درد مچ دست

بررسی اجمالی

درد مچ دست اغلب به دلیل پیچ خوردگی یا شکستگی ناشی از آسیب های ناگهانی ایجاد می شود. اما درد مچ دست می تواند در نتیجه مشکلات طولانی مدت ، مانند استرس های مکرر ، آرتروز و سندرم تونل کارپ به وجود آید.

از آنجا که عوامل زیادی می توانند منجر به درد مچ دست شوند ، تشخیص علت دقیق آن دشوار است ، اما تشخیص دقیق برای درمان و بهبودی مناسب ضروری است.

علائم

بسته به علت ، درد مچ دست ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال ، درد آرتروز اغلب شبیه دندان درد کسل کننده توصیف می شود ، در حالی که سندرم تونل کارپ معمولاً باعث ایجاد سوزن سوزن یا احساس سوزن سوزن شدن می شود ، به خصوص در شب. محل دقیق درد مچ دست شما همچنین سرنخی از آنچه در پشت علائم شما است فراهم می کند.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

همه درد مچ دست به مراقبت پزشکی نیاز ندارد. رگ به رگ شدن و فشارهای جزئی معمولاً به یخ ، استراحت و داروهای بدون نسخه بدون درد پاسخ می دهند. اما اگر درد و تورم بیش از چند روز طول کشید یا بدتر شد ، به پزشک مراجعه کنید. تأخیر در تشخیص و درمان می تواند منجر به بهبودی ضعیف ، کاهش دامنه حرکتی و ناتوانی طولانی مدت شود.

علل

آسیب به هر یک از قسمت های مچ دست شما می تواند باعث درد شود و بر شما تأثیر بگذارد. توانایی استفاده از مچ و دست.

آسیب ها

• تأثیرات ناگهانی. آسیب دیدگی مچ دست اغلب هنگامی رخ می دهد که روی دست کشیده خود جلو بروید. این می تواند باعث پیچ خوردگی ، کشیدگی و حتی شکستگی شود. شکستگی اسکافوئید شامل استخوان سمت شست مچ دست است. این نوع شکستگی ممکن است بلافاصله پس از آسیب در اشعه ایکس دیده نشود.
• استرس تکراری. هر فعالیتی که شامل حرکت مکرر مچ دست باشد - از برخورد با توپ تنیس یا خم شدن ویولن سل تا رانندگی در کراس کانتری - می تواند باعث التهاب بافت های اطراف مفاصل شود یا باعث شکستگی های استرسی شود ، به ویژه هنگامی که شما ساعت ها بدون وقفه حرکت را انجام می دهید. بیماری De Quervain یک آسیب استرس تکراری است که باعث ایجاد درد در انگشت شست می شود.

آرتروز

• آرتروز. این نوع آرتروز زمانی اتفاق می افتد که غضروف هایی که انتهای استخوان های شما را بالش می زند با گذشت زمان خراب می شود. آرتروز در مچ دست غیر معمول است و معمولاً فقط در افرادی که در گذشته مچ دست آسیب دیده اند دیده می شود.
• آرتریت روماتوئید. اختلالی که در آن سیستم ایمنی بدن به بافتهای خود حمله می کند ، آرتریت روماتوئید معمولاً مچ دست را درگیر می کند. اگر یک مچ دست آسیب دیده باشد ، مچ دست دیگر نیز دچار آن می شود.

سایر بیماری ها و بیماری ها

• سندرم تونل کارپ. سندرم تونل کارپال هنگامی که به عصب میانی فشار وارد می شود ، از طریق عبور از تونل کارپ ، یک راه عبور در کف کف مچ دست ، افزایش می یابد.
• کیست های گانگلیون. این کیست های بافت نرم اغلب در قسمتی از مچ دست شما در مقابل کف شما ایجاد می شوند. کیست های گانگلیون ممکن است دردناک باشد و درد با فعالیت بدتر شود یا بهبود یابد.
• بیماری کینبوک. این اختلال به طور معمول بزرگسالان جوان را تحت تأثیر قرار می دهد و شامل ریزش تدریجی یکی از استخوان های کوچک مچ دست است. بیماری کینبوک هنگامی اتفاق می افتد که خونرسانی به این استخوان به خطر بیفتد.

