داروهای COPD: لیستی از داروها برای کمک به تسکین علائم شما

• گشادکننده های برونش اثر کوتاه مدت
• کورتیکواستروئیدها
• متیل گزانتین ها
• گشاد کننده های برونش با اثر طولانی مدت
• داروهای ترکیبی
• Roflumilast
• داروهای ضد التهابی
• واکسن ها
• آنتی بیوتیک ها
• داروهای سرطان
• داروهای بیولوژیک
• غذای آماده

بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) گروهی از بیماری های پیشرونده ریه است که تنفس را دشوار می کند. COPD می تواند شامل آمفیزم و برونشیت مزمن باشد.

اگر به COPD مبتلا هستید ، ممکن است علائمی مانند:

• مشکل تنفس
• سرفه
• خس خس سینه
• سفتی در قفسه سینه

سیگار کشیدن اغلب باعث بیماری COPD می شود ، اما در بعضی موارد ، تنفس سموم از محیط باعث می شود.

در حال حاضر هیچ درمانی برای COPD وجود ندارد و آسیب ریه ها و مجاری هوایی دائمی است.

با این حال ، چندین دارو می توانند به کاهش التهاب و باز کردن مجاری تنفسی کمک کنند تا با COPD تنفس راحت تری داشته باشید. تنفس راحت تر پزشک ممکن است برای شرایط اضطراری یا تسکین سریع در صورت لزوم ، گشاد کننده برونش کوتاه اثر تجویز کند.

شما آنها را با استفاده از دستگاه استنشاقی یا نبولایزر مصرف می کنید.

نمونه هایی از گشادکننده برونش کوتاه مدت عبارتند از:

• آلبوترول (Proair HFA ، Ventolin HFA)
• لووالبوترول (Xopenex)
• ایپراتروپیوم (Atrovent HFA)
• آلبوترول / ایپراتروپیوم (Combivent Respimat)

کوتاه اثر گشادکننده های برونشیت می توانند عوارض جانبی مانند:

• خشکی دهان
• سردرد
• سرفه

این اثرات باید با گذشت زمان از بین برود

سایر عوارض جانبی عبارتند از:

• لرزش (لرزیدن)
• عصبی بودن
• ضربان قلب سریع

اگر به بیماری قلبی مبتلا هستید ، قبل از استفاده از یک گشاد کننده برونش کوتاه مدت به پزشک خود بگویید.

کورتیکواستروئیدها

با COPD ، مجاری تنفسی شما ملتهب می شود و باعث می شود متورم و تحریک می شوند. التهاب تنفس را دشوارتر می کند.

کورتیکواستروئیدها نوعی دارو است که التهاب را در بدن کاهش می دهد و جریان هوا را در ریه ها راحت تر می کند.

انواع مختلفی از کورتیکواستروئیدها در دسترس است. برخی از آنها قابل استنشاق هستند و باید هر روز طبق دستورالعمل استفاده شوند. آنها معمولاً در ترکیب با داروی COPD با اثر طولانی مدت تجویز می شوند.

سایر کورتیکواستروئیدها از طریق دهان تزریق می شوند یا مصرف می شوند. وقتی فرم COPD شما ناگهان بدتر می شود از این فرم ها به صورت کوتاه مدت استفاده می شود.

کورتیکواستروئیدهایی که پزشکان اغلب برای COPD تجویز می کنند عبارتند از:

• فلوتیکازون (Flovent). این به عنوان یک استنشاق است که شما دو بار در روز استفاده می کنید. عوارض جانبی می تواند شامل سردرد ، گلودرد ، تغییر صدا ، حالت تهوع ، علائم شبیه سرماخوردگی و برفک دهان باشد.
• بودسونید (Pulmicort). این به عنوان یک استنشاقی دستی یا برای استفاده در یک نبولایزر است. عوارض جانبی می تواند شامل سرماخوردگی و برفک باشد.
• پردنیزولون. این به صورت قرص ، مایع یا تزریق است. معمولاً برای درمان اورژانس نجات داده می شود. عوارض جانبی می تواند شامل سردرد ، ضعف عضلانی ، ناراحتی معده و افزایش وزن باشد.

متیل گزانتین

برای برخی از افراد مبتلا به COPD شدید ، درمان های خط اول معمول ، مانند به عنوان گشاد كننده های برونش و كورتیكواستروئیدها كه سریع عمل می كنند ، به نظر نمی رسد كه خود به خود استفاده شوند.

وقتی این اتفاق می افتد ، بعضی از پزشکان دارویی به نام تئوفیلین را همراه با گشاد كننده برونش تجویز می کنند.

تئوفیلین به عنوان یک داروی ضد التهاب عمل می کند و باعث شل شدن عضلات مجاری تنفسی می شود. این به صورت قرص یا مایعی است که روزانه مصرف می کنید.

