جودی ترنر-اسمیت بازیگر می گوید او به دلیل نژادپرستی سیستمیک فرزندش را در یک خانه متولد کرده است

جودی ترنر-اسمیت بازیگر و مادر جدید ، تجربه تولد خود را در خانه به اشتراک گذاشته است و نشان می دهد که این "آنچه را که هر زن مستحق داشتن آن است: اختیارات کامل در تعیین حمایت از تولد من" به او داده است.

اسمیت ، 33 ساله ، که با بازیگر جوشوا جکسون ازدواج کرده است ، در ماه آوریل یک دختر به دنیا آورد ، تنها چند هفته پس از شیوع COVID-19 اعلام شد که همه گیر است. اما این ویروس دلیل انتخاب زوجین در خانه نبود. ملکه & amp؛ ستاره لاغر به انگلیس ووگ گفت که این زوج "به دلیل نگرانی در مورد نتایج منفی تولد زنان سیاه پوست در آمریکا" قبلاً در مورد زایمان در خانه تصمیم گرفته بودند. "

ترنر-اسمیت و جکسون در حالی که مادر آینده زایمان داشت چهار روز را با هم گذراندند. وی به مجله گفت: "ما هرگز تصور نمی كردیم كه در هفته های آینده ، بیمارستان های سراسر كشور شروع به محدود كردن افرادی كه در اتاق های زایمان می شوند ، و مادران را مجبور به زایمان بدون شخص حامی یا افراد مورد نظر خود كنند."

نگرانی های او درباره پیامدهای فقیرتر تولد بی دلیل نیست. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) که در سپتامبر 2019 منتشر شد ، زنان سیاه پوست ، سرخپوست آمریکایی و بومی آلاسکا (AI / AN) دو تا سه برابر بیشتر از زنان سفیدپوست احتمال مرگ ناشی از بارداری دارند. از نظر ترنر-اسمیت ، این موضوع به یک چیز اشاره می کند: او به بریتانیا ووگ گفت: "نژادپرستی سیستمی".

این اختلاف مادر در مادر با افزایش سن افزایش می یابد. تحقیقات CDC همچنین نشان داد که میزان مرگ و میر ناشی از بارداری یا PRMR (مرگ و میر ناشی از بارداری در هر 100000 تولد زنده) برای زنان سیاه پوست و AI / AN بالای 30 سال چهار تا پنج برابر بیشتر از زنان سفیدپوست است. اختلافات قابل توجهی حتی در ایالات با کمترین PRMR و در میان زنان با سطح تحصیلات بالاتر وجود دارد.

نتایج زنان سیاه پوست از نظر میزان مرگ و میر به طور قابل توجهی بدتر هم نیست. مطالعه منتشر شده در مجله زنان و زایمان آمریکا در سال 2014 نشان داد که زنان سیاه پوست سه برابر بیشتر از زنان سفید پوست در معرض فیبروم (تومورهای خوش خیم هستند که در رحم رشد می کنند و می توانند باعث خونریزی پس از زایمان شوند). محققان همچنین دریافتند که زنان سیاه پوست در اوایل بارداری علائم پره اکلامپسی را نسبت به زنان سفید پوست نشان می دهند.

بیمارستانهایی که در درجه اول به بیماران سیاه پوست خدمات ارائه می دهند ، از خدمات زایمان با کیفیت پایین تری نیز برخوردار هستند و نسبت به سایر بیمارستانها از عوارض مادری بالاتری برخوردار هستند. طبق مطالعه دیگری که در مجله زنان و زایمان آمریكا در سال 2014 منتشر شده است ، آنها همچنین در 12 از 15 نتیجه تولد ، از جمله زایمان های انتخابی ، زایمان های غیر انتخابی سزارین و مرگ و میر مادران ، عملکرد بدتری دارند. p>

"كانديس فريزر" ، MD ، يك پزشک متخصص در Juno Medical در نيويورك ، به "سلامت" نتايج بدتري را در بارداري و زايمان تجربه كرد. "این به عنوان یک زن سیاه پوست و یک پزشک سیاه پوست که از زنان سیاهپوست مراقبت می کند ، برای من بسیار نگران کننده است."

دکتر فریزر معتقد است که عوامل متعددی به نتایج مختلف کمک می کنند ، برخی از آنها هنوز ناشناخته هستند. او می گوید: "در حال حاضر ، چند عامل شناخته شده است و می توان به آنها پرداخت." "نژادپرستی سیستمی و سوگیری ضمنی عواملی است که ریشه عمیق در تاریخ کشور ما دارد و نقش مهمی در میزان مرگ و میر مادران دارد. زنان سیاه پوست اغلب به اندازه همتایان غیر سیاه پوست جدی گرفته نمی شوند ، و این منجر به نتایج ضعیفی شده است. "

مشاوره پیشگیری و پیشگیری از بارداری یکی دیگر از موارد مشکل است. دکتر فریزر می گوید: "این امر آنچنان که باید تشویق نمی شود." "به عنوان سیاه پوستان ، در معرض خطر بالاتری برای فشار خون بالا ، دیابت و بیماری های قلبی هستیم که می تواند منجر به عوارض قابل توجه بارداری شود. با این حال ، این موارد معمولاً فقط در بارداری تشخیص داده می شوند و فرصت بهینه سازی سلامتی قبل از بارداری را از دست می دهند. "

تصمیم ترنر-اسمیت برای زایمان در خانه برای دکتر فریزر تعجب آور نیست. وی توضیح می دهد: "سیاه پوستان به دلیل نژادپرستی سیستمی بی اعتمادی قابل توجهی به جامعه پزشکی دارند." "از نظر تاریخی ، زنان سیاه پوست روشهای پزشکی و آزمایشات خود را بدون رضایت انجام می دهند و این باعث عدم اعتماد به پزشکان می شود. مطالعاتی انجام شده است که نشان می دهد ارائه دهندگان پزشکی معتقدند که سیاه پوستان درد کمتری احساس می کنند و زنان سیاه پوست اغلب هنگام گزارش درد و سایر علائم کمتر جدی گرفته می شوند. این عوامل منجر به مرگ مادران در بیمارستان ها شده است ، بنابراین درک اینکه چرا زنان تمایلی به رفتن به بیمارستانها ندارند و به جای آن در خانه به دنیا می آیند کار دشواری نیست. "