گزینه های درمان Waldenstrom Macroglobulinemia

انتظار هوشیارانه
درمان هدفمند
گزینه های دیگر
نکات مربوط به سبک زندگی
آیا ما به درمان نزدیک هستیم؟
غذای آماده

بررسی اجمالی

ماکروگلوبولینمیای والدنستروم (WM) نوعی نادر و رشد کند لنفوم غیر هوچکین (سرطان خون) است. افراد مبتلا به این سرطان دارای مقادیر بالایی از گلبول های سفید خون و پروتئین غیرطبیعی به نام مونوکلونال ایمونوگلوبولین M (IgM) در مغز استخوان خود هستند. و از بروز عوارض جلوگیری کنید.

انواع مختلف پزشکان ممکن است در طول دوره درمان خود با WM از شما مراقبت کنند. تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است شامل پزشکان متخصص در درمان سرطان (متخصصان آنکولوژی) و پزشکانی باشد که بیماری های خون و مغز استخوان را درمان می کنند (متخصصان خون).

انتظار مراقب

اگر آزمایش خون نشان داد علائم WM ، اما علائمی ندارید ، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. در عوض ، پزشک ممکن است ویزیت های منظم و آزمایش خون را به شما پیشنهاد دهد. این حالت انتظار مراقب یا نظارت است.

انتظار مراقب برای WM شامل بازدیدهای پزشک و آزمایش خون تقریباً هر 1 تا 2 ماه است.

برخی از افراد مبتلا به این نوع سرطان خون از نزدیک هستند سالها بدون نیاز به هیچ درمانی توسط پزشکان کنترل می شود. طبق مطالعات انجمن سرطان آمریکا ، مطالعات نشان می دهد انتظار برای شروع درمان تا زمان بروز علائم بر چشم انداز شما تأثیر نمی گذارد.

درمان هدفمند

درمان هدفمند از داروهایی استفاده می کند که بر روی پروتئین ها یا سایر مواد سلولهای سرطانی برای جلوگیری از رشد آنها. برخلاف شیمی درمانی ، سلولهای سالم را حفظ نمی کند. انواع متداول درمان هدفمند برای WM عبارتند از:

ریتوکسیماب (ریتوکسان). این دارو ماده ای از سلولهای سرطانی را به نام CD20 هدف قرار می دهد. این سلولهای سرطانی را از بین می برد و باعث از بین رفتن سلولهای باقی مانده در اثر شیمی درمانی می شود.

ریتوکسیماب اغلب اولین دارویی است که برای درمان WM استفاده می شود ، حتی اگر سازمان غذا و دارو (FDA) آن را به طور خاص تأیید نکرده است. برای آن منظور این روش به عنوان استفاده "خارج از برچسب" شناخته می شود. وقتی همراه با داروی ibrutinib (Imbruvica) استفاده شود ، تأیید FDA دارد.

دارو با تزریق داخل ورید (IV) ، معمولاً در بازو ، تجویز می شود. پزشک ممکن است آن را به تنهایی یا با داروهای شیمی درمانی تجویز کند. تحقیقات نشان می دهد هنگامی که ریتوکسیماب را با داروهای شیمی درمانی مصرف می کنید بهتر عمل می کند. مصرف آن به تنهایی (مونوتراپی) می تواند باعث افزایش سطح IgM شود و باعث ضخیم شدن خون شود.

عوارض جانبی آن شامل تب ، سردرد ، ناراحتی معده ، بثورات و خستگی است.

سایر داروهای ضد -داروهای CD20. اگر ریتوکسیماب عوارض جانبی شدیدی برای شما ایجاد کند ، پزشک ممکن است داروی دیگری را که CD20 را هدف قرار می دهد ، مانند:

ofatumumab (Arzerra)
obinutuzumab (Gazyva)
rituximab-abbs (تروکسیما)

Ibrutinib (Imbruvica). این اولین دارویی است که FDA به طور خاص برای درمان WM تأیید کرده است. پروتئینی به نام Bruton’s tyrosine kinase (BTK) را هدف قرار می دهد که به رشد سلول های سرطانی کمک می کند. ایبروتینیب قرصی است که شما یک بار در روز مصرف می کنید. پزشک ممکن است آن را به تنهایی یا همراه با ریتوکسیماب تجویز کند.

عوارض جانبی شامل تعداد کم گلبول های قرمز و سفید خون ، تغییر در ضربان قلب (آریتمی) ، اسهال ، یبوست ، ناراحتی معده و عفونت است.

مهارکننده های پروتئازوم. این داروها پروتئین هایی را که سلول های سرطانی برای زندگی نیاز دارند مسدود می کنند. از آنها برای درمان مولتیپل میلوما استفاده می شود ، اما می تواند به برخی از افراد مبتلا به WM نیز کمک کند.

