گزینه های جدید دارویی و درمانی برای MS ثانویه پیشرونده

• درمان های اصلاح کننده بیماری
• درمان های SPMS فعال
• درمان های خاص علائم
• غذای آماده

بررسی اجمالی

اکثر افرادی که مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تشخیص داده می شوند در ابتدا فرم بازگشت مجدد (RRMS) دارند. با گذشت زمان ، این می تواند تغییر کند.

RRMS باعث دوره های متناوب علائم ، یا عود و دوره های علامتی می شود که به آن بهبود می گویند. در بیشتر موارد ، RRMS در نهایت به MS پیشرونده ثانویه (SPMS) تبدیل می شود. در SPMS ، آسیب به مغز و نخاع با گذشت زمان و بدون بهبودی به تدریج پیشرفت می کند.

برخی از افراد فرم "فعال" SPMS دارند. این بیماری با گذشت زمان پیشرفت می کند ، اما آنها همچنین دارای دوره هایی از فعالیت کم بیماری و عود هستند.

درمان های اصلاح کننده بیماری (DMT) داروهایی هستند که روند پیشرفت ام اس را کند می کنند ، تعداد عود را کاهش می دهند و از بروز آن جلوگیری می کنند. آسیب مغز و نخاع. تا چند سال پیش ، اکثر DMT ها فقط در افراد مبتلا به RRMS کار می کردند. این به لطف تصویب چند داروی جدید که برای درمان SPMS نیز طراحی شده اند ، تغییر کرده است.

چه DMT هایی برای درمان SPMS موجود است؟

سه DMT مختلف مورد تأیید FDA هستند که انواع SPMS را درمان کنید.

Siponimod (Mayzent)

در سال 2019 ، FDA برای درمان اشکال عودکننده MS ، از جمله RRMS و SPMS فعال ، siponimod (Mayzent) را تصویب کرد. درمان به صورت خوراکی و بصورت قرص یک بار در روز انجام می شود. مطالعات نشان می دهد که پیشرفت ام اس را کند و تعداد عود را کاهش می دهد.

از آنجا که این دارو بر روی سلول های سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد ، می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. پزشک شما ممکن است بخواهد قبل از شروع مصرف سلول های خونی ، شمار آن را بررسی کند. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید ، نباید از siponimod استفاده کنید.

شایعترین عوارض جانبی siponimod شامل سردرد و فشار خون است. سایر خطرات احتمالی این دارو عبارتند از:

• التهاب در ماکولای چشم ، به نام ادم ماکولا
• تغییرات بینایی
• کاهش ضربان قلب
• مشکلات ریوی
• آسیب کبدی
• نقایص مادرزادی

کلادریبین (Mavenclad)

اندکی پس از تأیید siponimod ، FDA همچنین کلاردیبین (Mavenclad) را برای درمان اشکال عودکننده MS ، از جمله SPMS فعال تأیید کرده است.

این دارو از طریق خوراکی به صورت قرص نیز مصرف می شود. طی دو سال در دو دوره درمانی انجام می شود. هر چرخه حداکثر تا 20 روز طول می کشد.

در مطالعات ، کلاردیبین تعداد عود را کاهش داده و روند پیشرفت MS را کند می کند.

پزشک فقط در مواردی که دیگر داروهای MS نباشد ، ممکن است این دارو را توصیه کند. به دلیل خطرات آن برای شما کار کرده است. این یک هشدار جعبه سیاه است - قوی ترین هشدار دارویی که ممکن است در مورد عوارض جانبی احتمالی داشته باشد - زیرا ممکن است خطر ابتلا به سرطان و نقایص مادرزادی را افزایش دهد.

قبل از شروع این درمان ، با پزشک خود در مورد اینکه آیا شما هستید صحبت کنید در معرض خطر ابتلا به سرطان است.

زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال و بارور هستند و به طور بالقوه می توانند نوزادی را با همسر خود باردار شوند ، در صورت مصرف کلاردیبین ، باید از داروهای ضد بارداری استفاده کنند. اگر باردار شدید ، باید فوراً مصرف آن را متوقف کنید.

سایر خطرات مربوط به این دارو عبارتند از:

• افزایش خطر ابتلا به سرماخوردگی ، زونا و سایر عفونت ها
• سردرد
• کم بودن تعداد گلبول های سفید خون و سایر تعداد گلبول های خون
• آسیب کبدی

میتوکسانترون (نووانترون)

میتوکسانترون در ابتدا به عنوان داروی سرطان استفاده می شد. اکنون FDA برای درمان انواع خاصی از MS ، از جمله SPMS ، مورد تأیید FDA قرار گرفته است.

