بیماری کرون و درد مفصل: اتصال چیست؟

درد مفصل
آرتروز
تشخیص درد مفصل
درمان
به پزشک مراجعه کنید
چشم انداز

افراد مبتلا به بیماری کرون دارای التهاب مزمن در پوشش دستگاه گوارش خود هستند.

علت دقیق بیماری کرون مشخص نیست ، اما این التهاب شامل سیستم ایمنی بدن با اشتباه گرفتن مواد بی خطر ، مانند غذا ، باکتریهای مفید یا خود بافت روده ، به عنوان تهدید برخورد می کند. سپس بیش از حد واکنش نشان داده و به آنها حمله می کند.

با گذشت زمان ، این منجر به التهاب مزمن می شود. گاهی اوقات این واکنش بیش از حد می تواند باعث ایجاد مشکل در سایر مناطق بدن در خارج از دستگاه گوارش شود. شایع ترین آن در مفاصل است.

بیماری کرون همچنین یک جز genetic ژنتیکی دارد. به عبارت دیگر ، افرادی که جهش ژنی خاصی دارند بیشتر مستعد ابتلا به بیماری کرون هستند.

تحقیقات نشان داده است که همین جهش های ژنی به انواع دیگر بیماری های التهابی مانند پسوریازیس ، آرتریت روماتوئید و آنکیلوزان نیز مربوط است. اسپوندیلیت.

بیماری کرون و درد مفصل

اگر به بیماری کرون مبتلا هستید ، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دو نوع بیماری مفصل باشید:

arthritis: درد همراه با التهاب
arthralgia: درد بدون التهاب

این دو بیماری ممکن است تا 40 درصد افراد مبتلا به بیماری های التهابی روده (IBD) مانند کرون را تحت تأثیر قرار دهد. بیماری.

آرتروز

التهاب ناشی از آرتروز باعث دردناک شدن مفاصل و همچنین تورم می شود. آرتروز ممکن است تا 20 درصد از مبتلایان به بیماری کرون را تحت تأثیر قرار دهد.

آرتروز که با بیماری کرون اتفاق می افتد کمی متفاوت از آرتروز معمولی است زیرا از سنین پایین شروع می شود.

موارد زیر انواع آرتروز که می تواند در افراد مبتلا به بیماری کرون ایجاد شود:

آرتروز محیطی

به بیشتر آرتروزهایی که در افراد مبتلا به کرون اتفاق می افتد ، آرتروز محیطی گفته می شود. این نوع آرتروز مفاصل بزرگ مانند مفاصل زانو ، مچ پا ، آرنج ، مچ و لگن را تحت تأثیر قرار می دهد.

درد مفصل معمولاً همزمان با شعله ور شدن معده و روده اتفاق می افتد. این نوع آرتروز به طور معمول منجر به هیچ گونه فرسایش مفصلی یا آسیب مداوم به مفاصل نمی شود.

آرتروز متقارن

درصد کمتری از مبتلایان به بیماری کرون دارای نوعی آرتروز شناخته شده هستند. به عنوان پلی آرتریت متقارن. پلی آرتریت متقارن می تواند منجر به التهاب در هر یک از مفاصل شود ، اما به طور معمول باعث درد در مفاصل دست شما می شود.

آرتروز محوری

این منجر به سفتی و درد در اطراف ستون فقرات می شود. ، و می تواند به محدودیت و حرکت و آسیب بالقوه دائمی منجر شود.

اسپوندیلیت آنکیلوزان

سرانجام ، درصد کمی از افراد مبتلا به بیماری کرون به یک بیماری شدید مبتلا می شوند که به عنوان اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS ) این شرایط التهابی پیشرونده روی مفاصل ساکروایلیاک و ستون فقرات شما تأثیر می گذارد.

علائم شامل درد و سفتی در ستون فقرات پایین شما و نزدیک به پایین پشت در مفاصل ساکروایلیاک است.

برخی از افراد حتی ممکن است علائم AS را از ماهها یا سالها قبل از بروز علائم بیماری کرون نشان دهید. این نوع آرتروز می تواند به آسیب دائمی منجر شود.

آرترولژی

اگر در مفاصل خود بدون تورم درد دارید ، آرتروژیا دارید. تقریباً 40 تا 50 درصد از افراد مبتلا به IBD در برخی از دوره های زندگی خود دچار آرترولژی هستند.

آرترولژی می تواند در مفاصل مختلف بدن شما ایجاد شود. شایع ترین مکان ها زانو ، مچ پا و دست ها هستند. وقتی آرترالژی به علت کرون ایجاد می شود ، به مفاصل آسیب نمی رساند.

تشخیص درد مفصل

تشخیص اینکه آیا درد مفصل شما نتیجه روده است دشوار است. مانند بیماری کرون هیچ آزمایش واحدی نمی تواند با قطعیت بگوید ، اما نشانه هایی وجود دارد.

