گلوکوکورتیکوئیدها
- درباره
- لیست دارو
- موارد استفاده
- عوارض جانبی
- غذای آماده
بررسی اجمالی
بسیاری از مشکلات سلامتی شامل التهاب است. گلوکوکورتیکوئیدها در جلوگیری از التهاب آسیب رسان ناشی از بسیاری از اختلالات سیستم ایمنی بدن موثر هستند. این داروها کاربردهای بسیار دیگری نیز دارند. با این حال ، آنها همچنین با عوارض جانبی همراه هستند. اینها ممکن است شدید باشد ، خصوصاً اگر از این داروها بیش از حد طولانی استفاده کنید.
گلوکوکورتیکوئیدها چیست؟
داروهای گلوکوکورتیکوئید نسخه های ساخته شده توسط انسان از گلوکوکورتیکوئیدها هستند ، استروئیدهایی که به طور طبیعی در بدن شما وجود دارند. آنها عملکردهای بسیاری دارند. یکی این که التهاب را با حرکت در سلول ها و سرکوب پروتئین هایی که باعث تقویت التهاب می شوند ، قطع کنید. آنها همچنین به بدن شما کمک می کنند تا به استرس پاسخ دهد و نحوه استفاده بدن از چربی و قند را تنظیم می کند.
از آنجا که گلوکوکورتیکوئیدها دارای عملکردهای زیادی هستند ، گلوکوکورتیکوئیدهای ساخته شده توسط انسان یا مصنوعی برای کمک به درمان بسیاری از بیماری ها تولید شده اند.
لیست داروهای گلوکوکورتیکوئید
نمونه هایی از داروهای گلوکوکورتیکوئید عبارتند از:
- بکلومتازون
- بتامتازون
- بودسونید
- کورتیزون
- دگزامتازون
- هیدروکورتیزون
- متیل پردنیزولون
- پردنیزولون
- پردنیزون
- تریامسینولون
چه گلوکوکورتیکوئیدها درمان
گلوکوکورتیکوئیدهای مصنوعی می توانند قویتر از استروئیدهای طبیعی باشند. از آنها برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود.
اختلالات خود ایمنی
هنگامی که بدن به اشتباه به خود حمله می کند بیماری های خود ایمنی می توانند آسیب زیادی به التهاب وارد کنند. بیماری های خود ایمنی عبارتند از:
- مولتیپل اسکلروزیس
- آرتریت روماتوئید
- بیماری التهابی روده
- کولیت اولسراتیو
- پسوریازیس
- اگزما
گلوکوکورتیکوئیدها می توانند فعالیت سلولهای ایمنی بدن را کاهش دهند. این کمک می کند تا آسیب داخلی ناشی از این بیماری ها کاهش یابد. آنها التهاب ناشی از واکنشهای خود ایمنی را سرکوب می کنند. این می تواند درد ، تورم ، گرفتگی و خارش را کاهش دهد.
آلرژی و آسم
آلرژی و آسم شرایطی هستند که در آن سیستم ایمنی بدن شما به مواد بی خطر معمولاً پاسخ می دهد. در این شرایط ، موادی مانند گرده یا بادام زمینی می توانند واکنش التهابی تهاجمی ایجاد کنند. علائم ممکن است متفاوت باشد و شامل موارد زیر باشد:
- خارش
- خارش ، آبریزش چشم
- سرگیجه
- قرمزی ، کهیر یا بثورات پوستی
- عطسه و گرفتگی یا آبریزش بینی
- تورم صورت ، لبها یا گلو
- مشکل تنفس
گلوکوکورتیکوئیدها می توانند با متوقف کردن التهاب و آرام کردن فعالیت سلول های ایمنی ، این واکنش بیش از حد را درمان کنید.
