ما نمی توانیم بیمارستانهای روانپزشکی را در طی شیوع COVID-19 فراموش کنیم

"آنها بیماران سرفه را جدا نکردند."

اخبار مربوط به بخشهای روانپزشکی به عنوان کانون گرمکن برای بیماری همه گیر COVID-19 جای تعجب ندارد ، به لطف محله های نزدیک و بیمارانی که وارد می شوند و بدون آزمایش بیرون بروید.

در اوایل اواسط ماه مارچ 34 بیمار از نظر آزمایش COVID-19 دارای 34 آزمایش مثبت بودند. در نیویورک ، حداقل 30 مرگ مرتبط با همه گیری در سیستم 23 مرکز روانپزشکی این ایالت ثبت شده است.

در بسیاری از بیمارستان ها و واحدهای روانپزشکی در سراسر کشور ، کارکنان و افراد پذیرفته شده حتی قادر به انجام آزمایشات نیستند.

اما در مورد وضعیت بیمارستان های روانپزشکی نیز به همان اندازه س importantالات مهمی وجود دارد که می توان پرسید. بیشتر تلاش می کنند تا از سلامت روانی بیماران خود در یک دوره زمانی که افراد بیش از حد معمول دچار تنش هستند اطمینان حاصل کنند.

خطوط تلفنی خودکشی در سراسر کشور به دلیل نگرانی از COVID ، از جمله در مونتانا ، می سی سی پی ، دچار جهش شدید می شوند. و کالیفرنیا ، از جمله.

واضح است که مردم به کمک نیاز دارند.

دکتر کیتا فرانکلین ، مدیر ارشد سابق دفتر بهداشت روان و پیشگیری از خودکشی در VA ، و مدیر ارشد بالینی فعلی در PsychHub ، می گوید که سایت از زمان بروز همه گیری ، بیش از 2،000 درصد از کاربران جدید را افزایش داده است.

اکثر افراد منابع سایت ها را از طریق جستجوی Google مانند "منابع COVID-19 و سلامت روان" پیدا کرده اند و این ثابت می کند که افراد در جستجوی پاسخ هستند.

آیا با تمرکز بر جنبه های جسمی همه گیر ، آیا مردم حمایت لازم را می کنند؟ و چه عواملی باید در مراقبت های روانپزشکی در این لحظه حساس تغییر یابد که در آن افزایش مسائل بهداشت روانی وجود دارد؟

چگونه COVID-19 در چند ماه گذشته بیمارستانها و بخشهای روانپزشکی را تغییر داده است؟

توانایی بخشهای روانپزشکی برای انجام "تجارت به طور معمول" بیشتر به محل بستگی دارد.

در یک واحد روانپزشکی امن در کارولینای شمالی ، که افراد عمدتا به طور غیر ارادی پذیرش می شوند ، بسیاری از افراد با پارانویا اخیراً پذیرفته شده و نگران است که بیمار نباشد یا دیگران را بیمار نکند.

در حالی که در بعضی جاها کمک به بیمارانی که نگران COVID-19 هستند دشوار است ، همه گیری نیز به عنوان یک عمل عملی و در دسترس تر ، پزشکی از راه دور را باز کرده است.

دکتر اسکات زلر ، روانپزشک با 29 سال تجربه در معالجه بیمارانی که با اورژانس های روانپزشکی روبرو هستند ، در حال حاضر در حال مشاوره با مراکز روانپزشکی در سراسر کشور است که چگونه بهترین مراقبت را از افراد در این مدت ارائه می دهد. زلر توضیح می دهد که ممکن است ننگ زیادی برای مراجعه به یک مرکز بستری وجود داشته باشد ، اما اینکه شخصی خود را در بیمارستان روانپزشکی بررسی کند از اینکه بخواهد بحران های بهداشت روانی خود را به تنهایی تحمل کند ، بسیار ایمن است.