دو نمونه کارفیلزومیب (Kyprolis) و بورتزومیب (Velcade) است. هر دو از طریق تزریق از طریق ورید تجویز می شوند. با این حال ، می توان بورتزومیب را به عنوان ضربه زیر پوست نیز تجویز کرد.

عوارض جانبی شامل شمارش خون ، حالت تهوع و درد و بی حسی در پا و پاها به دلیل آسیب عصبی است.

مهار کننده های mTOR. Everolimus (Afinitor) قرصی است که سلولهای پروتئینی مورد نیاز برای رشد و تقسیم را مسدود می کند. اگر سایر داروهای هدفمند برای WM م workثر نباشند ، پزشک ممکن است این موارد را تجویز کند.

عوارض جانبی شامل عفونت ، راش ، اسهال ، دهان درد و خستگی است.

شیمی درمانی

شیمی درمانی استفاده از داروهایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی است. برخلاف درمان هدفمند ، شیمی درمانی بدنبال یافتن مواد خاصی بر روی سلولهای سرطانی نیست. بنابراین سلولهای سالم نیز در طی شیمی درمانی از بین می روند.

داروهای شیمی درمانی که برای درمان WM مورد استفاده قرار گرفته اند عبارتند از:

bendamustine (Treanda)
cladribine (Leustatin)
سیکلوفسفامید (Cytoxan) ممکن است ترکیبی از داروهای شیمی درمانی به شما بدهد یا آنها را با یک درمان هدفمند مانند ریتوکسیماب تجویز کند.
اگر شما پیوند مغز استخوان (سلول بنیادی) انجام می دهید ، ممکن است ابتدا شیمی درمانی با دوز بالا دریافت کنید.
شیمی درمانی می تواند باعث کاهش خطرناک سطح گلبول های سفید خون شود ، که ممکن است منجر به خونریزی ، کبودی و خطر ابتلا به عفونت شود. سایر عوارض شایع شیمی درمانی عبارتند از:
- ریزش مو
- خستگی
- زخم های دهان
- حالت تهوع
- استفراغ
ایمنی درمانی
داروهای ایمنی درمانی سیستم ایمنی بدن شما را قویتر می کند بنابراین می تواند بهتر با سرطان مقابله کند. آنها اغلب برای درمان مولتیپل میلوما مورد استفاده قرار می گیرند ، اما پزشکان بعضی اوقات این موارد را برای افراد با WM نیز تجویز می کنند. به داروهای ایمنی درمانی تعدیل کننده سیستم ایمنی (IMiD) نیز گفته می شود. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد: بارداری.
گزینه های دیگر
فیلتر خون (تبادل پلاسما یا پلاسمافرس). یک عارضه رایج WM ضخیم شدن خون (هایپر ویسکوزیته) است که می تواند منجر به سکته مغزی و آسیب به اعضای بدن شود.
اگر علائم این عارضه را دارید ، برای فیلتر کردن خون و معکوس کردن علائم نیاز به درمان دارید. . به این روش درمانی فیلتراسیون خون تبادل پلاسما یا پلاسمافیرزیس گفته می شود.
در طول پلاسمافرزیس ، یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی یک خط IV را از طریق ورید در بازوی شما قرار می دهد و آن را به دستگاه متصل می کند. خون شما از طریق IV وارد دستگاه می شود ، جایی که پروتئین IgM خارج می شود. خون سالم از طریق خط IV دیگری از دستگاه به بدن شما برمی گردد.
پلاسمافرزیس چند ساعت طول می کشد. می توانید دراز بکشید یا روی صندلی دراز بکشید. برای جلوگیری از لخته شدن ممکن است به شما رقیق کننده خون داده شود.
پیوند سلول های بنیادی (پیوند مغز استخوان). در طی پیوند سلول های بنیادی ، مغز استخوان بیمار با سلول های بنیادی خون سالم جایگزین می شود. سلول های بنیادی به رشد مغز استخوان سالم کمک می کنند. در ابتدا شیمی درمانی با دوز بالا معمولاً برای پاکسازی مغز استخوان موجود انجام می شود.
اگر بزرگتر جوان هستید و WM عمل نکرده اید ، ممکن است پزشک پیوند سلول بنیادی را پیشنهاد دهد. با این حال ، پیوند سلول های بنیادی یک درمان رایج برای WM نیست. بیشتر افراد مبتلا به این سرطان خون نادر بالای 60 سال دارند و خطرات جدی پیوند بیشتر از فواید آن است.
برداشتن طحال (طحال). اگر سرطان خون شما باعث ایجاد طحال دردناک و متورم شده است و دارویی به شما کمک نکرده است ، ممکن است پزشک حذف آن را پیشنهاد کند. با این حال ، این یک درمان معمول برای WM نیست.
هزینه درمان
درمان سرطان می تواند گران باشد. اگر به درمان WM نیاز دارید ، نترسید که در مورد هزینه مراقبت با پزشک خود صحبت کنید. طبق نظر انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) ، صحبت در مورد هزینه مهمترین بخش مراقبت از سرطان است.
ممکن است پزشک شما نکاتی را در مورد صرفه جویی در هزینه ارائه دهد یا روش های مالی را توصیه کند. کمک. اگر بیمه درمانی دارید ، همیشه بهتر است قبل از معالجه با بیمه کننده خود مشورت کنید تا بدانید چه مواردی تحت پوشش قرار دارد. ممکن است درک چگونگی بیمه درمانی شما چالش برانگیز باشد.
اگر توانایی پرداخت هزینه درمان را ندارید ، با سازنده دارو تماس بگیرید. برخی از شرکت ها برای کمک به شما در کاهش هزینه ها برنامه های کمکی را ارائه می دهند.
نکات مربوط به سبک زندگی
اگر تحت درمان WM هستید ، ممکن است پزشک برای تغییر احساسات و بهبود وضعیت زندگی نیز تغییراتی در سبک زندگی پیشنهاد کند. کیفیت زندگی. گاهی اوقات این مراقبت تسکینی نامیده می شود. مراقبت تسکینی هر درمانی است که به شما کمک می کند: سفر سرطانی

