بیماران قلبی که فاقد ویتامین D هستند بیشتر احتمال دارد افسرده شوند

بر اساس مطالعه ارائه شده در نشست سالانه قلب آمریکا ، افراد مبتلا به بیماری قلبی و شرایط مشابه که ویتامین D کافی ندارند ، بیشتر از افراد با میزان کافی "ویتامین آفتاب" افسرده می شوند. انجمن در اورلاندو. به نظر می رسد که این پیوند در زمستان حتی قویتر باشد.

ویتامین D را ویتامین آفتاب می نامند زیرا بدن انسان فقط هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید آن را تولید می کند - اگرچه ساختن آن فقط 10 تا 15 دقیقه در روز طول می کشد. مقدار مناسب ویتامین D که به استخوان ها کمک می کند تا کلسیم را بهتر جذب کنند ، به مولتی ویتامین ها و شیر نیز اضافه می شود و به طور طبیعی در ماهی مشاهده می شود.

مطالعه دوم توسط همان تیم محققان نشان داد که افراد 50 ساله یا بالاتر که فاقد آن هستند ویتامین D بیشتر در معرض خطر بیماری های قلبی و سکته مغزی است و احتمال مرگ زودتر از افراد هم سن و سالی که مقدار کافی ویتامین دریافت می کنند وجود دارد.

این مطالعات به شواهد موجود در مورد خطرات می افزایند. از کمبود ویتامین D و همچنین ممکن است ارتباط بین افسردگی و بیماری های قلبی عروقی (که شامل هر بیماری ناشی از گرفتگی عروق ، از جمله بیماری های قلبی است) را روشن کند.

افسردگی و بیماری های عروق - هر دو در ارتباط بوده اند هیدی می ، PhD ، متخصص اپیدمیولوژیست در مرکز پزشکی Intermountain در دانشگاه یوتا ، در موری ، که در هر دو مطالعه شرکت کرده است ، می گوید که با کمبود ویتامین D در گذشته روبرو شده است - تمایل دارد که با هم اتفاق بیفتد.

شناخته شده است که در طول قرن گذشته ، شیوع depr اسانس افزایش یافته است و اخیراً ، کمبود ویتامین D نیز افزایش یافته است. ”می می گوید. "مشهور است که افسردگی با بیماری های قلبی عروقی و حوادث مرتبط است." وی اضافه می کند ، این تحقیق در تلاش است تا روشن کند که آیا کمبود ویتامین D با افسردگی ارتباط دارد یا خیر و ممکن است در افزایش این بیماری و حوادث قلبی عروقی نقش داشته باشد. "

در مطالعه اول ، می و همکارانش سطح خون ویتامین D در 8،680 فرد 50 سال به بالا که با بیماری قلبی ، سکته مغزی یا نوع دیگری از بیماری های قلبی عروقی تشخیص داده شده اند. سطح ویتامین D بالای 30 نانوگرم در میلی لیتر خون (ng / mL) طبیعی در نظر گرفته شد ، سطح بین 15 تا 30 ng / mL کم بود ، و آن 15 ng / mL و پایین تر بسیار پایین ارزیابی شد.

در بین کسانی که سطح ویتامین D بسیار کمی دارند ، 32٪ افسرده بودند ، 25٪ از افراد با سطح پایین و 21٪ از افراد با سطح طبیعی. این روند حتی در میان افرادی که هیچ سابقه افسردگی ندارند دیده می شود.

به نظر می رسد زمستان این ارتباط را حتی بیشتر برجسته می کند. افسردگی فصلی ، که به طور معمول در زمستان رخ می دهد ، ممکن است با کمبود آفتاب در ارتباط باشد.

در مطالعه دوم ، که 27 2786 نفر از افراد 50 ساله یا بالاتر را بدون سابقه بیماری قلبی عروقی بررسی کردند ، می و همکارانش دریافتند که ، در مقایسه با افراد دارای سطح طبیعی ویتامین ، افراد با سطح بسیار پایین ویتامین D 77٪ بیشتر احتمال مرگ ، 45٪ بیشتر احتمال ابتلا به بیماری قلبی و 78٪ بیشتر سکته مغزی در طول مطالعه دارند ، که بیش از یک سال به طول انجامید. آنها همچنین خطر دو برابر نارسایی قلبی داشتند.

