'جویدن و تف کردن' اختلالی شگفت آور در خوردن است که احتمالاً هرگز نشنیده اید
یکی از اولین صحنه های قسمت دوم سریال جدید Dare Me شبکه USA USA در ابتدا کاملاً معمولی به نظر می رسد: دو دختر دبیرستانی - شخصیت های اصلی بث و ادی - در حال خوردن کلوچه روی یک نیمکت خارج از بازار محلی. این دو نفر چند ثانیه می جوند و صحبت می کنند قبل از اینکه هر دو به دستمالهای خود برسند و یک لقمه کلوچه را تف می کنند - و این یک بار نیست. دختران به مکالمه ادامه می دهند ... و جویدن و تف کردن در تمام صحنه.
حداقل این که ناراحت کننده باشد ، اما آنها دقیقاً چه کار می کنند - و چرا؟ روشی که آنها مدلسازی می کنند به درستی "جویدن و تف" نامیده می شود که به آن CHSP نیز گفته می شود و این روشی است که همراه با بی نظمی در غذا خوردن است که شامل جویدن و تف کردن غذا قبل از بلعیدن آن است.
تصور می شد CHSP بسیار نادر است و کمتر از نیم درصد بزرگسالان با این رفتار شناخته می شوند. با این حال ، طبق یک مطالعه اخیر منتشر شده در اختلالات خوردن: مجله درمان و پیشگیری ، بروز رفتار جویدن و تف بسیار بالاتر از متخصصان است ، اگرچه در یک جمعیت شناسی که قبلاً انجام نشده بود: نوجواناناین مطالعه در مقیاس وسیع که توسط محققان استرالیایی انجام شد ، بیش از 5000 دانش آموز را از 11 تا 19 سال از 13 مدرسه در New South Wales ، استرالیا مورد بررسی قرار داد. یافته ها نشان داد که 12.2٪ عظیم (10.2٪ از مردان و 15.1٪ از زنان) حداقل 28 بار قبل از بررسی حداقل یک بار در هفته جویدن و تف را گزارش کردند.
اما این نیست . نویسنده اصلی این تحقیق ، Phillip Aouad ، PhD ، دانشکده روانشناسی در دانشگاه سیدنی ، به Health می گوید که بسیاری از کسانی که به جویدن و تف می پردازند رفتارهای غذایی نامنظم دیگری نیز دارند.
"آواد می گوید:" از مطالعه ما ، ما قادر به مشاهده ارتباط بین دفعات CHSP و سایر رفتارهای بی نظمی در غذا خوردن از جمله پرخوری ذهنی ، سو abuse مصرف ملین ، استفراغ و روزه داری بودیم. "همچنین اشاره شد که افرادی که CHSP ممکن است از کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و پریشانی روانی بیشتری برخوردار باشند."
اساساً ، CHSP تلاشی است برای کاهش یا کنترل وزن با نظارت (و محدود کردن) مصرف مواد غذایی ، مارنی ا. وایت ، دکتری ، دانشیار علوم اجتماعی و رفتاری و دانشیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی ییل ، به سلامت می گوید. "مردم برای چشیدن یک غذای خاص این رفتار را انجام می دهند ، اما سپس برای جلوگیری از مصرف کالری ، آن را تف می کنند."
در یک زمان ، جویدن و تف به عنوان یک علامت توسط انجمن روانپزشکی آمریکا شناخته شد. با این حال ، در سال 2013 به دلیل شیوع ظاهرا کم آن ، آن را از DSM-5 حذف کردند. مطالعات گذشته نشان داد که شیوع آن فقط 0.4٪ است - کمتر از سایر اشکال غذا خوردن بی نظیر مانند اختلال پرخوری ، که نزدیک به 3٪ است ، بی اشتهایی با 0.6٪ و پرخوری ، که حدود 1٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد.
اما احتمالاً شیوع کم CHSP به دلیل کمبود تحقیق در این زمینه است. دکتر آواد می گوید: "این یک حوزه تحقیقاتی است که فقط در چند وقت اخیر مورد توجه پزشکی ، اجتماعی ، دانشگاهی قرار گرفته است." وی اضافه می کند که هنوز بسیاری از س questionsالات وجود دارد که باید به آنها پاسخ داده شود. به عنوان مثال: چگونه می توان CHSP را برای تعیین میزان تأثیری که بر روی کسی دارد ، نمایش داد؟ چگونه به شخصی که ممکن است با CHSP دست و پنجه نرم کند کمک کنیم؟ CHSP چگونه در درک ما از اختلالات خوردن متناسب است؟ "
از نظر نحوه استفاده از این تحقیقات جدید هشدار دهنده ، دکتر آواد امیدوار است که این کار به باز کردن مکالمه ، کاهش "تابو" پیرامون آن و بحث درباره آن کمک کند ، همانطور که ما بی اشتهایی عصبی یا پرخوری می کنیم. . علاوه بر این ، وی در مورد "دلسرد کردن" رفتار هشدار می دهد ، زیرا بسیاری از کسانی که به آن رفتار می کنند یا هر رفتار نامناسب دیگری دارند ، یک مبارزه کنترل وجود دارد. وی می گوید: "من معتقدم مهمترین چیز كاهش انگ ، توجه به CHSP و آموزش افراد (از جمله پزشكان) در مورد آن است."
تا آنجا که درمان ادامه دارد ، در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای CHSP به عنوان یک رفتار اصلی وجود ندارد ، "بنابراین من انتظار دارم بسیاری از پزشکان به این روش مانند سایر اختلالات خوردن نزدیک شوند". "بسیار مهم است که ما از هر کسی که با CHSP دست و پنجه نرم می کند حمایت کنیم و آنها سعی کنند برای غذا خوردن بی نظم به دنبال درمان حرفه ای باشند تا از این طریق دفعات CHSP را کاهش دهند و بفهمند که در وهله اول چگونه و چرا ممکن است این یک رفتار ظاهر شود . "