برای درد مفصل ران ، این روش بدون دارو ممکن است به همان اندازه تزریق استروئید موثر باشد

اگر دچار درد مزمن ران هستید ، مطمئناً تنها نیستید. تخمین زده می شود که 10 تا 25 درصد از جمعیت عمومی از نوعی سندرم درد تروکانتریک بزرگتر یا GTPS رنج می برند. اکنون تحقیقات جدید نشان می دهد که سوزن خشک - روشی که از سوزن های نازک برای تحریک بافت عضلانی استفاده می کند - ممکن است به عنوان تزریق استروئید برای درمان GTPS ، بدون عوارض جانبی و خطرات احتمالی طولانی مدت ، مفید باشد.

مطالعه ، منتشر شده در مجله ارتوپدی & amp؛ فیزیوتراپی ورزشی ، اولین کسی است که به طور مستقیم این دو روش درمانی را برای GTPS مقایسه می کند. نویسنده اصلی ، Kindyle L. Brennan ، PhD ، یک متخصص ارتوپدی در Baylor Scott & amp؛ White Health در تمپل ، تگزاس ، می گوید که او معمولاً از سوزن خشک استفاده می کند ، به خصوص هنگامی که بیماران از تزریق استروئید رهایی پیدا نمی کنند.

در حالی که هر کسی می تواند GTPS دریافت کند ، این نوع درد از ناحیه ران باسن است بیشتر در زنان و در افراد مبتلا به کمردرد ، آرتروز ، حساسیت به باند ایلیوتیبیال و چاقی دیده می شود. GTPS قبلاً نوعی بورسیت یا التهاب بورس در نظر گرفته می شد - کیسه ای پر از مایع که اصطکاک بین بافت های مفصل ران را کاهش می دهد. (این بیماری قبلاً بورسیت تروکانتریک نامیده می شد.)

اما برنان می گوید ، اما اکنون پزشکان می دانند که GTPS بعضی اوقات هیچ ارتباطی با بورسا یا حتی التهاب ندارد. اغلب ، به دلیل آسیب دیدگی در عضلات و تاندون های اطراف ایجاد می شود.

این بدان معناست که کورتیزون و سایر آمپول های استروئیدی ، که معمولاً برای کاهش درد با کاهش التهاب استفاده می شود ، برای بسیاری از مبتلایان به GTPS بهترین گزینه نیست. به علاوه ، برنان اضافه می کند ، استروئیدها خطرات عوارض جانبی و آسیب طولانی مدت به استخوان ها و مفاصل را دارند - به خصوص با تزریق مکرر - و برای افرادی که شرایط پزشکی خاصی دارند توصیه نمی شود.

سوزن خشک ، در از طرف دیگر ، شامل هیچ گونه مواد شیمیایی و عوارض جانبی کمی است. برنان می گوید این تکنیک بسیار شبیه طب سوزنی است ، اما کاملاً متفاوت عمل می کند.

"این به دنبال همسان سازی جریان های جریان هوا یا جریان انرژی نیست". "این به طور خاص ناهنجاری های میوفاشیال و نقاط تحریک حساس عضلات را هدف قرار می دهد." نفوذ سوزن نسبت به طب سوزنی عمیق تر است و بیماران در طول درمان اغلب احساس درد ، گرفتگی یا انقباض می کنند.

برای مطالعه جدید ، برنان و همکارانش 50 بیمار با لگن دردناک را استخدام کردند ، بیشتر آنها با GTPS تشخیص داده شده بودند. به مدت شش هفته ، نیمی از بیماران تزریق کورتیزون و نیمی از آنها سوزن خشک دریافت کردند ، در حالی که محققان درد و عملکرد را در ابتدا ، وسط و انتهای مطالعه اندازه گیری کردند.

به طور کلی ، بیماران هر دو گروه تجربه کردند پیشرفت های مشابه ، از جمله کاهش درد و بهبود توانایی در حرکت و تکمیل فعالیت های روزانه. به عبارت دیگر ، نویسندگان در مقاله خود نوشتند ، به نظر می رسد یک سوزن خشک "جایگزین درمانی غیر عادی با حداقل عوارض جانبی" باشد.

شواهد استفاده از سوزن خشک به جای عکسهای کورتیزون هنوز "در مراحل ابتدایی است ، "نویسندگان نتیجه گرفتند و برای درک بهتر دقیقاً نحوه کارکرد این روش و بهترین کار برای بیماران ، مطالعات طولانی تر و طولانی تری لازم است. هنوز هم ، برنان آن را - همراه با سایر اشکال توانبخشی و فیزیوتراپی - برای بسیاری از بیماران خود توصیه می کند.