امی آدامز

امی لو آدامز (متولد 20 آگوست 1974) بازیگر آمریکایی است. او که به خاطر بازی های کمدی و نمایشی مشهور است ، سه بار در رتبه بندی سالانه پردرآمدترین بازیگران زن در جهان ظاهر شده است. از افتخارات وی می توان به دو گلدن گلوب و نامزدی شش جایزه اسکار و هفت جایزه فیلم آکادمی انگلیس اشاره کرد.

آدامز چهارمین فرزند از هفت خواهر و برادر در ویچنزا ، ایتالیا متولد شد و در قلعه راک ، کلرادو بزرگ شد. او برای بالرین شدن آموزش دید ، اما در سن 18 سالگی ، تئاتر موسیقی را مناسب تر دید و از سال 1994 تا 1998 ، در تئاتر شام کار کرد. او اولین فیلم سینمایی خود را با نقش مکمل در طنز 1999 "Drop Dead Gorgeous" بازی کرد. وی پس از نقل مکان به لس آنجلس ، در تلویزیون به عنوان میهمان ظاهر شد و در ویژگی های کوچک مقادیر "دختران متوسط" را به عهده گرفت. اولین نقش اصلی او در فیلم بیوگرافی استیون اسپیلبرگ در سال 2002 اگر می تو مرا بگیر در مقابل لئوناردو دی کاپریو بود ، اما بعد از آن یک سال بیکار بود. دستیابی به موفقیت او در فیلم یک زن باردار هوسران در فیلم مستقل 2005 Junebug بود.

موزیکال 2007 مسحور ، که در آن آدامز بازی شاد شاهزاده خانم ، اولین موفقیت بزرگ او به عنوان یک خانم پیشرو بود. او این کار را با بازی زنان ساده لوح و خوش بین در مجموعه ای از فیلم ها مانند درام 2008 (شک) دنبال کرد. وی بعداً در فیلم های ورزشی مبارز (2010) و درام روانشناختی استاد (2012) نقش های قویتر در نقدهای مثبت بازی کرد. او در سال 2013 به تصویر کشیدن لوئیس لین در فیلم های ابرقهرمانی که در دنیای گسترده DC جریان دارد پرداخت. وی برای بازی در نقش یک هنرمند متمایل به اغوا در فیلم جنایی American Hustle (2013) و نقاش مارگارت کین در خلاصه داستان چشم موفق به کسب دو جایزه گلدن گلوب متوالی بهترین بازیگر نقش اول زن شد. 2014) تحسین بیشتر برای بازی زبان شناس در فیلم علمی تخیلی Arrival (2016) ، گزارشگر خودآزاری در مینی سریال <اشیاp تیز (2018) و لین چنی در فیلم های طنز معاون (2018).

نقش های صحنه ای آدامز شامل احیای تئاتر عمومی از در جنگل در سال 2012 است ، که در آن او نقش همسر بیکر را بازی می کرد . در سال 2014 ، او توسط تایم به عنوان یکی از 100 فرد با نفوذ در جهان انتخاب شد و در لیست Forbes 100 مشهور قرار گرفت.

مطالب

• 1 اوایل زندگی
• 2 شغل
  • 2.1 1994–2004: تئاتر شام و اوایل نمایش صفحه
  • 2.2 2005–2007 : دستیابی به موفقیت با Junebug و Enchanted
  • 2.3 2008–2012: قسمتهای داخلی و گسترش به نقشهای نمایشی
  • 2.4 2013–2017 : بازیگر تاسیس شده
  • 2.5 2018 – اکنون: اشیاp تیز و فراتر از آن
    • 2.5.1 پروژه های پیش رو
• 3 زندگی شخصی
• 4 تصویر رسانه ای و سبک بازیگری
• 5 اعتبار بازیگری و جوایز
• 6 منبع
• 7 مطالعه بیشتر
• 8 پیوندهای خارجی

• 2.1 1994–2004: تئاتر شام و ظهورهای اولیه صفحه
• 2.2 2005–2007: دستیابی به موفقیت با Junebug و Enchanted
• 2.3 2008–2012: قسمتهای داخلی و گسترش به نقشهای نمایشی
• 2.4 2013–2017: بازیگر تاسیس شده است ss
• 2.5 2018 –حال: اشیاp تیز و فراتر از آن
  • 2.5.1 پروژه های پیش رو

• 2.5.1 پروژه های پیش رو

اوایل زندگی

امی لو آدامز در 20 اوت 1974 از پدر و مادر آمریکایی ریچارد و کاترین آدامز متولد شد ، هنگامی که پدرش در ارتش ایالات متحده در مجتمع نظامی Caserma Ederle در ویچنزا ، ایتالیا مستقر شد. او وسط هفت فرزند است ، با چهار برادر و دو خواهر. خانواده آدامز پس از انتقال از یک پایگاه ارتش به پایگاه دیگر ، در سن 8 سالگی در Castle Rock ، کلرادو مستقر شدند. پدرش پس از ترک سربازی در کلوپ های شبانه و رستوران ها به آواز حرفه ای پرداخت. آدامز رفتن به نمایش های پدرش و نوشیدن معابد شرلی در بار را از جمله خاطرات خوب کودکی خود توصیف کرده است. خانواده فقیر بودند. آنها با هم اردو زدند و پیاده روی کردند و اسکیت های آماتوری را که معمولاً توسط پدرش و گاهی توسط مادرش نوشته می شد ، اجرا کردند. آدامز از نمایشنامه ها بسیار مشتاق بود و همیشه نقش اصلی را بازی می کرد.

آدامز به عنوان عضوی از کلیسای عیسی مسیح مقدسین روزهای اخیر بزرگ شد تا اینکه پدر و مادرش در سال 1985 طلاق گرفتند و کلیسا را ​​ترک کردند. او اعتقادات مذهبی شدیدی نداشت ، اما گفته است که برای تربیت خود برای عشق و شفقت خود ارزش زیادی قائل است. پس از جدایی ، پدرش به آریزونا نقل مکان کرد و دوباره ازدواج کرد ، در حالی که بچه ها نزد مادرشان بودند. مادر او یک بدنساز نیمه حرفه ای شد که هنگام آموزش بچه ها را با خود به ورزشگاه می برد. آدامز سالهای آغازین مهار نشده خود را با خواهر و برادرش با مگس ها مقایسه کرده است. وی در توصیف خود به عنوان "یک بچه خراش و سخت" گفت که مرتباً با بچه های دیگر جنگ می کند.