"مراجعه به بخش ED یا بیمارستان برای هرکسی که علائم فوری ، از جمله موارد اضطراری بهداشت رفتاری را تجربه کند ، ایمن است. این در شرایطی دشوار است که بیماران دچار اطلاعات متناقض و تحریک کننده اضطراب از رسانه ها و رسانه های اجتماعی شده اند. مراقبت های ویژه نمی تواند صبر کند و بیمارستان ها آماده هستند تا با خیال راحت بیمارانی را که علائم آنها نیاز به مراقبت حاد یا ارزیابی سریع دارند ، درمان کنند. "

"آنچه کار ما نشان می دهد این است که در صورت شروع درمان ، اکثر قریب به اتفاق موارد اضطراری روانپزشکی در کمتر از 24 ساعت و حتی اگر بتوانید بیماران را از قسمت ترسناک بخش خارج کنید ، حتی بیشتر از این نیز قابل حل است. زلر می افزاید: ER به مکانی کمی درمانی تر تبدیل شود. "

" وسلی "، کارگر واحد روانشناسی در کارولینای شمالی که با Healthline صحبت کرد ، گفت:

در حالی که پرستاران و پزشکان تمام تلاش خود را برای حفظ امنیت بیماران و ادامه مراقبت های روانپزشکی مورد نیاز آنها انجام داده اند ، بیماران مبتلا به بیماری روانی همیشه نمی توانند یک بیماری عفونی مانند COVID-19 را درک کنند.

"هر بیماری که داریم لزوماً روان پریش نیست ، گاهی اوقات دچار آسیب مغزی می شوند یا دچار التهاب مغز می شوند. اما تلاش برای اینکه مردم را وادار کنیم که آنچه را که از آنها لازم است درک کنند و بفهمند چه خبر است و چگونه خود و دیگران را ایمن نگه دارند ، بسیار دشوار است و شما می دانید که ما در حال آزمایش نیستیم. "

بخشی از چالش یادگیری حفظ آرامش بیماران در هنگام شیوع پارانویا به روشی جدید است و اغلب احساس می کند حداقل تا حدی موجه است.

هنوز ، در جاهایی مانند نیویورک که مردم از خطرات بهداشت جسمی ناشی از مراجعه به بیمارستان ها می ترسند ، بسیاری از مراکز درمانی شروع به استفاده از رویکردهای جایگزین مانند telehealth کرده اند که به بیماران کمک می کند تا از کجا و هر زمان به مراقبت های خود دسترسی پیدا کنند. .

در یک نظرسنجی اخیر از مریت هاوکینز ، تقریباً 50 درصد از پزشکان مورد بررسی در حال حاضر از telehealth استفاده می کنند ، که 18 درصد بیشتر از 2018 است.

با افزایش تقاضا برای مراقبت های بهداشتی از راه دور ، و همچنین گسترش اخیر دستورالعمل های telehealth از طریق Medicare و Medicaid که به تیم های خط مقدم بیشتری اجازه می دهد از راه دور بهداشت را انجام دهند ، افراد بیشتری به مراقبت های بهداشتی مورد نیاز خود دسترسی پیدا می کنند.

بیمارستان های روانپزشکی چه اقدامات احتیاطی برای محافظت از مردم انجام می دهند؟

دکتر چن ، مدیر ارشد پزشکی در بیمارستان بهداشت رفتاری هوستون ، یک بیمارستان روانپزشکی بستری ، توضیح می دهد که اولویت PPE به بیمارستان های پزشکی اختصاص دارد و تهیه تجهیزات محافظتی برای کارکنان دشوار است.

در حالی که درجه حرارت کارکنان قبل از هر شیفت کاری انجام می شود و عوامل خطر قبل از پذیرش بیماران بررسی می شود تا مشخص شود که آیا ویروس دارند یا خیر ، اما در حال حاضر واحدهای روانپزشکی بسیار کم کار می کنند بر نیازهای COVID-19 بیمارستانها تمرکز کنید.

برخی بیمارستانها و واحدهای روانپزشکی واحدهای جداگانه بیماریهای عفونی را برای بیمارانی که با مشکلات روحی و روانی و همچنین بیماریهای جسمی و پرستاران بیماریهای عفونی روبرو هستند برای کمک به آنها در نظر گرفته اند.

هنوز ، بیمارستان ها مجبورند برای توسعه واحدهای جدا شده ویژه COVID در حال حاضر و در آینده تلاش کنند.

به گفته چن مشکل این است که اکثر بیمارستان های روانپزشکی مستقل منابع ندارند و به اندازه کافی آماده نیستند برای ایجاد یک واحد ویژه برای افراد مبتلا به COVID-19 بدون تغییر در اولویت ها و بودجه.

در نیویورک ، در بیمارستان متروپولیتن ، آنها علائم خاص COVID-19 را هنگام آوردن افراد به اورژانس روانپزشکی بررسی می کنند دکتر شیلیندر سینگ ، که در بخش اورژانس روانپزشکی شرکت می کند ، توضیح می دهد.