عوارض جانبی تئوفیلین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• حالت تهوع یا استفراغ
• لرزش
• سردرد
• مشکل خواب

گشادکننده های برونش طولانی مدت

گشاد کننده های برونش طولانی اثر داروهایی هستند که برای درمان COPD به مدت طولانی تری استفاده می شوند دوره زمانی. آنها معمولاً روزانه یک یا دو بار با استفاده از دستگاه های استنشاقی یا نبولایزر مصرف می شوند.

از آنجا که این داروها به تدریج برای سهولت تنفس کار می کنند ، به سرعت دارو های نجات عمل نمی کنند. قرار نیست از آنها در شرایط اضطراری استفاده شود.

گشادکننده های برونش طولانی مدت که در حال حاضر موجود هستند:

• aclidinium (Tudorza)
• arformoterol (Brovana)
• formoterol (Foradil، Perforomist)
• glycopyrrolate (Seebri Neohaler، Lonhala Magnair)
• indacaterol (Arcapta)
• اولوداترول (Striverdi Respimat)
• ریفناسین (یوپلری)
• سالمترول (Serevent)
• تیوتروپیوم (Spiriva)
• umeclidinium (Incruse Ellipta)

عوارض جانبی گشادکننده های برونش طولانی مدت می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خشکی دهان
• سرگیجه
• لرزش
• آبریزش بینی
• گلو تحریک شده یا خارش دار
• ناراحتی معده

عوارض جانبی جدی تر عبارتند از:

• تاری دید
• ضربان قلب سریع یا نامنظم
• واکنش آلرژیک همراه با بثورات یا تورم

داروهای ترکیبی

چندین داروی COPD به عنوان داروهای ترکیبی ارائه می شوند. اینها عمدتاً ترکیبی از دو گشاد کننده برونش طولانی مدت یا کورتیکواستروئید استنشاقی و برونکودیلاتور طولانی مدت است. یک آگونیست بتا با اثر طولانی مدت (LABA) همراه با یک آنتاگونیست موسکارینی طولانی مدت (LAMA). دچار تنگی نفس یا مشکل تنفس شوید و در حال حاضر از درمان ترکیبی LABA و LAMA استفاده می کنید.

درمان های گشادکننده برونش ترکیبی LABA / LAMA شامل:

• آکلیدینیم / فرموترول (Duaklir)
• گلیکوپیررولات / فرموترول (Bevespi Aerosphere)
• تیوتروپیوم / اولوداترول (Stiolto Respimat)
• umeclidinium / vilanterol (Anoro Ellipta)

ترکیبات کورتیکواستروئید استنشاق و برونکودیلاتور طولانی مدت شامل:

• بودزونید / فرموترول (Symbicort)
• فلوتیکازون / سالمترول (Advair)
• fluticasone / vilanterol (Breo Ellipta)

ترکیبی از کورتیکواستروئید استنشاقی و دو گشاد کننده برونش طولانی مدت ، به نام درمان سه گانه ، شامل فلوتیکازون / ویلانترول / امکلیدینیم (Trelegy Ellipta) است. عملکرد ریه در افراد با COPD پیشرفته.

طبق دستورالعمل های فعلی ، اگر در سال گذشته دچار شعله ور نشوید ممکن است کورتیکواستروئید استنشاقی خارج شود.

با این حال ، همچنین نشان داد که ذات الریه بیشتر است با درمان سه گانه نسبت به ترکیبی از دو دارو ایجاد می شود.

روفلومیلاست

روفلومیلاست (دالیرس) نوعی دارو به نام مهار کننده فسفودی استراز -4 است. این به صورت قرصی است که یک بار در روز مصرف می کنید.

روفلومیلاست به تسکین التهاب کمک می کند ، که می تواند جریان هوا را به ریه های شما بهبود بخشد. پزشک شما احتمالاً این دارو را همراه با گشادکننده برونش طولانی مدت تجویز می کند.

عوارض جانبی روفلومیلست می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کاهش وزن
• اسهال
• سردرد
• حالت تهوع
• گرفتگی عضلات
• لرزش
• بی خوابی

قبل از مصرف این دارو در صورت داشتن مشکلات کبدی یا افسردگی به پزشک خود اطلاع دهید.

داروهای ضد التهابی

شعله ور شدن COPD می تواند باعث افزایش سطح مخاط در ریه ها شود. داروهای ضد التهاب به کاهش مخاط کمک می کند و یا آن را نازک می کند ، بنابراین می توانید آن را به راحتی سرفه کنید. آنها معمولاً به صورت قرص در می آیند و شامل موارد زیر می شوند:

• کربوسیستئین
• اردوستین
• N- استیل سیستئین

A مطالعه سال 2019 نشان داد که این داروها می توانند به کاهش شعله ور شدن و ناتوانی ناشی از COPD کمک کنند.

