آنچه باید درباره بیماری مزمن لایم بدانید

یولاندا فاستر ، ستاره خانه های واقعی بورلی هیلز ، با پست اخیر وبلاگ خود در مورد مبارزه با بیماری مزمن لایم ، موج می زند. به گفته People.com ، فاستر ، که در سال 2012 مبتلا به لایم تشخیص داده شد ، می گوید که وی از لحاظ روحی دچار نقص شدید شده است ، می نویسد: "من توانایی خواندن ، نوشتن یا حتی تماشای تلویزیون را از دست داده ام ، زیرا نمی توانم پردازش کنم اطلاعات یا هر محرکی برای آن موضوع. "

اما آیا آنتی بیوتیک ها بیماری لایم را درمان نمی کنند و اگر چنین است ، لایم مزمن دقیقاً چیست؟ سلامتی دارای یک حرکت شبیه چمچه زنی است:

بیماری لایم یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری Borrelia burgdorferi ایجاد می شود و توسط کنه منتقل می شود. این تعداد بیش از آنچه ما تصور می کنیم مورد اصابت قرار می گیرد - مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها تخمین می زنند که هر ساله حدود 300000 نفر مبتلا به این اختلال تشخیص داده می شوند ، حدود 10 برابر بیشتر از تعداد گزارش شده به CDC. اگر درمان نشود ، می تواند علائمی مانند سردرد و سفتی گردن ، درد و تورم در مفاصل ، حتی علائم عصبی مانند مشکلات حافظه ایجاد کند.

لایم براساس علائم (از جمله بثورات برجسته چشم گاو نر تشخیص داده می شود) و آزمایش خون. بیشتر افراد با یک دوره 21 روزه مصرف آنتی بیوتیک بهبود می یابند ، اگرچه اگر بیماری به سیستم عصبی مرکزی شما سرایت کرده باشد ، ممکن است به دوره طولانی تر (2-4 هفته) آنتی بیوتیک وریدی نیاز داشته باشید.

در حالی که در موارد نادر است در مواردی که عفونت همچنان می تواند ادامه یابد ، "هنگامی که بیماران در مورد لایم مزمن صحبت می کنند ، آنها معمولاً به اصطلاح پزشکان" سندرم بیماری لایم پس از درمان "اشاره می کنند ، جایی که شما هنوز هم خوشه ای از علائم مانند خستگی ، مشکل تمرکز و عضله را دارید. و درد مفاصل پس از درمان ، "توضیح می دهد برایان فالون ، MD ، MPH ، مدیر مرکز تحقیقات بیماری های لایم و تیک بورن در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا. CDC می گوید تقریباً 10 تا 20 درصد بیماران مبتلا به بیماری لایم علائم طولانی مانند اینها را دارند. دکتر فالون می گوید گرچه مشخص نیست که چه عواملی باعث ایجاد آن می شود ، "این می تواند توسط خود باکتری ها به بدن آسیب برساند ، یا حتی ممکن است تغییرات انتقال دهنده عصبی در مغز باشد که توسط بیماری قبلی لایم ایجاد شده است."

<این درمان خود بحث برانگیز است ، عمدتاً به این دلیل که تشخیص اینکه علائم به دلیل عفونت مکرر باقی مانده اند یا به دلیل آسیب پسمانده از لایم است ، عملاً غیرممکن است. دکتر فالون توضیح می دهد: "آزمایش های تشخیصی فعلی فقط نشان می دهد که کسی به دلیل قرار گرفتن در معرض قبلی بیماری لایم ، آنتی بادی دارد یا خیر ، بنابراین اگرچه آنها نشان می دهند که آیا شما قبلاً آلوده شده اید ، اما اکنون نشان نمی دهد که آیا شما آلوده شده اید یا نه." .

یک زیر گروه کوچک از پزشکان معتقدند که این بیماری ناشی از عفونت باکتریایی باقیمانده است و باید با درمان طولانی مدت آنتی بیوتیک برای ماهها یا حتی سالها درمان شود. (در واقع ، مطالعات حیوانات نشان می دهد که عفونت لایم ممکن است در بعضی موارد همچنان ادامه داشته باشد.) با این حال ، گروه هایی مانند انجمن بیماری های عفونی آمریکا با این روش اخم می کنند. کریس اول ، MD ، یک بیماری عفونی اظهار داشت: "هیچ تحقیقی برای اثبات این نوع درمان وجود ندارد - چندین مطالعه نشان داده است که افرادی که برای درمان علائم طولانی مدت آنتی بیوتیک طولانی مدت برای بیماری لایم می خورند ، همانند افرادی هستند که از دارونما استفاده می کنند ،" متخصص در مرکز پزشکی Wake Forest Baptist.

دکتر Fallon امکان دیگری را فراهم می کند: باکتری های لایم بسیار کند رشد می کنند ، بنابراین اگر آنتی بیوتیک را ترک کنید اما علائم خود را طی دو تا سه هفته مشاهده کنید ، بعید به نظر می رسد که لایم مقصر باشد. " "اما اگر آنها ظرف چند ماه یا حتی یک سال برگردند ، ممکن است به عفونت مکرر مبتلا شوید" و بنابراین ممکن است به دوره دیگر (کوتاه) آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.

این می تواند یک بیماری دیگر باشد به طور کامل - مانند یکی دیگر از عفونت های منتقله از طریق کنه. دکتر فالون می افزاید: "ممکن است به یک بیماری خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید مبتلا شود ، که توسط بیماری لایم ایجاد شده است".

"بیشتر مواردی که من دیده ام ، ما یک آزمایش کامل انجام داده و سرانجام با یک بیماری زمینه ای مانند کم خونی ، بیماری تیروئید ، عفونت ویروسی مانند ویروس اپشتین بار یا حتی هپاتیت C روبرو می شویم. "می گوید مایکل پاری ، دکتر ، توماس جی بردسل رئیس بیماری های عفونی در استمفورد بیمارستان در استمفورد ، کانکتیکات.

اگر آزمایش گسترده هیچ چیزی را نشان ندهد ، اکثر پزشکان نظارت دقیق و رفع علائم را توصیه می کنند (به عنوان مثال ، درمان درد مفصل یا عضله با نسخه بدون نسخه یا ضد التهاب بدون نسخه داروها) همچنین استفاده از روش های درمانی که در شرایطی مانند سندرم خستگی مزمن استفاده می شود ، از جمله خواب خوب و عادات ورزشی و در صورت لزوم ، درمان افسردگی نیز مهم است.