درک و درمان دیس مورفیای عضلانی

• تعریف
• علائم
• تشخیص
• عوامل خطر
• درمان
• چشم انداز
• غذای آماده

اختلال بدشکلی بدن (BDD) یک بیماری بهداشت روانی است که در آن فرد بر روی یک نقص در بدن خود ثابت می شود. با وجود کلیشه های جنسیتی ، BDD فقط زنان را تحت تأثیر قرار نمی دهد. بسیاری از مردان زیر گروه BDD به نام بدشكلی عضلانی (MD) ایجاد می كنند.

افراد مبتلا به MD خود را كم عضلانی و كوچكتر از آنچه واقعاً هستند ، تصور می كنند. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری ساختاری متوسط ​​یا بیش از حد عضلانی دارند.

MD معمولاً مردان را مبتلا می کند ، به ویژه مردانی که وزنه می کشند یا در بدن سازی رقابت می کنند. با این حال ، تحقیقات نشان می دهد که MD نیز در میان بدنسازان زن شیوع دارد.

مطالعات نسبتاً کمی در مورد بهترین روش درمان MD انجام شده است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد. به مطالعه ادامه دهید تا بفهمید علم تا به امروز چه چیزهایی را کشف کرده است.

بدشکلی عضلانی چیست؟

MD یک بیماری بهداشت روانی است که در آن افراد بدن خود را کوچک و فاقد عضله می بینند. افراد مبتلا به MD غالباً توسط افراد دیگر بسیار عضلانی قلمداد می شوند ، زیرا آنها بطور روزمره به عضله سازی می پردازند.

انجمن روانپزشکی آمریکا MD را به عنوان زیر گروه BDD طبقه بندی می کند. به طور غیررسمی ، گاهی اوقات "بیورورکسیا" یا "بی اشتهایی معکوس" نامیده می شود.

هنوز این بحث وجود دارد که آیا MD باید یک اختلال خوردن ، یک اعتیاد رفتاری یا یک نوع اختلال وسواس فکری عملی تلقی شود. افراد مبتلا به MD غالباً چنان به ظاهر خود مشغول می شوند که زندگی آنها بیشتر به دلیل ایجاد عضلات بیشتر است.

رفتارها یا علائم بدشکلی عضلانی چیست؟

رفتارهایی که فرد مبتلا به MD ممکن است داشته باشد این نمایشگاه شامل موارد زیر است:

• وزنه برداری بیش از حد
• با استفاده از استروئیدهای آنابولیک یا سایر داروهای تقویت کننده عملکرد
• اجتناب از موقعیت های اجتماعی که ممکن است توجه آنها را به بدن آنها جلب کند ، مانند شنا کردن یا رفتن به ساحل
• پرهیز از آینه یا بررسی بیش از حد آینه
• خوردن وعده های غذایی به روش بسیار منظم
• پرش از فعالیت های اجتماعی برای صرف وقت بیشتر به ورزش

مبتلایان به MD نیز اغلب دچار اختلال در خوردن ، به ویژه ارتورکسیا می شوند. مشخصه ارتورکسیا وسواس در خوردن غذاهای سالم است. افراد مبتلا به orthorexia و مبتلایان به MD معمولاً رژیم های غذایی بسیار منظمی می خورند و در انتخاب غذاهای مناسب تا حدی تصمیم می گیرند که سایر جنبه های زندگی آنها را مختل کند.

تصور می شود کمال گرایی ، عزت نفس پایین ، و اضطراب اجتماعی ممکن است به پیشرفت MD کمک کند.

چگونه دیس مورفیای عضلانی ارزیابی می شود؟

عوامل موجود در ایجاد MD را می توان با پرسشنامه اختلال بدشکلی عضلانی ارزیابی کرد. این نظرسنجی شامل 13 س thatال است که می توان از "هرگز" تا "همیشه" نمره گذاری کرد.

برخی موارد موجود در این نظرسنجی عبارتند از:

• کاش بازوهایم قویتر بود.
• من به دلیل تمرینم فعالیتهای اجتماعی با دوستانم را لغو می کنم / برنامه ورزش.
• وقتی یک یا چند روز ورزش را از دست می دهم افسرده می شوم.
• وقتی مردم من را بدون پیراهن می بینند احساس خجالت می کنم.
• من از بدن من متنفر است.

چه کسی در معرض بدشکلی عضلانی است؟

تحقیقات نشان می دهد که شیوع MD در مردان بسیار بیشتر از زنان است. از آنجا که هیچ معیار (یا بهترین روش) مشخص برای تشخیص در یک محیط تحقیق وجود ندارد ، مشخص نیست که میزان شیوع MD در جمعیت عمومی چیست. مطالعات موجود تخمین می زند که از 1 تا 54 درصد مردان باشد.

