اندازه من (واقعی) چیست

از مجله بهداشت

بسته به شرکت تولید لباس ، می توانم در اندازه های 2 ، 4 ، 6 و 8 جای بگیرم ، که خرید را نه فقط گیج کننده بلکه خجالت آور کرده است.

آخرین باری که به خرید لباس رفتم ، در یک لباس گیر افتادم. نمی توانستم زیپ را تکان دهم. نمی توانستم لباس را از بالای سرم یا پایین باسنم بلغزانم. پس از تعریق عرق تلاش برای رهایی از غلاف گلدان ، مشخص شد که بدون a) کمک از غریبه ها و / یا ب) آرواره های زندگی نمی توانم فرار کنم.

در عرض چند دقیقه ، من به یک متصدی اتاق مناسب و سه خریدار دیگر زنگ زد تا مرا از لباس آزاد کند. اما احساس ناراحتی صورت قرمز نداشتم تا اینکه یک فروشنده غیرمفید بو کشید ، "به نظر می رسد کسی باید اندازه بزرگتری را امتحان می کرد."

او ، هیچ کاری نکرد! (آه ، بله ، او این کار را کرد.) وقتی ماجرا را برای دوستان بازگو کردم ، همه آنها همان واکنش من را داشتند. نیمه برهنه در مقابل غریبه ها ایستاده: بزرگ نیست غریبه ای که به شما فکر می کند بزرگتر از آن هستید که فکر می کنید: دیگر هرگز از خانه-تحقیرآمیز خارج نشوید.

اگرچه کسی که من می دانم تاکنون سفر خریدی به یک عملیات نجات نداشته است ، به نظر می رسد هر خانمی با اندازه ها وسواس دارد. یک مادر اعتراف کرد برچسب ها را از شورت های بعد از زایمان بریده است زیرا اندازه آنها از آنچه قبل از بارداری پوشیده بود بالاتر بود. یکی از دوستانش که در یک شرکت لباس مجلل کار می کند ، در مورد مشتریانی صحبت کرد که کمد لباسهایشان را در "اندازه خود" سفارش می دهند بدون اینکه آنها را امتحان کنند. او می گوید: "من به آنها هشدار می دهم كه متناسب بودن قطعه به قطعه دیگر متفاوت است ، اما آنها از گوش دادن امتناع می كنند." بسیاری از این موارد در نهایت بازگردانده می شوند یا بدتر از آن ، در کمد آویزان مانند نمایشگاه موزه با عنوان "اندازه ای که قبلاً بوده ام ... یا هرگز نبودم" آویزان می شوند.

آیا مشاهده کرده اید که فروشگاه های خاصی وجود دارد؟ که در آن شما به طور معجزه آسایی یک یا دو اندازه کوچکتر از جای دیگر هستید؟ برخی از دوستان اعتراف کردند که کالاهایی را خریداری کردند که به این دلیل زیبا نبودند زیرا تعداد کوچکتر برچسب تقویت کننده نفس بود. به نظر می رسد این ترفند کوچک سازی یک پدیده آمریکایی است. دوست اروپایی من لنه ، مدل سابق ، به من می گوید که لباسهای آن سوی اقیانوس اطلس تمایل به یکنواختی دارد. او می گوید: "به نظر می رسد فروشگاه های آمریکایی فکر می کنند که خریداران برای اینکه احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند ، به لباسهایی در اندازه های کوچکتر نیاز دارند." متخصصان صنعت مد در واقع این روش را "اندازه گیری غرور" می نامند ، زیرا منافع بد شکل ما را برآورده می کند.

از آنجا که اندازه بندی استاندارد نیست ، اندازه آن 2 ، 4 ، 6 و 8 است ، همزمان. اندازه واقعی من جایی در وسط قرار می گیرد ، که از نظر فنی ، من را به سایز 5 تبدیل می کند. تا همین اواخر این اندازه غیرمجاز فقط در بخش بزرگسالان وجود داشت - و هیچ زنی بالای 30 سال نباید در بخش بزرگسالان خرید کند. (من به شما نگاه می کنم ، دینا لوهان.) وسواس ما در مورد اعداد باید حداقل یک خرده فروش بزرگ را برای ایجاد یک سیستم اندازه گیری جدید الهام داده باشد که در آن مادر شوهر XXL من نیز دارای اندازه 5 باشد. این جالب بود اول ("ها! اندازه آنها یکسان بود!") ، اما در نهایت توسط مادرشوهرم به دلیل "یک ترفند آشکار بازاریابی" رد شد. آیا صرف نظر از شماره موجود در برچسب ، آیا همه ما به اندازه کافی زیرکی برای خرید لباس هایی که در حقیقت ظاهر و احساس خوبی دارند ، نیستیم؟

که این امر من را به نزاع اتاق مناسب خود برمی گرداند. کنایه از آن اتهام فروشنده های هوشمند است؟ این لباس در واقع سایز بزرگتری از آنچه من معمولاً می خرم بود. اگر من توسط هر برچسبی فریب داده می شد ، این برچسب نوشته شده CLEARANCE است. اندازه مشکل نبود ، زیپ ارزان بود. ZIPPER ، من به تو می گویم.