داستان های زنده مانده از سرطان پستان: آنچه واقعاً به من کمک کرد

سندی پیلوت
تاسون ، مریلند

از آنجا که تومور او فقط یک سانتیمتر بزرگتر از 1 سانتی متر بود (اندازه ای که معمولاً شیمی درمانی در آن توصیه می شود) ، او امیدوار بود که از درمان جلوگیری کند. او می گوید: "من واقعاً مخالف آن بودم." "من فکر کردم که فقط سلام سالم می خورم و ورزش می کنم".

این سه سال پیش بود - درست زمانی که پیلوت از آزمایش ژنتیکی جدیدی استفاده کرد که به او کمک کرد درمانی را که برای او مناسب بود بدست آورد. با بررسی ترکیب ژنتیکی تومور ، آزمایش Oncotype DX پیش بینی کرد که سرطان خاص وی به خوبی به شیمی درمانی پاسخ خواهد داد. اتفاق افتاد.

سرطان خلبانان از بین رفته و پیش آگهی وی خوب است. او می گوید: "این آزمایش تنش را از بین برد." "برای من ناگهان خیلی واضح بود که چه کاری باید انجام دهم. و شیمی درمانی آنچنان که فکر کردم بد نبود. "

صفحه بعدی: آزمایش ژن
امی بوئبل - تلوراید ، کلرادو

زنان با جهش BRCA1 حدود 40 سال دارند. خطر ابتلا به سرطان تخمدان در طول زندگی کسانی که جهش BRCA2 دارند ، در حدود 10 تا 20 درصد خطر زندگی دارند. و به طور متوسط ​​خطر زنان کمتر از 2 درصد است. بوئبل شانس خود را دوست نداشت ، بنابراین ، به دنبال شیمی درمانی ، تصمیم گرفت تخمدان هایش را بردارند.

امروز ، بوئبل فاقد سرطان است - و مشغول تبدیل شدن به یک صخره نورد و صعود کننده یخ است. او می گوید: "بعد از سرطان پستان مدتی طول کشید که باور کنم می خواهم زندگی کنم". "من فکر می کنم من یک پیش آگهی بسیار ناخوشایند را به یک تجربه واقعاً مثبت تبدیل کرده ام. من آزاد و واضح هستم. من در 9000 پایی زندگی می کنم و از بعضی جهات احساس می کنم در بهترین شکلی که داشته ام هستم. "

Claudia Edwards-Perlow
Danville، California

سپس یکی از دوستان نزدیک ادواردز-پرولوس ، بازمانده از سرطان پستان ، که تحت عمل جراحی ماستکتومی و بازسازی پستان قرار گرفته بود ، خیال او را راحت کرد. "او پیراهن خود را بلند کرد و گفت:" ببین! احساس خیلی بهتری داشتم. آنها بسیار زیبا بودند. "

ادواردز-پرلو به زودی دو جراح پیدا کرد که از سرطان وی مراقبت می کنند - یکی برای از بین بردن آن و دیگری برای تمرکز بر روی نتایج زیبایی. در طی جراحی ماستکتومی صرفه جویی در پوست (روشی که به جای برش بزرگ در کل قفسه سینه شامل بریدگی های کوچک است) ، پزشکان توانستند به اندازه کافی بافت سالم را برای بازسازی سینه ها ذخیره کنند که ادواردز-پرلو به نظر می رسد مانند همه زرق و برق دارد. او می گوید: "اکنون ، وقتی به پایین نگاه می کنم ، رخ می بینم ، نه جای زخم".