ماسک من شما را در امان نگه می دارد - پس چرا از پوشیدن آن شرمنده می شوم؟

چند هفته پیش ، من برای اجرای یک هدف نقاب زدم - مدتی بود که از خانه بیرون نرفته بودم ، اما از تصمیم خود برای بیرون آمدن در معرض دید مردم با پوشش صورت اطمینان داشتم. من و مادرم کمتر از 20 دقیقه آنجا بودیم که مشتری بدون نقاب ، کالسکه خود را در کنار ماشین ما برداشت ، بسیار نزدیکتر از شرایط فاصله اجتماعی شش پا. ما با احترام گاری خود را کنار زدیم ، که ظاهراً این زن را آزار داد: "این دو زن مثل اینکه من بیماری دارم یا فلان چیز هستم" به تلفن او گفت.

من شوکه شدم. من یک ویرایشگر بهداشت هستم و از زمان کشف اولین بار در دسامبر با COVID-19 همراه بوده ام. از آن زمان به بعد برای من کاملاً روشن شده است که استفاده از ماسک در مکان های عمومی تنها و م mostثرترین کارهایی است که می توانم برای حفظ امنیت خود و دیگران انجام دهم.

ما با ادب از این نظر چشم پوشی کردیم - هر چند این باعث شد که من ناامید و تحت تأثیر گاز قرار بگیرم - و خرید ما را ادامه داد. اما در حالی که بیشتر و بیشتر در ایالت تنسی که در حال حاضر با پدر و مادرم قرنطینه می شوم - و جایی که مقامات دولتی بجای تشویق به آن ، به طور رسمی نیازی به ماسک پوشیدن در سرتاسر کشور ندارند - خارج شدم ، حتی افراد بیشتری را در اطراف دیدم من در فروشگاه های مختلف ماسک زدن را انتخاب می کنم. متأسفانه من و خانواده ام بعنوان افرادی که تصمیم می گیرند از پوشش صورت استفاده کنند ، در اقلیت هستند.

این تجربه باعث شد من شروع به فکر کردن در مورد راه هایی کنم که زندگی در اثر یک بیماری همه گیر باعث شده است که بسیاری از ما از ظروف نرم افزاری دیگران استفاده کنیم. ' اقدامات. من در طول چهار ماه گذشته که نگران (بعضاً وسواس گونه) در مورد اینکه چه بلایی بر سر من یا والدینم می آید ، هرگز کاملاً به اندازه رحمت اطرافیانم احساس نکرده ام. دهه شصت سالگی آنها ، اگر با فردی مبتلا به COVID-19 تماس بگیرم.

به دلیل ماسک زدن (و خریدارانی که از استفاده از ماسک خودداری می کنند) ، من اقدامات خودم را حتی بیشتر تغییر داده ام: من اشاره کرد که کدام فروشگاهها در اجرای پیشنهادات فاصله بین اجتماعی کوشا نیستند و از خرید در آنها اجتناب می کنند ، و من سعی می کنم تا آنجا که ممکن است از کسانی که از پوشاندن چهره خود در محیط های عمومی امتناع می ورزند دور باشم.

وضعیت باعث شده است گاهی احساس ناامیدی و حتی تنهایی بیشتری داشته باشم - COVID-19 بدون فاکتورگیری ماسک آور در موقعیت ، به اندازه کافی نگران کننده است. می خواستم بدانم که چرا مردم به دلیل ماسک زدن و رعایت سایر موارد احتیاطی ایمنی دیگران را شرمنده می کنند و شهروندان پیرو قوانین می توانند در شرایطی که به دلیل استفاده از ماسک شرمنده شده اند انجام دهند - این چیزی است که من فهمیدم.

<نادیده گرفتن توصیه های CDC برای جلوگیری از شیوع COVID-19 یک چیز است ، اما فراخوانی افرادی که تصمیم می گیرند این اقدامات احتیاطی را توصیه کنند کاملاً متفاوت است و توضیح کامل این یک رفتار پیچیده است.

اول: ما باید تصدیق کنیم که تصمیم برای استفاده از ماسک به جای یک اقدام ایمنی ، به بیانیه ای سیاسی تبدیل شده است - و غالباً کسانی که عقاید سیاسی خاصی دارند ، دیگران را متقاعد می کنند که طرف آنها طرف صحیح است. شانون اونیل ، PhD (هیچ ارتباطی با نویسنده ندارد) ، استادیار روانپزشکی در این کشور ، "موضوع استفاده از ماسک به بحث داغی مبدل شده است و در برخی مکان ها ، فروشگاه ها تصمیم می گیرند کسانی را که ماسک می زنند ، رد کنند." بیمارستان Mount Sinai در نیویورک ، به سلامت می گوید. "از آنجا که استفاده از ماسک سیاسی شده است ، فرضیات و کلیشه هایی وجود دارد که با کسانی که ماسک را انتخاب می کنند در مقایسه با کسانی که استفاده نمی کنند مطابقت دارد." اسکات بی ، PsyD ، روانشناس در کلینیک کلیولند ، به Health می گوید ، لحظه ای که در آن زندگی می کنیم می تواند باعث طیف وسیعی از اقدامات شود. وی توضیح می دهد: "طیف وسیعی از روش ها برای پاسخگویی به مردم وجود دارد." دکتر بی می گوید: "آنچه ممکن است احساس آسیب پذیری باشد" ، که می تواند منجر به طیف وسیعی از احساسات ، از جمله ترس و خشم شود.