نارسایی آدرنال
اگر دچار نارسایی غده فوق کلیه باشید ، بدن شما نمی تواند به اندازه کافی کورتیزول تولید کند. این می تواند نتیجه یک بیماری مانند بیماری آدیسون یا برداشتن غدد فوق کلیوی توسط جراحی باشد. از گلوکوکورتیکوئیدها می توان برای جایگزینی کورتیزول استفاده کرد که بدن شما دیگر قادر به ساخت آن نیست.
نارسایی قلبی
استفاده کوتاه مدت (کمتر از 7 روز) از گلوکوکورتیکوئیدها می تواند با افزایش توانایی بدن در پاسخ به برخی از ادرار آورها ، به درمان نارسایی قلبی کمک کند. با این حال ، این یک کار معمول نیست.
سرطان
می توان از گلوکوکورتیکوئیدها در سرطان درمانی برای کاهش برخی از عوارض جانبی شیمی درمانی استفاده کرد. همچنین ممکن است از آنها برای از بین بردن برخی سلولهای سرطانی در برخی سرطانها استفاده شود ، از جمله:
- لوسمی لنفوبلاستیک حاد
- لوسمی لنفوبلاستیک مزمن
- لنفوم هوچکین
- لنفوم غیر هوچکین
- میلوم چندگانه
شرایط پوستی
شرایط پوستی از اگزما گرفته تا پیچک سمی با گلوکوکورتیکوئیدها درمان می شوند . این شامل کرم های موضعی بدون نسخه و بدون نسخه پزشک است که شما بر روی پوست خود استفاده می کنید و دارویی که از طریق دهان مصرف می کنید.
جراحی
ممکن است از گلوکوکورتیکوئیدها در جراحی های عصبی حساس استفاده شود. آنها التهاب در بافتهای ظریف را کاهش می دهند. آنها همچنین بلافاصله پس از پیوند عضو تجویز می شوند تا از جلوگیری از رد عضو توسط سیستم ایمنی جلوگیری کنند. . برخی از این عوارض جانبی می تواند بسیار مضر باشد. به همین دلیل است که این داروها برای استفاده طولانی مدت تجویز نمی شوند.
این داروها می توانند: دیابت اصطلاح
استفاده طولانی مدت از گلوکوکورتیکوئیدها می تواند باعث از بین رفتن بافت عضلانی شود. همچنین می تواند منجر به سندرم کوشینگ شود ، که می تواند منجر به موارد زیر شود:
- قوز چربی بین شانه ها
- صورت گرد
- افزایش وزن
- علائم کشش صورتی
- ضعیف شدن استخوان ها
- دیابت
- فشار خون بالا
- پوست نازک
- بهبودی آهسته
- آکنه
- سیکل های قاعدگی نامنظم
- کاهش میل جنسی
- خستگی
- افسردگی
اگر بیش از چند هفته از گلوکوکورتیکوئیدها استفاده کرده اید ، به احتمال زیاد پزشک دوز شما را به آرامی کاهش می دهد تا اینکه شما یک باره مصرف آن را قطع کنید. این به جلوگیری از اثرات ترک کمک می کند. بدن شما به طور طبیعی گلوکوکورتیکوئیدها تولید می کند ، اما هنگامی که شروع به مصرف آنها به عنوان دارو می کنید ، بدن شما با ساختن مقدار کمتری از آن به خودی خود واکنش نشان می دهد. وقتی مصرف گلوکوکورتیکوئیدها را متوقف می کنید ، بدن شما به زمان احتیاج دارد تا دوباره در سطوح طبیعی شروع به ساختن بیشتر خود کند. با این حال ، تعادل نیاز به درمان گلوکوکورتیکوئید در برابر عوارض جانبی مهم است. اگر پزشک برای شما درمان گلوکوکورتیکوئید تجویز کرده است ، در مورد هرگونه عوارض جانبی به او بگویید. همچنین مهم است که داروها را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید ، از جمله وقتی که آنها را قطع می کنید. پزشک ممکن است برای جلوگیری از ترک دارو ، دارو را به آرامی از بین ببرد.