آدامز در دبیرستان شهرستان داگلاس تحصیل کرد. او از نظر آکادمیک تمایل نداشت ، اما به هنرهای خلاق علاقه داشت و در گروه سرود مدرسه آواز می خواند. او در دوچرخه و ژیمناستیک شرکت کرد ، آرزوهای بالرین شدن را داشت و به عنوان یک شاگرد در شرکت رقص محلی دیوید تیلور آموزش دید. او از دبیرستان بدش می آمد و بیشتر خودش را نگه می داشت. پس از فارغ التحصیلی ، او و مادرش به آتلانتا ، جورجیا نقل مکان کردند. او به دانشگاه نرفت ، که پدر و مادرش را ناامید کرد و بعدا از عدم تحصیلات عالیه پشیمان شد. در سن 18 سالگی ، آدامز فهمید که او به اندازه کافی استعداد یک بالرین حرفه ای را ندارد و تئاتر موسیقی را بیشتر به سلیقه خود پیدا کرد. یکی از اولین نقش های صحنه ای او تولید تئاتر جامعه با نمایش "آنی" بود که آن را به صورت داوطلبانه انجام داد. او برای تأمین هزینه زندگی خود به عنوان پیشواز در فروشگاه Gap کار می کرد. او همچنین در Hooters به ​​عنوان پیشخدمت کار می کرد ، اما پس از پس انداز کافی پول برای خرید ماشین دست دوم ، کار را ترک کرد.

شغل

1994–2004: تئاتر شام و ظهورهای اولیه صفحه

آدامز حرفه حرفه ای خود را به عنوان رقصنده در سال 1994 در تئاتر شام A Chorus Line در بولدر ، کلرادو آغاز کرد. این کار او را ملزم می کرد قبل از برخاستن روی صحنه برای اجرای برنامه روی میز صبر کند. او از آواز و رقص لذت می برد ، اما از پیشخدمت بدش نمی آمد و وقتی یک رقصنده دیگر که او را دوست می دانست ، اتهامات دروغین راجع به خود به کارگردان وارد کرد ، به دردسر افتاد. آدامز گفت: "من هرگز واقعاً نمی دانستم كه این دروغها چیست. فقط می دانستم كه مدام تماس می گیرم و در مورد عدم حرفه ای بودنم سخنرانی می كنم." او شغل خود را از دست داد اما در تئاتر شام در تالار موسیقی دونور میراث اسکوئر و Country Dinner Playhouse اجرا کرد. در هنگام اجرای نمایش هر چیزی پیش می رود در سالن نمایش شام کانتری در سال 1995 ، وی توسط مایکل برندیسی ، رئیس جمهور و مدیر هنری تئاتر شام چانسن واقع در مینیاپولیس ، که به او پیشنهاد کار در آنجا را داده بود ، مشاهده شد. آدامز به Chanhassen ، مینه سوتا نقل مکان کرد و در آنجا برای سه سال آینده در تئاتر بازی کرد. او "امنیت و برنامه" کار را دوست داشت و گفته است که فوق العاده از آن یاد گرفته است. با این وجود ، این کار طاقت فرسا صدمه ای به او وارد کرد: "من آسیب های مکرر زیادی داشتم - بورسیت در زانوها ، عضلات کشیده شده در کشاله ران ، سلف و ربایش. بدن من فرسوده شده بود."

آدامز در زمان حضور در Chanhassen در اولین فیلم خود - یک طنز کوتاه سیاه و سفید به نام قلاب کروم بازی کرد. اندکی بعد ، در حالی که از کار پرستاری عضله خارج شده کار نمی کرد ، در تست های محلی برگزار شد برای فیلم هالیوود Drop Dead Gorgeous (1999) ، طنزی در مسابقات زیبایی با بازی کریستن دونست ، الن بارکین و کوچه کرستی. آدامز را در قسمت پشتیبانی یک تشویق بی پروا انتخاب کردند. او احساس كرد كه شخصيت شخصيتش با شخصيت وي فاصله زيادي دارد و از اينكه مردم چگونه او را تصور مي كنند نگران است. این محصول به صورت محلی فیلمبرداری شده است ، که باعث می شود آدامز بتواند برای نقش خود عکسبرداری کند و در عین حال Brigadoon را نیز روی صحنه اجرا کند. تشویق از کوچه باعث شد آدامز به طور فعال به فعالیت سینمایی بپردازد ، و او در ژانویه 1999 به لس آنجلس نقل مکان کرد. او تجربه اولیه خود در این شهر را "تاریک" و "تلخ" توصیف کرد ، و برای زندگی خود در چان هاسن صحبت کرد.

در لس آنجلس ، آدامز برای هر قسمت که به سر راه او قرار می گرفت ، تست می داد ، اما بیشتر او نقش های "دختر عوضی" را به او می دادند. اولین مأموریت او در عرض یک هفته از انتقال مجدد او در مجموعه تلویزیونی فاکس منچستر آماده شد ، اسپین آف فیلم <نیت های بی رحمانه ، در نقش اصلی کاترین مرتویل ( با بازی سارا میشل گلار در فیلم). به دنبال بازبینی های متعدد فیلمنامه و دو تعطیلی تولید ، این سریال لغو شد. بعدا آدامز گفت که صحنه جنجالی که در آن شخصیت او دختری را ترغیب به خودارضایی در اسب می کند دلیل اصلی لغو آن است. سه قسمت فیلمبرداری مجدداً ویرایش و بعداً در سال 2000 به عنوان فیلم مستقیم به فیلم Cruel Intentions 2 منتشر شد. علیرغم استقبال منفی منتقدان ، نیتان رابین از The A.V. کلوپ نوشت که آدامز "نقش آلفا عوضی خود را با خوشحالی شرورانه که تا حد زیادی در شخصیت استریل سارا میشل گلار غایب است" بازی می کند. ستاره فیلم (با بازی کیمبرلی دیویس) در مهمانی ساحل روان (2000) ، تقلید مسخره انگیز از فیلم های مهمانی ساحلی و اسلشر. وی این نقش را به عنوان ادای احترام به بازیگر نقش مکمل زن (Ann-Margret) بازی کرد. از سال 2000 تا 2002 ، آدامز در چندین سریال تلویزیونی از جمله That '70s Show ، Charmed ، ، <در نقش مهمان ظاهر شد. من> اسمالویل ، و بال غربی .

