لازم نیست از سرطان پستان بترسید

از زمان اقدام شجاعانه آنجلینا جولی در نیویورک تایمز ، بسیاری از زنان با کلینیک من تماس گرفتند و پرسیدند که آیا مانند جولی ، باید آزمایش ژنتیک یا ماستکتومی دو طرفه انجام دهند. اما انتخابی که وی انجام داده برای همه مناسب نیست. به همین دلیل می خواهم آنچه را که باید در مورد کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان بدانید ، چه سابقه خانوادگی داشته باشید و چه نداشته باشید ، به اشتراک بگذارم.

آیا باید از نظر جهش سرطان پستان آزمایش شوید؟
به احتمال زیاد ، نه جهش های ژنی ارثی که منجر به خطر بسیار بالایی از سرطان پستان و تخمدان می شوند ، از جمله جهش BRCA1 که جولی حمل می کند ، نادر است (از هر 400 نفر 1 نفر) و فقط حدود 5 درصد از سرطان های پستان را تشکیل می دهد. اگر سابقه حداقل یکی از این سرطان ها را در یک طرف خانواده خود داشته باشید - دو نفر از اقوام درجه یک (مادر ، خواهر یا دختر) یا سه نفر از بستگان درجه دوم (مادربزرگ یا عمه) - این نشانه ای است که خانواده شما ممکن است در معرض خطر باشد ، به خصوص اگر حداقل یک نفر قبل از 50 سالگی تشخیص داده شده باشد. (یکی از ویژگی های بارز سرطان ارثی سن کم در تشخیص است.) یک مشاور ژنتیک می تواند به شما کمک کند تاریخچه خود را بررسی کنید و به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا باید آزمایش کنید . (اگر شما در این گروه پرخطر هستید ، این آزمایش معمولاً تحت پوشش بیمه درمانی شما قرار می گیرد.)

خبر اطمینان بخش این است که آزمایش ژنتیک برای اکثر خانم ها ، حتی کسانی که این آزمایش را دارند مجاز نیست. خویشاوندی که سرطان داشته است. من نگران شده ام که بیماران از من بپرسند که آیا به هر حال باید آزمایش بدهند و من به آنها می گویم نه: اول از همه ، شما می توانید چندین هزار دلار از جیب خود پرداخت کنید. دوم ، بدترین سناریوی ممکن این است که این آزمایش یک نوع ژنتیکی از اهمیت ناشناخته را نشان دهد - که احتمالاً معنی ندارد ، اما از آنجا که ما به طور قطعی نمی دانیم ، می تواند اضطراب غیرضروری ایجاد کند.

صفحه بعدی : در صورت مثبت بودن تست گزینه های شما چیست؟
در صورت مثبت بودن آزمایش چه گزینه هایی وجود دارد؟
جولی ماستکتومی پیشگیری کرد ، اما این تنها خیابان شما نیست. پیشگیری یک وضعیت اضطراری نیست - سرطان یک شبه جوانه نمی زند - بنابراین اگر یاد بگیرید که یک حامل جهش هستید ، وقت دارید که گزینه های خود را بسنجید.

انتخاب بیماران من اغلب تحت تأثیر مکان آنها قرار می گیرد در زندگی آنها هستند اگر آنها جوان هستند و هنوز بچه دار نشده اند ، ممکن است بخواهند غربالگری فشرده مانند MRI را انتخاب کنند. برای حاملان BRCA ، این بدان معناست که هم ماموگرافی و هم MRI در فواصل شش ماهه متزلزل می شوند (قبل از 30 سالگی ما فقط از MRI ​​استفاده می کنیم). من فقط اطمینان حاصل می کنم که بیماران آگاه هستند که از آنجا که MRI بسیار حساس است ، دارای میزان بالایی از مثبت کاذب است (یافته های مشکوک که خوش خیم به نظر می رسد). این می تواند فوق العاده استرس زا باشد. البته غربالگری پیشگیری نیست: اگرچه ابتلا به سرطان زودتر به معنی درمان کمتری است ، اما به نوع تومور بستگی دارد. به عنوان مثال ، یک تومور سه گانه منفی در مرحله 1 ، هنوز به درمان تهاجمی تری نیاز دارد. برای مقایسه ، مرحله 1 سرطان پستان که از نظر هورمونی هدایت می شود ، ممکن است نباشد. خبر خوب این است که گزینه های درمان و بازسازی بسیار بهتر از آن چیزی است که حتی 10 سال پیش داشتیم.

