در حال حاضر انرژی لازم برای بزرگنمایی ساعتهای شاد را ندارید؟ من نه ، و این اشکالی ندارد

نادیده گرفتن فشار اینترنت برای داشتن "همه گیر سازنده" دشوار است.

این طوفان همه گیر میلیون ها انسان را مجبور به دوره های طولانی انزوا کرده است ، بسیاری برای اولین بار در زندگی خود. با این حال ، برای جامعه بیماری های مزمن ، این محدودیت های قرنطینه چالش هایی را که بخشی از زندگی روزمره با یک بیماری مزمن هستند ، از نزدیک آینه می دهد.

تازه کسانی که در "سبک زندگی قرنطینه ای" به وجود آمده اند اکنون مواردی مانند فاصله اجتماعی ، افزایش اضطراب سلامتی ، توانایی محدود در ورزش و انجام کارهای محدود به فعالیت های اساسی را تجربه می کنند - این موارد برای بسیاری از افراد زندگی عادی است. با بیماری مزمن

آنچه آشکار شده است ، تفاوتهای فاحشی است که بین "خانه سالم در تمام روز" و "خانه بیماری مزمن در تمام روز" به نظر می رسد.

به عنوان یک فرد 20 ساله که به دلیل بیماری مزمن به مدت طولانی در خانه متصرف شده است ، دشوار است که ببینم همسالان سالم من وقت خود را در خانه با دست زدن به پروژه های DIY ، آماده سازی وعده های غذایی ، کلاس های ورزشی مجازی ، بزرگنمایی ساعات خوشحال می کنند ، و روزهای کاری طولانی جلوی صفحه و پس از آن مهمانی های ساعت Netflix برگزار می شود.

اگرچه همه ما در حال طوفان COVID-19 هستیم ، اما گاهی اوقات احساس می شود که سلامتی دیگران به آنها اجازه می دهد از طریق آن با یک قایق تفریحی کاملاً مجهز حرکت کنند ، در حالی که شرایط مزمن من باعث می شود در کنار آنها در قایق بادبانی نشتی بچرخم ، ناامیدانه سطل های آب را برای ریختن روی زمین می ریزید.

"خانه تمام روز" من با مدیریت بهداشت پر شده است. بی حوصلگی در زیر خستگی شدید عصبی و جسمی لایه ای است که انجام کارهای اساسی را دشوار می کند. برنامه من بطور آزمایشی روز به روز ، حتی ساعت به ساعت ، ساخته می شود و تغییر می کند تا با علائم و دردهای غیرقابل پیش بینی روبرو شود که ماندن در خانه را هنجار ضروری من قرار داده است.

این روزها ، وقتی در میان رسانه های اجتماعی خود پر از چالش های تمرینی می شوم و تصاویر صفحه ای زوم را زوم می کنم ، مبارزه با این احساس که حتی بیشتر از دوستان سالم خود عقب هستم دشوار است. من دائماً یادآوری می شوم که انجام کاری که آنها می توانند در 24 ساعت در خانه انجام دهند ممکن است روزها ، هفته ها یا حتی ماهها بدن من را انجام دهد.

برای هر شخصی که با یک بیماری مزمن سر و کار دارد ، این یک وضعیت موقتی نیست که با لغو دستورهای ماندن در خانه پایان یابد. حتی وقتی دنیا با حل شدن طوفان COVID-19 به حالت عادی خود بازگشت ، سلامتی ما همچنان تقاضا می کند که بیشتر وقت ما در خانه ، به تنهایی و صرف مراقبت از بدن ، صرف شود.

اگرچه به نظر می رسد که من و هم سن و سالهایم در زندگی واقعی موازی به خانه زندگی می کنیم ، زندگی ما هنوز بسیار متفاوت است. با این اوصاف ، من تلاش کردم تا "با دیگران" همگام شوم و در عوض تمرکز خود را معطوف به درون خود کرده ام ، و در حین حرکت با قایقم ، با اتصالات خاص خود ، از طریق این طوفان ، به خودم دلسوزی ملایم را ارائه دهم.

تغییر دیدگاه من به من کمک کرده است که در این مدت آرامش درونی بیشتری ایجاد کنم و فشارهایی را برای انجام کارهای بیشتر ، بیشتر بودن ، آزاد کنم. امیدوارم این نکات بتواند به شما کمک کند.

با خود آرام باشید

یادگیری دلسوزی نسبت به خود ممکن است بهترین ابزاری باشد که می توانید با سهولت بیشتری از چالش ها عبور کنید. مهربانی نسبت به خود مانند ارتقا free رایگان یک اتاق استاندارد و استاندارد هتل با ملافه های خراشیده به یک مجموعه لوکس پنت هاوس است.