آنها درمورد تماسهای بیمار ، مسافرتهای اخیر ، اگر بیماران از داشتن ارتباط با فرد مثبت COVID مطلع باشند ، س askال می کنند و سپس مواردی مانند علائم حیاتی را بررسی می کنند تا ببینند آیا بیماران در حال دمای هوا هستند یا خیر. اگر میزان اشباع اکسیژن آنها چیزی در حد پایین باشد.

همانطور که گفته شد ، بسیاری از بیماران بدون علامت هستند ، بنابراین سینگ و همکارانش این امکان را برای افراد فراهم می کنند تا آزمایش های سواب بینی را انجام دهند ، که طبق گفته کارگران روانپزشکی که با Healthline صحبت می کنند ، یک اتفاق نادر است.

با توجه به بیماران اخیر ، مراقبت های روانپزشکی در داخل بیمارستان اکنون به چه صورت است؟

از آنجا که در دسترس بودن آزمایش در آمریکا هنوز پراکنده است ، بیشتر واحدهای روانشناسی و بیمارستانهایی که افراد در آنها حاد هستند مراقبت های روانپزشکی توانایی آزمایش ندارند.

در هوستون ، چن می گوید كه بیماران می توانند 6 فوت از هم دور شوند و ماسك بزنند. در کارولینای شمالی ، در بیمارستانی که وسلی در آن کار می کند ، دمای بیماران با بیشترین سرعت ممکن گرفته می شود.

اما در بسیاری از مکانها ، بیمارانی که اخیراً در بخشهای روانپزشکی بوده اند ، به Healthline گفتند که کیفیت مراقبت از آنها کمتر است و اقدامات احتیاطی مربوط به COVID-19 انجام نشده است.

لیندزی رومین ، که دارای دو قطبی است اختلال و در ماه ژوئن در آستین ، تگزاس در بیمارستان بستری شد ، می گوید اقدامات احتیاطی COVID در طول هفته ای که وی آنجا بود تقریباً صفر بود.

"من به سختی هر نوع مراقبت فراتر از نیازهای اولیه و داروها دریافت کردم. من فقط یکبار ، حدود 10 دقیقه با یک درمانگر تک به تک صحبت کردم و آنها واقعاً دلیل حضور من در آنجا را پرسیدند و پرسیدند که آیا خودکشی کرده ام؟ من برخی از گروه درمانی را انجام دادم ، اما بسیار غیر اختصاصی بود و حتی اجباری هم نبود. "

یکی از نگرانی های اصلی او این است که هیچ بحثی درباره COVID-19 یا اعتراضاتی که تازه آن هفته آغاز شده بود و اینکه این ممکن است چه تاثیری بر وضعیت سلامت روان داشته باشد ، وجود نداشت ، .

"آنها بیشتر فقط ما را دارو می كردند و سپس ما را تا زمان صرف غذا تنها می گذاشتند. او می گوید: "این بسیار آسیب زا بود."

"همچنین ، هیچ کس ماسک نمی زد - در واقع ، آنها ماسکی را که هنگام ورود به بدنم بسته بودم برداشته و آن را در انبار قرار دادند تا اینکه من چک کردم ، رشته هایی که در بخش روانی ممنوع است. "

"همه در همه ، گرچه بقیه و زمانهای دور برای من مفید بود ، من احساس نمی کنم آنها کاری کردند که من را آماده کنند تا دوباره وارد جهان شوم ، خصوصاً در دوره COVID. اگر چیزی وجود داشته باشد ، هنگام ورود به خانه کمتر احساس ماسک پوشیدن و شستن دست می کردم زیرا مجبور نبودم یک هفته کامل درباره آن فکر کنم. "

یائل ، فردی با اختلال دو قطبی ، C-PTSD و اختلال اضطراب فراگیر ، که در آوریل در اوج بیماری همه گیر در یک واحد روانشناسی در سیاتل پذیرفته شد ، به Healthline گفت که اقامت وی ​​که حدود 11 روز طول کشید ، دشوار بود - البته فقط به دلیل نگرانی های COVID.

