ترفند ذهنی ضد اضطراب که می تواند به شما کمک کند بیش از حد در فکر هر تصمیمی تصمیم بگیرید

این مقاله از مجموعه بهداشت سالم توسط آلیس بویز ، PhD ، روانشناس بالینی سابق که نویسنده شده است اقتباس شده است.

اگر اضطراب دارید ، تعجب آور نخواهد بود: افراد مضطرب تمایل دارند بیش از حد به چیزها فکر کنند ، حتی چیزهای کوچک - مانند نحوه نوشتن ایمیل به رئیس ، یا سایه سفید برای رنگ آمیزی آشپزخانه. تصمیم هرچقدر هم جزئی باشد ، ما با زحمت گزینه ها را انتخاب می کنیم ، جوانب مثبت و منفی هر یک را می سنجیم. و سپس پس از تصمیم گیری ، درمورد اینکه آیا تصمیم درستی کار صحیحی بوده است ، به بررسی خواهیم پرداخت.

چرا ما خودمان را در آن همه کار ذهنی قرار می دهیم؟ دلیل آن این است که افراد مضطرب انگیزه زیادی برای تصمیم گیری "صحیح" دارند ، همه را راضی نگه می دارند و از بروز احساسات ناخوشایند مانند حسرت ، گناه یا شک جلوگیری می کنند. این در واقع یک نقطه قوت است ، به شرطی که آن را به سمت مهمترین انتخاب های خود هدایت کنید.

اما وقتی عادت دارید که تقریباً در مورد هر چیز کوچکی بیش از حد فکر کنید ، می توانید تصویر بزرگتر را فراموش کنید. و این الگو با گذشت زمان بدتر می شود. هر چقدر بیش از اندازه فکر کنیم ، به عقیده ما بیش از حد فکر کردن برای انجام انتخاب های هوشمند ضروری است.

بنابراین چگونه می توانید مغز خود را متقاعد کنید در غیر این صورت؟

غلبه بر اضطراب این نیست که به خودتان بگویید که بد است همه چیز اتفاق نخواهد افتاد ، یا اینکه همه چیز اشتباه پیش نخواهد رفت - زیرا حقیقت این است که ، تجربیات نامطلوب گاه به گاه برای همه اتفاق می افتد. درعوض ، بهتر است یاد بگیرید که وقتی تصمیمات شما کاملاً خوب ظاهر نمی شود ، می توانید کنار بیایید.

یکی از راه های انجام این کار تمرین تصمیم گیری سریعتر است. در ابتدا احتمالاً احساس ناخوشایندی خواهد داشت ، اما ارزش امتحان آن را دارد ، زیرا می تواند به شما کمک کند تا به سرعت به توانایی خود برای تحمل ناامیدی و عقب نشینی در شرایطی که اوضاع به همان شکلی که انتظار داشتید ، نرسد ، اطمینان پیدا کنید. در اینجا چند نکته برای کمک به شما در شروع کار آورده شده است.

هرچه در تصمیم گیری سریع تجربه بیشتری کسب می کنید ، یاد خواهید گرفت که به همان اندازه تصمیماتی که نسبت به آن عصبانی هستید ، نتایج خوبی نیز به همراه خواهد داشت. در ضمن ، این آزمایش را امتحان کنید: به اطراف خانه خود به برخی از وسایل مورد علاقه خود نگاه کنید (لباس ، ابزار ، وسایل آشپزخانه ، وسایل الکترونیکی و غیره). کدام یک از این موارد را تا حدودی تکانشی خریداری کرده اید؟ و کدام خریدها پس از تحقیقات جامع انجام شده است؟ آنچه احتمالاً کشف خواهید کرد اینست که در حالی که بسیاری از وسایل مورد علاقه با دقت انتخاب شده اند ، شما به همان اندازه بسیاری از آنها را بخاطر هوس باز خریداری کرده اید.

افرادی که مستعد اضطراب هستند تمایل دارند حتی از حداقل مقادیر خطر جلوگیری کنند. بگویید که درمورد ارسال درخواست دوستانه در فیس بوک برای شخصی که به طور مختصر ملاقات کرده اید ، درگیر هستید. یا وسوسه می شوید کلاس یوگای جدیدی را امتحان کنید اما احساس تردید می کنید. در سناریوی اول ، ترس از طرد شدن ممکن است مانع شما شود. در مرحله دوم ، ترس از ناامیدی می تواند مانع شما شود. اما واقعیت این است که ، در هر دو سناریو واقعاً اشکال کمی برای اقدام وجود دارد. سعی کنید از خود بپرسید ، "واقعاً چه چیزی باید از دست بدهم؟"

این روش مورد علاقه من برای تسهیل تصمیم گیری سریعتر است. یک قانون کلی که من برای اولویت بندی استفاده می کنم: همیشه قبل از کارهایی که ارزش آنها کمتر است ، کارهایی با ارزش 100 دلار یا بیشتر انجام دهید. من این اصل را هم در کارهای شخصی و هم در کارهای شخصی به کار می برم. به عنوان مثال ، اگر نیاز به بازگرداندن موردی با هزینه بیش از 100 دلار داشته باشم ، آن را در اولویت لیست کارهای خود قرار خواهم داد. این به من کمک می کند تا ابتدا روی تصویر بزرگ تمرکز کنم و مانع از صرف وقت و انرژی بیش از حد برای فرآیند اولویت بندی خود می شوم.

قانون دیگری که استفاده می کنم: حدود 10 دلار یا کمتر عرق نکنید. اگر من هدف را در دست داشته باشم ، ممکن است تعجب کنم ، "آیا این قیمت در Walmart ارزان تر است؟" مگر اینکه تصور شود اختلاف قیمت بیش از 10 دلار باشد ، من فقط پیش می روم و کالای مورد نظر را خریداری می کنم. من به تلفن مقایسه نمی شوم و به مقایسه فروشگاه می پردازم و تصمیم گیری در مورد مقدار کمی پول را به تأخیر می اندازم.

شما می توانید مجموعه قوانین خود را که برای شما مناسب است تدوین کنید. این نتایج همیشه به نتایج کاملی منجر نمی شوند ، و شما به آرامی از برخی از انتخاب های سریعتر خود پشیمان خواهید شد. اما به زودی خواهید فهمید که می توانید با آن حسرت پشیمانی کنار بیایید و ادامه دهید. و بدون آن همه تصمیمات کوچک که فکر شما را به هم ریخته باشد ، فضای ذهنی بیشتری برای اختصاص دادن به چیزهایی که واقعاً مهم است ، خواهید داشت.