تصاویر این هنرمند اینستاگرام درباره زندگی و سلامت روان به شما کمک می کند تا 'عادی' باشید

تصویرگر ماری اندرو از احساسات و تجربیات خودش می کوشد تا پیچیدگی های زندگی را به تصویر بکشد که همه ما را لمس می کند - از غم و تنهایی گرفته تا شفا و عشق جدید. در طی سه سال ، نقاشی های صریح او نزدیک به 800000 فالوئر را در اینستاگرام به خود جلب کرده است. در اینجا ، 31 ساله در مورد کشف آبرنگ (در 28 سالگی) ، بهبودی خود از یک اختلال خود ایمنی وحشتناک و آنچه که امیدوار است از طریق کارش منتقل کند صحبت می کند.

من یک جدایی بسیار خشن را تجربه کردم ، مرگ پدرم ، و برخی از مسائل بهداشتی ، اما آنچه که من واقعاً از آن عبور می کردم ، انزوا و نارضایتی بود. وقتی در پایین سنگ هستید ، زندگی خود را به وضوح می بینید. من واقعاً فهمیدم که من جاودانه نیستم ، و کارهای زیادی وجود دارد که می توانم انجام دهم - از جمله نوشتن کتاب! من لیست بلندی از کارهایی که می خواستم انجام دهم تهیه کردم (پروژه شادی کوچک خودم) و یکی از این موارد نقاشی بیشتر با آبرنگ بود. من همیشه آن را بسیار آرامش بخش. بنابراین من 3 دلار آبرنگ و یک میز خریدم ، و تصمیم گرفتم که آن را به یک تمرین روزانه تبدیل کنم. این یک دوره دشوار از زندگی من بود ، اما همچنین بسیار مملو از احتمال و شگفتی و انرژی تازه.

من برای ایجاد شادی بسیار ناامید شدم و در واقع نیازی به انگیزه اضافی نداشتم! من فکر می کنم این زیبایی قرار گرفتن در یک مکان تاریک است. شما دائماً در حال درک ستاره ها هستید. اکنون که در زندگی در مکان بسیار خوبی قرار گرفته ام ، آنقدرها هم مشتاق نیستم که شادی را بدست آورم ، بنابراین کمی انگیزه کمتری برای جستجوی آن دارم. من در واقع یادآوری هایی را در تقویم خود قرار داده ام ، مانند "این هفته به یک موزه جدید بروید" ، یا "به درس های پرتغالی نگاه کنید". اگر آن را یادداشت نکنم ، ساده است که بگذارم زندگی اتفاق بیفتد و آنقدر خود آغازگر نباشد.

در حالی که در اسپانیا کتاب خود را تمام می کردم ، به من سندرم گیلن باره تشخیص داده شد. ، یک بیماری خود ایمنی بسیار نادر و تهاجمی است که می تواند کل بدن شما را فلج کند. این کاملا تصادفی بود و واقعاً از هیچ جا بیرون آمد. نیازی به گفتن نیست که از دست دادن تحرک در پاها و بازوهایم در طی دو روز وحشتناک بود. این یک زمان هولناک از زندگی بود ، زمانی که من با رنجی که بسیاری از مردم به طور دائمی با آن زندگی می کنند صمیمی شدم. دنیا فقط برای افراد معلول ساخته نشده است و عدم دسترسی باعث می شود که در دوران نقاهت احساس انزوا و دل شکسته تری کنم.

من نمی دانم که هنر واقعاً به من کمک کرد تا کنار بیایم (رقص بهتر بود شفادهنده!) ، اما با تمام صداقت ، من احساس خوشبختی می کنم که اکنون تجربیات بیشتری برای بیان دارم. قبل از بیمار شدن ، فکر می کنم چیزهای زیادی در مورد تجربه انسان و برخی تجارب جهانی می دانستم ، اما مسایل بهداشتی مطمئناً احساسات جدیدی را برای من ایجاد کرده است. من هرگز آرزو نمی کنم آنچه را که من تجربه کرده ام ببینم ، اما فکر می کنم این به من ابزاری جدید برای ارتباط با مردم و قدرت جدیدی برای شفابخشی مردم داد.

این آسیب زا است. من خواندم که تعریف تروما هر اتفاقی است که بدون رضایت شما برای شما رخ دهد. آن را حس می کنم. من به شدت از آن زخمی شده ام. من فکر می کنم برای پردازش کامل آن به یک عمر درمان نیاز دارم. مثل هر ضربه ، من مدام به آن فکر می کنم. من در مورد آن زیاد با مادرم صحبت می کنم - که به بیمارستان آمده است تا با من باشد - و بسیاری از آن لحظات وحشتناک را پخش می کنم. توضیح دادن برای دیگران بسیار دشوار است. من سپاسگزارم که مادرم آنجا بود تا کمی از آن را با من در میان بگذارد ، زیرا در غیر این صورت من فکر می کنم که با شدت زیادی منزوی خواهد بود. من تحت درمان هستم و به عنوان وسیله ای برای بهبودی ادامه خواهم داد!

طراحی هر روز واقعاً باعث تقویت عضله خلاقیت من شده است ، بنابراین اکنون ایده ها فقط در هنگام مکالمه ، پیاده روی یا خواب به ذهنم خطور می کنند! من می دانم که به نظر می رسد هوکی است ، اما من معتقدم که ایده ها در اترها می چرخند و آنها از هنرمندان و سازندگانی که می دانند برای انجام آنها معتبرترین هستند بازدید خواهند کرد. از آنجا که من روزانه نقاشی می کشم و می نویسم ، فکر می کنم ایده ها می دانند که اغلب روی شانه من ضربه می زنند ، زیرا آنها می دانند که من آنها را روی کاغذ می گذارم. من یک دوست وفادار به ایده ها هستم.

من می دانم تفاوت بین هنر برای به اشتراک گذاشتن ، و هنر برای حفظ خصوصی است. من در مورد چیزی که ابتدا پردازش نکرده ام هنر نمی کنم. ژورنال من برای همین است. بنابراین ، تا زمانی که آن را پردازش کردم ، احساس می کنم نسبتاً جدا شده ام. من کار در ملا public عام نمی گذارم تا مشاوره بگیرم یا شفا دهم. من آن را در آنجا قرار دادم تا فضایی ایجاد کنم تا افرادی که ممکن است در تجربه های خود احساس تنهایی کنند بدانند که "طبیعی" هستند و تنها نیستند.

طراحی یکی از فعالیت هایی است که من از انجام آن هر روز ، همراه با آن لذت می برم بسیاری از فعالیتهای دیگر که من هر روز از انجام آنها لذت می برم من کسی را تشویق می کنم که هر کاری روزهای او را کمی بیشتر آفتاب و شادی بگذارد انجام دهد. زندگی کاوش و آزمایش و جستجوی لذت است و اینگونه است که نقاشی وارد زندگی من شد. امیدوارم در طول زندگی چیزهای بیشتری پیدا کنم که باعث شادی من شود! من هنوز مطمئن نیستم که حرفه من دقیقاً چگونه خواهد بود و از اینکه مدام می فهمم بسیار هیجان زده ام.