به دنبال نقش های کوتاه در سه ویژگی در مقیاس کوچک سال 2002 - قانون کشتار ، کدو تنبل و "خدمت به سارا" - آدامز اولین بار بود بخشی با مشخصات بالا در درام کمدی استیون اسپیلبرگ اگر می تو مرا بگیر او در نقش Brenda Strong ، پرستاری که فرانک Abagnale جونیور (با بازی لئوناردو دی کاپریو) عاشق او می شود ، بازی کرد. این فیلم اعتماد به نفس او را بالا برد. علی رغم موفقیت فیلم و تمجید از "حضور گرم" او توسط تاد مک کارتی ، منتقد تنوع ، نتوانست حرفه وی را تقویت کند. او پس از اکران یک سال بیکار بود و همین امر باعث شد تقریباً از بازیگری در سینما دست بکشد. در عوض ، آدامز در كلاس های بازیگری ثبت نام كرد ، درك كرد كه او "چیزهای زیادی برای یادگیری و رشد شخصی زیادی برای كار دارد". به نظر می رسد چشم انداز شغلی او یک سال بعد وقتی پیشنهاد سودآوری برای بازی در نقش یک فیلم معمولی در درام تلویزیونی CBS دریافت کرد ، بهبود یافت. وگاس اما بعد از چند قسمت او را کنار گذاشتند. در فیلم ، او فقط نقش جزئی در بازی Fred Savage آخرین اجرا (2004) داشت.

2005–2007: دستیابی به موفقیت با Junebug و مسحور شده

از شلیک او از <دکتر> ناامید شد. وگاس ، آدامز ، آن زمان 30 ساله ، پس از اتمام کار درام کمدی مستقل Junebug که بودجه تولید آن زیر 1 میلیون دلار بود ، کاملاً فکر کرد که از بازیگری منصرف شود. این فیلم به کارگردانی فیل موریسون ، آدامز در نقش اشلی جانستن ، یک زن باردار خوش فکر و پرحرف حضور داشت. موریسون تحت تأثیر توانایی آدامز در زیر سوال بردن انگیزه های ذاتی خوب شخصیت خود قرار گرفت. او با ایمان جانستن به خدا ارتباط برقرار کرد و مدتی را با موریسون در وینستون-سالم ، کارولینای شمالی (محل پخش فیلم) گذراند و به کلیسا رفت. او ساخت این فیلم را "تابستانی که من در خودم رشد کردم" توصیف کرد ، و پس از رنگ آمیزی موهایش به رنگ قرمز ، تصمیم گرفت دیگر به رنگ بلوند طبیعی خود برنگردد. Junebug برای اولین بار در جشنواره فیلم Sundance 2005 ، جایی که آدامز جایزه ویژه هیئت داوران را دریافت کرد ، به نمایش در آمد. تیم روبی از تلگراف این فیلم را "معجزه ای کوچک و آرام" عنوان کرد و نوشت که آدامز "یکی از ظریف ترین و خنده آورترین بازی هایی را کرده است که مرور آن لذت بردن از من بوده است". آن هورنادای از واشنگتن پست اظهار داشت که "تصویر درخشان" او "قلب انسان گرایانه عمیق" فیلم را منعکس می کند. آدامز اولین نامزدی اسکار خود را برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کرد و یک جایزه روح مستقل را از آن خود کرد.

بعداً در سال 2005 ، آدامز در دو فیلم منتقد نقش آفرینی کرد - کمدی عاشقانه تاریخ عروسی با بازی دبرا مسینگ و درموت مولرونی و فیلم روی سن گروه هنوز ایستاده همچنین در آن سال ، او برای بازی در سریال در مجموعه قسمت های تلویزیونی دفتر پیوست. در شب های تالادگا: تصنیف ریکی بابی ، یک کمدی ورزشی از آدام مک کی ، آدامز علاقه عاشقانه شخصیت ویل فرل را بازی کرد ، که منتقد پیتر تراورس از بازی در "من" > Junebug او همچنین در کمدی محل کار The Ex با بازی Zach Braff و Amanda Peet نقشی جزئی داشت.

بعد از صداپیشگی در فیلم کمدی انیمیشن Walt Disney Pictures Underdog (2007) ، آدامز به عنوان یک شاهزاده خانم دیزنی بسیار خوش بین و سرخوش به نام ژیزل در کمدی عاشقانه موسیقی مسحور شده بازی کرد. او در میان 250 بازیگر زن بود که برای این قسمت با مشخصات بالا تست داد. این استودیو از انتخاب یک ستاره بزرگتر طرفداری می کرد ، اما کارگردان کوین لیما به دلیل تعهدش به این قسمت و توانایی قضاوت نکردن در مورد شخصیت شخصیتش ، روی آدامز اصرار داشت. پاتریک دمپسی و جیمز مارسدن از علاقه های عاشقانه وی بودند. یک لباس مجلسی که باید برای فیلم می پوشید 45 پوند بود و آدامز چندین بار زیر وزن آن افتاد. او همچنین سه آهنگ برای موسیقی متن فیلم خواند - "بوسه واقعی عشق" ، "آهنگ شاد کار" و "اینگونه می دانید". راجر ایبرت منتقد ، آدامز را به دلیل "تازه و برنده بودن" در نقشی ست که "کاملاً به دوست داشتنی بدون دردسر بستگی دارد" ستایش کرد ، و وسلی موریس از "The Boston Globe " نوشت که "ابتکار یک مجری واقعی را برای کمیک نشان می دهد زمان و فصاحت جسمی ". تاد مک کارتی این نقش را دستیابی به موفقیت آدامز دانست و رشد او را تا ستاره شدن با جولی اندروز مقایسه کرد. Enchanted با موفقیت بیش از 340 میلیون دلار در سراسر جهان موفقیت تجاری داشت. آدامز نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال شد.

