بعد از اینکه سالها اسباب بازی را از بینی خارج کرد ، بیماری نادر با 15 سال قرارداد منقبض شد

اگر فرزندتان وقتی به او می گویید چیزهایی را که از بینی بالا می رود بد است ، هنوز گوش نمی دهد ، این داستان ممکن است به شما کمک کند آنها را متقاعد کنید که بیشترین علاقه خود را دارند.

یک 15 ساله - بر اساس گزارش موردی در BMJ ، دختر مسنی که به احتمال زیاد در کودکی خود یک قطعه پلاستیک را در بینی خود فرو کرده بود ، مجبور شد تحت معالجه بیماری به نام رینولیت قرار گیرد.

بیمار قبلاً دچار آبریزش بینی شده بود. در این گزارش اشاره شده است که ترشحات "گاهاً بوی بد و خون آلوده می شد." رینولیت نادر است و ممکن است هنگامی رخ دهد که کودک شیئی را در بینی خود بچسباند. این گزارش "ناشی از رسوب تدریجی و پوشاندن نمکهای مختلف کلسیم و منیزیم از مایعات بدن بر روی یک شی در داخل حفره بینی است."

با این حال ، همیشه علت رینولیت نیست یک تکه از یک اسباب بازی یا چیزی که کودک روی زمین پیدا کرده است. همچنین می تواند درون زا باشد ، به این معنی که از داخل بدن آمده است. به عنوان مثال ، این می تواند یک مخاط غلیظ اضافی باشد که نمک های کلسیم می تواند روی آن ایجاد کند.

اگر کودک شما به این بیماری مبتلا باشد ، تشخیص اشتباه از حیطه احتمال خارج است. در این مقاله آمده است: "گرچه تشخیص رینولیت ساده است ، اما گاهی اوقات آنها باید از شرایط التهابی مانند سینوزیت متفاوت شوند" و همچنین از شرایطی که باعث تومورها و سایر رشد می شود. بر اساس این گزارش ، "با این حال ، معاینات بالینی و رادیولوژی می تواند به راحتی آنها را رد کند.

پس از تشخیص ، مورد باید برداشته شود. بسته به اندازه موردی که در ابتدا در بینی قرار داده شده است ، ممکن است بیمار مبتلا به رینولیت به بیهوشی نیاز داشته باشد زیرا برداشتن آن "ممکن است نیاز به دستکاری قابل توجهی با خونریزی مورد انتظار داشته باشد." در این گزارش آمده است که بیهوشی عمومی درصورتی که بیمار کودک خردسال باشد بسیار ضروری است.

در مورد دختر 15 ساله ای که اخیراً تحت معالجه رینولیت قرار گرفته است ، درمان نسبتاً ساده بود و هیچ درمانی وجود نداشت. عوارض پس از آن پس از عمل جراحی ، بیمار آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کرد و به او گفته شد که آن را برای پنج روز مصرف کند. علاوه بر این ، وی مجبور شد چندین بار از اسپری های نمکی بینی در طول روز استفاده کند.

پس از عمل برداشتن ، پزشکان یافتند که منبع بیماری احتمالاً چیست. در این گزارش آمده است: "دو قطعه از رینولیت حذف شده هنگام تراشیده شدن ، یک ورق پلاستیکی لاستیکی را نشان می دهد." نویسنده گزارش مورد می نویسد که این قطعات احتمالاً ناشی از چیزی بود که بیمار سالها پیش از کودکی در بینی خود گذاشته بود ، اما او قطعات پلاستیکی را تشخیص نداد. بر اساس این گزارش ، "او اختلال شناختی نداشته و به یاد نمی آورد که هرگز چیزی را در بینی خود فرو کند."

قابل درمان است.