آرتروز پسوریازیس: درباره این بیماری خود ایمنی دردناک چه باید دانست

اگر به بیماری پوستی پسوریازیس مبتلا هستید ، احتمال ابتلا به آرتروز پسوریازیس نیز وجود دارد. در نهایت تا 30٪ بیماران پسوریازیس به آرتروز پسوریازیس مبتلا می شوند که باعث درد ، تورم و سفتی مفاصل می شود. این بیماری معمولاً در سنین 30 تا 50 سالگی ظاهر می شود (اگرچه ممکن است از کودکی نیز شروع شود) ، و زنان و مردان به طور مساوی در معرض خطر هستند.

هر دو بیماری پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس بیماری های خود ایمنی هستند ، به این معنی که نتیجه آن هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما به بدن شما حمله می کند ، التهاب ایجاد می کند. در مورد پسوریازیس ، حمله سیستم ایمنی بدن پوست را تحت تأثیر قرار می دهد ، در نتیجه لکه های قرمز ، سفید یا نقره ای برجسته ایجاد می شود. با آرتریت پسوریازیس ، سیستم ایمنی بدن به مفاصل ، معمولاً در انگشتان ، انگشتان پا ، مچ پا ، زانوها ، مچ ها ، یا حتی گردن و ستون فقرات حمله می کند.

بسیاری از علائم آرتریت پسوریازیس مانند سایر اشکال است. از آرتروز ، که می تواند تشخیص را دشوار کند. مانند آرتروز ، آرتریت پسوریازیس نیز می تواند باعث درد مفاصل شود. اما درد آرتروز معمولاً در نتیجه غضروف مفاصل است که ساییده می شود و به یکدیگر مالیده می شود. آرتریت پسوریازیس به دلیل التهاب در مفصل و اطراف آن ایجاد می شود و گاهی اوقات با آرتریت روماتوئید ، بیماری خودایمنی دیگری با علائم مشابه اشتباه گرفته می شود. p>

کوین مک کاون ، رئیس روماتولوژی در دانشکده پزشکی و بهداشت عمومی دانشگاه ویسکانسین می گوید: "این احتمالاً نوعی زیربنای ژنتیکی دارد" ، افزود: عوامل محیطی نیز معمولاً نقش دارند.

بدیهی است که ابتلا به پسوریازیس عامل اصلی خطر ابتلا به آرتروز پسوریازیس است ، اگرچه وجود آرتریت پسوریازیس بدون پسوریازیس پوست امکان پذیر است. چاقی ممکن است خطر شما را نیز افزایش دهد.

"برخی از این موارد ممکن است این باشد که بافت چربی باعث التهاب می شود."

پس از شناسایی آرتروز پسوریازیس - معمولاً با مشاهده سابقه پزشکی و اشعه ایکس بیمار - برای بیماران مهم است که فورا درمان را شروع کنند ، زیرا این شرایط با گذشت زمان منجر به آسیب دائمی مفصل می شود. آرتریت پسوریازیس همچنین می تواند خطر بیماری های دیگر مانند بیماری های قلبی عروقی و افسردگی را افزایش دهد.

آرتروز خفیف پسوریازیس ممکن است از تغییر سبک زندگی ساده (به عنوان مثال ورزش متوسط) و ضد استروئید بدون نسخه پزشک بهره مند شود. داروهای التهابی (NSAIDs) ، مانند ایبوپروفن (Mortrin و Advil) و ناپروکسن (Aleve). موارد شدیدتر معمولاً به داروهای قوی تری مانند داروهای ضد رطوبت اصلاح کننده بیماری (DMARD) و درمان بیولوژیک نیاز دارند.

دکتر مک کون توضیح می دهد که برخی مطالعات نشان داده اند که کنترل التهاب در آرتریت روماتوئید به فرد کمک می کند تا عمر طولانی تری داشته باشد و با حوادث قلبی کمتری روبرو شود - و این می تواند برای بیماران آرتریت پسوریازیس نیز امیدواری ایجاد کند.

او گفت ، اما اگر این مورد در مورد آرتروز پسوریازیس باشد ، اما منطقی است.