، اما این می تواند ناراحت کننده باشد و احساس ناتوانی را که همه ما به دلیل همه گیری همه در آن احساس می کنیم ، تشدید کند. دکتر اونیل می گوید: "انزوای اولیه به دلیل قرنطینه سازی در خانه اکنون به انزوای عمومی منتقل شده است." این امر به ویژه درصورتی که افراد ماسک در اقلیت اقلیت باشند ، بیشتر صدق می کند. وی می افزاید: "داشتن ماسک بسیار اندک ممکن است منجر به احساسات منفی شدید مانند اضطراب ، عصبانیت و / یا افسردگی شود."

زیر سوال بردن عملکردهای خود (مانند کاری که بعد از تجربه هدف خود انجام دادم) نیز پاسخ عادی به این قضاوت ها است. دکتر اونیل می گوید: "اگر اکثریت قریب به اتفاق جامعه شما از ماسک استفاده نکنند ، آسان است که حدس بزنید که گزینه های دوم را انتخاب کنید و به فکرهایی بپردازید که بیش از حد واکنش نشان می دهید." در این صورت ، ضروری است که خود را به اطلاعات معتبری که در وهله اول شما را به ماسک پوشاندن - چه برای سلامت روان و چه جسمتان - برگرداند ، برگرداند. "مهم است که به خود یادآوری کنید که چرا این دستورالعمل ها را دنبال می کنید و اقدامات احتیاطی را انجام می دهید. این دلایل را به خاطر بسپارید وقتی که دچار تردید شدید یا تمایل به انطباق دارید ، ".

احتمالاً بهترین گزینه شما در اینجا موافقت است. "پیش برو و با مهاجم موافقت کن. ، "بله ، من قصد دارم ماسک بزنم" ، دکتر بی می گوید. "اگر در آن لحظه با مهاجم خود موافق باشیم ، ادامه دادن سنگ برای آنها دشوار است - به نوعی بحث را پایان می دهد." اگر فرد از این کار خسته نشود ، بهترین گزینه شما این است که خود را از شرایط دور کنید.

بعد از آن ، مراحلی وجود دارد که می توانید - علاوه بر اطمینان خاطر در مورد انگیزه های خود - برای کسب اعتماد به نفس انجام دهید. در تصمیم خود برای استفاده از ماسک. دکتر بی یک پیشنهاد کاملاً ساده دارد: با افراد دیگری که همین انتخاب را کرده اند صحبت کنید. وی پیشنهاد می دهد: "حمایت اجتماعی خود را بدست آورید." احاطه بر خود با افرادی که ترجیح داده اند سلامتی خود را در اولویت قرار دادن ماسک در هنگام روبرو شدن در جمع ، در اولویت قرار دهند ، می تواند حقایقی را که درباره COVID-19 می دانید دوباره تأیید کند. دکتر بی می گوید: "با افراد همفکر صحبت کنید." "این می تواند ارزش های شما ، نگرانی شما برای دیگران را تأیید کند."

سرانجام ، دکتر اونیل توصیه می کند آنچه را می توانید کنترل کنید (و نمی توانید) به خود یادآوری کنید. اگر شما از معدود افرادی هستید که در حلقه خود ماسک استفاده می کنید ، ممکن است نگران باشید که چگونه اطرافیان شما احتمال ابتلا به COVID را افزایش می دهند. اما از آنجا که نمی توانید اطرافیان خود را کنترل کنید ، بهترین شرط شما این است که تمام روش هایی را که می توانید خودتان به حداقل برسانید در نظر بگیرید. وی توضیح می دهد: "از آنجا كه ما نمی توانیم اعمال دیگران را كنترل كنیم ، ممكن است به دلیل كمبود قدرت در یك شرایط ، افكار ناامیدی ، درماندگی و افسردگی وجود داشته باشد." برای کنترل احساسات طبیعی مرتبط با عدم پیروی از دستورالعمل ها در کنار دیگران ، آنچه را که تحت کنترل شماست اولویت بندی کنید. به عنوان مثال ، در ساعات کمتری از روز مواد غذایی را تحویل بگیرید و کارهایی را انجام دهید. "

گرچه من به دلیل کمبود ماسکی که در جامعه ام مشاهده کرده ام دلسرد شده ام ، اما تصمیم من برای استفاده از ماسک را هر زمان که از خانه خارج می شدم تغییر داد. من مجبور شدم همان کاری را انجام دهم که دکتر اونیل به هرکسی که ماسک زده باشد توصیه کرده است: به خودم یادآوری کنم که چرا انتخاب هایم را انجام داده ام و تصمیمات خودم را دوباره تأیید کنم. من شنیده ام که بسیاری از پزشکان توضیح داده اند که این ویروس کرونا ویروس بالقوه به سرعت گسترش می یابد ، هنگامی که مردم ماسک نمی پوشند تا از پوشیدن آن استفاده کنند - بنابراین من بدون محافظت از احساس شستشوی ماسک ، صورت خود را برای محافظت از خودم و دیگران حفظ می کنم آن.