یک تفاوت با آرتروز معمولی این است که التهاب عمدتا روی مفاصل بزرگ تأثیر می گذارد و ممکن است به طور مساوی بر دو طرف بدن شما تأثیر نگذارد. به عنوان مثال ، این بدان معنی است که ممکن است زانوی چپ یا شانه شما احساس بدتری نسبت به زانوی راست داشته باشد.

آرتریت روماتوئید ، برعکس ، تمایل دارد که مفاصل کوچکتر را نیز تحت تأثیر قرار دهد ، مانند مفصل های دست و مچ. p>

مشکلات معده همراه با بیماری کرون ممکن است مدتها قبل از اینکه بیماری به درد مفصل منجر شود ، مسئله ساز شود.

درمان

به طور معمول ، پزشکان استفاده از داروهای ضد استروئیدی را توصیه می کنند داروهای التهابی (NSAIDs) ، مانند آسپرین (بوفرین) یا ایبوپروفن (Motrin IB ، Aleve) ، برای تسکین درد و تورم مفصل.

با این حال ، داروهای NSAID برای افراد مبتلا به بیماری کرون توصیه نمی شود. آنها می توانند پوشش روده شما را تحریک کرده و علائم شما را بدتر کنند. برای درد جزئی ، پزشک ممکن است استفاده از استامینوفن (Tylenol) را توصیه کند.

چندین داروی تجویز شده برای کمک به درد مفاصل در دسترس است. بسیاری از این روشهای درمانی با داروهای بیماری کرون همپوشانی دارند:

سولفاسالازین (آزولفیدین)
کورتیکواستروئیدها
متوترکسات
عوامل جدید بیولوژیک مانند infliximab (Remicade) ، adalimumab (Humira) و certolizumab pegol (Cimzia)

علاوه بر دارو ، روشهای زیر در خانه نیز ممکن است کمک کند:

استراحت دادن به مفصل آسیب دیده
یخ زدگی و بالا بردن مفصل
انجام تمرینات خاص برای کاهش سفتی و تقویت عضلات اطراف مفاصل که می تواند توسط یک متخصص فیزیکی یا کاردرمانی تجویز شود

تغییر سبک زندگی

ورزش به بهبود دامنه حرکات مفاصل کمک می کند و همچنین به کاهش استرس کمک می کند. تمرینات قلبی کم تأثیر مانند شنا ، دوچرخه سواری ثابت ، یوگا و تای چی و همچنین تمرینات قدرتی ممکن است کمک کند.

تنظیم رژیم غذایی همچنین ممکن است علائم بیماری کرون را کاهش دهد ، به ویژه با کمک غذاهایی که می توانند ترکیب باکتریهای روده را تغییر دهید.

اینها شامل پروبیوتیک هایی مانند عسل ، موز ، پیاز و سیر و همچنین پروبیوتیک هایی مانند کیمچی ، کفیر و کومبوچا هستند.

ماست همچنین یک پروبیوتیک است ، اما بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون به غذاهای لبنی حساس هستند و ممکن است بخواهند از آن اجتناب کنند.

درمان های طبیعی

علاوه بر پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها ، ممکن است از مصرف روغن ماهی نیز بهره مند شوید. مکمل. اینها سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 هستند ، که ممکن است التهاب و سفتی مفصل را کاهش دهد.

طب سوزنی همچنین می تواند به علائم بیماری کرون و آرتروز کمک کند.

چه زمانی باید مراجعه کرد دکتر

اگر درد مفصل دارید ، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها ممکن است بخواهند آزمایشات تشخیصی را انجام دهند تا سایر دلایل درد شما را رد کنند.

همچنین ممکن است پزشک بخواهد داروهای بیماری کرون را تنظیم کند. گاهی اوقات ، درد مفصل می تواند به عوارض جانبی داروی شما مربوط شود.

پزشک می تواند برای کمک به شما در تهیه یک برنامه ورزشی برای مفاصل خود ، یک فیزیوتراپیست را توصیه کند.

چشم انداز درد مفاصل

درد مفاصل برای افراد مبتلا به بیماری کرون معمولاً فقط مدت کوتاهی طول می کشد و معمولاً به آسیب دائمی منجر نمی شود. با بهبود علائم روده ای ، درد مفصل شما بهبود می یابد.

با علائم گوارشی که از طریق دارو و رژیم غذایی کاهش می یابد ، چشم انداز مفاصل شما به طور کلی خوب است.

با این حال ، اگر این کار را انجام داده باشید همچنین یک تشخیص AS دریافت کرده است ، چشم انداز متغیرتر است. بعضی از افراد با گذشت زمان بهبود می یابند ، در حالی که دیگران به تدریج بدتر می شوند. با درمان های مدرن ، امید به زندگی در افراد مبتلا به AS به طور معمول تحت تأثیر قرار نمی گیرد.