"چند نفر از پرستاران از قدرت خود سو استفاده كرده و بر من فرياد كشيدند و مرا بيشتر آسيب ديدند. مدت زیادی طول کشید تا آنها مرا به اتاق قابل دسترسی با ویلچر منتقل کردند و من مجبور شدم برای تحقق آن از مدیر شکایت کنم. "

از نظر اقدامات احتیاطی COVID ، واحد روانی که وی در آن از ملاقات و سفره خانه تعطیل بود ، اما هیچ ماسکی برای بیماران ، تمیز کردن مکانهای مشترک که همه لمس می کردند و حداقل 20 بیمار در هر واحد نداشت.

بیماران با علائم نیز مورد آزمایش و جداسازی قرار نگرفتند.

"اگر حتی یک بیمار مبتلا به COVID بود ، به سرعت به کل بیمارستان برخورد می کرد. آنها 5 یا 6 بار در روز بررسی دما و معاینه می کردند ، اما از آنجا که بیماران سرفه را جدا نکردند ، نمی دانم چه فایده ای داشت. "یال اضافه می کند.

COVID- روندهای خاص

در شهر نیویورک - در یک نقطه مرکز بیماری همه گیر ایالات متحده - سینگ می گوید که اقدامات اضطراری روانپزشکی باید یک شبه تغییر کند تا بیماران به طور م moreثرتری درمان شوند.

سینگ می گوید: "ما قطعاً در بیمارانی که علائمی مانند افسردگی و اضطراب و افزایش سطح استرس را نشان داده اند ، افزایش چشمگیری داشته ایم."

به دلیل از دست دادن شغل ، فاصله جسمی و نگرانی در مورد سلامتی دوستان و عزیزان ، بیماران بیش از هر زمان دیگری احساس انزوا می کنند ، از اینکه نمی دانند چگونه از عهده کنترل وزن همه گیر برآیند ، دچار نقص ذهنی می شوند.

از نظر بسیاری ، مبارزات مالی منجر به هجوم مسائل بهداشت روان شده است که نمی توان آنها را نادیده گرفت و اکثریت بیمارانی که به اورژانس روانپزشکی مراجعه می کنند با نگرانی شدیدی نسبت به آینده خود روبرو هستند.

سینگ می گوید برای تأمین نیاز بیمارانی که برخی بیمارستانها مجبور شده اند مراقبتهای روانپزشکی خود را کاهش دهند ، بیمارستانهایی مانند متروپولیتن کار کرده اند تا بیماران بیشتری را که نیاز به کمک دارند بیشتر پذیرا شوند.

در هوستون ، چن می گوید که اکثر مردم از ترس ابتلا به COVID-19 از مراجعه به مراکز اورژانس و مراکز درمانی می ترسند.

به دلیل این ترس از مراجعه به بیمارستان ها ، پذیرش ها کاهش یافته است - که در واقع توجه بیشتر به افراد در بخشهای بستری امکان پذیر است.

در آنجا ، بسیاری از بیماران پس از خرابی در مورد COVID ، از طریق اورژانس مراجعه کرده اند.

"از تجربه یک بیمار ، ما مطمئناً انواع طبیعی بیماران خود را با انواع مختلف درمان می کنیم. بیماری های مختلف ، اما عمدتا بیماران زیادی وجود داشته اند که به طور خاص با شکایت به اینجا آمده اند و در تنظیم این نوع هنجار جدید مشکل دارند. "

بخشهای روانپزشکی چگونه باید برای معالجه بیماران حرکت رو به جلو را تنظیم کنند؟

Vituity ، یک سازمان تحت مالکیت پزشک و تحت هدایت Zeller ، برنامه ریزی جراحی COVID-19 را در بیمارستانها انجام داده است. و امکانات مراقبت های بهداشتی در سراسر کشور ، طراحی و اجرای راه حل های جدید مراقبت های بهداشتی مانند telehealth ، و کارکنان کاملتر مراکز مراقبت های فوری ، بخش های اورژانس ، بخش های بستری و واحدهای مراقبت ویژه برای بیماران بهداشت رفتاری.

در کار خود ، او در سراسر کشور به بیمارستان های مشاوره ای در مورد ساخت واحدهای روانپزشکی بهتر که واقعاً توانبخشی هستند سفر کرده و باعث نمی شود بیماران منتظر مراقبت بمانند - این همان اتفاقی است که برای بسیاری از افراد می افتد که برای خدمات اورژانس مراجعه می کنند و به عنوان بدن و نه افراد تحت درمان قرار می گیرند.

