20 نکته از دکتر مری گالنبرگ برای زنان اجتناب یا زندگی با بیماری های مقاربتی

"پزشکان به طور خودکار آزمایشهای مقاربتی را انجام نمی دهند ، بنابراین در مورد سابقه جنسی خود بحث کنید." (ماری م. گالنبرگ)

مری م. گالنبرگ ، MD ، استادیار گروه است. زنان و زایمان در کالج پزشکی کلینیک مایو.

س: اگر من از نظر جنسی فعال هستم ، چند بار باید آزمایش STD انجام دهم؟

A: دریافت اگر همسرتان به بیماری منتقله از راه جنسی (STD) تشخیص داده شده است یا بلافاصله آزمایش شده است:
• از دستگاه تناسلی خود ترشح غیرمعمول داشته باشید • هنگام ادرار احساس سوزش کنید • • خارش دستگاه تناسلی را تجربه کنید • یک یا چند زخم در ناحیه تناسلی خود مشاهده کنید

اگر سن شما 25 سال یا کمتر است ، هر سال یک بار آزمایش کنید زیرا در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی مقاربت با بزرگتر از افراد مسن هستید. اگر بیش از 25 سال دارید و یک شریک جنسی یا چندین شریک زندگی جدید دارید ، باید سالانه نیز آزمایش شوید.

س: کدام آزمایشات STD را باید هنگام بازدید سالانه خود از متخصص زنان انجام دهم؟

پاسخ: اگر از نظر جنسی فعال هستید و 25 سال یا کمتر دارید ، یا هر سنی با یک شریک زندگی جدید دارید ، باید سالانه از نظر کلامیدیا و سوزاک غربال شوید و تحت آزمایش پاپ قرار بگیرید تا بتوانید پیشینهای دهانه رحم ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی را تشخیص دهید ( HPV) اگر بدون کاندوم رابطه جنسی برقرار کرده اید ، شریک جدید یا متعددی دارید یا می دانید STD دیگری دارید ، باید آزمایش HIV ، سیفلیس و هپاتیت B. را نیز انجام دهید.

پزشکان به طور خودکار عمل نمی کنند با این وجود صفحه نمایش STDs را بررسی کنید ، بنابراین درباره سابقه جنسی و روشهای اخیر خود بحث کنید تا تعیین کنید که به چه آزمایشاتی نیاز دارید.

س: بهترین راه برای پرسیدن از همسر من در مورد سلامت جنسی خود چیست؟

A: بهترین زمان ، مکان و شرایط در زن و شوهر متفاوت است. اما بهتر است در مورد بیماریهای مقاربتی قبلی یا موجود و در مورد استفاده از محافظت قبل از رابطه جنسی یک بحث مستقیم و صادقانه داشته باشید. س ifال: اگر خیلی خجالت بکشم یا بترسم به شریک جنسی خود بگویم که من یک STD دارم؟

پاسخ: اکثر افراد در مورد به اشتراک گذاشتن این اطلاعات بسیار خصوصی مردد هستند ، اما این برای محافظت از خود شما و همچنین برای شریک زندگی شما نیز لازم است - و استفاده از محافظت یک امر ضروری است . با اطلاعات دقیق و جدید اخیر در مورد عفونت و نحوه شیوع آن آشنا شوید تا بتوانید به س questionsالات همسرتان پاسخ دهید.

صفحه بعدی: آیا می توانم بدون آزمایش خون از HIV مطلع شوم؟ ؟

س: آیا می توانم بدون آزمایش آزمایش خون ، به HIV مبتلا شوید یا خیر؟

پاسخ: خیر ، برای تشخیص وجود آنتی بادی در بدن به آزمایش خون نیاز دارید. ویروس اچ آی وی.

س: آیا می توانم از طریق دادن یا گرفتن رابطه جنسی دهانی به اچ آی وی مبتلا شوم؟

ج: این نسبتاً نادر است ، اما خطر ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی محافظت نشده دهانی وجود دارد. ویروس می تواند از طریق بریدگی دهان و زخم هایی که در اثر فعالیت های معمول مانند خوردن غذاهای سفت ، مسواک زدن دندان ها یا آدامس جویدن به شما منتقل می شود ، منتقل شود.