پس از موفقیت Enchanted ، آدامز نقش بانی باخ ، دستیار نماینده چارلی ویلسون ، نماینده مجلس در کمدی سیاسی درام مایک نیکولز جنگ چارلی ویلسون (2007) ، با بازی تام هنکس ، جولیا رابرتز و فیلیپ سیمور هافمن. کرک هانی کات از هالیوود ریپورتر از آدامز به دلیل "زیرکی زرنگ" بودنش تعریف کرد ، اما پیتر بردشاو از دیدن استعداد او در نقشی که به نظر او کمترین اهمیت را داشت ناامید شد.

2008–2012: قسمت های داخلی و گسترش نقش های نمایشی

جشنواره فیلم ساندنس 2008 با اکران Sunshine Cleaning ، یک درام کمدی درباره دو خواهر (با بازی آدامز و امیلی بلانت) که کار پاکسازی صحنه جرم را شروع می کنند. ایده بازی آدامز برای کسی که دائما سعی می کند خود را بهتر کند ، جلب شد. میک لاسال از سان فرانسیسکو کرونیکل آدامز را "جادویی" دانست و افزود که "او تصویری از نیاز شدید را در زیر روکش اختلاف سطح به ما می دهد". در کمدی Screwball که در سال 1939 تنظیم شد دوشیزه پتی گرو یک روز زندگی می کند ، آدامز به عنوان یک بازیگر زن آمریکایی مشتاق در لندن بازی کرد که با یک فرماندار میانسال به نام خانم پتی گرو (با بازی فرانسیس مک دورماند) روبرو می شود. استیون هولدن از نیویورک تایمز شباهت هایی به نقش او در <مسخره شده داشت و نوشت که "جادوی صفحه نمایش" که در چنین نقش های دوست داشتنی نشان می دهد "از آن زمان به این شدت نبوده است اوج شکوفایی ژان آرتور ".

آدامز بعداً در شک ، اقتباسی از نمایشنامه جان پاتریک شانلی به همین نام بازی کرد. این تولید داستان یک مدیر مدرسه کاتولیک (با بازی مریل استریپ) را روایت می کند که کشیشی (با بازی فیلیپ سیمور هافمن) را به کودک درمانی متهم می کند. آدامز به عنوان یک راهبه بی گناه درگیر درگیری است. شانلی در ابتدا برای این قسمت به ناتالی پورتمن نزدیک شد ، اما پس از یافتن شخصیتی بی گناه ، اما در عین حال باهوش ، شبیه آدامز اینگرید برگمن ، به آدامز پیشنهاد نقش داد. آدامز با توانایی شخصیت خود در یافتن بهترین ها در مردم شناخته شد. او همکاری خود با استریپ و هافمن را "یک کلاس استاد" در بازیگری توصیف کرد. امی بیانکولی در حال نوشتن برای وقایع نامه هوستون اظهار داشت که آدامز "با دلسوزی پریشان جرقه می زند" و آن هورنادای اظهار نظر می کند که "او فقط از برائت چشم راست باز می کند". آدامز نامزد اسکار ، جایزه گلدن گلوب و جایزه BAFTA بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

همانند Junebug و Enchanted ، نقش آدامز در سه نسخه منتشر شده او در سال 2008 از آن دوران بود - زنان بی گناهی با شخصیت شاد. آدامز وقتی از او در مورد تیپ بودن در چنین نقش هایی س askedال شد ، گفت که او به شخصیت هایی پاسخ می دهد که خوشحال هستند و با احساس امیدشان یکسان هستند. او معتقد بود که علیرغم شباهتهای خاص در ویژگیهایشان ، این شخصیتها تفاوتهای فاحشی با یکدیگر دارند. وی گفت: "Naïveté احمقانه نیست و افراد بی گناه غالباً بسیار پیچیده هستند." ، آدامز را به عنوان هواپیمابر آملیا ارهارت معرفی کرد. این اولین فیلم سینمایی بود که در داخل موزه ملی هوا و فضا در واشنگتن فیلمبرداری شد. کارگردان شاون لوی گفت که این نقش به آدامز اجازه می دهد دامنه بازیگری خود را به نمایش بگذارد. آدامز معتقد بود که این اولین باری است که به او اجازه داده می شود شخصیتی با اعتماد به نفس را روی صفحه بازی کند. با وجود بررسی های متفاوت ، کارهای آدامز مورد ستایش قرار گرفت. مایکل فیلیپس از "حضور درخشان صفحه نمایش" او را با اصطلاح "حضور درخشان صفحه نمایش" فکر کرد که فیلم "هر زمان که امی آدامز ظاهر شود به طور بنیادی بهبود می یابد". در همان سال ، آدامز در کمدی درام جولی & amp؛ جولیا به عنوان وزیر دولت ناراضی جولی پاول که تصمیم می گیرد درباره دستور العمل های کتاب آشپزی جولیا کودک وبلاگ نویسی کند تسلط بر هنر آشپزی فرانسوی در یک داستان موازی ، مریل استریپ کودک را به تصویر می کشد. آدامز در موسسه آموزش آشپزی ثبت نام کرد تا برای این قسمت آماده شود. کری ریکی از The Philadelphia Inquirer فکر کرد که این فیلم "به اندازه غذاهای فرانسوی خوشمزه است" و آدامز را "در بالاترین حد خود" دانست. شب در موزه و جولی & amp؛ جولیا موفقیت های تجاری بود و سابقاً بیش از 400 میلیون دلار درآمد کسب کرد.

