جراحی کنترل کنند ، بنابراین به حداقل می رسانند احتمال آسیب دیدگی آنها وجود دارد. در بعضی موارد ، ممکن است از سونوگرافی در حین جراحی برای از بین بردن تومورها و از بین بردن قطعات استفاده شود.

  اما حتی با پیشرفت در تکنیک ها و فن آوری های جراحی ، همه تومورها را نمی توان به طور کامل از بین برد. گاهی اوقات ، ممکن است جراحی توسط پرتودرمانی ، شیمی درمانی یا هر دو دنبال شود.

  بهبودی از جراحی ستون فقرات ممکن است هفته ها یا بیشتر طول بکشد ، بسته به عمل یا عوارضی مانند خونریزی و آسیب به بافت عصبی ، ممکن است هفته ها طول بکشد.

• پرتودرمانی. این ممکن است به دنبال یک عمل برای از بین بردن بقایای تومورهایی که نمی توان به طور کامل از بین برد ، درمان تومورهای غیر قابل جراحی یا درمان آن تومورهایی که جراحی بسیار خطرناک است ، استفاده شود.

  همچنین ممکن است اولین خط درمانی برای برخی تومورهای مهره ای. پرتودرمانی همچنین ممکن است برای تسکین درد هنگام جراحی بسیار خطرناک استفاده شود.

  داروها ممکن است به کاهش برخی از عوارض جانبی پرتودرمانی مانند حالت تهوع و استفراغ کمک کنند.

  گاهی اوقات ، رژیم پرتودرمانی شما ممکن است برای جلوگیری از آسیب دیدن بافت اطراف از اشعه و بهبود اثربخشی درمان تنظیم شود. تغییرات ممکن است از تغییر دوز تابش ساده تا استفاده از تکنیک های پیچیده مانند پرتودرمانی همرفت 3 بعدی باشد.

  نوع خاصی از پرتودرمانی به نام پرتو درمانی پروتون نیز ممکن است برای درمان برخی تومورهای مهره ای استفاده شود. به عنوان آکوردوم ، کندروسارکوم و برخی سرطانهای دوران کودکی در صورت نیاز به اشعه ستون فقرات. پرتودرمانی می تواند پروتون های رادیواکتیو را در سایت تومور بدون آسیب رساندن به بافت اطراف همانند پرتودرمانی سنتی بهتر هدف قرار دهد.

• جراحی رادیو استاتیک (SRS). این روش درمانی که در واقع جراحی نیست ، دوز بالایی از اشعه دقیقاً هدفمند را ارائه می دهد. در SRS ، پزشکان از رایانه برای متمرکز کردن پرتوهای تابش بر روی تومورها با دقت دقیق و از چند زاویه استفاده می کنند.

  انواع مختلفی از فن آوری برای جابجایی پرتوی برای درمان تومورهای مهره ای در رادیو جراحی استفاده می شود.

  SRS محدودیت های خاصی در اندازه و نوع خاص تومورهای قابل درمان دارد. اما در صورت لزوم ، کاملاً اثبات شده است. تحقیقات در حال رشد از استفاده از آن برای درمان تومورهای ستون فقرات پشتیبانی می کند.

  با این حال ، خطراتی وجود دارد - مانند افزایش خطر شکستگی مهره ها. برای تعیین بهترین روش ، دوز تابش و برنامه برای SRS در درمان تومورهای مهره ای مطالعه بیشتر لازم است.

• شیمی درمانی. شیمی درمانی که یک روش درمانی استاندارد برای بسیاری از انواع سرطان است ، از داروهایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. پزشک می تواند تشخیص دهد که شیمی درمانی به تنهایی یا همراه با سایر روش های درمانی برای شما مفید است یا خیر.

  عوارض جانبی ممکن است شامل خستگی ، حالت تهوع ، استفراغ ، افزایش خطر عفونت و ریزش مو باشد.

• سایر داروها از آنجا که جراحی و پرتودرمانی و همچنین تومورها می توانند باعث ایجاد التهاب در داخل نخاع شوند ، پزشکان گاهی کورتیکواستروئیدها را برای کاهش تورم تجویز می کنند ، یا به دنبال جراحی یا در طی درمان های پرتوی.

  اگرچه کورتیکواستروئیدها التهاب را کاهش می دهند ، اما معمولاً فقط برای دوره های کوتاه مدت برای جلوگیری از عوارض جانبی جدی مانند ضعف عضلانی ، پوکی استخوان ، فشار خون بالا ، دیابت و افزایش حساسیت به عفونت استفاده می شود.

داروی جایگزین

اگرچه هیچ داروی جایگزینی برای اثبات سرطان وجود ندارد ، برخی از درمانهای جایگزین یا مکمل ممکن است به تسکین برخی از علائم شما کمک کنند.

یکی از این موارد طب سوزنی است. در طی درمان طب سوزنی ، یک پزشک سوزن های ریزی را در نقاط دقیق به پوست شما وارد می کند. تحقیقات نشان می دهد که طب سوزنی ممکن است در رفع حالت تهوع و استفراغ مفید باشد. طب سوزنی همچنین ممکن است به تسکین انواع خاصی از درد در افراد مبتلا به سرطان کمک کند.

حتماً درباره خطرات و مزایای درمان مکمل یا جایگزین که فکر می کنید با پزشک خود درمیان بگذارید ، صحبت کنید. برخی از روش های درمانی مانند داروهای گیاهی می توانند در داروهای مصرفی شما تداخل ایجاد کنند.