س: آیا داشتن یک بیماری مقاربتی دیگر خطر ابتلا به HIV را افزایش می دهد؟

پاسخ: بله ، داشتن یک بیماری مقاربتی دیگر ممکن است باعث التهاب بافتهای دستگاه تناسلی شود ، که می تواند توانایی بدن را برای مقابله با HIV ضعیف کند.

س: آیا استفاده از کاندوم لاتکس خطر را کاهش می دهد از همه بیماری ها و عفونت های منتقله از راه مقاربتی؟

ج: اگر هر زمان به طور صحیح از کاندوم لاتکس استفاده می کنید ، می توانید خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی یا انتشار بیماریهای مقاربتی را به طرز چشمگیری کاهش دهید. کاندوم در جلوگیری از عفونت های موجود در مایعات واژن و مایع منی مانند اچ آی وی ، سوزاک ، کلامیدیا و تریکومونیازیس بسیار م effectiveثر است و در جلوگیری از HPV ، تبخال دستگاه تناسلی یا سفلیس - عفونت هایی که از طریق تماس پوست با پوست پخش می شوند ، موفقیت کمتری دارد.

س: کاندوم شکست! آیا اکنون کاری می توانم انجام دهم تا خطر ابتلا به بیماری STD را کاهش دهم؟

پاسخ: پیشگیری از Postexposure (PEP) ، یک دوره کوتاه دارو ، اگر حدود 72 ساعت پس از آن استفاده کنید ، می تواند از عفونت HIV جلوگیری کند. شکستن کاندوم. با این حال ، یافتن این روش درمانی دشوار است مگر اینکه در حوزه مراقبت های بهداشتی یا اجرای قانون باشید. اگر قصد دارید با فردی که به اچ آی وی یا ایدز مبتلا است از نظر جنسی فعال شوید ، قبل از آن منبع PEP را پیدا كنید.

صفحه بعدی: من تبخال دستگاه تناسلی دارم. چگونه می توانم از انتشار آن به شریک زندگی ام جلوگیری کنم؟

س: من تبخال دستگاه تناسلی دارم. چگونه می توانم از انتشار آن به همسرم جلوگیری کنم؟

پاسخ: در حالی که هیچ راهی برای از بین بردن کامل انتشار تبخال به همسرت وجود ندارد ، شما می توانید با استفاده از کاندوم 100٪ از زمان ، با مصرف داروهای ضد ویروسی و جلوگیری از تماس جنسی تا زمان بهبودی کامل زخم ها.

پرسش: چه مدت پس از پایان شیوع تبخال می توانم رابطه جنسی برقرار کنم؟

پاسخ: از تماس جنسی خودداری کنید تا ضایعات شما کاملاً بهبود یافته است. با این حال ، حتی بدون ضایعات قابل مشاهده ، می توانید ویروس را ریخته و شریک زندگی خود را آلوده کنید - بنابراین 100٪ از کاندوم استفاده کنید.

س: من فقط HPV تشخیص داده شدم. آیا این بدان معناست که سرانجام به سرطان دهانه رحم مبتلا می شوم؟

پاسخ: لزوماً نیست. بیش از 100 سویه HPV وجود دارد و فقط حدود 13 نوع آن به سرطان های دهانه رحم مرتبط است - اگرچه انواع دیگر آن ممکن است با زگیل های دستگاه تناسلی و پاپ اسمیر غیرطبیعی مرتبط باشد. هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد ، اما اکثر خانمهایی که هر دو نوع پرخطر و کم خطر تشخیص داده می شوند ، به اندازه کافی آنتی بادی های ضد ویروس ایجاد می کنند تا HPV را از سیستم خود پاک کنند. پاپ اسمیر منظم بهترین راه برای اطمینان از اینکه هرگز به سرطان دهانه رحم مبتلا نیستید.

