داروها می توانند به شما در ترک سیگار کمک کنند

FDA دو دارو را برای سهولت در ترک سیگار تأیید کرده است. گزینه های خارج از برچسب نیز وجود دارد. (VEER / HEALTH) فقط 5٪ تا 10٪ سیگاری هایی که سعی در ترک آن دارند موفق می شوند. برای بقیه ، شروع سریع علائم ترک - هوس ، تحریک پذیری ، گرسنگی و سردرد - بسیار زیاد است. مغز شروع به جهنم می کند و دوز تازه ای از نیکوتین را می طلبد ، که به گیرنده های خاصی متصل می شود و باعث ترشح لذت بخش دوپامین می شود.

در مقابل 40 سال طبل زدن در بهداشت عمومی ، ممنوعیت استعمال دخانیات و فشار اجتماعی ، این میزان شکست شگفت انگیز است. قدرت عمیق اعتیاد به نیکوتین جستجوی راه های مداخله شیمیایی را منطقی می کند. طبق سرویس بهداشت عمومی ایالات متحده ، داروهای ضد سیگار می توانند شانس شما برای ترک سیگار را دو برابر یا حتی سه برابر کنند. (اگر کمتر از 10 سیگار در روز سیگار می کشید ، احتمالاً معتاد نیستید و برای مقابله با این عادت باید با پزشک خود در مورد اقدام دیگری صحبت کنید.) افراد سیگاری زیادی می توانند داروهای تجویزی مانند بوپروپیون (داروی ضد افسردگی) را مصرف کنند. ) یا وارنیکلین ("آگونیست جزئی گیرنده های نیکوتینیک").

تیفانی سیگار را با داروهای ضد اضطراب ترک کرد

قبل از اینکه به او کمک کند ، نوسانات خلقی او خارج از کنترل بود ادامه مطلب ایده اعتماد به یک دارو برای از بین بردن یک عادت مواد مخدر می تواند باعث عصبی شدن افراد شود. برخی از عوارض جانبی ناخوشایند و به خوبی تبلیغ می شوند. دیگران می ترسند که یک اعتیاد جایگزین دیگری شود. اما با توجه به شدت اعتیاد به دخانیات و احتمال صدمه به سلامتی ، کارشناسان مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها و انجمن سرطان آمریکا (ACS) می گویند این یک تصمیم ساده و فایده است. توماس گلین ، MD ، مدیر علوم و روندهای سرطان در ACS می گوید: "اگر گزینه ها را مصرف کنید - مصرف دارو در مقابل استعمال سیگار - شواهد استفاده از دارو بسیار طاقت فرسا است." "شما باید هر کاری که می توانید برای ترک سیگار انجام دهید."

گفته شد ، داروهای ترک سیگار به سختی گلوله جادویی هستند. دو برابر یا سه برابر شدن میزان موفقیت عالی است ، اما به یاد داشته باشید که میزان موفقیت به طور معمول چقدر کم است: 5 تا 10 درصد. هیچ درمانی برای سیگار کشیدن وجود ندارد. این بیشتر شبیه مدیریت یک وضعیت مادام العمر است.

متیو مک کنا ، MD ، مدیر دفتر سیگار کشیدن و سلامت ، می گوید: "سیگار کشیدن یک بیماری مزمن است." "هنگامی که از این داروها استفاده می کنید ، مانند مصرف پنی سیلین برای سفلیس نیست. میزان موفقیت هنوز هم نسبتاً متوسط ​​است. "

خبر خوب این است که شانس موفقیت شما با هر بار تلاش بیشتر می شود - پدیده ای که دکتر گلین آن را به یادگیری تشبیه می کند.

صفحه بعدی: چه چیزی باید در مورد این داروها بدانم؟ درباره این داروها چه باید بدانم؟
تاکنون ، سازمان غذا و دارو (FDA) دو داروی تجویز شده را برای افراد سیگاری تأیید کرده است.