مقابله و حمایت

یادگیری اینکه تومور مهره دارید می تواند طاقت فرسا باشد. اما بعد از تشخیص می توانید برای مقابله با آن گام بردارید. سعی کنید:

• در مورد تومور مهره ای خاص خود تمام اطلاعاتی را که می توانید پیدا کنید. س questionsالات خود را بنویسید و آنها را به قرارهای خود بیاورید. هنگامی که پزشک به سوالات شما پاسخ می دهد ، یادداشت برداری کنید یا از یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود بخواهید که برای یادداشت برداری همراه شوند.

  هرچه شما و خانواده از مراقبت خود بیشتر بدانید و درک کنید ، اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت وقتی زمان تصمیم گیری برای درمان فرا می رسد.

• پشتیبانی دریافت کنید. شخصی را پیدا کنید که بتوانید احساسات و نگرانی های خود را با او در میان بگذارید. ممکن است شما یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده داشته باشید که شنونده خوبی باشد. یا با یکی از اعضای روحانی یا مشاور صحبت کنید.

• مراقب خود باشید. رژیم غذایی سالم و سرشار از میوه ها ، سبزیجات و غلات سبوس دار را تا حد امکان انتخاب کنید. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید چه زمانی می توانید دوباره ورزش را شروع کنید. به اندازه کافی بخوابید تا احساس آرامش کنید.

  با اختصاص دادن زمان برای فعالیت های آرامش بخش ، مانند گوش دادن به موسیقی یا نوشتن در یک ژورنال ، استرس زندگی خود را کاهش دهید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائمی دارید که در تومورهای مهره ای مشترک است - مانند درد مداوم ، غیر قابل توضیح در کمر ، ضعف یا بی حسی در پاها ، یا تغییر در عملکرد روده یا مثانه ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید

بعد از معاینه پزشک ، ممکن است شما به پزشکی مراجعه کنید که برای تشخیص و درمان سرطان (آنکولوژیست) ، شرایط مغز و نخاع (متخصص مغز و اعصاب ، جراح مغز و اعصاب یا جراح ستون فقرات) یا اختلالات آموزش دیده است. استخوانها (جراح ارتوپدی).

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات و انتظارات از پزشک وجود دارد.

کاری که می توانید انجام دهید

• علائم خود را بنویسید " چه مدت تجربه کرده اید.
• اطلاعات پزشکی اصلی خود را ذکر کنید ، از جمله تمام شرایطی که دارید و نام هر داروی تجویز شده و بدون نسخه ای که مصرف می کنید.
• به هرگونه سابقه خانوادگی تومورهای مغزی یا ستون فقرات ، به ویژه در یکی از بستگان درجه یک ، مانند پدر و مادر یا خواهر و برادر ، توجه کنید.
• یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در هنگام قرار ملاقات به شما ارائه می شود دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
• سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

سtionsالاتی که در اولین قرار ملاقات از پزشک می توانید بپرسید:

• چه عواملی ممکن است باعث بروز علائم من شود؟
• آیا علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات به آماده سازی خاصی نیاز دارد؟
• برای تعیین مراحل تشخیص و درمان من چه مواردی را توصیه می کنید؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

س toالاتی که می توانید از یک متخصص آنکولوژیست یا مغز و اعصاب بپرسید عبارتند از:

• آیا من تومور مهره ای دارم؟
• چه نوع توموری دارم؟
• چگونه تومور با گذشت زمان رشد می کند؟
• چه عواقبی ممکن است داشته باشد؟
• اهداف درمان من چیست؟
• آیا من کاندید جراحی هستم؟ ؟ خطرات چیست؟
• آیا من کاندید تشعشع هستم؟ خطرات چیست؟
• آیا شیمی درمانی نقشی دارد؟
• چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
• اگر اولین درمان موفقیت آمیز نباشد ، چه چیزی آیا بعدی را امتحان خواهیم کرد؟
• چشم انداز وضعیت من چیست؟
• آیا به نظر دوم نیاز دارم؟

علاوه بر س questionsالات که آماده کرده اید از پزشک خود بپرسید ، در مورد هر گونه سوال اضافی که ممکن است در هنگام ملاقات شما ایجاد شود ، دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما احتمالاً تعدادی سوال از شما خواهد پرسید. تفکر زودهنگام درباره پاسخ هایتان می تواند به شما کمک کند از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید. پزشکی که شما را برای احتمال تومور مهره ای مشاهده می کند ممکن است بپرسد:

• علائم شما چیست؟
• چه زمانی این علائم را اولین بار مشاهده کردید؟
• آیا علائم شما به مرور زمان بدتر شده است؟
• اگر درد دارید ، به نظر می رسد درد از کجا شروع می شود؟
• آیا درد به سایر قسمت های بدن شما سرایت می کند؟
• آیا در فعالیت هایی شرکت کرده اید که ممکن است درد را توضیح دهد ، مانند یک ورزش جدید یا یک باغبانی طولانی مدت؟
• آیا شما ضعف یا بی حسی در پاها را تجربه کرده اید؟
• آیا در راه رفتن مشکلی داشتید؟
• آیا از نظر عملکرد مثانه یا روده مشکلی داشته اید؟
• آیا بیماری پزشکی دیگری تشخیص داده شده اید؟
• آیا در حال حاضر داروهای بدون نسخه یا نسخه ای مصرف می کنید؟
• آیا سابقه خانوادگی تومورهای غیرسرطانی یا سرطانی دارید؟