TikTok Star Tabitha Brown در مورد اهمیت یک زن سیاه پوست در فضای سلامتی

من عاشق داستان گفتن از طریق غذا هستم. من دوست دارم محتوایی ارسال کنم که باعث شود مردم متفاوت فکر کنند و غذا را متفاوت ببینند. هی ، شاید حتی جور دیگری دوست داشته باشی و جور دیگری بخندی. ببینید ، همه چیز خوب است. در حال حاضر در زندگی هر مکانی که باشید ، مکان شماست و این درست است. من آنجا بوده ام و سعی می کنم همانطور که دوست خوبم راهنمایی می کنم. و در این راه کمی به آنها عشق بورزید.

نمی توانم به شما بگویم چرا این نوبت به خود گرفت. این باید خدایان TikTok باشد. من هرگز حتی دوست نداشتم وارد TikTok شوم چون فکر می کردم این برای بچه هاست. من قبلاً در اینستاگرام و فیس بوک بودم و دختر فکر کردم که کافی است. اما دخترم من را متقاعد کرد که به آنجا بروم. سرانجام ، من گوش کردم ، و او حق داشت. در هفته اول ، ویروسی شدم. فیلم های من از غذا ، عشق و خنده بلند شد. من نظرات را خواندم ، و سپس یک مسئولیت شد. آنها آن را دوست داشتند ، احساس می کردند ، و م itثر واقع شد.

غذا می تواند دارو باشد ، یا ممکن است چیزی باشد که ما را در زمین قرار دهد. من مدتی است که با مریضی دست و پنجه نرم کردم و یک چالش 30 روزه وگان را تجربه کردم. در 10 روز اول ، احساس کاملاً متفاوتی داشتم. من می دانستم که روی چیزی قرار دارم ، بنابراین هرگز متوقف نشدم. قبل از وگان بودن ، دچار افسردگی شدم و روزها فکر می کردم می خواهم بمیرم. نمی توانستم درک کنم که چرا حالم خیلی بد است. سلامت روان یک چیز واقعی است. من همیشه دعا می کردم که اگر بتوانم خودم را از این شیار تاریک بیرون بیاورم و دوباره نور را ببینم ، پس می خواهم نور را انتخاب کنم. به همین دلیل من تصمیم می گیرم ویدیوهایی سبک ، سرگرم کننده و دوست داشتنی انجام دهم. من می خواهم روح شما را تغذیه کنم ، نه فقط معده شما. اگر بتوانم کمی امید به مردم بدهم خوشحالم.

شما باید با "چرا" خود شروع کنید. دلیل من این بود که بیمار بودم. چرا من زندگی بود یا مرگ. من زندگی را انتخاب کردم. من امیدوار و دعا می کردم که این باعث شود حالم بهتر شود و این اتفاق افتاد. من همیشه به مردم می گویم: "وقتی اولین کار را شروع می کنید ، می تواند چالش برانگیز باشد." برای من ، بیش از 25 سال است که گوشت خوک یا گوشت قرمز ندارم. من شیر نخورده ام ، زیرا حساسیت دارم ، بنابراین مجبور نبودم زیاد رها کنم. آیا هنوز هوس می کنم؟ بله ، دختر ، همین الان می توانستم خودم را ببینم که یک پای خرچنگ را به مقداری کره آغشته کردم. اما دلیل من به اندازه کافی قوی است. می گویم: «با خودت راحت باش. وقت بگذارید به خودت سخت نگیر در حال حاضر جهان به اندازه کافی سخت است. "

زمان ، در زندگی من ، بسیار تغییر کرده است. با تمام این تغییرات ، من زمان محدودی برای خودم دارم. بنابراین وقتی آن را دریافت کردم ، عزیزم ، با آن می دوم. زمان دوش گرفتن اوقات تفریحی من است. خانواده من بنیاد من هستند ، بنابراین هرچه زمان بیشتری برای گذراندن با آنها داشته باشم ، بهتر است. آشپزی باعث آرامش من می شود. وقتی در آشپزخانه هستم ، احساس می کنم کمی فرار می کنم. وقتی تیراندازی نمی کنم ، فقط مشغول آشپزی هستم. دختر ، من می توانم جای دیگری در ذهنم باشم.

این کسی است که هستم ، و کسی را که دوست دارم دوست دارم. برای مدت طولانی ، من مطابقت داشتم. لهجه ام را بپوشانم ، موهایم را یک طرفه بپوشم ، کارهایی انجام دهم تا دیگران احساس راحتی کنند. من آزاد نبودم هنگامی که از بیماری خود بهبود یافتم ، با خدا گفت و گو کردم و به او قول دادم که اگر او مرا شفا دهد ، من همان کسی هستم که مرا آفرید. فهمیدم که "تب ، تو کافی هستی - درست همانطور که هستی. با این وجود موهای شما رشد می کند ، چگونه صحبت می کنید ، چگونه ظاهر می شوید ، همه آنچه که من هستم کافی است. " هنگامی که من ظاهر می شوم ، قصد دارم به عنوان خودم ظاهر شوم. به محض این که همه ما این کار را انجام دهیم ، افراد دیگر نمی توانند ما را انکار کنند. من بسیار خوشبختم که در فضایی حضور دارم که بسیاری از زنان یا مردان سیاه پوست نمی گویند: "می دانید چه؟ ما هم اینجا هستیم دیوانه نیست ، و چیزی غیرقابل شنیده نیست. "

وقتی واقعاً سخت می شود ، فقط ادامه دهید. همچنین - وقتی مادرتان می خواهد در اوایل 20 سالگی با او به خرید بروید ، هر بار بروید. هر بار.