صفحه بعدی: یافته های مطالعه تعجب آور نیست - این یافته ها مایکل اف.هولیک ، دکترای دکترای پزشکی ، فیزیولوژی و پزشکی را متعجب نکرد بیوفیزیک در دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون که سالها خطرات کمبود ویتامین D را مطالعه کرده است.

"تخمین زده می شود که بسیاری از ژنهایی که سلامت قلب و عروق را تنظیم می کنند به طور مستقیم یا غیر مستقیم توسط ویتامین D تنظیم می شوند" دکتر هولیک ، نویسنده کتاب آینده راه حل ویتامین D می گوید. دکتر هولیک می گوید: "ما می دانیم که ویتامین D فشار خون را تنظیم می کند و برای حفظ سلامت قلب بسیار مهم است."

ویتامین D همچنین برای مغز ضروری است که حاوی گیرنده های ویتامین است. وی توضیح می دهد: "تحقیقات جدید مشاهدات قبلی را تأیید می كند كه كمبود ویتامین D خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد."

علاوه بر بیماری قلبی و افسردگی ، كمبود ویتامین D با بسیاری از بیماری های مزمن مرتبط است ، از جمله برخی از انواع سرطان ، پوکی استخوان ، دیابت ، بیماری آلزایمر ، اسکیزوفرنی و برخی اختلالات خود ایمنی.

اگرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید اینکه کمبود ویتامین D در واقع افسردگی را به بیماری قلبی و سکته مغزی مرتبط می کند ، لازم است ، می می گوید که کنترل بیشتر سطح ویتامین D در این میان می تواند به بهبود نتایج بیماری کمک کند.

"حتی کمبود متوسط ​​ویتامین D نیز با بیماری های قلبی عروقی و مرگ همراه است. بنابراین ، غربالگری و درمان بسیار مهم است. " "از آنجا که هر دو ساده و نسبتاً ارزان هستند ، پیشگیری از کمبود ویتامین D باید مقرون به صرفه باشد و در نهایت ممکن است بتواند زندگی بیشتری را نجات دهد."

به همین ترتیب ، وی اضافه می کند ، "بیماران مبتلا به افسردگی ممکن است لازم باشد از نظر کمبود ویتامین D با خشونت بیشتری غربالگری و درمان می شود زیرا در معرض خطر بیشتری برای حوادث قلبی عروقی هستند. "

این مطالعات در حالی انجام می شود که موسسه پزشکی (IOM) ، یک سازمان مستقل که به دولت ایالات متحده در زمینه بهداشت و پزشکی مشاوره می دهد ، در حال بررسی توصیه های جدید برای مصرف ویتامین D است. در حال حاضر ، میزان مصرف مرجع غذایی برای ویتامین D 200 بزرگسال بین المللی در روز (IU / روز) برای بزرگسالان 14 تا 50 ساله ، 400 واحد بین المللی در روز برای بزرگسالان 50 تا 71 سال و 600 واحد بین المللی در روز برای افراد بالاتر از 71 سال است.

دکتر هولیک می گوید IOM باید محدودیتی را در میزان ویتامین D كه در حال حاضر بی خطر یا قابل تحمل تلقی می شود افزایش دهد ، كه در حال حاضر برای بزرگسالان 2000 واحد بین المللی در روز است.

"اگر ما آن را افزایش دهیم ، غذای بیشتری می تواند غنی شود با ویتامین D و در سطح بالاتر غنی شده ، "او می گوید. "ما فکر می کنیم اساس کارهایی است که باید مصرف کنیم ، نه حد بالای امن."

دکتر هولیک از افزایش حداکثر مجاز روزانه به 10000 واحد بین المللی حمایت می کند. بسیاری از محققان موافقند و اظهار داشتند که سطح سمی ویتامین D نزدیک به 10000 IU در روز است.

برخلاف ماه مه ، دکتر هولیک فکر نمی کند غربالگری کمبود ویتامین D لازم باشد.

او می گوید: "همه ما باید از مکمل های ویتامین D استفاده کنیم." "افزایش ویتامین D هیچ منفی ندارد و اگر معلوم شود که فوایدی دارد ، شما از بازی جلوتر هستید."