آنچه باید درباره آسم ناشی از ورزش بدانید

برای بسیاری از افراد تعجب آور است ، اما ورزش یکی از بزرگترین عوامل حملات آسم است. در حقیقت ، تا 90٪ افرادی که آسم دارند ، در حین یا بعد از تمرین دچار آسم ناشی از ورزش می شوند.

این وضعیت (که اغلب با نام دلخواه ، انقباض برونش ناشی از ورزش یا EIB ذکر می شود) ) هنگامی که مجاری تنفسی در اثر واکنش التهابی به فعالیت بدنی سفت یا منقبض می شوند ، اتفاق می افتد ، توضیح می دهد Purvi Parikh ، MD ، متخصص آلرژی و ایمنی با آلرژی & amp؛ شبکه آسم. علائم حاصله شامل سرفه ، خس خس سینه ، تنگی نفس ، گلودرد یا گرفتگی قفسه سینه است. علائم به طور معمول در طی پنج تا 20 دقیقه از شروع تمرین شروع می شود ، اما همچنین می تواند پنج تا 15 دقیقه پس از پایان تمرین شعله ور شود.

گرچه طبیعی است که هنگام ورزش احساس تنگی نفس داشته باشید ، با EIB ، این موارد علائم شدیدتر هستند در صورت عدم درمان ، بیماران ممکن است احساس کنند به مدت 30 دقیقه یا بیشتر نمی توانند نفس خود را بگیرند. برخی از محیط ها همچنین ممکن است باعث واکنشی مانند هوای بیش از حد سرد یا خشک ، آلودگی هوا یا زیاد بودن گرده گل شوند.

اگر از آسم رنج می برید یا به آلرژی مبتلا هستید ، احتمال ابتلا به EIB نیز بیشتر است. ، دکتر پریخ توضیح می دهد. اما این بدان معنا نیست که بدون آسم نمی تواند آن را توسعه دهد: حدود 11٪ از افراد EIB را تجربه می کنند اما آسم عمومی ندارند. برخلاف بیماران مبتلا به آسم ، این افراد معمولاً فقط در حین ورزش یا بعد از ورزش علائمی را تجربه می کنند. اما همیشه آنقدر واضح نیست.

"این به شخص بستگی دارد". "برخی فقط در حین ورزش و بلافاصله پس از آن ورزش می کنند ، اما برخی دیگر که از آلرژی و آسم آلرژیک رنج می برند نیز ممکن است در مواقع دیگری نیز دچار این مشکل شوند." وی می گوید ، متخصص ریه یا آلرژی با مجوز هیئت مدیره. اگر مشکوک به EIB هستید ، نگرانی های خود را به گوش پزشک برسانید. آنها می توانند آزمایش اسپیرومتری را برای ارزیابی عملکرد ریه به شما بدهند و ممکن است آزمایشات دیگری را برای رد احتمال سایر شرایط مانند آلرژی انجام دهند.

اگرچه انقباض برونش ناشی از ورزش می تواند کار را بسیار دشوار کند ، فعال بودن بیماران EIB امکان پذیر است. در واقع ، ستاره های بسیار موفق ستاره ای - از دوندگان المپیک گرفته تا بسکتبالیست های NBA - وجود دارند که توانسته اند علائم خود را مدیریت کنند. اگرچه درمانی وجود ندارد ، تعدادی از داروها و اقدامات پیشگیرانه وجود دارد که علائم EIB را درمان می کند و می تواند به شما در ایجاد یک تمرین سالم کمک کند.

درمان های معمول شامل بتا 2-آگونیست های استنشاقی کوتاه اثر (برونکودیلاتورها) هستند که درمان می کنند علائم حین حمله (همچنین می توان آنها را اندکی قبل از ورزش به عنوان یک اقدام پیشگیرانه مصرف کرد) ، و همچنین داروهای کنترل طولانی مدت مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی ، که روزانه مصرف می شوند و به باز شدن مجاری تنفسی کمک می کنند.

تغییر سبک زندگی همچنین می تواند به کاهش دفعات حملات EIB کمک کند. دکتر پاریخ توضیح می دهد مهمترین چیز این است که بفهمید چه عواملی باعث شعله ور شدن علائم می شوند.

"اگر می دانید که محرک هایی دارید که آسم را بدتر می کند ، مانند هوای سرد ، رطوبت یا ورزش در طول فصل گرده ، مراحلی وجود دارد که می توانید برای بهبود علائم خود انجام دهید ، " به عنوان مثال ، اگر به تعداد زیاد گرده ها واکنش نشان می دهید ، آنها را با استفاده از برنامه آب و هوا رصد کنید و در روزهایی که به ویژه زیاد هستند ، در خانه اجرا کنید. یا اگر هوای سرد بر شما تأثیر می گذارد ، پوشیدن روسری یا ماسک صورت هنگام ورزش ممکن است به راحتی نفس بکشید.