خواب عالی هنگام خواهر و برادرها در یک اتاق مشترک

آنها ممکن است DNA مشترک داشته باشند ، اما اشتراک فضای خواب یک چالش کاملا متفاوت است. به حداقل رساندن حواس پرتی و تعهد به کارهای روزمره عامل اصلی موفقیت است.

چه بچه های شما به دلیل ضرورت در یک اتاق مشترک هستند یا به دلیل اینکه آنها می خواهند ، خوابیدن در همان فضا می تواند مشکل باشد و تقریباً همیشه یک منحنی یادگیری را نشان می دهد.

صرف برخی از اوقات برای تنظیم عادت های جدید و رعایت نظم در اتاق می تواند زمان زیادی را برای ابتلا به Zzz بیشتر به همراه داشته باشد.

یک محیط خواب ایده آل چیست؟

قبل از اینکه در مورد اشتراک اتاق بین خواهر و برادر صحبت کنیم ، اینجا یک محیط کاملا مناسب خواب ، از بدو تولد تا سن مدرسه و بعد از آن به نظر می رسد:

تا حد ممکن تاریک (در صورت امکان 100 درصد سیاه و سفید) )
به اندازه کافی خنک است که در حالت ایده آل 65-70 درجه فارنهایت (18–21 درجه سانتیگراد) است
از شلوغی حواس پرت پاک است
سر و صدای مداوم در پس زمینه اجرا می شود (به عنوان مثال ، صدای سفید یا صورتی)

برای خانواده هایی که فضای لازم برای انجام این کار را دارند ، خوابیدن خواهر و برادرها در اتاق های شخصی خود نیز بسیار ایده آل است. وقتی خواهر و برادر جداگانه می خوابند می توانید سر و صدا و سایر اختلالات را به حداقل برسانید.

خواب وقتی که بچه ها اتاق خود را دارند به طور کلی خواب بهتر و طولانی تر است! بنابراین ، اگر می توانید برای اتاقهای جداگانه ترتیب دهید.

اگر فضای کافی ندارید یا ترجیح می دهید فرزندانتان در یک اتاق با هم بخوابند ، سه راهکار اصلی وجود دارد که باید آنها را بخاطر داشته باشید تا همه افراد را بهینه کنید. sleep:

موانع شنیداری و دیداری ایجاد کنید

خواهر و برادرها می توانند به راحتی عادت نگه داشتن و / یا بیدار کردن یکدیگر را هنگام اشتراك كردن یك اتاق داشته باشند. برای بعضی از بچه ها سخت است که بخوابند در حالی که می شنوید شخص دیگری هم برای خوابیدن تلاش می کند.

بعضی از بچه ها آنقدر حساس هستند که به سادگی شنیدن نفس کشیدن شخص دیگری هنگام خواب می تواند اختلال ایجاد کند. حتی اگر یک خواهر و برادر در خواب بد ببینند حتی ممکن است سخت تر هم باشد. همه اینها می تواند به رقصیدن منجر شود: "من شما را بیدار می کنم. تو مرا بیدار کن این امر منجر به خواب کمتری می شود - و همچنین کیفیت پایین تری نیز وجود دارد.

نوزادان خواب آورهایی با صدای بلند و فعال هستند ، که ممکن است برخی از خواهر و برادرهای بزرگتر آنها را مختل کنند. نوزادان جوان وقتی بزرگتر می شوند و به نقاط عطفی خاص می رسند ، ممکن است خوابیدن خواهر و برادر بزرگتر خود را با ایستادن یا نشستن مکرر در تختخواب قطع کنند.

یک راه برای به حداقل رساندن این اختلالات ایجاد موانع شنیداری و دیداری بین تخت های فرزندانتان است:

تخت ها را تا حد امکان دور از یکدیگر قرار دهید.
کودکان را با زمان خواب قبل از خواب دورتر قرار دهید.
برای ایجاد موانع شنیداری دستگاه های سر و صدا را بین تخت ها قرار دهید.
از جداکننده های اتاق یا پرده (با خیال راحت) بین تخت ها استفاده کنید تا موانع بصری ایجاد کنید.
افزودن فرش های منطقه به کف اتاق خواب برای کمک به جذب سر و صدای اضافی از داخل و خارج اتاق در نظر داشته باشید.