آدامز دهه جدید را با ایفای نقش مقابل متیو گود در کمدی رمانتیک سال کبیسه (2010) آغاز کرد ، که منتقد معتقد بود ریچارد روپر با حضور آدامز از "وضعیت واقعاً افتضاح" نجات یافته است. اکران بعدی او در سال - نمایش درام بوکس The Fighter - با استقبال بسیار بیشتری مواجه شد. این فیلم به کارگردانی دیوید او راسل ، داستان برادران ناتنی بوکسور ، میکی وارد و دیکی اکلوند (به ترتیب با بازی مارک والبرگ و کریستین بیل) را روایت می کند. ملیسا لئو نقش مادرشان را بازی می کرد و آدامز دوست دختر پرخاشگر وارد را که یک زن دریایی به نام چارلین فلمینگ بود ، به تصویر کشید. راسل که قسمت آدامز را "عوضی سخت و سکسی" توصیف می کند ، او را علیه تیپ انتخاب کرد تا از تصویر دختر همسایه اش خلاص شود. این نقش عزیمت قابل توجهی را برای او رقم زد و با اصرار راسل برای یافتن قدرت شخصیت خود در سکوت ، او را به چالش کشید. وی برای یافتن اروتیسم شخصیت خود در یک کلاس رقص عجیب و غریب توسط مربی شیلا کلی ثبت نام کرد. جو مورگنسترن از وال استریت ژورنال نوشت که او "به همان اندازه ای که در" افسون شده "اثری و لذت بخش بود ،" سخت ، لطیف ، باهوش و خنده دار است. چه بازیگری و چه چیزی دامنه!" وی نامزدی آکادمی ، گلدن گلوب و بفتا را برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کرد. او دو مورد قبلی را به لئو از دست داد. وی ابراز تمایل کرد تا در آینده نقش های نمایشی تری را بازی کند.

موزیکال دیزنی The Muppets (2011) با بازی عروسک های معروف آدامز و جیسون سگل در نقش های لایو اکشن ظاهر شد. هفتگی سرگرمی "لیزا شوارتزباوم" اظهار داشت که این نقش بازگشت وی به شخصیت "دلبر کمدین" را رقم زد. وی همچنین هفت آهنگ برای موسیقی متن فیلم ضبط کرد. سال بعد ، آدامز به عنوان بخشی از جشنواره شکسپیر در پارک در تئاتر دلاکورت در فضای باز ، در احیای موسیقی به جنگل استفان ساندهایم ، همسر بیکر را بازی کرد. این اولین حضور او در صحنه نیویورک و اولین حضور در تئاتر پس از 13 سال بود. او با تهیه کنندگی یک ماهه موافقت کرد "چالشی را که غیر قابل عبور به نظر می رسد" بپذیرد ، هرچند که از این کار بیش از حد خسته و ترسیده بود. او با یک مربی آواز خصوصی آماده شد ، اما برنامه فیلم او را قادر ساخت که فقط چهار هفته در تمرین بگذرد. بن برانتلی ، منتقد تئاتر نیویورک تایمز ، از اجرای "شفاف صحبت و آواز" آدامز تمجید کرد اما او را به دلیل فقدان "بی قراری عصبی و ناراضی" از طرف خود مورد انتقاد قرار داد.

آدامز درام روانشناختی پل توماس اندرسون استاد (2012) نقش "زن خشن" دیگری را نیز در اختیار گرفت. او در نقش پگی داد ، همسر بی رحم و دستکاری رهبر یک فرقه (با بازی فیلیپ سیمور هافمن) بازی کرد. این سومین و آخرین همکاری او با هافمن بود ، که او بسیار تحسینش می کرد ، قبل از مرگ او دو سال بعد. به نظر روزنامه نگاران سازمانی که در این فیلم به تصویر کشیده شده براساس علم و دانش است. آدامز مقایسه را گمراه کننده دانست اما از توجهی که به فیلم داشت بسیار خوشحال بود. اگرچه بازیگر روش نبود ، اما آدامز معتقد بود که نقش شدید او را در زندگی شخصی اش لبه دار کرده است. جاستین چانگ ، منتقد ، شخصیت وی را با مقایسه لیدی مکبث نوشت که "ادب" به ندرت چنین بدخواهانه به نظر می رسید "و دونالد کلارک از" ایرلندی تایمز "از او بخاطر بازی در این نقش با" تهدید گسسته "تمجید کرد. جان پترسون از گاردین خاطرنشان كرد كه صحنه ای كه در آن او شخصیت هافمن را در حالی كه با خشونت خودارضایی می كرد ، تنبیه می كند از مهمترین سكانس های فیلم است. یک بار دیگر ، آدامز نامزدهای آکادمی ، گلدن گلوب و BAFTA را برای بازی در نقش مکمل دریافت کرد.

درام ورزشی کلینت ایستوود مشکل با منحنی که در آن او نقش دختر بیگانه یک پیشاهنگ بیس بال (ایستوود) ، دومین اکران سینمایی آدامز در سال 2012 بود. او شخصیت "گرم و سخاوتمندانه" ایستوود را تحسین کرد و از این همکاری راضی بود. او با یادگیری صید ، زیر زمین و حرکت از یک مربی بیس بال برای این قسمت آماده شد. این فیلم با بازخوردهای مختلفی روبرو شد و راجر ابرت یادداشت کرد که آدامز چگونه یک نقش استاندارد را ارزشمند جلوه داده است. او همچنین در قسمت در جاده ، یک درام گروه با اقتباس از رمان جک کرواک به همین نام ، نقش مختصر یک معتاد را بازی کرد.

2013–2017: بازیگر زن تاسیس شده

آدامز پس از از دست دادن نقش لوئیس لین در دو فیلم قبلی درباره سوپرمن ، قسمت را در راه اندازی مجدد فیلم Zack Snyder در سال 2013 ، مرد فولادی با بازی هنری کاویل به عنوان ابرقهرمان تیتراژ تضمین کرد. او با مخلوطی از مقاومت و آسیب پذیری در نقش لین بازی کرد ، اما پیتر بردشاو فکر کرد که این شخصیت "کاملاً ایده پردازی شده" است و از کمبود شیمی وی با کاویل انتقاد کرد. درآمد این فیلم بیش از 660 میلیون دلار بود تا به یکی از بزرگترین بازدیدهای وی در گیشه تبدیل شود. بعداً آدامز در او ، درامی از نویسنده-كارگردان اسپایك جونزه در مورد یك مرد تنها (خوآكین ققنوس) عاشق یك سیستم عامل (با صدای اسكارلت جوهانسون) ظاهر شد. آدامز در نقش دوست صمیمی خود بازی کرد. او به طور ناموفق برای فیلم Jonze در سال 2009 ملاقات کرده بود Where the Wild Things Are و بعد از اینکه Jonze به آن نوارها نگاه کرد ، برای او استخدام شد. آدامز به فکر به تصویر کشیدن دوستی پلاتونیک زن و مرد بود ، که به اعتقاد او در فیلم نادر بود.

