اسکلرودرما چیست و چگونه می توان تشخیص داد که به آن مبتلا شده ام؟

متورم شدن انگشتان دست و پا ، ضخیم شدن پوست و تورم مفاصل: اینها از جمله علائمی است که شما ممکن است مبتلا به اسکلرودرمی باشید ، یک بیماری مزمن پوست و بافت های پیوندی که 300000 آمریکایی را مبتلا می کند ، معمولاً در سنین 25 تا 55 سال (هرچند که وجود دارد) می تواند در هر سنی اعتصاب کند). زنان بیشتر از مردان تشخیص داده می شوند.

در حالی که علت دقیق بیماری ناشناخته مانده است ، محققان می دانند که اسکلرودرمی به دلیل تولید بیش از حد کلاژن (پروتئین فیبری) ایجاد می شود. . این بیماری دو نوع اصلی دارد: اسکلرودرمی موضعی که پوست را تحت تأثیر قرار می دهد و اسکلرودرمی سیستمیک که شامل بافت همبند در بسیاری از قسمت های بدن است. در آن دسته ها ، تعدادی زیرگروه وجود دارد. در نتیجه ، هر فرد اسکلرودرمی را به طرز متفاوتی تجربه می کند ، به ویژه از نظر اندام هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند.

"این یکی از آن بیماری های سیستمیک است که می تواند چندین اندام در بدن ما را تحت تأثیر قرار دهد." یک پزشک در بیمارستان دانشگاه هارپر در دیترویت.

برای درک اسکلرودرمی ، مفید است که ریشه کلمه خود را جستجو کنید ، که از یونانی scler o یا سخت آمده است ، و درما ، یا پوست ، از آنجا که طبق گفته بنیاد اسکلرودرما ، سفت شدن پوست یکی از بارزترین راه های بروز این بیماری است.

حتی اگر اسکلرودرمی غیرمعمول باشد ، تصاویر اسکلرودرمی نحوه بروز آن را نشان می دهد ، با علائمی مانند پوست سفت یا ضخیم که براق یا صاف به نظر می رسد ، لکه های قرمز کوچک در صورت و قفسه سینه ، انگشتان دست و پا متورم یا متورم ، ضعف عضلانی ، تورم مفاصل ، و تورم.

همچنین می تواند در بیماری رینود ظاهر شود ، که باعث می شود انگشتان دست و پا احساس بی حسی و سرما می کند.

"رینود شامل لورا هامرز ، MD ، مدیر مشترک مرکز اسکلرودرمی جان هاپکینز در بالتیمور می گوید: "اما همه مبتلایان به رینود به اسکلرودرمی مبتلا نخواهند شد."

آنچه باید بدانید: اگر بیماری رینود شما شدید است یا در سنین بالاتر ایجاد می شود ، باید با پزشک خود در مورد احتمال وجود آن صحبت کنید. اسکلرودرمی.

دکتر هامرز می افزاید: "اگر در نوک انگشت خود از زخم رینود به یک زخم یا یک زخم دردناک باز مبتلا شوید ، این می تواند نشان دهنده ابتلا به اسکلرودرمی باشد." p> به طور مشابه ، ریفلاکس اسید ممکن است یک علامت اسکلرودرمی باشد و اگر در سنین بالاتر ایجاد شود یا بدتر شود ، این می تواند نشانه ای از یک علت اساسی مانند اسکلرودرمی باشد ، دکتر هامرز می گوید.

"اگر شما می توانید ریفلاکس شدید با مشکل بلع داشته باشید ، این باید یک علامت دیگر باشد.

هنگامی که صحبت از مدیریت اسکلرودرمی می شود ، تهیه یک برنامه بازی با پزشک خود ضروری است و تشخیص بیماری این است معمولاً پس از مشورت با روماتولوژیست و متخصص پوست و همچنین آزمایش خون و سایر آزمایشات تخصصی بسته به اندام هایی که درگیر می شوند ، ساخته می شود.

"دکتر هامرز می گوید:" در بیشتر موارد ، شما باید انتظار داشته باشید که یک روماتولوژیست مراقب اصلی شما باشد زیرا وی بیشترین تجربه را در زمینه درمان بیماریهای خود ایمنی سیستمیک دارد. "با این حال ، بسته به عوارضی که ممکن است یک فرد داشته باشد ، ممکن است یک یا چند پزشک اضافی برای مراقبت از شما داشته باشید."

شدیدترین عارضه اسکلرودرمی بیماری ریوی به دلیل زخم هایی است که می تواند در آن ایجاد شود. دکتر هامرز اضافه می کند که ریه ها باشد.

"اگر شما به بیماری ریوی شدید ، به طور منظم به یک متخصص ریه مراجعه خواهید کرد." "برخی از بیماران اسکلرودرمی مبتلا به بیماری کلیوی هستند که می تواند آنها را تحت دیالیز قرار دهد و یا ممکن است مشکلات GI بدی داشته باشند ، این بدان معناست که نیاز به مراجعه به متخصص گوارش خواهند داشت اما در نهایت ، معمولاً مراقبت ها توسط متخصص روماتولوژی شما انجام می شود."

<دکتر ساکر می گوید ، با توجه به این مسئله ، تشخیص سریع و تنظیم برنامه درمانی ضروری است.

"این باید شامل پیگیری برای جلوگیری از عوارض باشد."

در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای اسکلرودرمی وجود ندارد ، اما درمان هایی برای کنترل علائم وجود دارد ، که بسیار متنوع است ، زیرا بیماری به طور یکسان بر هر بیمار تأثیر نمی گذارد.

اینها شامل مهار کننده های پمپ پروتون برای علائم سوزش سر دل ، استروئیدها ، NSAID ها و داروهای فشار خون را بهبود ببخشید.

همچنین بسیاری از درمان های سرکوب کننده سیستم ایمنی وجود دارد که می توانند به بیماران کمک کنند.

"من از این موضوع هیجان زده هستم بسیاری از داروهایی که در حال حاضر برای درمان بیماریهای ایمنی در بازار موجود است ، زیرا در حال تغییر پاسخ بیماران اسکلرودرمی هستند. "

و ، از آنجا که صنعت داروسازی به درمان های اسکلرودرمی علاقه مند شده است ، آینده امیدوار کننده تر به نظر می رسد.

"ما شاهد فعالیت بیشتری از نظر آزمایشات بالینی هستیم" ، دکتر هامرز می گوید. "و حتی اگر ما هنوز دارویی برای درمان همه جنبه های بیماری پیدا نکرده ایم ، در حال حاضر در برخی جنبه ها موفقیت هایی کسب کرده ایم ، از جمله مطالعه جدیدی با داروی فیبروز ریه."

همه این بدان معنی است که برای افرادی که با اسکلرودرمی کنار می آیند جای امیدواری وجود دارد.

"او می گوید:" در دوره عوامل بیولوژیک ، آزمایشات بالینی بیشتری خواهیم داشت. "و همانطور که ایمونولوژی را بهتر درک می کنیم ، داروهای بهتری برای بیماران اسکلرودرمی وجود خواهد داشت."