• بوپروپیون (ولبوترین ، زیبان) ضد افسردگی است بیش از 10 سال است که برای کاهش میل به نیکوتین استفاده می شود. نیکوتین هنگامی که به گیرنده های نیکوتینی مغز متصل می شود باعث تولید دوپامین می شود. دوپامین با لذت و اعتیاد همراه است. استیون شرودر ، MD ، مدیر مرکز رهبری ترک سیگار در دانشگاه کالیفرنیا ، سانفرانسیسکو ، می گوید: بوپروپیون در روند نیکوتین-دوپامین تداخل می کند و در نتیجه ، "این به کاهش هوس کمک می کند".

• Varenicline (Chantix) در سال 2006 پس از "اولویت" بررسی FDA وارد بازار شد ، زیرا این آژانس "یک مزیت بالقوه قابل توجه برای سلامت عمومی" مشاهده کرد. در آزمایشات ، این دارو دارونما را در بین افراد سیگاری طولانی مدت که حدود 25 سال روزانه 21 نخ سیگار مصرف کرده بودند ، شکست داد. وارنیکلین گیرنده های نیکوتینی مغز را تحریک می کند تا به کاهش علائم ترک کمک کند و همچنین اگر سیگار سیگاری را دزدکی سیگار بکشد ، به کاهش لذت سیگار کشیدن کمک می کند. دکتر گلین می گوید: "این باعث می شود سیگار کمتر خوشایند شود.

نورتریپتیلین و کلونیدین که به ترتیب بیشتر برای درمان افسردگی و فشار خون بالا استفاده می شوند ،" خارج از برچسب "برای کمک به ترک سیگار استفاده شده اند. —یعنی ، FDA آنها را به طور رسمی برای این استفاده تأیید نکرده است ، اما برخی از پزشکان آنها را تجویز می کنند. دکتر شرودر می گوید: "اینها داروهای خط دوم هستند." "برخی شواهد نشان می دهد که آنها م workثر هستند ، اما تقریباً به اندازه سایر داروها شناخته شده نیستند." زندگی آنها - و این یک خطر عظیم است که یک فرد سیگاری مزمن باید هنگام تصمیم گیری در مورد مواد مخدر در ذهن داشته باشد. گفته شد ، همه داروها عوارض جانبی دارند و داروهایی که مغز را هدف قرار می دهند می توانند بر روی رفتار شما و همچنین بدن تأثیر بگذارند.

شایع ترین عوارض بوپروپیون بی خوابی و خشکی دهان است ، اما Wellbutrin شامل سردرگمی است. ، کاهش وزن یا افزایش وزن ، کاهش علاقه به رابطه جنسی و موارد دیگر.

برای وارنیکلین (Chantix) ، شایعترین عوارض جانبی حالت تهوع و اختلالات خواب است. با این حال ، در فوریه 2008 ، FDA هشدار داد که Chantix ممکن است با "علائم جدی عصب روانپزشکی" از جمله افکار و رفتار خودکشی در ارتباط باشد ، و خواستار برجسته شدن هشدارها شد.

در سال 2009 ، FDA خاطرنشان كرد كه هر دو وارنيكلين و بوپروپيون با "گزارش هاي مربوط به تغيير رفتار مانند خصومت ، تحريك ، روحيه افسرده و افكار و اقدامات خودكشي" همراه هستند. FDA از تولیدکنندگان خواسته بود تا هشدارهای جعبه ای را به محصولات اضافه کنند تا بیماران و پزشکان را از خطر احتمالی آگاه سازند. اگر هرکدام از داروها را در نظر دارید ، باید آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

در واقع ، مهمترین توصیه این است که از نزدیک با یک پزشک کاملاً آگاه و درگیر همکاری کنید. از او بپرسید آیا او داروی توصیه شده را به طور مکرر تجویز کرده است ، با عوارض جانبی آن آشنایی دارد و درمان شما را از نزدیک دنبال می کند.