موفقیت بیشتر وقتی که آدامز در تیم جنایی با دیوید او راسل بازی کرد موفقیت بیشتری کسب کرد شلوغی آمریکایی با بازی کریستین بیل ، بردلی کوپر و جنیفر لارنس. این فیلم با الهام از رسوایی 1970 Abscam ، آدامز را بعنوان یک هنرمند اغواگر اغواگر معرفی کرد ، اگرچه وی آن را بازی کرد تا "همه چیز احساس می شود موجه است و احساس نمی کند او فقط یک جامعه شناس سلطه است". او برای ساخت شخصیت های آنها با بیل همکاری نزدیک داشت و به راسل پیشنهادات خارج از صفحه را ارائه داد ، از جمله برای صحنه ای که توسط همسر معشوقش (با بازی لارنس) با پرخاشگری بر لب های او بوسه می خورد. کار برای آدامز طاقت فرسا بود ، که بعداً گزارش هایی مبنی بر سخت گیری راسل نسبت به او و مکرر گریه او را تأیید کرد. او گفت که از آوردن چنین تجربه منفی برای دخترش می ترسد. منتقدان مورد تحسین آمریکایی قرار گرفتند. مانوهلا دارگیس از نیویورک تایمز عقیده داشت که آدامز "در اینجا عمیق تر از آنچه که او مجاز بوده است ، می رود" و نوشت که او با موفقیت "یک شخصیت غیر قابل پیش بینی را به شخصیتی وحشتناک وحشی تبدیل کرده است". او برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال شد و پنجمین نامزدی اسکار (اولین بار برای بهترین بازیگر زن) را دریافت کرد. به نظر منتقدان و شلوغی آمریکایی از بهترین فیلم های سال 2013 است و هر دو نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم شدند.

پس از حضور در درامی که لالایی آن چندان مورد استقبال قرار نگرفت ، آدامز در چشم بزرگ (2014) ، زندگینامه ای از هنرمند آشفته مارگارت کین ، که نقاشی های "چشم بزرگ" waifs "توسط شوهرش والتر کین دزدی ادبی شد. هنگامی که این قسمت برای اولین بار به او پیشنهاد شد ، او از آن عبور کرد تا از بازی یک زن ساده لوح دیگر جلوگیری کند. تولد دخترش در سال 2010 باعث شد آدامز در شخصیت منفعل قدرت پیدا کند و او از تجربیات زندگی خود استفاده کرد که برای خودش ایستادگی نکرده بود. در آماده سازی ، او نقاشی را تمرین کرد و نحوه کار کین را مطالعه کرد. کین از تصویر آدامز از او خوشش آمد و مارک کرمود از گاردین عملکرد وی را "ترکیبی قوی از آتش شهودی و آسیب پذیری حساس" خواند. وی برای دومین بار متوالی جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال را دریافت کرد و نامزدی BAFTA را برای بهترین بازیگر زن دریافت کرد.

پس از یک سال دوری از اکران ، آدامز در سال 2016 سه اکران فیلم داشت. او اولین بار نقش لوئیس لین را در Superman: Dawn of Justice دوباره بازی کرد ، که دومین قسمت از DC Extended Universe بعد از Man of Steel بود. علی رغم استقبال منفی منتقدان از تأثیرگذاری جلوه های بصری نسبت به یک روایت منسجم ، بیش از 870 میلیون دلار درآمد فیلم برای رتبه بندی پردرآمدترین اکران وی بود. در دو نسخه بعدی او - فیلم علمی تخیلی ورود و هیجان انگیز روانشناختی حیوانات شبانه - آدامز نقش "محافظت عاطفی ، به شدت باهوش" را بازی کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. بر اساس رمان آستین رایت تونی و سوزان ، تام فورد حیوانات شبانه داستان یک فروشنده هنر ناخوشایند به نام سوزان (با بازی آدامز) را روایت می کند که هنگام خواندن یک ضربه روحی رو به رو می شود رمانی خشن که توسط شوهر سابقش نوشته شده است (با بازی جیک جیلنهال). آدامز شباهت کمی بین خود و شخصیت "آماده" و "دوری" خود پیدا کرد و شخصیت سوزان را از فورد الگوبرداری کرد. استفانی زاخارک از مجله تایم فیلم را از نظر بصری بازداشت کننده ، اما از لحاظ موضوعی ضعیف یافت ، اما آدامز و جیلنهال را به دلیل واقعی جلوه دادن درد شخصیت هایشان تحسین کرد.

ورود به کارگردانی دنیس ویلنوو و براساس داستان کوتاه تد چیانگ "داستان زندگی شما" ، در میان تحسین شده ترین فیلم های حرفه ای آدامز قرار دارد. این فیلم در مورد لوئیز بانكز ، زبان شناس (با بازی آدامز) است كه وقتی برای استخدام دولت آمریكا برای تفسیر زبان فرازمینی ها استخدام می شود ، دیدگاه های عجیبی را تجربه می كند. او به فکر بازی در نقش یک زن اصلی روشنفکر افتاد و با مضمون وحدت و شفقت فیلم ارتباط برقرار کرد. او مستندهای مربوط به زبان شناسی را تماشا کرد تا برای این قسمت آماده شود. کریستوپر اور در هنگام نوشتن برای اقیانوس اطلس عملکرد آدامز را "مسحورکننده باز ، به نوبه خود نشاط آور و غم انگیز" دانست ، و کنت توران از "لس آنجلس تایمز" معتقد بود که این فیلم "ویترین توانایی او در بی سر و صدا و به طور موثر آمیختن هوش ، همدلی و ذخیره". ورود با موفقیت بیش از 200 میلیون دلار در برابر بودجه 47 میلیون دلاری ، موفقیت تجاری داشت. آدامز نامزدهای BAFTA و گلدن گلوب را در گروه بهترین بازیگر زن دریافت کرد. چندین روزنامه نگار از عدم موفقیت وی در دریافت نامزدی اسکار برای این کار ابراز ناامیدی کردند. آدامز برای سومین بار در Justice League (2017) ، یک فیلم گروه درباره ابرقهرمانان تیتراژ ، نقش لوئیز لین را بازی کرد. تیم گریسون منتقد از Screen International اظهار داشت که علی رغم ارائه "طنین احساسی" به فیلم ، استعدادهای آدامز در یک نقش مکمل بدون تشکر به هدر رفت.

