چرا ممکن است به نظر دوم نیاز داشته باشید: 2 داستان از اختلالات خواب با تشخیص اشتباه

از سالهای كودكی به اشتباه تشخیص داده شد ، آن کشف كرد كه دچار ناركولپسی شده است. (آن آستین) علامت اصلی اختلال خواب احساس شما در طول روز است. اما پزشکان همیشه میزان خواب آلودگی یا خستگی بیمار را درک نمی کنند ، و این می تواند به معنای تشخیص نادرست یا اشتباه باشد.

خیلی اوقات مردم تشخیص نمی دهند که خستگی مداوم فقط یک قسمت طبیعی از آن نیست. دکتر گری زمیت ، مدیر انستیتوی اختلالات خواب در شهر نیویورک ، می گوید که زندگی می کند یا پیر می شود. او می گوید: "اگر آنها وقت کافی را در رختخواب می گذرانند و هنوز هم از خواب بیدار نمی شوند ، احتمالاً با یک درمان واقعی ، یک وضعیت پزشکی واقعی دارند.

در اینجا بخوانید که چگونه دو بیمار دردسر نکرده اند از جستجوی آنها برای تشخیص درست منصرف شوید.

تشخیص وضعیت اضطراری
وقتی مایک ماینر 58 ساله به عنوان سرپرست زمین گلف در نیوجرسی کار می کرد ، نمی توانست بدون داشتن یک روز موفق شود چرت زدن روی میز کارش ، یا حتی 55 دقیقه رانندگی با خانه بدون اینکه از جاده برای چرت زدن بیرون بیایید.

وقتی ماینر تصمیم گرفت از او کمک بگیرد ، پزشک خودش در دسترس نبود ، بنابراین نگرانی هایش را به دیگری منتقل کرد متخصص داخلی. حتی اگر او شبانه هشت ساعت را در رختخواب می گذراند ، دکتر گفت احتمالاً خواب کافی ندارد. نسخه: بیشتر چشم بسته باشید.

ماینر می گوید: "او من را متقاعد کرد که همه احساس چنین احساسی را دارند." اما چند هفته بعد ، مینر پس از از دست دادن خروج خود از پارکینگ روزی که پشت فرمان سرش را تکان داد ، به دیدن دکتر خودش شتافت. بلافاصله دکتر یک سوال اساسی از ماینر پرسید: آیا او یک صدای خروپف بلند و مکرر بود؟ در واقع او چنین بود و یک مطالعه خواب به زودی آپنه خواب شدید وی را تأیید کرد. ماینر می گوید: "اگر من آن تماس نزدیک را نداشتم ، من همچنان فکر می کردم ،" خوب ، من همینطور هستم. "

حل یک رمز و راز 30 ساله
آن آستین که در شهر کوچک دیکسون ، ایالت ایالت بزرگ شده بود ، بعد از ظهر به طور منظم در مدرسه یا در راه بازگشت به خانه می خوابید. او در مکان هایی که متعلق به او نبود بیدار می شد و نمی دانست چگونه به آنجا رسیده است ، در حالی که مادرش به دنبال جستجوی او در سراسر شهر بود.

اطلاعات بیشتر در مورد پزشکان و تشخیص ها

وقتی او 8 ساله بود ، والدین آستین او را برای یک مطالعه چرت زدن در روز و یک الکتروانسفالوگرام در م mentalسسه روانشناسی ایالتی ، تنها گزینه موجود در آن زمان ، بردند.

او سعی کرد آنچه را که احساس می کرد - احساس یک چیز فشار بر او و پارانویای مداوم که چیزی برای جلب او وجود دارد - اما او زبان درستی برای درک بزرگسالان اطراف خود نداشت. تشخیص در سال 1969: بیش فعالی و کمبود خواب شبانه.

30 سال سریع به جلو و آستین که به خواب آلودگی و شکاف آگاهی عادت کرده بود ، یک روز هنگام راه رفتن روی تردمیل خوابید. آستین ، اکنون 46 ساله و یک متخصص آموزش و آموزش برای یک فرد ، می گوید: "در کنار تردمیل یک لبه پنجره وجود داشت ، و این خانمها آنجا نشسته بودند و مجله می خواندند و منتظر نوبت خود بودند." شرکت مراقبت های بهداشتی سنت لوئیس. من از تردمیل افتادم و به داخل خانمها افتادم. شنیدم آرنجم به پنجره برخورد. چشمهایم باز بود ، اما مغزم بیدار نمی شد. "

سرانجام او یک مطالعه خواب کامل را در یک مرکز خواب انجام داد و به دلیل ابتلا به نارکولپسی تشخیص داده شد. اکنون او برای کمک به هوشیاری خود در طول روز دارو مصرف می کند و واجد شرایط کمک به معلولیت در محل کار است - که شامل تهیه اتاق پنجره و استراحت در طول روز است - که مدیریت شرایط خود را آسان تر می کند.