تنهایی می تواند یک تهدید بزرگتر از چاقی در سلامت عمومی باشد

همه گاه و بی گاه تنهایی را تجربه می کنند. اما یک مطالعه جدید نشان می دهد که در سال های اخیر ، مردم به طور فزاینده ای احساس تنهایی و انزوا کرده اند - و پیامدهای جسمی و روانی تمام این مدت زمان انفرادی می تواند تهدیدی برای سلامتی بزرگتر از اپیدمی چاقی باشد.

این ایده که داشتن ارتباطات اجتماعی کمتر می تواند منجر به فقیرتر شدن سلامتی شود چیز جدیدی نیست. اما تحقیق ارائه شده در کنوانسیون سالانه انجمن روانشناسی آمریکا ، دو متاآنالیز داده های قبلی که 218 مطالعه را پوشش می داد ، یک مورد مهمتر را مطرح می کند که این یک مسئله مهم بهداشت عمومی است.

اولین متاآنالیز به نظر می رسد در نتایج مطالعه قبلی بیش از 300000 نفر را تحت پوشش قرار داد و دریافت كه افرادی كه دارای تعاملات اجتماعی بالاتری هستند 50٪ خطر ابتلا به مرگ زودرس را كاهش می دهند. مقاله دوم داده های مطالعه قبلی را بر روی بیش از 3.4 میلیون نفر بررسی کرد و نتیجه گرفت که انزوای اجتماعی ، از جمله زندگی به تنهایی ، باعث افزایش خطر مرگ زودرس می شود - و این تأثیر بیشتری در مرگ زودرس نسبت به چاقی دارد.

" شواهد محکمی وجود دارد که نشان می دهد انزوای اجتماعی و تنهایی به طور قابل توجهی خطر مرگ و میر زودرس را افزایش می دهد ، و میزان خطر بیش از بسیاری از شاخص های بهداشتی پیشرو است ، "جولیان هولت-لونستاد ، PhD ، استاد روانشناسی در دانشگاه بریگام یانگ و نویسنده اصلی مقاله گفت این مطالعه ، در یک بیانیه مطبوعاتی انجام شده است.

یافتن خود قادر به برقراری ارتباط با دیگران هرگز احساس سرگرم کننده ای نیست ، اما این یک وضعیت انسانی گریزناپذیر است ، ایگور گالینکر ، MD ، معاون رئیس تحقیقات در گروه روانپزشکی در کوه سینا بت اسرائیل در شهر نیویورک ، به سلامت می گوید. دکتر گالینکر می گوید: "جامعه پذیری مدار پاداش ما را فعال می کند و از نظر ذهنی پاداش آور است ، بنابراین عدم وجود چنین برداشتی شبیه احساس گرسنگی با غذا را ایجاد می کند."

با این وجود ، موارد زیادی می توانند در تعداد دفعات تأثیر بگذارند. یا عمیقاً فرد تنهایی را تجربه می کند. دکتر گالینکر می گوید ، افرادی که از افسردگی یا اضطراب رنج می برند در مقیاس بزرگتری احساس انزوا می کنند ، زیرا تنهایی یک وضعیت ذهنی است و اضافه می کند که یک فرد خوشحال با پنج تعامل اجتماعی در روز ممکن است احساس ارتباط کند ، در حالی که یک فرد افسرده با همین پنج تعامل اجتماعی ممکن است احساس جدا شدن و جدا شدن از دیگران شود.

دکتر گالینکر می گوید هر چند وقت یکبار و تا چه میزان عمیقاً فرد احساس تنهایی می کند ، اما عوامل محیطی نیز در تعیین انزوا نقش دارند. تأثیر بر کل جمعیت وی می گوید ، در ایالات متحده ، مردم تمایل دارند كه از فردگرایی و مقاومت در برابر خود بیشتر بدانند. این طرز فکر فرهنگی زندگی در تنهایی را عادی می کند ، در حالی که فرهنگ های دیگر برای خانواده های بزرگ ارزش قائل هستند و تمام زندگی خود را با فرزندان یا نوه های خود زندگی می کنند. وی می افزاید: فرهنگی که ارزش تعامل اجتماعی را کاهش می دهد باعث می شود افراد کمتری با دیگران تعامل داشته باشند.

رسانه های اجتماعی نیز نقش دارند. در حالی که نشان داده شده است افراد مسن از افزایش ارتباطات از طریق اینترنت بهره مند می شوند ، کسانی که به طور طبیعی به سمت انزوا می روند هرچه بیشتر از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند تنها می شوند. دکتر گالینکر می گوید: "آنها اینترنت را جایگزین ارتباط انسانی می کنند و بیشتر احتمال دارد که به اعتیاد به اینترنت مبتلا شوند.

بنابراین چه زمانی تنهایی طبیعی است و چه زمانی تهدید کننده زندگی است؟" "اگر احساس تنهایی می کنید و برای رفع تنهایی با مردم تماس می گیرید ، خوب است. دکتر گالینکر مانند اختلال خلقی یا اضطرابی می گوید: اما اگر نتیجه نداد ، شما باید به روانپزشک یا درمانگر مراجعه کنید تا بفهمید آیا این مسئله چیز دیگری است یا نه.

بهترین راه برای کنار آمدن با آن دکتر گالینکر می گوید احساس انزوا درخواست کمک و پشتیبانی است ، اما افرادی که در واقع تنها هستند در انجام این کار مشکل دارند. آنها از موقعیت های نشاط آور دوری می کنند. در واقع دستیابی با ترس از طرد شدن و استرس بیشتر همراه است. او می گوید ، اما اگر آنها بتوانند احساس طرد شدن می کنند و احتمالاً در آینده بیشتر تمایل پیدا می کنند.

دفعه دیگر که مدتی انفرادی بودید و وقتتان را می پسندید این توصیه را در نظر بگیرید. با دوستان و خانواده ، یا اگر مشکوک هستید که شخصی در حلقه شما ممکن است با انزوا روبرو باشد و به یک دست برای بیرون کشیدن او احتیاج دارد.