جنا بوش هاجر و هدی کوتب گفتند که آنها پس از وزنه زدن 'دیوانه' شده اند

قدم گذاشتن روی ترازو می تواند موارد زیادی را تحریک کند. عصبانیت اضطراب در بعضی روزها ، شادی. برای جنا بوش هاجر و هدی کوتب ، میزبان امروز ، این اقدام سریع آغاز شد و انگیزه آنها را برای سوار شدن به قطار ناشتا ناشتا فراهم کرد. فقط یک روز پس از سنگین کردن امروز با هدی و جنا ، این دو نفره اولین غذای روزانه خود را شروع کردند: یک املت سفید تخم مرغ با اسفناج برای بوش هگر و سفیده با نان تست آووکادو برای کوتب.

<در روز وزن کشی ، هر دوی آنها اعتراف کردند که "در مورد اینکه بتوانند با آن از طریق تلویزیون زنده کار کنند" استرس داشته اند ، اما به هر حال غوطه وری کردند. وزن کوتب 158 پوند و بوش هگر 171 پوند بود. بوش هگر گفت: "به همین دلیل است که واقعاً خودم را وزن نمی کنم." "فکر می کنم وزن من دو برابر خواهرم است. مثل اینکه ، دو باربارا می توانند در من جای بگیرند.

روز بعد ، این احساس ناامیدی ادامه پیدا کرد. بوش هاجر ، مادر دو فرزند که اخیراً در ماه آگوست به دنیا آورد ، گفت که پس از این فاش کردن بزرگ عصبانی است. "من با بچه هایم بازی می کردم و مدام آن یک شماره را در ذهنم داشتم. و من مثل ، نه نه من نمی خواهم زندگی با مقیاس کنترل شود.

کنترل شده در اینجا یک کلمه بزرگ است و یک کلمه مهم است. برای هر دو زن ، آنها اجازه می دهند که این تعداد واقعاً از نظر احساسی بر آنها تأثیر بگذارد. در مورد بوش هگر ، این حتی همان چیزی بود که او تمرکز می کرد ، در غیر این صورت از بازی با فرزندانش لذت می برد. سپس مشخص شد که امروز آنها چگونه عمل می کنند.

در یک دنیای ایده آل ، این نوع تصمیم گیری - تصمیم برای شروع یا دنبال کردن با رژیم غذایی - ناشی از گفتگو در مورد احساس آنها است. من به عنوان فردی که 70 پوند در دانشگاه از دست دادم ، احساس اضطراب یا عصبی بودن در اطراف دستگاه کردم. یادم می آید اولین باری که انگشت ایمان را فشار دادم ، و ناامیدی هایی را که در حالی که با واقعیت سختی روبرو شده بودم ، درگیرم کردند. این احساس ناخوشایند روده هر زمان که من شجاعانه ترازو می شدم ، حتی با کم شدن اعداد به من گیر می داد.

این روزها ، با گذشت نه سال خوب ، یاد گرفتم که اجازه ندهم این عدد من را تعریف کند ( به من اعتماد کن ، این نسبت به سال 2010 متفاوت است). در عوض ، من انتخاب خودم را در سبک زندگی خود قرار می دهم - مانند وقتی که می خواهم برای طولانی مدت بروم یا شاید از آن لیوان شراب دوم صرف نظر کنم - بر اساس احساس من است. لباس من چطور مناسب است؟ آیا احساس بی حالی می کنم؟ آیا من خوشحالم؟

واقعیت این است که موارد بسیار زیادی وجود دارد که بر تعداد ما به طور منظم در مقیاس تأثیر می گذارد. از زمان روز که به آنجا می روید تا میزان هیدراته شدن (یا کمبود آب بدن) بدن ، مواردی وجود دارد که می دانید مقیاس آن را نمی داند. اگرچه می تواند ابزاری مهم باشد (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه می کنند هفته ای یکبار وزن کنید) ، بهتر است اجازه ندهید در مورد شما تعریف کند. نشانگرهای هوشمند را برای رفاه عمومی تنظیم کنید ، مانند هدفی برای مصرف منظم آب و فعالیت مداوم ، و گام برداشتن در مسیر درست را جشن بگیرید ، هرچه به نظر شما می رسد. از آنجا که در پایان روز ، زندگی به اندازه کافی سخت است ، ما برای آزار و اذیت اطراف خود احساس کمتری از مقیاس نداریم.