2018 – اکنون: اشیاp تیز و فراتر از آن

آدامز در سال 2018 با اشیاp تیز که یک مینی سریال HBO بود و از رمان مهیج جیلیان فلین به همین نام ساخته شده بود ، به تلویزیون بازگشت. او به عنوان تهیه کننده اجرایی خدمت کرد و در نقش کمیل پریکر ، یک گزارشگر خودزنی که برای تهیه خبر از قتل دو دختر جوان به شهر خود بازگشت ، بازی کرد. برای این قسمت ، آدامز اضافه وزن پیدا کرد و مجبور شد سه ساعت آرایش مصنوعی انجام دهد تا بدن زخمی شخصیت خود را ایجاد کند. این بازیگر متوجه شد که قادر به فاصله گرفتن از نقش ناکارآمد نیست و از بی خوابی رنج می برد. او برای یادگیری در مورد خودزنی یک فریاد قرمز روشن را خواند و درباره وضعیت روانشناختی سندرم مونهاوزن توسط پروکسی تحقیق کرد. این سریال و عملکرد آدامز مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. جیمز پونیووزیک شخصیت پردازی پیچیده Preaker را ستود و عملکرد آدامز را "تغییر شکل" خواند. دانیل د آداریو از تنوع او را "در اوج توانایی های خود" کار می کند و اضافه کرد که با "صدای او یک اکتاو افتاد ، کند شد تا کشید ، و با بی اعتمادی تیز شد ، بسیار عالی است ".

کریستین بیل و آدامز برای سومین بار در هجو سیاسی آدام مک کی معاون (2018) ، که در آن معاون سابق رئیس جمهور ایالات متحده ، دیک چنی ، را به تصویر کشیدند ، و همسرش ، به ترتیب. او کتابهای لین را خواند تا آماده شود. علی رغم مخالفت با نظرات سیاسی خود ، آدامز با همدلی به این بخش نزدیک شد و با قدرت بازیابی شخصیت خود ارتباطی یافت. ریچارد لاوسون از Vanity Fair مقایسه ای را با نقش آدامز در استاد انجام داد. او "سختگیری همیشگی او" را ستود اما "مهر لاستیکی تنبل ایده مرد در مورد زن همسایه قدرت" را مورد انتقاد قرار داد. اریک کهن از IndieWire بیشتر از او به خاطر "تجسم لیدی مکبث با انرژی وحشیانه" استقبال بیشتری کرد. آدامز نامزدی های گلدن گلوب را برای بازی های خود در هر دو اشیاp تیز و معاون بدست آورد. برای اولی ، او نامزد دریافت جایزه Primetime Emmy برای بازیگر نقش اول زن در یک سریال محدود و برای دومی ، ششمین نامزدی اسکار و هفتمین دوره نامزد BAFTA را دریافت کرد.

در سال 2020 ، آدامز در فیلم رون بازی کرد. اقتباس فیلم هوارد از Hillbilly Elegy برای نتفلیکس.

آدامز بعداً به عنوان شاهد قتل آگورافوبیک در فیلم "زن در پنجره" ساخته جو رایت بازی خواهد کرد ، بر اساس رمان مرموز به همین نام. او یک بار دیگر با آدام مک کی در مینی سریال پادشاهان آمریکا همکاری خواهد کرد و همچنین به نقش مکمل در اقتباس فیلم استفان چبوسکی از موزیکال برادوی عزیز ایوان هانسن متعهد شده است. آدامز شرکت تولیدی خود را به نام Bond Group Entertainment راه اندازی خواهد کرد که تحت آن اقتباس هایی از رمان باربارا کینگزولور کتاب مقدس Poisonwood و رمان کلر لومباردو سرگرم کننده ترین چیزی که ما داشته ایم ، هر دو برای HBO. آدامز قرار است بار دیگر به عنوان ژیزل در دنباله Enchanted به نام Disenchanted که برای اولین بار در دیزنی + پخش خواهد شد ، تکرار شود.

زندگی شخصی

آدامز در سال 2001 در كلاس بازیگری با دارن لو گالو بازیگر و نقاش ملاقات كرد و آنها یك سال بعد با همكاری در یك فیلم كوتاه به نام پنی ها با هم قرار گذاشتند. آنها در سال 2008 نامزد شدند و وی در سال 2010 دختر خود ، آویانا را به دنیا آورد. هفت سال پس از نامزدی ، این زوج در یک مراسم خصوصی در یک مزرعه در نزدیکی سانتا باربارا ، کالیفرنیا ازدواج کردند. آدامز در سال 2016 گفت که از فداکاری های بیشماری که گالو به عنوان مراقب اصلی خانواده خود انجام داده قدردانی می کند. آنها در بورلی هیلز ، کالیفرنیا زندگی می کنند. آدامز زندگی خانوادگی خود را "بسیار کم اهمیت" توصیف کرده و گفته است که کارهای روزمره او رفتن به محل کار ، بردن دخترش به پارک و شبانه قرارهای هفتگی با شوهرش است.