"حل علائم در ED استاندارد می تواند یک کار پیچیده باشد. ED می تواند برای بیمارانی که دچار بحران سلامت روان هستند ، یک محیط ترسناک یا تحریک کننده باشد ، زیرا آنها اغلب در مجاری نگهداری نمی شوند ، یا در گوشه یا اتاقک های محافظت شده توسط یک صندلی گیر می کنند ، در میان پرسنل پلیس و آمبولانس ، چراغ های چشمک زن ، صداهای بلند و شدید فعالیت ، و فریاد دیگران از درد ، "توضیح می دهد زلر.

"بیماران پارانوئید یا مضطرب ، که ممکن است از فضای اضافی یا توانایی جابجایی بهره مند شوند ، ممکن است در یک منطقه محدود و کوچک محدود شوند. مدتهاست که شناخته شده است که تنظیم استاندارد ED ممکن است علائم بحران روانی را تشدید کند. "

اما زلر دو بار در تلاش است تا واحدهای emPATH را بسازد - که تنظیمات پشتیبانی و آرامش بیشتری دارند پرسنل روانپزشکی آموزش دیده - یک واقعیت است و همچنین نیازهای ایمنی بیماران را در حدود COVID-19 در اولویت قرار می دهد.

عوامل تعیین کننده واقعی یک واحد EMPATH (ارزیابی روانپزشکی اضطراری ، درمان و بهبودی) این است که این یک فضای باز بزرگ است که در آن بیماران وارد می شوند و در تختخواب قرار نمی گیرند یا در اتاق های کوچک قفل نمی شوند.

"جو بسیار آرام تری است و افراد کمتری در اوقات سخت یا پرخاشگری یا تحریک پذیری کمتر به سر می برند. استفاده از روش های درمانی مانند محدودیت های جسمی یا داروهای اجباری تقریباً صفر است. ”

در حالی که بیمارستان ها سعی می کنند میزان فضای موجود را به حداکثر برسانند ، در چند ماه گذشته فشار بیشتری برای یافتن گزینه هایی برای واحدهای اورژانس برای بیماران روانپزشکی ایجاد شده است ، که نگرانی های زیادی راجع به میزان تختخواب ها دارند. زلر می گوید ، نیازهای پرسنلی موجود نیز وجود دارد و اولویت بندی می کند.

"ما در واقع می توانیم با آنها معالجه کنیم و هرچه بهتر می شویم ، به جای اینکه فقط بخاطر ارزیابی ، آنها را سوار کنیم ، تفاوتهایی ایجاد کنیم." / در صورت امکان آنها را بیشتر به این قسمت منتقل کنید در یک محیط درمانی ، تعداد شما به 75 یا 80 درصد از بیماران می رسد که در بیمارستان بستری نخواهند شد زیرا می توانند تا حدی تثبیت شوند که به طور معمول در خانه مرخص شوند. " کارهای زلر عمدتاً در مورد ایجاد گزینه های بیشتر و گزینه های انسانی و همدلانه بیشتر در دسترس بیماران بوده است ، دقیقاً نحوه تغییر واحدهای روانی در این لحظه.

متخصصان و بیماران هنوز امیدوار هستند COVID-19 می تواند فرصتی برای استیگماتیزه کردن خدمات بهداشت روان و تاباندن چراغی به محل نیاز به بهبود باشد ، با توجه به اینکه بسیاری از افراد در حال حاضر در تلاش هستند. .

"این می تواند یک تجربه ترسناک باشد ، اما همچنین می تواند مانند یک تجربه بسیار امیدوار کننده باشد. و ما باید در مورد آن صحبت کنیم ، "چن به Healthline می گوید. "من افرادی را که به بخشهای روانپزشکی مراجعه می کنند تشویق می کنم تا در مورد تجربیات خود صحبت کنند تا مردم بدانند که این مراقبت در واقع چگونه می تواند باشد."

داستانهای مرتبط

• COVID-19 شما راهنمای سلامت روان خود را انتخاب کنید-ماجراجویی کنید
• COVID-19 می تواند تأثیرات جدی بر روی افراد مبتلا به اختلالات بهداشت روان داشته باشد
• 7 نکته برای استفاده بیشتر از درمان آنلاین در طول COVID -19 شیوع
• نحوه جلوگیری از مارپیچ افسردگی در حین قرنطینه
• 9 منبع برای مقابله با اضطراب کرونا ویروس