یک مطالعه در سال 2017 همچنین نشان داد که erdosteine ​​تعداد و شدت شعله ور شدن COPD را کاهش می دهد.

عوارض جانبی این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تهوع
• استفراغ
• درد معده

واکسن

برای افراد مبتلا به COPD واکسن آنفولانزا سالانه مهم است. پزشک شما ممکن است توصیه کند که واکسن پنوموکوک را نیز دریافت کنید.

این واکسن ها خطر ابتلا به بیماری را کاهش می دهد و می تواند به شما کمک کند از عفونت و سایر عوارض مرتبط با COPD جلوگیری کنید.

A 2018 بررسی های انجام شده نشان داد که واکسن آنفولانزا ممکن است شعله ور شدن COPD را نیز کاهش دهد ، اما اشاره کرد که مطالعات کمی در حال انجام است.

آنتی بیوتیک

درمان منظم با آنتی بیوتیک هایی مانند آزیترومایسین و اریترومایسین ممکن است کمک کند COPD را مدیریت کنید.

یک بررسی تحقیقاتی در سال 2018 نشان داد که درمان آنتی بیوتیکی مداوم به کاهش شعله های COPD کمک می کند.

با این وجود ، مطالعه نشان داد که استفاده مکرر از آنتی بیوتیک می تواند باعث مقاومت آنتی بیوتیکی شود. همچنین مشخص شد که آزیترومایسین به عنوان یک عارضه جانبی با کاهش شنوایی همراه است.

مطالعات بیشتری برای تعیین اثرات طولانی مدت استفاده منظم از آنتی بیوتیک مورد نیاز است.

داروهای سرطانی برای COPD

چندین داروی سرطان می توانند به کاهش التهاب و کاهش آسیب ناشی از COPD کمک کنند.

یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که داروی تیرفوستین AG825 به کاهش سطح التهاب در گورخرماهی.

این دارو همچنین سرعت مرگ نوتروفیل ها را که سلول هایی هستند که التهاب را تقویت می کنند ، در موش های دارای ریه ملتهب مشابه COPD افزایش می دهد.

تحقیقات هنوز در مورد استفاده از تیرفوستین AG825 محدود است. و داروهای مشابه برای COPD و سایر شرایط التهابی. سرانجام ، ممکن است به گزینه درمانی COPD تبدیل شوند.

داروهای بیولوژیک

در برخی از افراد ، التهاب ناشی از COPD ممکن است نتیجه ائوزینوفیلی یا داشتن تعداد بالاتر از حد طبیعی باشد. گلبولهای سفید خون به نام ائوزینوفیل.

یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که داروهای بیولوژیک ممکن است قادر به درمان این نوع COPD باشند. داروهای بیولوژیک از سلول های زنده ایجاد می شوند.

چندین مورد از این داروها برای آسم شدید ناشی از ائوزینوفیلی استفاده می شود ، از جمله:

• مپولیزوماب (نوکالا)
• بنرالیزوماب (فاسنرا)
• reslizumab (Cinqair)
• dupilumab (Dupixent)

تحقیقات بیشتری در مورد درمان COPD با این داروهای بیولوژیک مورد نیاز است.

با پزشک خود صحبت کنید

انواع مختلف داروها جنبه ها و علائم مختلف COPD را درمان می کنند. پزشک شما داروهایی را تجویز می کند که شرایط خاص شما را به بهترین وجه درمان کند.

سtionsالاتی که ممکن است در مورد برنامه درمانی خود از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چند بار باید از درمان های COPD خود استفاده کنم؟
• آیا شخص دیگری را مصرف می کنم؟ داروهایی که ممکن است با داروهای COPD من تداخل داشته باشند؟
• چه مدت لازم است که داروهای COPD خود را مصرف کنم؟
• روش مناسب استفاده از دستگاه استنشاقی من چیست؟
• اگر من به طور ناگهانی مصرف داروهای COPD خود را متوقف کنم چه اتفاقی می افتد؟
• علاوه بر مصرف دارو ، برای کاهش علائم COPD باید چه تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنم؟
• در صورت داشتن چه کاری باید انجام دهم بدتر شدن ناگهانی علائم؟
• چگونه می توانم از بروز عوارض جانبی جلوگیری کنم؟

هر دارویی که پزشک برای شما تجویز می کند ، حتماً طبق دستور پزشک مصرف کنید.

اگر عوارض جانبی جدی مانند واکنش آلرژیک همراه با بثورات یا تورم دارید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اگر در تنفس یا تورم دهان ، زبان یا گلو مشکل دارید ، با 911 یا خدمات فوریت های پزشکی محلی تماس بگیرید.

از آنجا که برخی از داروهای COPD می توانند سیستم قلبی عروقی شما را تحت تأثیر قرار دهند ، اگر ضربان قلب نامنظم یا مشکلات قلبی عروقی دارید حتماً به پزشک خود بگویید.