نادیده گرفتن فشار اینترنت برای داشتن "همه گیر سازنده" دشوار است. پیام های مداوم حاکی از این است که شما باید از این زمان به بهترین شکل زندگی خود بیرون بیایید ، با یک هیاهوی جدید جانبی یا یک لیست طولانی از پروژه های خانه ، به راحتی افکار احساس کمتر را تحریک می کنید.

اما اگر شما اصلی باشید ، چه می کنید؟ هدف در این مدت این بود که تا حد ممکن با خود مهربانی کنید؟

این قصد از شما می خواهد که وارد شوید ، نیازهای خود را بفهمید و برآورده کردن آنها را در اولویت قرار دهید. برای برخی از ما ، این بدان معناست که اجازه می دهد تا روند نزولی ایجاد شود و سپس در طول روز بارها و بارها خود را کنار هم قرار دهیم - هر چند بار که لازم باشد.

ارائه مهربانی در درون مبارزه و درد می تواند چیزهایی را که در جهان شما تیز و برجسته هستند را نرم کند. تنها شخصی که می تواند به شما اجازه دهد شرایط شما "خوب" شود ، شما هستید. این باعث نمی شود که رنج از بین برود ، اما می تواند شماره گیری را که شدت آن را احساس می کنید کاهش دهد.

مقایسه را قطع کنید و در مسیر قرنطینه خود بمانید

خود شفقت به خود همچنین شامل آزاد کردن مقایسه به عنوان اغلب ممکن است. من در طول روز به خودم یادآوری می کنم که زمان حضور در خانه برای همه معنای یکسانی ندارد و واقعیت را بررسی کنید ، وقتی که آنها به یک مقایسه می روند.

به یاد داشته باشید که هر یک از ما COVID-19 را از طریق لنزهای خاص و منحصر به فرد خود مرور و تجربه می کنیم.

من فهمیدم که روشن ترین راه من برای رسیدن به آرامش درونی این است که دیگر به قایق های دیگر نگاه نکنم و خودم را متمرکز کنم.

من هر روز بر اساس نیازهای شخصی خود ساختار می دهم و در آنجا به موفقیت های خود (حتی کارهایی از حد کوچک مانند بیرون آوردن از رختخواب یا دوش گرفتن) اعتراف می کنم بدون اینکه بخواهم با شخص دیگری همگام شوم.

مرزهای مشخصی تنظیم کنید

قرنطینه باعث می شود که عضله های راحت و آرام خود را نرم کنم.

با اوقات فراغت بیشتر ، دوستان سالم من معاشرت حضوری را با پاتوق های آنلاین جایگزین کرده اند. اگرچه بسیاری از آنها نیاز من به محدود کردن اجتماعات حضوری را درک کرده اند - همه درک نکرده اند که رویدادهای آنلاین نیز چالش هایی دارند.

حتی وقتی احساس صحت می کند ، به خودم یادآوری می کنم که وقتی دعوت نامه های بزرگنمایی را رد می کنم یا تماس تلفنی را بر نمی گردم ، دوست بدی نیستم.

هیچ چیز در مورد بیماری همه گیر باعث نشده که مواردی که قبل از قرنطینه برای من دشوار بوده است. اگرچه ممکن است ناخوشایند باشد ، اما اولویت بندی نیازهای سلامتی من بیش از خواسته های دوستان یا خانواده هنوز هم بخشی اساسی در مدیریت مراقبت از خودم است.

من همچنین باید مراقب مرزهای خود باشم زیرا دنیای دیجیتال مملو از منابع از راه دور برای ورزش ، معاشرت ، آموزش و حواس پرتی شده است.

فقط به دلیل گزینه های بیشتر به معنای این نیست که من می توانم از عهده فعالیتها یا تعهدات بیشتری برآیم.

برای خاموش کردن ذهنم وقتی وارد فکر کردن و مقایسه می شوم ، روی ایجاد انتظارات واقع بینانه و انعطاف پذیر تمرکز می کنم که می تواند هر روز با محدودیت های نوسان بدن من مطابقت داشته باشد.

خط آخر

مواردی که بیشترین کمک را در زنده ماندن قایق کوچک من در این دریاهای طوفانی کرده است ، اعمال ترحم و مهربانی با خودم هستند - و تمایل به احترام به من نیازها ، محدودیت ها و مرزها. با تقدیم لطف ، پذیرش و لطف به خودم ، توانسته ام آن را آزادانه با دوستان و خانواده ام به اشتراک بگذارم.

عمیق ترین امید من این است که این پیشنهادات همچنین می تواند به شما کمک کند تا رشد داشته باشید و شما را ترغیب کند که به خود لطف و مقبولیت شایسته خود را بدهید.