تغییر شیوه زندگی و مراقبت تسکینی برای WM ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تغییر رژیم. سرطان و درمان های آن ممکن است اشتها را تحت تأثیر قرار داده و باعث لاغر شدن شما شود. زخم های دهان و حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی ممکن است غذا خوردن را ناخوشایند کند. نوشیدنی های پر کالری و پر پروتئین مانند شیک شیر و مکمل های مایع کنسرو شده می توانند مواد مغذی مهمی را فراهم کرده و انرژی را بازیابی کنند. اگر قادر به خوردن وعده های غذایی بزرگ نیستید ، سعی کنید میان وعده های کوچک سرشار از پروتئین مانند ماست ، غلات یا پنیر و کراکر بخورید. از غذاهای ترد و اسیدی که باعث تحریک دهان درد می شود خودداری کنید.
تکنیک های آرام سازی. فعالیت های آرامش بخشی و تمریناتی مانند یوگا و تای چی می تواند به تسکین استرس و مدیریت درد سرطان کمک کند. حتی چند بار نفس کشیدن عمیق برای خاموش کردن ذهن می تواند تنش را کاهش دهد ، خواب را بهبود بخشد و برخی از روش های درمانی را بهتر کار کند.
حمایت عاطفی. اگر شما یا یکی از عزیزانتان سرطان دارید ، احساس فشار ، اضطراب یا افسردگی طبیعی است. ارتباط و صحبت با دیگران که با WM زندگی می کنند ممکن است مفید باشد. از پزشک خود در مورد گروه های پشتیبانی در منطقه خود س Askال کنید ، یا برای دسترسی به لیست برنامه های نزدیک خود به وب سایت انجمن سرطان آمریکا مراجعه کنید.

آیا ما به درمان نزدیک هستیم؟

هیچ درمانی برای WM وجود ندارد ، اما محققان به طور فعال در حال بررسی روش های جدیدی برای درمان آن هستند. چندین داروی جدید و ترکیبات دارویی در حال حاضر در آزمایشات بالینی قرار دارند.

اگر علائم و نشانه های WM دارید و درمان های تأیید شده برای شما مفید نبوده است ، اگر یک آزمایش بالینی گزینه ای است از پزشک خود بپرسید. آزمایشات بالینی به شما امکان می دهد به درمان های جدیدتری دسترسی پیدا کنید.

نحوه برداشت

اگر آزمایش خون نشان دهد شما علائم WM دارید ، اما علائمی ندارید ، دیگر نخواهید داشت. نیاز به دارو یا سایر روش های درمانی دارید. پزشک شما احتمالاً معاینات منظم و آزمایش خون را به شما پیشنهاد می کند.

اگر علائم WM دارید ، شروع بلافاصله درمان می تواند باعث بهبودی شما شود ، از عوارض جلوگیری کرده و به شما کمک می کند زندگی طولانی تری داشته باشید. شیمی درمانی معمولاً با درمان های دارویی هدفمند انجام می شود.

اکثر افراد مبتلا به این سرطان خون نادر پس از اولین درمان به این بیماری باز می گردند. با این حال ، شما و پزشک در صورت بروز این گزینه ها گزینه های زیادی را انتخاب می کنید.