گزینه دیگر دارو است: داروهایی مانند تاموکسیفن وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را توسط حدود 50 درصد همچنین مشخص شده است که مهارکننده های آروماتاز ​​مانند اگزمستان حدود 65 درصد خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان یائسه را کاهش می دهد. از 60 تا 80 درصد تا حدود 5 درصد. زنانی مانند جولی که اقوامی داشته اند که در سنین جوانی بر اثر سرطان می میرند ، به خصوص به این گزینه علاقه مند هستند. زنانی که فرزند خردسال دارند نیز ممکن است انگیزه بالایی داشته باشند تا هر کاری از دستشان بر می آید برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان انجام دهند. برداشتن تخمدان ها و لوله های رحمی 80 تا 90 درصد خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می دهد (که برای آن آزمایش غربالگری م effectiveثری نداریم) و بعد از بچه دار شدن برای زنانی که جهش BRCA دارند توصیه می شود. (جولی ، که مادرش در اثر سرطان تخمدان درگذشت ، نشان داده است که قصد دارد تخمدان هایش را بردارند.)

تصمیم برای جراحی کاهش خطر دشوار و بسیار شخصی است. من بیمارانی داشته ام که دچار جهش BRCA شده اند و مبتلا به DCIS (سرطان مجاری درجا ، نوعی از سرطان غیر تهاجمی اولیه) تشخیص داده شده اند و گفته اند: “همین ، من می خواهم هر دو قطع شوند.” من زنانی در حدود 50 سالگی داشته ام که به من می گویند که آنها تا اینجا رسیده اند و حال آنها خوب است ، بنابراین آنها نمی خواهند دیگر کاری انجام دهند. این نوعی کار نیست که بدون گفتگو و فکر زیاد انجام دهید. اگر خانمی می خواهد جراحی شود ، از او می پرسم که اگر نتیجه زیبایی خوبی از جراحی ترمیمی بدست نیاورد ، ناراحت خواهد شد؟ اگر او بگوید که برایش مهم نیست ، مهمترین چیز برای او از بین رفتن کامل بافت پستان است ، من می دانم که او آماده است.

صفحه بعدی: اگر خطر ژنتیکی نداشته باشید چه می کنید؟ - اگر خطر ژنتیکی نداشته باشید چه می کنید؟
هر زنی احتمال ابتلا به سرطان پستان را دارد. با این حال ، سرطان پستان مجموعه ای از بسیاری از بیماری ها است ، از بیماری هایی که رشد آهسته دارند و بعید است هرگز صدمه ای ببینند ، تا بیماری های پرخاشگر و تهدید کننده زندگی. ما با آنها رفتار یکسانی نداریم. چالش بعدی ما این است که یاد بگیریم چگونه استراتژی های غربالگری و پیشگیری را برای زنان مختلف بسته به خانواده و سابقه پزشکی خود تنظیم کنیم.

در این میان ، مواردی وجود دارد که هم اکنون می توانید انجام دهید تا به کاهش خطر ابتلا به شما کمک کند. سرطان پستان ، خواه یک جهش دهنده باشید یا نه. ورزش ، حفظ وزن بدن در محدوده طبیعی و داشتن رژیم غذایی سالم (کم چربی حیوانی) هم پستان و هم سلامت کلی شما را بهبود می بخشد. با بدن خود نیز آشنا باشید و اگر توده جدیدی یافتید ، سریعاً پزشک خود را مطلع سازید.

اگر یک یا چند عامل خطر دارید - نمونه برداری غیر طبیعی قبلی ، هر نوع سابقه خانوادگی ، زودرس - شروع دوره قاعدگی ، دیررس یا نداشتن فرزند ، یا بافت پستان بسیار متراکم - با پزشک خود درمورد اینکه آیا شما کاندید مصرف داروهایی مانند تاموکسیفن یا رالوکسیفن هستید که برای پیشگیری از سرطان پستان مورد تایید FDA هستند ، صحبت کنید. همچنین ، از درمان جایگزینی هورمون بعد از یائسگی خودداری کنید ، مصرف الکل را پایین نگه دارید و در صورت نیاز به مصرف دارو برای پوکی استخوان یا پوکی استخوان ، رالوکسیفن را در نظر بگیرید ، که همچنین می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد.

شنیدن درباره افراد مشهوری مانند جولی و وحشت ، اما آنچه را که هر روز به بیماران می گویم با شما در میان می گذارم: در حالی که همه زنان در معرض خطر سرطان پستان هستند ، اما بیشتر ما به آن مبتلا نخواهیم شد. و امیدوارم توانایی ما در درمان و پیشگیری از سرطان حتی بیشتر بهبود یابد ، به طوری که در آینده ، جراحی هایی مانند جولی لازم نخواهد بود.