آدامز می یابد ارزش کمی در افراد مشهور دارد و معتقد است که "هرچه مردم درباره من بدانند ، کمتر به من و شخصیت های من باور خواهند کرد". او شایعات یا جنجال های اندکی را به خود جلب می کند و تلاش می کند تعادل سالم بین زندگی و زندگی را حفظ کند. آدامز تلاش می کند تا تحت تأثیر شهرت خود قرار نگیرد ، زیرا معتقد است که این امر مانع توانایی او در بازی با صداقت می شود. او در مورد رنج بردن از عدم امنیت و عدم اعتماد به نفس از سنین پایین و در مورد اینکه چگونه مادر بودن او را آرامتر کرده است صحبت کرده است. او در هنگام استرس در کار غالباً وارد آواز می شود. آدامز در خواستار دستمزد برابر برای زنان در صنعت فیلم سازی به سایر بازیگران پیوسته است ، اما او دریافت كه اغلب اوقات از بازیگران خواسته می شود كه اختلاف حقوق و دستمزد جنسیتی را توضیح دهند و احساس می كند كه سوالات باید به جای تهیه كنندگان باشد. آدامز در سالهای ابتدایی فعالیت خود در صنعت فیلم سازی با دشواری روبرو شده است ، از نزدیک با دانش آموزان مستضعف مدرسه فیلم گتو شهر نیویورک همکاری می کند. تنوع او را به خاطر همکاری در سال 2010 مورد احترام قرار داد. او از پروژه Trevor ، یک سازمان غیرانتفاعی که به نوجوانان LGBT دردسرساز کمک می کند ، حمایت می کند و به عنوان مجری برنامه 2011 "Trevor Live" فعالیت می کرد. در سال 2013 ، او کتاب کتاب زیبایی برای سرطان مغز را برای کمک به جمع آوری پول برای موسسات خیریه سرطان مغز Snog و Headrush راه اندازی کرد. سال بعد ، او برای جمع آوری کمک مالی برای کودکان سو ab استفاده جنسی در یک مرکز خیریه در مرکز پزشکی UCLA ، سانتا مونیکا شرکت کرد. در سال 2020 ، آدامز با همکاری بازیگر زن جنیفر گارنر کمپینی به نام #SaveWithStories را برای ارتقا education آموزش کودکان در زمان تعطیلی مدارس به دلیل همه گیری COVID-19 آغاز کرد.

تصویر رسانه ای و سبک بازیگری

در حال نوشتن برای روزنامه "گاردین" ، هادلی فریمن شخصیت آدامز را "بسیار جذاب ، جدی اما با اشاره به پهن گفتار مستقیم پس از شروع کار" توصیف کرده است. کارل سوانسون از مجله نیویورک او را "به طرز مشکوکی غیر ستاره دار برای یک ستاره هالیوود ، مهربان ، سخت کوش و شایسته تا حدی که تقریباً" مشهور نباشد "خوانده است. الکس بیلمز از Esquire نوشت که توانایی او در "ستاره پر زرق و برق فیلم و یک فرد معمولی قابل اعتماد عامل اصلی موفقیت او است".

آدامز از نزدیک با مربی بازیگری خود وارنر لاگلین همکاری می کند ، و اعتبار وی را بخاطر کمک به او در سازماندهی و ساختاردهی افکارش به خود اختصاص داده است. او از روشی بازیگری که لوفلین آموزش می دهد استفاده می کند که در آن سعی می کند با ایجاد داستان پس زمینه شخصیت از سه سالگی ، روانشناسی شخصیت خود را درک کند. آدامز ترجیح می دهد با کارگردانانی با اعتماد به نفس کار کند که به او فضای کافی می دهند تا خودش فکر کند. او هنگام فیلمبرداری در شخصیت باقی می ماند و جدا شدن از نقش ها و لهجه ها به سختی کار می کند. او تحت تأثیر اندازه یک نقش نیست و هر دو طرف اصلی و طرفدار آن را جذب می کنند. او خودش را به عنوان یك بازیگر وسواسی توصیف كرده است.

جیك كویل از واشنگتن تایمز آدامز را بازیگری می داند كه خودش را برای نقش هایش تغییر نمی دهد ، اما در "یك شخصیت با گرما زندگی می كند" و در حالی که به درجات مختلف ، خودش را باهوش می کند ". مریل استریپ ، همبازی او در شک و <جولای & amp؛ جولیا ، گفته است که آدامز در صحنه بسیار آماده می شود و "از یک هوش عظیم" در توسعه قوس شخصیت خود برخوردار است. پل توماس اندرسون ، مدیر او در استاد ، از فداکاری و سرمایه گذاری وی در پروژه هایش تمجید کرده است. روزنامه نگاران در مورد شخصیت "یار آمریکایی" وی در نقش های او در دهه 2000 اظهار نظر کرده اند ، در حالی که توجه او را به افزایش تطبیق پذیری وی در دهه 2010 نشان می دهند. در سال 2016 ، استیون مارچ ، داستان نویس ، آدامز را به عنوان بزرگترین بازیگر نسل خود معرفی کرد. روزنامه نگار و منتقد آنتونی لین از ورود شرح کارنامه سینمایی خود در بررسی سال 2016 خود ، نوشت:

خیرخواهی روحانی که او را تحمل کرد از طریق فیلمی مانند Enchanted (2007) در سالهای اخیر با عزم جدی استاد (2012) و ضربه محکم و ناگهانی آمریکایی Hustle (2013) ، و اکنون ، در ورود ، هدیه او برای غم و اندوه ، قدرت و شیرینی ذاتی او به یکی تبدیل شده است.

فوربس با درآمد بیش از 13 میلیون دلار در سال 2014 و در سال 2016 و بیش از 11 میلیون دلار در سال 2017 ، آدامز را در زمره پردرآمدترین بازیگران زن در جهان قرار داد. مجله او را در لیست سالانه 100 مشهور آن در سال 2014 ، و همچنین او را در میان قدرتمندترین بازیگران زن در این تجارت قرار داده است. همچنین در آن سال ، وی توسط مجله تایم به عنوان یکی از 100 فرد با نفوذ در جهان انتخاب شد. آدامز در سال 2017 در پیاده روی مشاهیر هالیوود ستاره ای دریافت کرد. تا سال 2017 ، فیلم های آدامز بیش از 4.7 میلیارد دلار در سراسر جهان فروش داشته اند. رابرت ایتو از نیویورک تایمز معتقد است که تمایل آدامز به پروژه های پرخطر مانع از این می شود که وی در گیشه بزرگتر باشد.