جاستینا بلاکنی برای درک واقعی دوست داشتن خودش عکس بیکینی ارسال می کند: 'من فکر نمی کنم شجاع باشم'

اگر امسال اصلاً در اینستاگرام بوده اید ، احتمالاً متوجه شده اید که حرکت مثبت بدن بخار می گیرد. زنان در حال برداشتن تعاریف نادرست از "زیبایی" هستند که ظاهراً برای مدت طولانی توسط پیام های اجتماعی به آنها تحمیل شده است. با انجام این کار ، بسیاری از این زنان به اینستاگرام مراجعه کرده و اعلام کرده اند که به بدن خود افتخار می کنند - همانطور که باید لعنت کنند. اوایل این ماه با بیکینی نوشت: "در بزرگسالی من اندازه شش و سایز شانزده سال بوده ام. آنچه به من آموخته این است که اعتماد به نفس هیچ اندازه ای ندارد. بنابراین ، آن بیکینی ها را پرتاب کنید و بیایید به ساحل برویم ، چون آفتاب ، شن و امواج به سلولیت ، چربی پشت و چانه ران اهمیت نمی دهند !! " درست است، واقعی؟ شرط می بندی. اما آیا اعلام این واقعیت در شبکه های اجتماعی "شجاعانه" است؟

بلاکنی همین چند روز پیش عکس روشن دیگری برای بیکینی ارسال کرد تا افکار خود درباره عشق به خود را روشن کند. وی نوشت: "من فکر نمی کنم برای دوست داشتن خودم شجاع باشم." "من فکر می کنم من خوش شانس هستم. من خوش شانس هستم که جسمی دارم که طی این چهل سال خیلی به من خدمت کرده است. جسمی که مرا به بالای کوهها و وسط اقیانوسها رسانده و انسانی را به جهان آورده است. بدن من قوی و انعطاف پذیر است. "

پست بلاکنی در مورد آنچه که حرکت مثبت بدن در نتیجه فرهنگ رژیم غذایی تبدیل شده است ، صحبت می کند. پیام اصلی حرکت مثبت بدن ساده بود: شما می توانید و باید به بدن خود افتخار کنید و بدون توجه به شکل ظاهری ، آن را دوست داشته باشید.

فرهنگ رژیم غذایی این ایده را به شکل زیر در می آورد: شما باید بدن خود را با لاغر بودن دوست داشته باشید. این پیام بیانگر این است که دوست داشتن بدن به همان اندازه که هست به نوعی اعتماد به نفس رادیکال یا عزت نفس الهی نیاز دارد. اما پست بلاکنی این ایده را به چالش می کشد و ادعا می کند که واقعاً در آغوش کشیدن خود و مهم نیست که به نظر می رسد اصلاً شجاعت نیست.

زیرنویس وی توضیح می دهد که در حقیقت سخت است لغو سالها پیام رسانی که به شما گفته اند "قرار است" به چه شکل باشید. (چطور ممکن نیست ، با توجه به روشی که صنایع زیبایی و رسانه برای دهه ها باعث ترویج ناامنی های زنان شده اند و از آن سود می برند؟) او نوشت: "عشق ورزیدن به خودم عملی شد". 'کار طول کشید. ما باید میلیون ها پیام را که در طول زندگی خود دریافت کرده ایم حذف کنیم و به ما بگوییم تمام راه هایی که کافی نیست. اما ما * کافی هستیم ما بیش از اندازه کافی هستیم. "

اما در انتهای تونل پذیرش بدن چراغی وجود دارد: بلاکنی تأکید می کند که اگر به آنجا بروید ، خوب است. وی نوشت: "هنگامی که ما به اندازه کافی خودمان را دوست داریم و جام خود را پشت سر می گذاریم و می توانیم این عشق را به دیگران انتقال دهیم و آنها را نیز پر از عشق کنیم."