عوامل خطر

درد مچ دست می تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد - چه بسیار کم تحرک باشید ، چه بسیار فعال باشید یا جایی در این بین اما ممکن است خطر شما با این موارد افزایش یابد:

• شرکت در ورزش. آسیب دیدگی مچ دست در بسیاری از ورزش ها معمول است ، چه آنهایی که شامل ضربه هستند و چه آنهایی که استرس مکرر روی مچ دست دارند. اینها می تواند شامل فوتبال ، بولینگ ، گلف ، ژیمناستیک ، اسنوبورد و تنیس باشد.
• کارهای تکراری. تقریباً هر فعالیتی که دست ها و مچ های شما را درگیر کند - حتی بافتن و بریدن موها - اگر به اندازه کافی با زور و به اندازه کافی انجام شود ، می تواند منجر به از بین بردن درد مچ دست شود. بارداری ، دیابت ، چاقی ، آرتریت روماتوئید و نقرس ممکن است خطر ابتلا به سندرم تونل کارپ را افزایش دهد.

پیشگیری

جلوگیری از حوادث غیرمترقبه ای که غالباً باعث آسیب دیدگی در مچ دست می شوند غیرممکن است ، اما این نکات اساسی ممکن است از برخی محافظت ها جلوگیری کند:

• قدرت استخوان را بسازید. دریافت مقادیر کافی کلسیم - 1000 میلی گرم در روز برای بیشتر بزرگسالان و حداقل 1200 میلی گرم در روز برای زنان بالای 50 سال - می تواند از شکستگی جلوگیری کند.
• جلوگیری از زمین خوردن. جلو آمدن روی دست کشیده دلیل اصلی بیشتر آسیب های مچ دست است. برای کمک به جلوگیری از زمین خوردن ، از کفش های معقول استفاده کنید. خطرات خانه را برطرف کنید. فضای زندگی خود را روشن کنید. و در صورت لزوم میله های شستشو را در دستشویی و نرده های راه پله خود نصب کنید.
• برای فعالیت های ورزشی از وسایل محافظ استفاده کنید. برای فعالیتهای پرخطر مانند فوتبال ، اسنوبورد و رولپلاک از محافظ مچ استفاده کنید.
• به ارگونومی توجه کنید. اگر دوره های طولانی را با صفحه کلید می گذرانید ، مرتب استراحت کنید. هنگام تایپ کردن ، مچ دست خود را در حالت خنثی و آرام نگه دارید. صفحه کلید ارگونومیک و پشتیبانی از مچ دست یا کف یا ژل ممکن است کمک کند.

محتوای:

تشخیص

در حین جسمی معاینه ، پزشک ممکن است:

• مچ دست شما را از نظر حساسیت ، تورم یا تغییر شکل بررسی کند
• از شما بخواهد مچ دست خود را حرکت دهید تا میزان دامنه حرکتی شما بررسی شود
• قدرت گرفتن و بازوی خود را بسنجید

در بعضی موارد ، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری ، آرتروسکوپی یا آزمایشات عصبی را پیشنهاد کند.

آزمایشات تصویربرداری

• اشعه ایکس. این آزمایش معمولاً برای درد مچ دست استفاده می شود. با استفاده از مقدار کمی اشعه ، اشعه ایکس می تواند شکستگی استخوان یا علائم آرتروز را نشان دهد.
• CT. این اسکن می تواند نمای مفصلی از استخوان های مچ دست شما را فراهم کند و ممکن است شکستگی هایی را نشان دهد که در اشعه ایکس دیده نمی شود.
• MRI. این آزمایش از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر دقیق از استخوان ها و بافت های نرم شما استفاده می کند. برای MRI مچ دست ، ممکن است بتوانید بازوی خود را به جای دستگاه MRI تمام بدن در دستگاه کوچکتر قرار دهید.
• سونوگرافی. این آزمایش ساده و غیرتهاجمی می تواند به تجسم تاندون ها ، رباط ها و کیست ها کمک کند.

آرتروسکوپی

اگر نتایج آزمایش تصویربرداری بی نتیجه باشد ، ممکن است پزشک شما آرتروسکوپی را انجام دهد ، این روش در که ابزاری به اندازه مداد به نام آرتروسکوپ از طریق یک برش کوچک در پوست شما به مچ دست شما وارد می شود. این ابزار شامل یک دوربین سبک و کوچک است ، که تصاویر را بر روی مانیتور تلویزیون پخش می کند. آرتروسکوپی استاندارد طلایی برای ارزیابی درد طولانی مدت در مچ دست محسوب می شود. در بعضی موارد ، پزشک ممکن است از طریق آرتروسکوپ مشکلات مچ دست را ترمیم کند.

