چگونه ممکن است کنترل تولد در آینده از شما در برابر افسردگی محافظت کند

زنان در طی دوره های نوسان هورمونی ، مانند بارداری ، پس از زایمان و در پایان سال های باروری در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند. اکنون ، یک مطالعه جدید نشان می دهد که زنان در طول زندگی خود در معرض استروژن بیشتری - از جمله کسانی که سالها از کنترل بارداری هورمونی استفاده می کنند - ممکن است تا حدی در برابر افزایش خطر در دوران یائسگی و پس از آن محافظت شود.

نویسندگان این مطالعه می گویند ، در ژورنال یائسگی ، ممکن است به شما کمک کند توضیح دهید که چرا برخی از زنان در طی این انتقال ها تغییرات خلقی را تجربه می کنند ، در حالی که دیگران به راحتی تحت تأثیر قرار می گیرند. مطالعات قبلی حاکی از آن بود که هورمون های تولید مثل در بروز افسردگی نقش دارند ، اما این اولین کسی است که به مرور منابع خاصی از این هورمون ها را بررسی می کند.

برای این منظور ، محققان داده های 1300 زن قبل از یائسگی ، سنین را تجزیه و تحلیل کردند. 42 تا 52 در شروع مطالعه ، که حدود 10 سال تحت پیگیری بودند. خانم ها به س questionsالات مربوط به استفاده از کنترل بارداری ، تعداد حاملگی هایشان ، شیردهی و زمان پریود شدن پاسخ دادند - همه مواردی که می توانند میزان استرادیول (نوعی استروژن) را تحت تأثیر قرار دهند سالها.

مطالعات دیگر حاکی از آن است که قرار گرفتن در معرض استروژن در طول زندگی یک زن با نتایج مختلف سلامتی در اواخر زندگی از جمله توانایی شناختی ، شکستگی استخوان و خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط است. اما استروژن در تولید و متابولیسم سروتونین ، یک ماده شیمیایی مغزی که باعث تنظیم خلق و خو می شود نیز نقش دارد - بنابراین محققان فکر کردند که ممکن است با خطر افسردگی نیز مرتبط باشد.

قوز آنها درست بود. زنانی که زود قاعدگی خود را گذراندند و یائسگی را دیرتر سپری کردند - به این معنی که در طول زندگی خود بیشتر در معرض استروژن قرار داشتند - کمتر احتمال دارد که علائم افسردگی را در طی انتقال به یائسگی و تا 10 سال بعد گزارش کنند.

برای هر سال اضافی بین شروع قاعدگی و شروع یائسگی ، احتمال افسردگی زنان 15٪ کاهش می یابد. این واقعیت حتی هنگامی که محققان سایر عوامل خطر بالقوه ، از جمله جمعیت شناختی ، شرایط رفتاری و بهداشتی و اینکه آیا زن عوارض جانبی یائسگی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه را تجربه کرده است یا خیر ، درست بود.

استفاده از کنترل بارداری ، که تمایل به افزایش سطح استروژن در یک زن دارد ، همچنین محافظتی بود: استفاده طولانی تر - اندازه گیری 5 سال یا بیشتر در مطالعه - با کاهش خطر افسردگی همراه بود. با این حال ، سابقه بارداری (که باعث افزایش استروژن می شود) و شیردهی (که باعث کاهش استروژن می شود) در خانم ها هیچ ارتباطی نداشت.

نویسنده اصلی ، وندی مارش ، MD ، دانشیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه ماساچوست ، می گوید مشخص نیست که چرا برخی از این عوامل بر خطر افسردگی تأثیر می گذارند و برخی دیگر نمی توانند. اما او خاطرنشان کرد که میزان هورمون زن می تواند تحت تأثیر بسیاری از موارد دیگر قرار گیرد - چه در بدن او و چه در محیط خارجی او - و تحقیقات بیشتری برای تعیین چگونگی تأثیر واقعی فعالیت هایی مانند شیردهی یا مصرف قرص های جلوگیری از بارداری لازم است. وی می گوید: "من فکر می کنم که بسیاری از اینها رمز و راز باقی مانده است."

قرص برای مدت طولانی تر از آن آنها می گویند ، به دلیل این محدودیت ، تجزیه و تحلیل آنها ممکن است قدرت محافظتی قرص در برابر افسردگی را در مراحل بعدی زندگی دست کم بگیرد.

با این حال ، از آنجا که مطالعه مشاهده ای بود ، نمی تواند ارتباط علت و معلولی بین استروژن را نشان دهد قرار گرفتن در معرض و کاهش خطر افسردگی. و اگرچه کاهش بالقوه احتمال افسردگی یکی از مزایای کنترل بارداری است ، دکتر مارش می گوید زنان نباید براساس آن تصمیمات بهداشت روان یا باروری بگیرند.

"من فکر می کنم اگر نگرانی وجود داشته باشد در مورد خطر افسردگی ، روش های واضح تری وجود دارد که می توانید روحیه خوب داشته باشید و از سلامت روانی فرد مراقبت کنید. " "استفاده از جلوگیری از بارداری اولین انتخاب من برای پیشگیری یا درمان افسردگی نیست."

مطالعات دیگر نیز قرص های جلوگیری از بارداری را با بدتر شدن روحیه و کیفیت زندگی ، حداقل در برخی از زنان مرتبط دانسته است. دکتر مارش می گوید این یافته های به ظاهر متناقض نشان می دهد که رابطه بین جلوگیری از بارداری و خلق و خو پیچیده است و هنوز به خوبی درک نشده است. وی می گوید: "شاید زنانی كه از نظر بارداری كنترل كرده اند ، همانهایی هستند كه اثرات منفی نداشته اند و بنابراین كاهش خطر ابتلا به افسردگی خود انتخاب است - ما واقعاً نمی دانیم."

دکتر. مارش همچنین تأکید می کند ، حتی اگر انتقال هورمونی خطر افسردگی را افزایش دهد ، اما هنوز چیزی نیست که اکثر زنان در این زمان ها تجربه کنند. وی می گوید: "بیشتر زنان در دوران یائسگی افسرده نمی شوند." "اما ما خوشحالیم که می توانیم در درک اینکه چرا این افزایش خطر وجود دارد و بیشتر روی چه کسی تأثیر می گذارد کمک کنیم."