س: من 10 سال پیش با HPV تشخیص داده شدم. آیا باید در مورد این موضوع به همسر جدیدم بگویم؟

پاسخ: اگر آزمایش های پاپ اسمیر در موارد مختلف طبیعی بوده است ، احتمالاً عفونت HPV خود را پاک کرده اید. اما یک احتمال کم وجود دارد که شما هنوز هم می توانید HPV را به شریک زندگی خود منتقل کنید.

س: چگونه می توانم از بیماری التهابی لگن (PID) مطلع شوم؟ آیا قابل درمان است؟

پاسخ: علائم PID شامل تب ، درد شکم و ترشحات غیرمعمول واژن یا دهانه رحم است. همچنین ممکن است در معاینه لگن در رحم خود حساسیت داشته باشید. اگر پزشک شما به PID مشکوک باشد ، احتمالاً شما را از نظر سوزاک و سفلیس آزمایش می کند که در صورت عدم درمان منجر به PID می شود. وی همچنین ممکن است سونوگرافی لگن را انجام دهد تا ببیند لوله های رحمی شما متورم است یا آبسه دارید.

PID با آنتی بیوتیک قابل درمان است. اگر فکر می کنید به این بیماری مبتلا هستید فوراً به پزشک مراجعه کنید زیرا در صورت عدم کنترل می تواند باعث ناباروری شود.

صفحه بعدی: آیا با انجام مقاربت یا رابطه جنسی دهانی می توانم عفونت مخمر را به همسرم منتقل کنم؟ p>

س: آیا می توانم با انجام رابطه جنسی یا گرفتن رابطه جنسی دهانی ، عفونت مخمری را به همسرم منتقل کنم؟

پاسخ: بله ، می توانید. اگر به عفونت مخمر مبتلا هستید ، بهتر است تا زمان بهبودی از رابطه جنسی خودداری کنید. مدتی بعد از کاندوم استفاده کنید. در صورت بروز عفونت های مکرر مخمری به پزشک مراجعه کنید.

س: آیا واژینوز باکتریایی از طریق آمیزشی منتقل می شود؟

پاسخ: بله ، واژنوز باکتریایی می تواند از طریق آمیزشی منتقل شود. اما ممکن است در زنانی که هرگز از نظر جنسی فعال نبوده اند نیز رخ دهد ، بنابراین همیشه یک بیماری مقاربتی نیست.

س: کدام نوع هپاتیت از راه مقاربتی منتقل می شود و بهترین راه برای جلوگیری از آن چیست؟

A: هپاتیت A ، B و C - ویروس هایی که باعث بیماری های کبد می شوند - از طریق رابطه جنسی قابل انتشار است. شما می توانید علیه هپاتیت A و B واکسینه شوید. کاندوم محافظت کمی در برابر هپاتیت A دارد اما به شما در جلوگیری از انتقال B و C کمک می کند.

س: کدام عفونت های مقاربتی علائمی ندارند؟

پاسخ: زنان می توانند بدون علائم واضح ، سوزاک ، کلامیدیا ، هپاتیت ، اچ آی وی و سفلیس داشته باشند. آزمایش روتین بهترین روش برای تشخیص این بیماریهای مقاربتی است.

س: آیا عفونت های دستگاه ادراری از طریق آمیزشی منتقل می شوند؟

پاسخ: از نظر فنی ، نه ، اما رابطه جنسی می تواند منجر به عفونت مثانه شود. نحوه انجام این کار: بیشتر عفونت های ادراری توسط E. coli ، باکتری موجود در مدفوع ایجاد می شود. باکتری های مدفوع ممکن است استعمار در پوست ناحیه پریانال ، ولو و مجرای ادرار داشته باشند. رانش در برابر مجرای ادرار در حین مقاربت ممکن است باکتری ها را از مجرای ادرار به مثانه منتقل کند و در نتیجه عفونت مثانه ایجاد شود. به این حالت التهاب مثانه ماه عسل گفته می شود.

س: من ترشحات مایل به زرد و مایل به سبز دارم. آیا این یکی از علائم بیماری مقاربتی است؟

ج: ممکن است علامت تریکومونیازیس ، سوزاک ، کلامیدیا یا واژینوز باکتریایی باشد. برای تشخیص دقیق به ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود مراجعه کنید.