تصور می شود که بدنسازان و سایر افرادی که وزنه می کشند در معرض خطر بیشتری نسبت به جمعیت عمومی قرار دارند. زیرا آنها معمولاً به فعالیتهای عضله سازی می پردازند. یک مطالعه در سال 2013 خطر ابتلا به MD را در ورزشکاران زن و مرد رقابتی و غیررقابتی بررسی کرد.

محققان دریافتند:

• مردان در معرض خطر ابتلا به MD به طور قابل توجهی بالاتر از زنان هستند.
• ورزشکاران رقابتی بیشتر از ورزشکاران غیررقابتی در معرض خطر بودند.
• ورزشکارانی که برای تغییر شکل بدن خود وزنه می کشیدند در معرض خطر بیشتری نسبت به ورزشکارانی بودند که به بهبود عملکرد تمرکز داشتند.

یک مطالعه در سال 2014 شیوع اختلالات خوردن ، ارتورکسیا و MD را در سه گروه دانشجوی سال اول دانشگاه که در حال مطالعه رژیم های غذایی ، ورزش و علوم ورزشی یا زیست شناسی بودند ، بررسی کرد. (دانشجویان گروه زیست گروه کنترل بودند.)

محققان دریافتند که مطالعه رژیم های غذایی به طور معنی داری با صفات اختلال خوردن و مطالعه ورزش و علوم ورزشی با صفات MD ارتباط دارد.

تصور می شود که بدشکلی عضلانی در زنان

MD در بین خانم ها نادر است اما بیشتر در بدنسازان و وزنه برداران دیده می شود.

یک مطالعه کوچک در سال 1999 ، گروهی متشکل از 10 بدنساز زن را که قبلاً مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند ، مورد بررسی قرار داد. دو نفر از زنان قبل از حمله دچار بدشکلی عضلانی شده بودند. با این حال ، بعد از اینکه حمله را تجربه کردند ، همه 10 نفر MD و 7 نفر شروع به استفاده از استروئیدها کردند.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که ممکن است MD به عنوان مکانیزم مقابله با ضربه ایجاد شده باشد.

چگونه دیس مورفیای عضلانی درمان می شود؟

هنوز تحقیقات زیادی در مورد بهترین روش درمان MD انجام نشده است. نظرات فعلی در جامعه پزشکی عمدتا توسط حکایت ها و گزارشات موردی شکل می گیرد.

درمان شناختی رفتاری (CBT) و مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) به عنوان درمان های بالقوه پیشنهاد شده اند زیرا آنها درمان های اصلی برای BDD.

CBT نوعی گفتاردرمانی است که می تواند به تنهایی یا به صورت گروهی انجام شود. CBT عوامل روانشناختی را هدف قرار می دهد که ممکن است به پیشرفت MD منجر شده باشد. شما با درمانگر خود برای ایجاد استراتژی هایی برای مقابله با باورهای سمی در مورد مردانگی و یافتن راه هایی برای کنار آمدن با احساسات خود همکاری خواهید کرد.

SSRI ها نوعی داروی ضد افسردگی است که برای درمان BDD استفاده می شود. در صورت داشتن BDD یا MD متوسط ​​یا شدید ، پزشک ممکن است آنها را توصیه کند. این داروها ممکن است 12 هفته طول بکشد تا م effectiveثر واقع شوند.

اگر در نتیجه MD استفاده از استروئیدها یا سایر داروهای تقویت کننده کار را شروع کرده اید ، برای تعادل مجدد هورمون ها نیز ممکن است به درمان غدد درون ریز نیاز داشته باشید.

یک مطالعه موردی در سال 2015 نشان داد که درمان مبتنی بر خانواده در درمان یک پسر 15 ساله با MD موفق بود.

پزشکان و دانشمندان در جامعه پزشکی در مراحل اولیه درک MD و چگونگی بهترین روش درمان هستند. مطالعات گسترده تری مورد نیاز است.

چشم انداز بدشکلی عضلانی چیست؟

بسیاری از افراد مبتلا به MD در برابر درمان مقاومت می کنند. با این حال ، تشخیص اینکه شما مشکلی دارید و مراجعه به پزشک متخصص می تواند بهترین فرصت را برای غلبه بر MD داشته باشد.

اگر فکر می کنید ممکن است با MD یا هر نوع BDD روبرو هستید ، مهم است که به ویزیت مراجعه کنید. یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده که می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی مناسب بسازید.

غذای آماده

MD یک بیماری بهداشت روانی است که در آن مردم خود را از نظر عضلانی کمتر از آنچه که هست تصور می کنند. مردان بیشتر از زنان به MD مبتلا می شوند و بدنسازان و سایر افرادی که وزنه می کشند بیشتر از جمعیت عمومی در معرض خطر هستند.

محققان هنوز در حال بررسی بهترین گزینه های درمانی برای MD هستند. در این زمان ، بسیاری از متخصصان پزشکی CBT یا SSRI ها را که دو گزینه درمانی متداول برای BDD هستند ، توصیه می کنند.