این دارو از حمله سلول های ایمنی به غلاف میلین که از اعصاب محافظت می کند ، جلوگیری می کند. این ممکن است به کاهش ناتوانی در افراد مبتلا به SPMS کمک کند.

میتوکسانترون به عنوان تزریق مصرف می شود ، هر سه ماه یکبار تجویز می شود.

عوارض جانبی شامل افزایش خطر ابتلا به نارسایی احتقانی قلب است. پزشک ممکن است قبل از شروع مصرف این دارو ، سلامت قلب شما را بررسی کند. استفاده از آن در دوران بارداری توصیه نمی شود.

درمان SPMS فعال

اگر با SPMS فعال زندگی می کنید ، انجمن ملی ام اس توصیه می کند یکی از بسیاری از DMT های FDA را امتحان کنید- برای درمان اشکال عود کننده ام اس تأیید شده است. داروهای زیر ممکن است تعداد دفعات عود را کاهش دهند:

• alemtuzumab (Lemtrada)
• dimethyl fumarate (Tecfidera)
• fingolimod (Gilenya)
• استات گلاتیرامر (کوپاکسون)
• اینترفرون بتا -1a (Avonex ، Rebif)
• اینترفرون بتا -1b (بتاسرون ، اکستاویا)
• natalizumab (Tysabri)
• ocrelizumab (Ocrevus)
• teriflunomide (Aubagio)
• ozanimod (Zeposia)
• diroximel fumarate (Vumerity)

درمان علائم خاص SPMS

برخی از درمانهای SPMS علائم خاصی را هدف قرار می دهند. این داروها به طور کلی پیشرفت بیماری را کاهش نمی دهند ، اما ممکن است به شما کمک کنند تا احساس بهتری داشته باشید و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.

برخی از داروها ممکن است در موارد عود کمک کنند ، از جمله متوترکسات و کورتیکواستروئیدها. پزشک همچنین می تواند برای علائم خاص ، درمان هایی را تجویز کند ، مانند:

• آمانتادین (Gocovri ، Oxmolex) ، مودافینیل (Provigil) و متیل فنیدیت (Ritalin) برای رفع خستگی
• سیتالوپرام (Celexa) ، فلوکستین (Prozac) و سرترالین (Zoloft) برای درمان افسردگی
• دالفامپریدین (آمپیرا) برای بهبود توانایی راه رفتن
• دولوکستین (Cymbalta) ، گاباپنتین (Neurontin) ، و ونلافاکسین (Effexor) برای تسکین درد
• شل کننده های عضلانی برای رفع سفتی و اسپاسم عضلات
• اکسی بوتینین (اکسی ترول) ، تامسولوزین (Flomax) و تولترودین (دترول) برای درمان مشکلات مثانه

دارو تنها راه مدیریت SPMS نیست. تغییر شیوه زندگی نیز می تواند مفید باشد.

ورزش و فیزیوتراپی ممکن است به بهبود تحرک و کاهش درد کمک کند. استراتژی های مدیریت زمان می توانند به شما کمک کنند تا از خستگی جلوگیری کنید ، در حالی که دستگاه های خنک کننده نیز می توانند علائم را کاهش دهند. این روش های درمانی ممکن است بر تغییر روند بیماری یا درمان علائم خاص متمرکز باشد.

داروهای تازه تأیید شده برای SPMS ، کند کردن بیماری را آسان تر کرده است ، به ویژه برای افرادی که به عود ادامه می دهند. تغییر شیوه زندگی نیز ممکن است تغییری ایجاد کند.

پزشک می تواند در مورد گزینه های درمانی شما به شما مشاوره دهد و اطلاعات بیشتری در مورد داروهای جدید ارائه دهد. قبل از تصمیم به درمان درباره مزایا و خطرات احتمالی بحث کنید.

اطلاعات بیشتر در یافتن تعادل با پیشرفت مولتیپل اسکلروزیس

• اصلاح شیوه زندگی که برای MS ثانویه پیشرونده تفاوتی ایجاد می کند
• درک مولتیپل اسکلروزیس ثانویه پیشرونده
• دستگاه های پشتیبانی کننده تحرک برای MS ثانویه پیشرونده: بریس ها ، دستگاه های راه رفتن و موارد دیگر
• FDA 2 داروی جدید مولتیپل اسکلروزیس را تأیید می کند: آنچه شما باید بدانید
• مشاهده همه