آزمایشات عصبی

در صورت مشکوک بودن به سندرم تونل کارپ ، پزشک ممکن است الکترومیوگرام (EMG) را تجویز کند. این آزمایش تخلیه های الکتریکی بسیار ریز تولید شده در عضلات شما را اندازه گیری می کند. یک الکترود نازک سوزنی به عضله وارد می شود و فعالیت الکتریکی آن هنگام استراحت و انقباض عضله ثبت می شود. مطالعات هدایت عصب نیز به عنوان بخشی از EMG انجام می شود تا بررسی شود که آیا تکانه های الکتریکی در ناحیه تونل کارپ کاهش یافته است.

درمان

درمان برای مشکلات مچ دست بسیار متفاوت است نوع ، محل و شدت آسیب و همچنین سن و سلامت کلی شما.

داروها

مسکن های بدون نسخه ، مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) و استامینوفن (Tylenol ، دیگران) ، ممکن است به کاهش درد مچ دست کمک کنند. مسکن های قوی تر با نسخه پزشک در دسترس هستند.

درمان

یک فیزیوتراپیست می تواند درمان ها و تمرینات خاصی را برای آسیب دیدگی مچ دست و مشکلات تاندون اجرا کند. در صورت نیاز به جراحی ، فیزیوتراپیست شما همچنین می تواند به توان بخشی پس از عمل کمک کند. همچنین ممکن است از داشتن یک ارزیابی ارگونومیک که عوامل محیط کار را ممکن است در درد مچ دست ایجاد کند ، بهره مند شوید.

اگر در مچ دست شما استخوان شکسته است ، لازم است قطعات به هم ردیف شوند تا استخوان بتواند به درستی بهبود یابد. گچ یا آتل می تواند در هنگام بهبودی قطعات استخوان را در کنار هم نگه دارد.

اگر مچ دست خود را رگ به رگ می کردید یا کشیدید ، ممکن است برای محافظت از تاندون یا رباط آسیب دیده هنگام بهبودی ، از آتل استفاده کنید. آتل به خصوص در آسیب های بیش از حد ناشی از حرکات تکراری مفید است.

جراحی

در برخی موارد ، ممکن است جراحی لازم باشد. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• شکستگی استخوان. در برخی موارد ، برای ایجاد ثبات در شکستگی استخوان ، جراحی ممکن است لازم باشد تا بتواند بهبود یابد. یک جراح ممکن است نیاز داشته باشد که قطعات استخوان را بهمراه سخت افزار فلزی متصل کند.
• سندرم تونل کارپ. اگر علائم شما شدید است ، ممکن است لازم باشد رباطی که سقف تونل را تشکیل می دهد ، باز شود تا فشار وارد شده بر عصب کاهش یابد.
• ترمیم تاندون یا رباط. گاهی برای ترمیم تاندون ها یا رباط هایی که پاره شده اند ، جراحی لازم است.

آزمایشات بالینی

روش زندگی و درمان های خانگی

درد مچ دست همیشه به درمان پزشکی نیاز ندارد. برای آسیب جزئی مچ دست ، یخ بزنید و مچ دست خود را با باند الاستیک بپیچید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگرچه ممکن است در ابتدا با پزشک خانواده خود مشورت کنید ، اما ممکن است او شما را ارجاع دهد به پزشکی که متخصص اختلالات مفصلی است (متخصص روماتولوژی) ، پزشکی ورزشی یا حتی یک جراح ارتوپدی.

کاری که می توانید انجام دهید

شاید بخواهید لیستی بنویسید که شامل موارد زیر باشد:

• شرح مفصل علائم شما
• اطلاعاتی درباره مشکلات پزشکی که داشته اید یا دارید
• اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادران
>
• تمام داروها و مکمل های غذایی که می خورید
• سtionsالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما ممکن است برخی از س questionsالات زیر را بپرسد:

• علائم شما از چه زمانی آغاز شده است؟
• به نظر می رسد که آنها با آسیب اخیر ارتباط دارند؟
• آیا حرکت خاصی از مچ دست درد شما را تحریک می کند؟
• آیا دست شما بی حسی یا گزگز دارد؟
• راست دست هستید یا چپ دست؟
• شغل شما چیست؟ آیا به حرکت مچ دست زیادی نیاز دارد؟
• آیا در ورزش یا سرگرمی هایی که مچ دست شما را تحت فشار قرار می دهد شرکت می کنید؟