اگرچه این باعث از بین رفتن همه صدا و سایر موارد نمی شود وقفه ها ، آنها می توانند تا حد زیادی به حداقل رساندن اختلال کمک کنند.

ایجاد موانع بینایی بین تختخوابها همچنین به کودکان بزرگتر کمک می کند تا احساس کنند فضای شخصی خود را در داخل اتاق دارند کمک می کند.

زمان خواب تکان دهنده تر

در حالی که خواهر و برادرها در یک اتاق مشترک هستند ، معمولاً در صورت امکان بهتر است ساعت خواب را متزلزل کنید. اگرچه پایین آمدن همزمان همه بچه ها برای یک شب جذاب به نظر می رسد و گرچه این کار برای برخی از خانواده ها مفید است ، اما بیشتر خانواده ها این مسئله را آشفته و ضد تولید می دانند.

بنابراین ، مگر اینکه دوقلوهایی داشته باشید که به طور هم زمان بخوابند ، سعی کنید حداقل زمان خواب را برای خواباندن هر کودک جدا کنید.

به عنوان مثال ، کودک کوچکتر شما 20 دقیقه طول می کشد تا ساعت 7 بعد از ظهر بخوابد قبل از خواب ، و کودک بزرگتر شما 10 دقیقه طول می کشد تا ساعت 8 شب بخوابد. زمان خواب ، که باعث می شود مدتی را برای گذراندن وقت با کودک بزرگتر با کودک بزرگ خود سپری کنید.

اگر زمان خواب تقریباً یکسان است ، اما خوابیدن به یک کودک کمتر از فرزند دیگر است ، پس ابتدا آن کودک را پایین بگذارید.

نوزادان لزوماً مجبور نیستند ابتدا پایین بروید ، زیرا من توصیه می کنم که ساعت خواب آنها انعطاف پذیر باشد و همیشه بر اساس پنجره های بیداری متناسب با سن باشد.

اگرچه من معمولاً توصیه می کنم که برنامه های خواب قبل از خواب در داخل اتاق خواب تکمیل شود ، در مورد خواهر و برادرهایی که در یک اتاق مشترک هستند بهتر است در عوض این کار را در یک محیط ساکت و کم نور انجام دهید.

اگر فرزند (یا فرزندی) دارید که هنوز در حال چرت زدن است ، برای کودکان بزرگتر امکان دسترسی به سایر مکان های زندگی مهم است. در طول روز برای کار یا بازی.

کمی تمرکز در برنامه ریزی برای زمان خواب جداگانه می تواند تفاوت زیادی در مدت زمان لازم برای پایین آوردن همه بچه های خود برای شب ایجاد کند.

خواب سالم را در اولویت قرار دهید

همه اینها فرض می کنند که کودکان شما به طور کلی خوب و مستقل می خوابند.

بهبود خواب در حالی که خواهر و برادرها در یک اتاق مشترک هستند (به دلایلی که قبلاً ذکر شد!) ممکن است دشوار باشد و قرار دادن آنها در یک اتاق در کنار هم ممکن است باعث بدتر خوابیدن آنها نیز شود. همچنین ممکن است بخواهید صبر کنید تا کودک شما در طول شب بدون بیدار شدن از خواب بخوابد.

بنابراین ، همیشه در حالی که کودکان در اتاق های جداگانه می خوابند ، روی همه مشکلات برجسته خواب کار کنید ، حتی اگر این بدان معنی باشد که شخصی در اتاق شما خوابیده است. در ابتدا اتاق سپس ، می توانید روی بهینه سازی یک محیط عالی و مناسب برای خواب خواهران و برادران کار کنید.

غذای آماده

کلیدهای خواب عالی برای کودکان در هر سنی شامل یک خواب کاملا مساعد است. محیط ، یک برنامه خواب متناسب با سن و زمان خواب ، و یک روال ثابت خواب قبل که هر شب قبل از خواب قابل پیش بینی و تکرار است.

تشویق کودکان به خواب رفتن مستقلاً در ابتدای شب (هنگام خواب) همچنین به داشتن بهترین خواب ممکن در طول شب کمک می کند.

اگر اشتراک گذاری اتاق برای کودکان شما جدید است ، آنها در ابتدا خواب ممکن است کمی خشن باشد زیرا آنها به خوابیدن با هم در یک محیط می روند. اگر ثابت قدم بمانید ، مطمئناً با گذشت زمان ، صبر و تمرین زیاد این امر بهبود می یابد.