چگونه با اگزمای Dyshidrotic مقابله می کنم ، یک بیماری پوستی که راه رفتن را دردناک می کند

با خارش مداوم بین دو انگشت انگشتم شروع شد. من همه چیز را امتحان کردم: روغن درخت چای ، کرم های بدون نسخه ، مرطوب کننده ها. اما فقط از بین نمی رود. من در ماه های آخر تحصیلات خود بودم و نمی توانستم برای شروع کار صبر کنم. احساس می کردم وقت ندارم به دکتر مراجعه کنم - و حتی اگر این کار را می کردم ، از درمان خارش انگشت شرمنده شرمنده می شدم. این آزار دهنده و ناامیدکننده بود ، اما من سعی کردم آن را نادیده بگیرم.

اما هفته قبل که قرار بود کار جدیدی را در یک شهر جدید شروع کنم ، ناگهان یک تاول به اندازه کف دستم روی پای من ظاهر شد. کفشم را نمی توانستم بپوشم ، و راه رفتن با پای برهنه یا فلیپ فلاپ عذاب آور بود. این بار به دکتر مراجعه کردم.

پزشک عمومی من از تاول بزرگی که ظاهراً یک شبه ظاهر شده بود گیج شد. برای من کرم ضد قارچ ، آنتی بیوتیک و استروئید تجویز شد (حدس می زنم همه پایه ها را بپوشاند) و تاول تخلیه شد. من با سر و صدا از مطب دکتر بیرون رفتم و قصد داشتم برای کار جدیدم به لندن بروم.

دیری نپایید که تاول برگشت و این بار اوضاع بدتر بود. پاهایم از تجمع مایعات گریه کردند و سپس تاولها مانند بثورات روی انگشتان پا ، پایین پاهایم و سرانجام به طرفین پاهایم پخش شدند. عذاب بود خارش بی وقفه شب مرا بیدار می کند و از خراش پوست من خون می آید. هر پوستی که من موفق به خراشیدن آن نشدم خیلی بهتر نبود و اغلب به دلیل ترشح تاول هایی که روی پاهای من مایع می ریخت ، در لایه های خوشبو می افتاد. من برای جابجایی به عصا نیاز داشتم ، و رفت و آمد روزمره خود را با مشکل روبرو می کردم.

من ناامید بودم. من یک پزشک جدید در لندن پیدا کردم و او برای من داروی ضد قارچی دیگری تجویز کرد. وقتی این کار نتیجه نداد ، من خواهان معرفی متخصص پوست شدم. در آنجا بود که سرانجام تشخیص خود را دریافت کردم: من دچار اگزمای دیسیدروتیک (اگزما پومفولیکس) نیز هستم ، نوعی اگزما که باعث می شود تاول های خارش دار و پر از مایع روی دست و پا ظاهر شوند. اگرچه تاولها معمولاً کوچک هستند ، اما بزرگترها نیز می توانند ایجاد شوند و باعث احساس قرمزی ، زخم و التهاب در پوست می شوند. متخصص پوست من با یک کرم استروئیدی فقط برای نسخه ، نرم کننده ای برای تسکین پوست دردناک من و توصیه سختگیرانه برای پیروی از یک برنامه روزمره سخت که شامل بسته شدن پاهایم در لفاف پلاستیکی است بعد از استفاده از کرم استروئید برای غرق شدن آن ، مرا فرستاد. در.

به آرامی ، اگزما بهبود یافت و من شروع به درک عوامل بیماری ام کردم. استرس و اضطراب موارد بزرگی هستند ، بنابراین جای تعجب نیست که من برای اولین بار در هنگام امتحانات ، جستجوی کار و آماده شدن برای رفتن به یک شهر جدید علائم بیماری را تجربه کردم. کافئین و همچنین گرما و موادی که پوست من را تحت فشار قرار می دهد یا احساس تعریق می کند برای من مشکل ساز است. به توصیه یک پرستار ، من شروع به شستن جوراب ، ملافه و حوله هایم در آب داغ هر هفته کردم.

به نظر می رسد این راهکارها کمک کننده است و امروزه هیچ نشانه ای از اگزمای دیسیدروتیک روی پاهای من دیده نمی شود. . اگزما همچنان باعث ایجاد استرس در من می شود (من دائماً نگرانم که علائم مجدد من شعله ور شود) ، اما اکنون اطمینان بیشتری نسبت به توانایی خود برای مقابله با بیماری و اقدامات لازم برای بهبود پوست دارم - و این به من کمک می کند تا همه چیز در یک مرحله است.